Niçin ağlıyorsun?

Nerede, ne vakit ve kimin için ağladığınızı düşünün.

İşte beni ağlatan şeylerin kapsamlı olmayan bir sıralaması: malzemeleri her doğramam, küp küp doğramam yada parçalamam gerektiğinde; güneşte havlayan bir grup deniz aslanı; hüzünlü müzik; parasız bir sosisli sandviç alın; Film yazın 500 günü; dağınık bir ev.

Tilburg Üniversitesi’nde fahri profesör ve dünyanın önde gelen şarap uzmanlarından önde gelen Ad Vingerhoets’e gore, tüm bu deneyimleri birbirine bağlayan tek duygu, bir güçsüzlük hissidir. Vingerhoets, oldukca ufak bir köpek yavrusuyla tanışmak yada en iyi arkadaşınızın düğünde koridorda yürümesini seyretmek benzer biçimde göz yaşartıcı pozitif yönde vakalar bağlamında bile bunaltıcı bir his bulunduğunu söylüyor. “Ek olarak kendinizi ufak, çaresiz ve alçakgönüllü hissediyorsunuz” diyor.

İnsanlar ağlayarak doğarlar ve biz asla durmayız. Bebekler olarak ebeveynlerimizin dikkatini çekmek ve onlara kızgın, korkmuş, acı içinde, aç yada bitkin olduğumuzu göstermek için ağlarız. Çocuklukta ve ergenlikte fizyolojik acıdan diz incinmesi benzer biçimde ağlarız, sadece buluğluk yıllarımızda empati geliştirdiğimizde, kitaplar, filmler ve öteki insanların acısı benzer biçimde dışsal katalizörler gözyaşlarına niçin olur. Pittsburgh Üniversitesi’nde psikiyatri ve psikoloji doçenti Lauren Bylsma, yaşlandıkça güzellik, huşu, merak ve duygusallığın bizi gözyaşlarına boğabileceğini söylüyor.

Bazı insanoğlu için gözyaşı pınarı kurudu. Feryat atanların daha zayıf ya da daha azca erkeksi görüldüğü klişesi, adamların (ve adamların) ağlamadığına dair yaygın görüşe katkıda bulunuyor. Aslen, bayanlar erkeklerden daha sık ağladıklarını ve ağlama nöbetleri içinde erkeklerden daha kısa duraklamalar bulunduğunu bildirmektedir. Sonrasında hıçkırarak gelen o dikenli savunmasızlık duygusu var; Stoacılık görünümüne ihanet etmek bazıları için son aşama rahatsız edicidir, desteğe ihtiyacınız bulunduğunu kabul etmek bir başarısızlık olarak görülebilir.

Fakat niçin ağladığını asla düşündün mü? Üzüntü yada bunalımın sebebi? Gözyaşlarından ne öğrenebilirsin? Duygularınızın derinliklerine inmek, daha derin güvensizliklere, korkulara, sevinçlere ve ilişki komplikasyonlarına ışık tutabilir.

Gözyaşlarımız bizlere ne konu alıyor?

Vassar Koleji’nde psikoloji profesörü olan Randolph Cornelius, gözyaşlarının varlığının temel bir mesajı işaret ettiğini söylüyor: Desteğe ihtiyacım var. “Öteki insanlardan bizlere yardım etmelerini istiyoruz” diyor. Araştırmalar, gözyaşlarının yardım almada oldukca etkili bulunduğunu, şundan dolayı ağlayanların daha mutsuz, daha çaresiz, daha azca saldırgan ve kişilerarası bağlantıya gerekseme duyan kişiler olarak görüldüğünü gösteriyor. Vingerhoets tarafınca 2017 senesinde meydana getirilen bir araştırmaya gore, insanların ağlayan bir kişiye yardım teklif etme olasılığı, mutsuz, kuru yüzlü bir kişiden daha fazladır. “Kabul et ki insanoğlu [are] Ağlamak ve desteğe gerekseme duymak oldukça otomatik bir süreç” diyor Cornelius.

Vingerhoets, üzüntü, kalp kırıklığı ve vatan hasretinin yaşam boyu gözyaşı için en yaygın tetikleyicilerden bazıları bulunduğunu söylüyor. (Hanımefendilerin çoğu zaman daha basit ve çatışmayla ilgili durumlarda ağlama olasılığı daha yüksek olsa da, Vingerhoets, ağlamanın bu temel motivasyonları söz mevzusu olduğunda “cinsiyet farkı o denli büyük değil” diyor.) Sonrasında pozitif yönde ağlamalar var: Don ‘Yalnız bir ayrılık için değil, bir kavuşma için ağla; korkudan değil, rahatlamadan ağlamak; Yalnız alırken değil, bir armağan alırken de gözyaşı dökün. Vingerhoets, “Gözyaşlarına yol açan tüm bu negatif durumların hepsinin zıttı var benzer biçimde görünüyor,” diyor Vingerhoets, “bu da gözyaşlarına niçin oluyor.”

Bizlere rahatlık ve duygusal destek sunmak için en donanımlı şahıs olan Bylsma, en büyük desteği bir partnerimizin yada arkadaşımızın önünde ağladığımızda alıyoruz, diyor. Araştırmalar, görünür gözyaşlarının varlığının insanları birbirine yaklaştırabileceğini ve toplumsal bağları destekleyebileceğini gösteriyor. Vingerhoets, “Stresli olduğunuzda, başkalarından toplumsal destek almak önemlidir, şundan dolayı bu, stresin sağlığınız üstündeki negatif etkilerini hafifletebilir” diyor.

Bilinçaltı olsun ya da olmasın, suyu açmanın bizlere istediğimizi verdiğini görebiliriz. Cornelius, “10 yaşlarında bir torunum var ve ağlamasını açıp kapatabiliyor” diyor. “Çocuklar yetişkinleri iyi mi manipüle edeceklerini öğrenirler ve bu bizlere kalır.” Gözyaşlarının, bilhassa beyaz bayanlar tarafınca ayrıcalığı korumak ve sempati kazanmak için bir tabanca olarak kullanılması hakkında oldukca şey yazıldı. Araştırmalar, düzmece feryat atanların manipülatif, daha azca güvenilir, daha azca sıcak, daha azca yetkin ve daha azca dost, iş arkadaşı yada komşu olarak görüldüğünü bulmuştur. Sadece, Cornelius’a gore yetişkinler, tipik olarak, ağlamak için toplumsal açıdan uygun bölgeleri (hususi, lastiğiniz patlamışsa yol kenarında) öğrendikleri ve işteyken masalarımızda ağlamamayı seçtikleri için gözyaşlarını tuttuklarını söylüyor. hüsrana uğradık. Doğrusu, beklenmedik bir trajedi karşısında olduğu benzer biçimde, durum benzersiz bir halde bunaltıcı olmadığı sürece, diyor Cornelius.

Çığlığın bağlamı niçin önemlidir?

Popüler anane, ağlamanın katartik bir edinim bulunduğunu, iyi bir ağlamadan sonrasında kendimizi arınmış ve ağırlıksız hissettiğimizi kabul eder. Bylsma, “Bu devamlı bu şekilde değildir,” diyor ve “hakikaten çeşitli bağlamsal faktörlere bağlı.” Güvenli bir yerde birkaç gözyaşı dökebildiğimizde muhtemelen ağlamaktan en oldukca yararlanacağız, diyor Bylsma. “Araştırmamızda, birisinin utanç verici bir yerde ağlaması durumunda, insanların negatif tepki verebileceği, mesela işte iyi tanımadığınız insanların önünde ağlamak, mesela birisi ayrılırken ağlamanın size hissettirdiğini bulduk. Daha da kötüsü,” diyor, “bir eşin yada arkadaşın önünde olduğu benzer biçimde daha destekleyici bir ortamda ağlamanın aksine, bundan yararlanma olasılığınız daha yüksektir.”

Vingerhoets ve Bylsma tarafınca meydana getirilen bir çalışmada, depresif, endişeli yada tükenmiş insanların daha çok ağladığını sadece ağladıktan sonrasında rahatlama hissetmediklerini buldular. Utanç ve mahcubiyet hissedenlerin de ağladıktan sonrasında kendilerini daha iyi hissetme olasılıkları daha düşüktü. İnsanlar, bir ölüm benzer biçimde denetim edilemeyen bir olayın aksine, onları ağlatan durum denetim edilebilir olduğunda (eşleriyle kavga etmek benzer biçimde) daha çok ağlama sonrası arınma yaşarlar.

Bylsma, anketlere gore kronik gözyaşı baskılamasının daha azca empati ve duygusal destek benzer biçimde negatif duygusal etkilerle ilişkili bulunduğunu da belirtiyor. Bu yüzden, bir iş toplantısının ortasında ağlama ihtiyacı hissederseniz, wcye gidip ağlamayı deneyin. Aksine Vingerhoets, ağlamak için bir sebebi olmayan ve uzun süreler, hatta senelerce ağlamaktan kaçınanlar için bir ziyanı olmadığını söylüyor. Bylsma, bununla beraber, devamlı ağlama nöbetleri ve aynı problemler üstüne kara kara düşünme ağlamaya yaklaşımınızı değiştirmeniz icap ettiğinin bir işareti olabilir, diyor Bylsma. Bununla başa çıkmanıza destek olabilecek bir terapist yada psikologdan yardım almayı deneyin.

Ağlamak neyi açığa çıkarır

İster hüzünlü bir film, ister güzel bigün batımı olsun, sizi ağlatan ne olursa olsun, daha derin bir anlam vardır. Gözyaşlarının varlığı sizin için neyin mühim bulunduğunu gösterir. Cornelius, “Kimi zaman gözyaşlarımız, olayların önemi hakkında kendimize bir işarettir” diyor.

Son olarak ne vakit ağladığınızı düşünün. Kavga mıydı? Yorucu bigün mü? Leziz bir kek? Peki ya duyguları uyandıran durumlar? Cornelius, ağlama kısmı anında, sizi tam olarak neyin ağlattığını işlemeye çalışın, diyor. “Kendimizi tanımak için içsel bir dürtümüz var” diyor. “Bence duygularımızı tanırsak ve onlara bunu yapma hakkı verirsek, bunu yapabiliriz.” Zaman içinde duygularınızda kalıplar görmeye başlayabilirsiniz: Bu durumlarda öfkeleniyorum, bu yorumlardan utanıyorum.

Bu içgörü, durumu tekrardan ifade etmenize destek olabilir: Bu, çöpü dışarı çıkarmakla ilgili bir münakaşa değil, saygıyla ilgili bir münakaşa. Kimi zaman gözyaşları bu temel mesajları ortaya çıkarmaya destek olabilir.

Cornelius, “Kendinizle ilgili, kendinizi değişik görmenize müsaade eden bir farkındalığınız olduğunda, kendinizi güçlenmiş hissedersiniz” diyor.