‘Meg’ filmi Megalodon, yeni çalışmanın boyut anormalliklerini ortaya çıkarmasıyla bir hataya dönüştü

3,6 milyon yıl ilkin nesli tükenen dev köpekbalığı megalodon, internasyonal bir analize bakılırsa evvel inanılandan fazlaca daha minik olabilir.

Devasa okyanus yırtıcısı, New York Post’a bakılırsa aksiyon ikonu Jason Statham’ın süper büyük köpekbalığını canlandırdığı 2018 bilim kurgu filmi “The Meg” başta olmak suretiyle edebiyatta ve beyaz perdede popülerlik kazanmıştır.

Paleontologlar, fosil kanıtlarının bulunmaması sebebiyle megalodonun 25 metreye kadar uzunlukta olabileceğine ve büyük beyaz köpekbalığına benzer kuvvetli, tıknaz bir vücuda haiz olacağına inanıyorlardı.

Kaliforniya Üniversitesi’nden araştırmacılar, bir grup internasyonal denizcilik uzmanıyla beraber artık katil köpekbalığının muhtemelen fazlaca daha uzun ve daha ince bulunduğunu düşünüyor. Yapısının mako köpekbalığınınkine benzediğini söylediler.

“Oldukça kolay bir kanıt [Otodus megalodon] Yeni raporu Palaeontologia Electronica dergisinde gösterilen Profesör Kenshu Shimada, büyük beyaz köpekbalığının açıkça gizlendiğinden daha ince bir vücuda haiz bulunduğunu söylemiş oldu.

Yaşayan büyük beyaz köpekbalığının dişlerini ve omurgasını fosil megalodon dişleriyle ve omurga kolonunun tekrardan inşasıyla eşleştirdiklerinde, bu bir “evreka anı”ydı.

Emek harcama yazarı Phillip Sternes şunları söylemiş oldu: “Bu hâlâ dev, yırtıcı bir köpekbalığıydı. Sadece sonuçlar, megalodonun yalnızca çağıl büyük beyaz köpekbalığının daha büyük bir versiyonu olmadığını kuvvetli bir halde ortaya koyuyor.”

Araştırmaları ek olarak megalodonun daha ilkin düşünülenden daha büyük bir köpekbalığıyla beraber yaşamasına karşın değişik bir yiyecek ve yaşam tarzına haiz bulunduğunu da gösteriyor. Kuvvetli canavar, öğünleri özümsemek ve daha kısa olana bakılırsa daha azca sıklıkta yiyecek yiyecek için beslenmeler içinde daha çok zamana gerekseme duyuyordu bu sebeple daha büyük gövdesi daha uzun bir sindirim kanalı gerektiriyordu.

“Yiyeceklerini sindirme kabiliyetinin artmasıyla, avlanmaya gerek kalmadan daha uzun süre yaşayabilirdi. Bu, öteki deniz canlıları üstünde daha azca yırtıcı baskı anlamına geliyor,” diye açıklayan Sternes, varsayımsal bir ekleme yapmış oldu: “Arada sırada yalnızca bir balina yiyecek zorunda kalsaydım, balina popülasyonları vakit içinde daha istikrarlı kalırdı.”