Tayland’ın demokrasisi pide olmadan gelişebilir

Tayland siyaseti, ordunun ve monarşinin en iyi çabalarına karşın değişebilir.

İlerici, demokratik bir Tayland için umutlar başarısız olabilir Pita Limjaroenrat ve Move Forward partisi, Çarşamba günü ülke parlamentosunun Pita’nın başbakanlık seçimlerinde ikinci kez aday olmasını engellemesiyle büyük bir darbe aldı.

Ulusal Meclis ek olarak, Mayıs ayında Tayland’da yapılacak genel seçimlerde adaylığının geçerliliği hakkında karar verecek olan Anayasa Mahkemesi’nin tavsiyesi üstüne Çarşamba günü geç saatlerde Pita’yı görevden aldı. Pita, oldukca partili bir parlamento koalisyonu oluşturmayı başardı, sadece partisinin Tayland’da Mayıs ayında meydana getirilen genel seçimlerde açık zafer kazanmasına karşın, 13 Temmuz’daki ilk seçim kampanyasında lüzumlu oyları toplamayı başaramadı. Koalisyonunun popülaritesine karşın – ki bu büyük seviyede genç Taylandlıların durgun iktisat ve büyük eşitsizlikten duyduğu hayal kırıklığına işaret ediyor – daha açık bir cemiyet için fikirleri Tayland’ın yerleşik monarşisini ve askeri liderliğini tehdit ediyor.

Kapsamlı bir düzeltim için nadir bir fırsat şu anda risk altındadır; Thais, Move Forward ve Pita’ya desteğini mitinglere katılarak ve son başarısızlıklarının arkasından protestolar düzenleyerek göstermiş olsa da, monarşinin ve ordunun yerleşik gücü, ilerici bir sivil hükümetin kırılması için oldukca ezici olabilir.

Tayland, son olarak 2014’te demokratik olarak seçilmiş Başbakan Yingluck Shinawatra’yı deviren darbe de dahil olmak suretiyle birçok askeri darbeye neden olan bir siyasal huzursuzluk geçmişine haizdir. Mevcut başbakan Prayut Chan-ocha, 2014 senesinde iktidara geldi ve eski bir ordu generali ve ülkenin müdafa bakanı. Tayland, on senelerdir parlamenter demokrasi ile askeri otokrasi içinde bocalasa da, teknik olarak anayasal bir monarşidir.

Bir bakıma monarşi, Tayland’ın ulusal karakterinin aziz bir parçası, asırlık bir geleneğin parçası. Sadece mevcut Kral Maha Vajiralongkorn döneminde, Tayland hükümeti, aksi yöndeki popüler öğrenci karşın daha çok demokratik gerileme görmüş oldu. Vajiralongkorn yönetiminde ordu ve monarşi, kuvvetli ve çoğu zaman tehditkar bir kombinasyon oluşturur; İnsan Hakları İzleme Örgütü’ne nazaran hükümet, 2020 ve 2021’de demokrasi yanlısı kitlesel ve yaygın protestoların arkasından aktivistleri tutukladı, demokrasi yanlısı protestoları bastırdı ve ülke çapında muhteşem hal duyuru etti. Bu protesto hareketi, büyük seviyede artan hükümet kısıtlamalarından ve monarşi reformu çağrılarından kaynaklanıyordu.

Hem Taylandlılar hem de dışarıdan gözlemciler için, Pita’nın seçim kampanyası ve koalisyonunun Mayıs ayındaki zaferi, Güneydoğu Asya’nın en büyük ikinci ekonomisinde değişiklik ve gelişme için gerçek bir fırsat sundu.Hükümetin Move Forward koalisyonunu bastırmaya yönelik oldukca yönlü çabalarının ortasında, gerçek bir değişiklik şansı artık tarihin tekerrür etmesi benzer biçimde görünüyor — giderek otokrasiye doğru giden kaçınılmaz bir ümit, huzursuzluk ve baskı döngüsü benzer biçimde görünüyor.

Chulalongkorn Üniversitesi’nde politika bilimi profesörü olan Thitinan Pongsudhirak, New York Times’a “Burada, Tayland siyasetindeki herhangi bir ilerici harekete karşı bir seviye direnişi modeli var” dedi. “Ve geri itme değişik biçim ve biçimlerde gelir”

Tayland’ın anayasal monarşisi, monarşiyi zorluyor

Tayland, bir askeri darbenin Kral Prajadhipok yönetimindeki mutlak monarşiyi kaldırdığı 1932’den beri anayasal bir monarşi olmuştur. Bu tarihe karşın, Tayland askeri teşkilatı monarşi ile yakın bir ilişki sürdürüyor ve Tayland’ın sözde demokrasi eğilimine karşın tutucu ve hatta otokratik hükümeti sürdürmek için çoğu zaman beraber çalışıyorlar.

Prayuth ve Vajiralongkorn etkisinde bırakan bir çift olduklarını kanıtladılar; 2020 ve 2021’deki demokrasi yanlısı protestolar ve monarşi reformu çağrıları esnasında, Prayut hükümeti bunu yapanlara verilen cezaları eski durumuna getirdi. krala ihanetyada monarşi eleştirisi. İnsan Hakları İzleme Örgütü’ne nazaran, bu politikalar, Covid-19 salgınının getirmiş olduğu kısıtlamalarla birleştiğinde, hükümetin binlerce demokrasi yanlısı protestocuyu tutuklamasına ve ağır şekilde cezalandırmasına olanak sağlamış oldu.

Vox’tan Li Zhou’nun Mayıs ayında açıklamış olduğu benzer biçimde, Prayut döneminde askeri yönetim de enerjisini pekiştirdi ve basit Tayland vatandaşlarının hükümete katılmasını ve aslına bakarsak hükümetlerinin geleceği mevzusunda bir seçim yapmalarını daha da zorlaştırdı:

Ordu uzun süredir Tayland siyasetini denetim ediyor, bu tesir sadece 2006 ve 2014’teki askeri darbelerle pekiştirildi. İkinci darbe, orduya hükümet üstünde benzeri görülmemiş bir güç veren yeni bir anayasa getiren mevcut Başbakan Prayut Chan-ocha tarafınca yönetildi. Darbe sonrası reformlardan biri Move Forward’ın koalisyonunu tehdit ediyor: 376 milletvekilinin yeni bir başbakan seçmesi gerekiyor ve 250 sandalyeli Senato ordu tarafınca atandı.

Ordu ve monarşi, Senato’yu oluşturanlar da dahil olmak suretiyle siyasal seçkinler üstünde mühim bir etkiye haizdir. ABD Sulh Enstitüsü’nde Güneydoğu Asya ve Pasifik Adaları üstüne kıdemli araştırmacı olan Brian Harding, Vox’a verdiği bir röportajda bunun demokratik olarak seçilmiş Avam Kamarası’nda daha azca dile getirildiğini söylemiş oldu. “O tek oda olsaydı, birçok yönden halkın iradesini yansıtırdı” dedi.

Sadece Albright Stonebridge Group’un Doğu Asya ve Pasifik’ten görevli başkan yardımcısı Anthony Nelson, Senato’nun hükümet ve monarşi ile “aynı adım” içinde bulunduğunu söylemiş oldu.

“Temelde anayasa tasarlandığı benzer biçimde çalışıyor; Monarşiyi koruyor ve tutucu ana akım Tayland partilerine olan biteni büyük seviyede veto etme yetkisi veriyor.”

“İleriye Git” Tayland’ın geleceği için hala oldukca mühim olabilir

Tayland’daki demokratik hareket, Pita’nın karizmatik yüzü olarak ortaya çıkmasına karşın, yalnız Pita’dan oldukca daha fazlasıdır. Move Forward’daki liderliği aslına bakarsak demokrasi yanlısı protestoların, gençlik hareketlerinin ve Tayland sivil toplumunun çabalarının bir ürünü.

Nelson’ın Vox’a verdiği demeçte, Pita’da kim bilir en oldukca öne çıkan şey, Move Forward’a çekilen türden insanları – normalde geleneksel siyasal seçkinlere çekilecek olan genç, iyi eğitimli ve ilerici insanoğlu – yansıtmasıdır. Bu, iki nedenden dolayı önemlidir: Bu, ülkenin iyi malum popülist darbe boru hattından bir sapmadır; ve yeni neslin toplumsal olarak daha azca farklılaştığının ve ileri görüşlü bir Tayland inşa etmekle daha çok ilgilendiğinin bir göstergesidir.

Ekonomik olarak, Tayland hükümeti son aşama tutucu; Ülke, bölgesel bir güç merkezidir, sadece orta gelir statüsünden hiçbir vakit tam olarak çıkmamıştır ve yerli inovasyon için nispeten azca teşvik olmuştur.

Tayland ekonomisi oldukça küreselleşmiştir; Yabancı yatırım için dost bir yerdir, kuvvetli bir gezim sanayisine haizdir ve karmaşık küreselleşmiş tedarik zincirinin bir parçasıdır. Sadece Nelson, Thais’nin ekonominin meyvelerinin büyük seviyede tepede toplandığını düşündüğünü deklare etti.

Bu sebepsiz değil; Financial Times tarafınca 2020’de bildirildiği suretiyle, 2018’de Tayland Kraliyet Iyelik Bürosu, mahalli şirketlerdeki arazi tapuları ve hisseleri dahil olmak suretiyle ortalama 40 milyar dolarlık varlığı “Majestelerinin takdirine bağlı olarak” yönetmek ve yönetmek için Vajiralongkorn’a devretti. Thais, bazı yönlerden mevcut demokrasi yanlısı hareketi başlatan daha çok hükümet şeffaflığı ve monarşi reformu çağrısında bulunarak hareketi protesto etti.

Hükümet, Covid-19 salgını esnasında kayıt dışı sektör çalışanlarına nakit ödemeler ve kredi geri ödemelerini kolaylaştırma dahil olmak suretiyle bazı toplumsal koruma önlemleri uygulamış olsa da, Tayland da kuvvetli bir toplumsal güvenlik ağından yoksundur.

değişikliği benzer biçimde büyük siyasal reformlara ek olarak, krala ihanet Yasanın getirilmesi ve müdafa aygıtının daha çok denetim edilmesi çağrılarıyla Move Forward, dikkate kıymet bir ekonomik değişiklik getirdi. Bağımsız bir analist olan Scott Christensen Mayıs ayında Brookings Enstitüsü için yazdığı bir yazıda, parti Tayland’ın toplumsal güvenlik ağını genişletmek ve “bir çok şu anda neredeyse asla gelir vergisi ödemeyen firmalar ve zenginler üstündeki vergileri artırarak” ücretleri yükseltmek için önlemler önerdi.

Nelson, Tayland’ın kişisel çıkarlar ve telekomünikasyon ve alkol satışı da dahil olmak suretiyle çeşitli sektörlerdeki tekeller sebebiyle “orta gelir düşüşünde” bulunduğunu söylemiş oldu. Move Forward, yenilikçiliği ve rekabeti teşvik etmek için bu tekellerin üstesinden gelme sözü vermişti – Thitinan, Bloomberg’e “Tayland ekonomisinin tam bir dönüşümü” anlamına geleceğini söylediği bir pozisyon.

Bu yazı itibariyle, Pita’nın Tayland’ın bir sonraki lideri olma şansı neredeyse yok; Ülkenin anayasa mahkemesi, bir medya şirketinde hisse sahibi olduğundan Mayıs seçimlerinde aday olmaya hak kazanamadığı iddiasıyla oluşturulan bir davayı görüyor ve Ulusal Meclis, onun ikinci bir başbakanlık yarışından men edilmesini oyladı.

Sadece Prayut, partisinin anketlerde başarısız olmasının arkasından 11 Temmuz’da siyasetten emekli oldu. İstifası için belirli bir niçin belirtmemesine karşın, en azından hükümetinin son aşama popüler olmadığı ve iktidara barışçıl bir geçiş için ümit olduğu mevzusunda bazı anlayışlar olabilir.

Ek olarak Move Forward’ın popülist koalisyon ortağı Pheu Thai, 27 Temmuz seçimleri için aday gösterecek. Nelson, Pheu Thai partisinin daha tutucu olmasına ve parlamentoda ordu destekli popülist partilerle çalışmak zorunda kalmasına karşın, aslına bakarsak Ulusal Meclisi daha ilerici bir yöne doğru itebileceğini söylemiş oldu. Pheu Thai partisi başbakanlığı kazanırsa, bu hakikaten de mevcut Tayland siyasetinde mühim bir değişim olacaktır.

Partinin kurucusu Thaksin Shinawatra’yı iktidardan uzaklaştıran 2007 darbesine atıfta bulunarak, “Peu Thai partisinin hakimiyetini kırmak için bir askeri darbenin olması oldukca uzun vakit ilkin değildi.” “Doğrusu eğer bu onları bir halde tekrardan iktidara getirirse – kim bilir ne seviyede kullanabileceklerini – kesinlikle bir şeyler yapabilecekler.”