NASA’nın aya yeni görevi Artemis I açıkladı

Birkaç gecikme ve küçük bir kasırga hasarından sonra NASA, Artemis 1 görevini başlatmayı ve aya dönüş programını hızlı bir şekilde başlatmayı planlıyor. Son incelemenin başarılı olduğu varsayılırsa, NASA’nın yeni Uzay Fırlatma Sistemi roketi Çarşamba sabahı erken saatlerde Florida’daki Kennedy Uzay Merkezi’nden havalanacak. Artemis I görevi ay yüzeyine inmeyecek olsa da, yolculuğun kendisi, insan astronotlar için tasarlanmış bir aracın uzayda şimdiye kadar seyahat ettiği en uzak nokta olacak.

NASA’nın büyük gezisinde hiç insan olmayacak ama üç astronot olacak: Helga, Zohar ve Moonikin Campos. Bunlar, insan vücudunun uzay yolculuğuna nasıl tepki verdiğini test edecek sensörlerle dolu, bilimsel araştırmalarda kullanılan insan modelleri için kullanılan terim olan yüksek teknoloji ürünü mankenlerdir. Helga ve Zohar, radyasyonun uzaydaki kadınların vücutları üzerindeki etkilerini ölçmek için tasarlandı ve Moonikin Campos, aya yapılacak bir yolculuğun gelecekteki insan mürettebat üyeleri için ne kadar inişli çıkışlı olabileceğini izlemek için komutan koltuğuna oturacak. Bu mankenler kendi başlarına pek etkileyici görünmeseler de, NASA’nın aya yeni bir yol inşa etme ve nihayetinde astronotları Mars’a gönderme hedeflerinde kritik bir rol oynayacaklar. Ayrıca, uzay yolculuğu anlayışımızı daha iyi hale getirmeyi amaçlayan görevdeki birkaç bilim deneyinden sadece biri.

Kalkışın başlangıçta 29 Ağustos’ta yapılması planlanmıştı, ancak NASA, mühendislerin yakınlarda bir fırtına ve roket motorlarından birinin soğutulmasıyla ilgili sorunlar da dahil olmak üzere çeşitli sorunlarla karşılaşmasının ardından fırlatmayı erteledi. Fırlatma, yakıt sızıntısı sorunu nedeniyle Eylül ayında tekrar ertelendi. Ajans şimdi görevi Doğu saatiyle 01:04’te başlayan Çarşamba sabahı iki saatlik bir pencerede başlatmak için hazırlanıyor ve yedek tarih olarak 19 Kasım’ı hedefliyor. Uzay ajansının görevi birkaç kez ertelediği ve hala Kasım ayı başlarında Nicole Kasırgası’nın yarattığı bazı küçük hasarların etkisiyle uğraştığı göz önüne alındığında, görevin nihayetinde tekrar ertelenmesi kesinlikle mümkün.

Yine de, her şey planlandığı gibi giderse, NASA’nın bugüne kadar ürettiği en güçlü roket olan Uzay Fırlatma Sistemi (SLS), Orion uzay aracını tepesinde taşıyarak havalanacak. Araç yörüngeden ayrıldıktan sonra, Orion, sonunda geri dönüp Dünya’ya dönmeden önce – 42 gün sürecek 1,3 milyon millik bir yolculuk – Ay’ın etrafında ve ayrıca binlerce mil ötesinde seyahat edecek. Lansmanı buradan izleyebilirsiniz.

ABD Hava Kuvvetleri İleri Hava ve Uzay Çalışmaları Okulu’nda profesör olan Wendy Whitman Cobb, Ağustos ayında Recode’a “Bu, roketin olması gerektiği gibi çalıştığının iyi bir göstergesi” dedi. “Önümüzdeki birkaç yıl içinde ortaya çıkan mürettebatlı görevler için NASA’ya biraz daha güven verecek.”

Artemis, yeni nesil ay misyonlarıdır. Bu, NASA’nın ay yüzeyinde astronot gezileri, bir ay insan yaşam alanı ve Gateway adlı yeni bir uzay istasyonunu içeren daha geniş ay keşif hedeflerinin bir parçası. Artemis I ayrıca Artemis programındaki sonraki iki görevin temelini atıyor: Artemis 2’nin 2024’te insanları ay etrafında benzer bir yolculuğa göndermesi planlanıyor ve Artemis 3, ilk kadın ve ilk beyaz olmayan insanı iniş yaparak tarih yazacak. Ay yüzeyinde en erken 2025’te. Helga, Zohar ve Moonikin Campos da dahil olmak üzere Artemis I hakkında yapılan tüm araştırmalar, daha sonraki görevlere hazırlanmak içindir.

Herkes Artemis 1’de

NASA’nın aya yolculuğu SLS, son derece ağır bir yük taşımak için tasarlandı. Roket, Özgürlük Anıtı’ndan sadece birkaç metre daha uzun ve 8,8 milyon pound itme gücü üretebiliyor. Diğer fırlatma sistemleri gibi, SLS de her biri Dünya’nın yerçekiminin üstesinden gelmede, atmosferi aşmada ve uzaya ulaşmada rol oynayan birkaç farklı aşamadan oluşur. Bunu gerçekleştirmek için SLS, iki katı roket güçlendiricinin yanı sıra 700.000 galondan fazla sıvı oksijen ve sıvı hidrojenle dolu 212 fit yüksekliğinde bir çekirdek aşaması içerir. NASA’nın şimdiye kadar yaptığı en büyük çekirdek sahne.

Getty Images aracılığıyla Joel Kowsky/NASA

Kalkıştan sonra, iticiler araçtan ayrılmadan, yere doğru düşmeden ve Atlantik Okyanusu’na inmeden önce yaklaşık iki dakika ateş edecek. Sekiz dakika içinde çekirdek aşama aynı şeyi yapacak. Bu noktada, Geçici Kriyojenik Tahrik Aşaması (ICPS) devralacak ve Dünya’yı bir kez daire içine alacaktır. Uçuştan yaklaşık 90 dakika sonra ICPS, Orion’a aya doğru uçmaya başlaması ve sonra düşmesi için ihtiyaç duyduğu “büyük itişi” verecek.

Teknik olarak yeni olsa da, SLS daha eski teknolojiye dayanmaktadır. Ana motorları da dahil olmak üzere bileşenlerinin birçoğu, 2011’de sona eren NASA Uzay Mekiği programından ya da bu program tarafından kullanılan sistemlere dayalıdır. SLS yalnızca bir kez uçacaktır. Bu, SLS’yi SpaceX’in ay görevleri için tasarladığı süper ağır fırlatma aracı Starship’ten ayırır. NASA’nın aya iniş sistemini inşa etmek için 2,9 milyar dolarlık bir sözleşme için Blue Origin’i geride bırakan SpaceX, Starship’in ilk yörünge test uçuşunun önümüzdeki dört ay içinde gerçekleşmesini bekliyor. Kongre’nin SLS’yi finanse etme kararı, uzay endüstrisinde süregelen hassas bir nokta çünkü proje bütçeyi milyarlarca aştı ve birkaç kez ertelendi ve özel şirketler artık daha ucuz alternatifler geliştiriyor.

Whitman Cobb, “Kongre bütçe aşımına ve programın gerisine katlandı, çünkü SLS paranın ve işlerin önemli kongre bölgelerine akmasını sağladı,” diye açıklıyor Whitman Cobb.

NASA’nın Artemis görevleri için özel olarak tasarladığı Orion için geniş tabanlı desteğin yanı sıra yakınlardaki asteroitlere veya Mars’a olası geziler de var. Uzay aracı Lockheed Martin tarafından inşa edildi ve dışarıdan, yan tarafından kanat benzeri panellerin çıktığı dev bir hindi ezmesi gibi görünüyor. Orion, aya gidip gelen astronotların sonunda zamanlarını geçirecekleri Artemis mürettebat modülüne ev sahipliği yapıyor. Uzay aracı insan astronotlar için incelendikten sonra, mürettebat modülünün uyku tulumları, çeşitli yeni NASA tarifi uzay yiyecek barları ve sıfır yerçekimi ve herkes için tasarlanmış yenilenmiş bir uzay tuvaleti dahil olmak üzere çeşitli uzay yolculuğu olanakları sunması bekleniyor. cinsiyetler.

Bu görevde, birincil yolcular bir dizi bilimsel deney olacak. Bir test, insan dokusunu taklit etmesi amaçlanan 38 dilim plastikten yapılmış NASA mankenleri Zohar ve Helga’nın yanı sıra 5.600’den fazla sensör ve 34 radyasyon detektörünü içeriyor. Uzayda yüksek düzeyde radyasyon var ve bu, özellikle uzay yolculukları daha uzun ve daha iddialı hale geldikçe, geleceğin astronotlarının artan kanser riskiyle karşı karşıya kalabileceğine dair devam eden bir endişe kaynağı. Bu mankenlerin her ikisi de göğüsler ve rahim ile tasarlanmıştır çünkü kadınlar radyasyona karşı daha duyarlıdır. Zohar ayrıca, mühendislerin güneş patlamaları da dahil olmak üzere astronotları radyasyondan korumanın potansiyel bir yolu olarak değerlendirdiği AstroRad adlı özel bir koruyucu yelek giyecek. Helga bir yelek almayacak ve NASA’nın AstroRad’ın gerçekte ne kadar yardımcı olduğunu incelemesine izin verecek.

Orion ayrıca mayanın radyasyona nasıl tepki verdiğini test etmeyi amaçlayan bir deney yürütüyor. Araştırmacılar, dondurularak kurutulmuş mayayı Orion mürettebat koltuklarından birinin altında saklamayı ve ardından mayayı uzayda üç gün boyunca sıvıya maruz bırakmayı planlıyor. Orion Dünya’ya geri döndüğünde, bilim adamları nasıl ilerlediğini incelemek için mayanın DNA’sını analiz edecekler. Deney, insanların gelecekteki yolculukları sırasında uzayda nasıl sağlıklı kalabileceklerine dair fikir verebilir.

Amazon’un Alexa sesli asistanının bir versiyonu da otostop çekiyor. NASA, Amazon, Cisco ve Lockheed Martin’in astronotlarla iletişim kurmak için tasarladığı özelleştirilmiş donanım ve yazılımın bir kombinasyonu olan Callisto’yu test ediyor. Test, görev kontrolünün Alexa’nın bir sürümünün mesajı alacağı ve bir yanıt paylaşacağı Orion kapsülündeki bir tablete sesli ve görüntülü mesajlar göndermesini sağlayacak. Teknoloji biraz HAL gibi gelse de 2001: Bir Uzay Destanımühendisler sistemin yardım ve refakat sağlamak için tasarlandığını söylüyor.

Ağustos ayında Amazon’da baş Alexa deneyim tasarımcısı olan Justin Nikolaus, “Callisto, Orion uzay aracında bulunan bağımsız bir yüktür ve uçuş kontrolü veya diğer görev açısından kritik sistemler üzerinde herhangi bir kontrolü yoktur” dedi.

Artemis I’in yükünün diğer yönleri daha duygusal. Wallace ve Gromit serisinden Shaun the Sheep karakterinin peluş bebek versiyonu Orion’da seyahat edecek. Bir astronot kostümü giymiş bir Snoopy bebeği ve Charles M. Schultz’un Peanuts serisini çizmek için kullandığı bir çizgi romana sarılı bir kalem ucu da öyle. 1960’larda ilk insanları ay yüzeyine indiren Apollo 11 görevinden küçük bir ay tozu örneği ve bir motor parçası da dahil olmak üzere hatıralar da gidiyor.

ayın ötesinde

Artemis I’in en önemli araştırma projelerinden bazıları Dünya’ya geri dönmeyecek. Misyon, CubeSats adı verilen 10 minyatür uyduyu ayın yörüngesine fırlatma planlarını içeriyor. Bu uydular, NASA’nın özel şirketlerle birlikte sonunda Ay’da ve çevresinde gezinmek için kullanabileceği verileri toplayacak.

Bir uydu, LunIR, ay yüzeyinin güvenliğini kızılötesi görüntüleme ile inceleyecek ve astronotların sonunda nereye seyahat edeceklerini etkileyebilecek bilgiler üretecek. Ay Buz Küpü adı verilen bir uydu, NASA’nın sonunda bir kaynak olarak kullanabileceği Ay’daki su kaynaklarını tespit etmeye çalışacak. Başka bir uydu olan NEA Scout, yakınlardaki küçük bir asteroide gidecek ve bu, gelecekteki mürettebatlı misyonları diğer asteroitler için bilgilendirebilecek bir yan yolculuk. Uydular, ancak uzay aracı güvenli bir mesafeden uzaklaştıktan sonra, Orion Stage Adapter adı verilen başka bir bileşen tarafından fırlatılacak.

NASA’nın izniyle

Bu uydular, NASA’nın ayı ziyaret etmekten çok daha fazlasıyla ilgilendiğini hatırlatıyor. Artemis programı, bir insan üs kampı, bir dizi nükleer reaktör ve bir maden madenciliği operasyonu da dahil olmak üzere, ay yüzeyinde benzeri görülmemiş bir faaliyet düzeyi için zemin hazırlıyor. NASA, bir ay ekonomisi geliştirmek istediğini açıkça söyledi ve uzay ajansı, şu anda 20’den fazla ülkenin katıldığı, ayı keşfetmek için bir dizi ilke olan Artemis Anlaşmalarını da oluşturdu.

Sonunda NASA, ayı çok daha iddialı bir yolculukta bir durak haline getirmeyi planlıyor: Mars’a bir insan misyonu. Şu anda, bu 2030’ların sonlarında olabilir gibi görünüyor. Ancak bu planların çoğu henüz çok uzak olsa da, Artemis programının Apollo programının tekrarından çok daha fazlası olduğu açıktır.

“Apollo, Soğuk Savaş bağlamında ABD’nin ulusal gücünü dünyaya göstermek için siyasi bir eylemdi. Aya ilk giden olmak için Sovyetler Birliği ile açıkça bir yarıştı. George Washington Üniversitesi Uzay Politikası Enstitüsü’nün kurucusu John Logsdon, Ay’a ilk ayak bastığımızda devam etme nedenimizin ortadan kalktığını söylüyor. “Artemis, uzun vadeli bir insan keşfi programının ilk programı olarak tasarlandı.”

Tabii ki, tüm bunlar Artemis I görevinin sorunsuz çalışmasına bağlı. NASA’nın hala SLS ve Orion’un kalkış sırasında birlikte ne kadar iyi çalıştığını değerlendirmesi gerekiyor. Uzay ajansının ayrıca, Orion’un uzun bir süre bilemeyeceğimiz atmosferdeki inişinden sonra hayatta kalıp kalmadığını da araştırması gerekiyor. Her şey yolunda giderse, Orion kapsülü, bilim deneyleri ve galaktik tchotchke’lerden oluşan rengarenk yüküyle birlikte Dünya’ya dönecek ve kalkışından bir aydan fazla bir süre sonra Pasifik Okyanusu’na inecek.

Güncelleme, 15 Kasım 11:25: Bu hikaye ilk olarak 27 Ağustos’ta yayınlandı ve NASA’nın Artemis 1 görevini 16 Kasım’da, 19 Kasım’ı yedek tarih olarak başlatmayı planladığını belirtmek için güncellendi.