Shell, Exxon ve BP, üstün dereceli karların ortasında iklim mevzusunda geri adım attı

Petrol ve gaz endüstrisi hiçbir süre 2022’deki kadar kârlı olmamıştı. ExxonMobil, BP, Chevron, Shell ve ConocoPhillips, toplamda 177 milyar doları aşan toplu taşımacılık bildirdi.

Bu devasa meblağları yorumlamak daha karmaşık hale geliyor. Çevreciler, Rusya’nın bir yıl ilkin Ukrayna’yı işgalinden yararlanarak, harp esnasında bir sanayi fiyat artışı sergilediklerini söylüyorlar. Petrol yöneticileri, işletmenin temel stratejisinin işe yaradığını gösterdiklerini söylüyorlar: CEO Bernard Looney’nin BP’nin kazanç çağrısında belirttiği benzer biçimde, “dönüşürken performans göstermek”.

Kârlar, petrol endüstrisinin 2020 pandemik hesaplamasına ilişkin yakın tarihindeki hafızayı silmeyi başardı; hidrolik kırma patlaması sebebiyle fiyatların ortalama on yıl süresince düşmesinin arkasından, küresel ve yurt içi seyahatlerin büyük bir kısmı durma noktasına gelirken petrol ve gaz tutarları düştü. Ansızın, bankalar yeni sondaj projeleri için kredileri yoğun bir halde incelediler. Ve petrol endüstrisi, vergi mükelleflerini kurtarma ve Covid yardımı için büyük seviyede Trump yönetimine yaslandı.

Sektör birkaç ders aldı. Firmalar bugün borçlarını ödemeye ve hissedarlarına kıymet döndürmeye son on yılda olduğundan daha çok odaklanıyor ve bu da en büyük yatırımcıların yararına olan 109 milyar dolarlık hisse geri alımı anlamına geliyor. Ve genel olarak sanayi, maliyetleri düşük tutmayı tercih ederek yeni sondajları genişletmeye ve keşfetmeye daha azca odaklanıyor.

Sadece sektör son birkaç yıldaki dersleri unutmazken, en büyük firmalar en önemlilerini dikkatsizlik etti. Büyük kârlar bununla birlikte bir şirkete, işletmeye tekrardan yatırım yaparak büyümesini nerede gördüğüne dair sinyal verme fırsatı verir. Ve bir yüzyıldan fazla bir süredir, gelecekteki gelişme devamlı daha çok sondaj anlamına geldi – yenilenebilir enerjiye geçiş değil.

Bu artık mümkün değil, en azından dünya iklim değişikliğini ele almak için herhangi bir çaba gösteriyorsa. Internasyonal Enerji Ajansı, Mayıs 2020’de sert bir halde, ısınmayı 2 santigrat derecenin altında sınırlamaya yönelik küresel iklim hedeflerine erişme umudu var ise, dünyanın artık gerekseme duyduğu tüm kanıtlanmış ve ihtimaller içinde petrol rezervlerine haiz bulunduğunu söylemiş oldu. Bu hakikaten bir siyaset olarak uygulansaydı, sanayi devasa kârlarının hiçbirini yeni fosil yakıtları ölçeklendirmeye yatırmazdı.

Sadece sanayi tam tersini yapıyor ve aslolan işini büyütmek için sözde iklim harcamalarından geri adım atıyor: sera gazları.

Big Oil’in üstün dereceli karı, önündeki gerçek problemi maskeliyor

Enerji endüstrisi, 1980’lerde toplam borsanın yüzde 28’ini yöneten ekonomik büyümeden ayrılamazdı. Gezi durma noktasına geldiğinden, 2020’de yüzde 2’lik yeni bir düşük seviyeye düştü. Bugün bile, toplam pazarın yalnızca marjinal olarak daha yüksek bir oranı var.

Rakamlar, petrolün ekonomideki küçülen ayak izinin daha uzun öyküsünü konu alıyor. Ekonomik büyümeyi fosil yakıtlardan ayırmak, iklim politikasının temel bir parçası. 30’dan fazla ülke, ekonomiyi büyütmeye devam ederken karbon emisyonlarını düşürerek bunu iyi mi yapacağını buldu. Buna, genel karbondioksit üretiminin hala 2019 seviyelerinin altında olduğu ABD de dahil. Yenilenebilir kaynaklar artık enerji üretiminde kömürden daha büyük bir paya haiz. Ve ulaşım – uçaklar, trenler ve otomobiller – gene iklimi en oldukça kirleten sektör oldu.

İleriye bakıldığında, petrol endüstrisi, kâr elde eden başlıca sektörlerin hiçbirinde daha ilkin asla görülmemiş bir rekabetle karşı karşıyadır. Elektrikli araçlar, sektör için ufak fakat hızla büyüyen bir rekabet deposudur ve daha çok hane petrol ve gazdan enerji tasarruflu elektrikli ısı pompaları lehine geçiş yapmaktadır. Ve enerji sektöründeki gaz, daha ucuz rüzgar ve güneşten meydana gelen canlı bir rekabetle karşı karşıya.

Sadece petrol endüstrisi, dünyanın er ya da geç kendi ürünlerine daha azca gerekseme duyacağı gerçeğini hakikaten kabul etmiyor. Enerji Ekonomisi ve Mali Çözümleme Enstitüsü’nün (IEEFA) mali çözümleme direktörü Tom Sanzillo, “Düzgüsel planları daha ilkin asla görmedikleri bir rekabetle karşı karşıya” dedi. “İleriye dönük bir gerekçeleri yok.”

Parti sonsuza kadar sürmeyecek

Bazı uzmanlar partinin çoktan bittiğini düşünüyor. Sanzillo, “Beladan kurtulmak için oldukça yüksek fiyatlara gereksinimleri vardı ve oldukça yüksek fiyatlar sürdürülemez” dedi. “Kimse bu kârların devam etmesini beklemiyor.”

Sanzillo, Big Oil için piyasanın tekrardan soğumaya başladığına dair bazı son işaretlere işaret ediyor. Son birkaç aya bakıldığında, fiyatlar istikrar kazanmıştır ve hafifçe düştü ve petrol, genel piyasanın altında performans göstermeye geri döndü.

Avrupa’da ülkeler de bu kârların bir kısmını yüksek fiyatlardan ziyan olan vergi mükellefleri için telafi etmeye çalıştılar. AB, önceki üç senenin yüzde 20 averajının üstünde olan kârların üstüne yeni bir vergi ekledi. Biden yönetimi beklenmedik kar vergisinin kendi versiyonunu benimseyerek dalgalanırken, düşünce, vergi kanunundaki herhangi bir değişikliği onaylaması ihtiyaç duyulan bölünmüş Kurultay’de başlangıç ​​noktası değil. Biden yönetiminin ortaya attığı bir başka düşünce de, hisse senedi geri alımlarına uygulanan vergilerin artırılması.

Bu politikalar uzun solukta petrol ve gaza hakikaten zarar vermeyecek. Buna zarar verecek olan, yenilenebilir enerji kaynaklarına yönelik rekabetin artması ve enerji maliyetlerini azaltmak için enerji verimliliğine tekrardan odaklanılmasıdır.

Firmalar bu geleceğe hazırlanıyor olabilir. Bunun reklamını yapmak için oldukça şey yapıyorlar – Chevron’un ana sayfası yazı yazarken “yenilenebilir organik gazı” tanıtıyor. Sadece pratikte, fosil yakıtlarla ciddi şekilde rekabet edebilecek yenilenebilir enerji kaynaklarına oldukça azca yatırım yaptılar bu sebeple bu, ana işlerine zarar veriyor. Sanayi, ana para harcamalarının yalnızca yüzde 1’ini, fosil yakıt büyümesine yarar sağlamayı amaçlayan karbon soruşturma ve depolamayı içeren geniş bir kategori olan düşük karbonlu yatırımlara harcadı. Firmalar yenilenebilir taahhütlerinden açıkca geri adım atmadan ilkin, 2022’de yüzde 5’e terfi etti.

ExxonMobil, firmanın şimdiye kadarki en büyük yılını 56 milyar $ kârla netleştirmesinin arkasından uç bir örnek olarak öne çıkıyor. Firmanın son paydaş çağrısıyla ilgili rekabet sorulduğunda, CEO Darren Woods, Exxon’un “ötekiler destek vermediğinde destek vermeye oldukça odaklandığını” söylemiş oldu. Hangi yönlerden eğiliyorlar? Aynısından daha fazlası. “Bugün toplumun gerekseme duyduğu ürünleri halletmeye devam etmek ve bunu oldukça çeşitli ürünlerle yapmak, doğrusu kimyasalları, yakıt ürünlerini ve madeni yağları düşünün. Ve sonrasında, bununla birlikte, düşük karbon talebini karşılamak için düşük emisyonlu yakıtlar üretmeye yatırım yapmak.”

Öteki firmalar, fosil yakıtlarını ikiye katlamak için sınırı olan iklim taahhütlerini küçültüyor. BP, emisyon taahhütlerini resmen azalttı, başlangıçta yüzde 35 ila 40 daha düşük emisyonlara, on senenin sonunda bir tek yüzde 20 ila 30’a ulaşacak şekilde ayarlandı. Shell, yenilenebilir enerji kaynakları, karbon denkleştirmeleri, karbon soruşturma ve biyoyakıtlara yapmış olduğu yatırımları 3,5 milyar dolarda tutmayı planlıyor; bu, firmanın petrol ve gaz arama ve çıkarma faaliyetlerine yapmış olduğu yatırımın yarısından daha azca. CEO Wael Sawan, firmanın gaz işinin “şu anda umutsuzca organik gaza gerekseme duyan bir dünyada büyümeye devam ettiğini ve bence daha uzun bir süre bulunduğunu düşünüyorum” diyor.

Petrol endüstrisinin iklim değişikliğine yapmış olduğu ufak yatırımlar “insanların düşündüğü benzer biçimde değil”. Fossil Fuel Free Media adlı savunuculuk grubunun yöneticisi Jamie Henn, şunları söylemiş oldu: Exxon, BP ve diğerlerinin övgüyle karşıladıkları “düşük karbonlu yatırımlar”, çoğu zaman daha azca fosil yakıt yakmak için mevcut süreçlerde ince ayar yapmak yada “gelişmiş petrol geri kazanımı” için karbon soruşturma ve depolamayı kullanmak benzer biçimde petrol operasyonlarını daha verimli hale getirmek anlamına gelir. Her iki yaklaşımın da amacı, yalnızca daha çok fosil yakıt yakmak için emisyonları azaltmaktır.

Big Oil’in iklim kampanyaları için pazarlama bütçeleri bile projelerin kendisinden daha büyük olabilir. Bir halkla ilişkiler şirketi olan Shell ile çalışmak paralı Bir firmanın kahve atıklarından biyoyakıt üretmesi için 57.000 dolar ve medyada 1.100’den fazla yer aldı, bunların tümü bir yıl süresince tek bir Londra otobüsüne güç sağlamak için. Çevreciler, Shell’i ana para harcamalarının yüzde 1’inden birazcık fazlasını rüzgar ve güneş benzer biçimde düşük karbonlu enerji kaynaklarına harcamakla suçluyor.

Henn, iklim değişikliğindeki son geri dönüşlerin, “bu şirketlerin temiz enerji geçişi mevzusunda ciddi olmadığının bir kanıtı” bulunduğunu söylemiş oldu. Çoğunlukla pazarlama ve yeşil aklama, burada ufak bir taahhüt ve sonrasında orada boş bir söz alan stratejiler. Birikmiyorlar.”