Philadelphia Sanat Üniversitesi Ani Kapanışını Duyurdu
Bu haber, kısmen genel olarak yüksek öğrenim üzerindeki baskılar ve aynı zamanda sanat kurumlarının belirli zayıflıkları nedeniyle ülke çapında benzer kapatmaların ardından geldi. 1805 yılında Philadelphia'da kurulan, ülkenin ilk sanat okulu ve müzesi olan Pensilvanya Güzel Sanatlar Akademisi, 2024-25 akademik yılı sonunda dağılıyor. (Sanat Üniversitesi, Akademi'nin bazı öğrencilerini kabul etmek üzere görevlendirilmişti.) Geçtiğimiz Nisan ayında, 150 yıllık San Francisco Sanat Enstitüsü iflas başvurusunda bulundu ve o sonbaharda, kâr amacı güden bir sistem olan Sanat Enstitüleri, kolejler, ülke çapında sekiz kampüsün kapatıldığını duyurdu.
Başarısız olan bazı okullar inşaat projeleriyle kendilerini aşırı genişletti; diğerleri piyasanın en tepesindeki gayrimenkulleri satın aldılar, sonra da değerinin düştüğünü gördüler. Birçoğu, Federal Öğrenci Yardımı için Ücretsiz Başvuru (FAFSA) sürecindeki aksamanın neden olduğu zorluklarla karşı karşıya kaldı. Üniversitenin de üyesi olduğu Bağımsız Sanat ve Tasarım Kolejleri Birliği başkanı Deborah Obalil bir röportajda, salgının sanat okullarını özellikle ağır etkilediğini, çünkü öğrencilerin bu konuları bizzat çalışmayı tercih ettiğini söyledi.
Bir sözcüye göre 2023-2024 yılı öğrenim ücreti 54.010 dolardı, ancak üniversiteye göre tüm öğrencilerin bir tür kurumsal yardım aldığı için ortalama katılım maliyeti daha düşük.
Üstelik derin bağışlar olmadan sanat okulları genellikle fazla mali yardım sağlayamaz. Oradaki yetkililere göre üniversitenin bağışı yaklaşık 60 milyon dolardı. Yale'inki 2023'te 40,7 milyar dolardı ve CalArts olarak bilinen üst düzey Kaliforniya Sanat Enstitüsü'nünki 2022 itibarıyla 213,8 milyon dolardı.
Sanat Üniversitesi'nin mali sıkıntıları herkesçe biliniyordu. Dahası, zıt vizyonlara sahip başkanlar arasında nispeten hızlı bir değişim yaşandı; bu durum, bazılarının tekrar tekrar kırbaçlandığı hissine kapılmasına neden oldu; ayrıca dekanlar düzeyinde, kabul ve ilerleme ofislerinde de hızlı bir değişim yaşandı.
Judith Schaechter, “Harika bir yerdi ama aynı zamanda sorunlu, perişan ve çılgın olduğunu da düşündüm” dedi. yaklaşık on yıl boyunca el sanatları bölümünde yardımcı olarak öğretmenlik yaptı. Şöyle ekledi: “Sadece öğrencileri ve diğer öğretim üyelerini sevmiyordum. BEN sevilen onlara. Ancak orada çalışan hiç kimsenin maddi sıkıntı içinde olduklarını bilmesi mümkün değil.”