Konserlerden sinemalara, hepimiz cemiyet içinde iyi mi davranması icap ettiğini ne vakit unuttu?

Bazı insanoğlu şu anda cemiyet içine çıkmamalı.

Beyaz perde salonları, bazı sinemaseverlerin filmler başladıktan sonrasında telefonlarını kullanmaktan çekinmediği kanunsuz bir yer haline geldi. Kimi zaman bir tek o zamana bir bakış değil, tam toplumsal medya kaydırmaları ve gönderme. New York City’de Broadway seyircileri sarhoş, kabadayı ve görünüşe bakılırsa tiyatro koridorlarında dışkı bırakıyorlar. Bu yaz çeşitli konserlerde Arnavut pop yıldızı Bebe Rexha’nın suratına bıçak darbesi indirildi, pop prensesi arkadaşı Ava Max bir sahne koşucusu tarafınca tokatlandı, hava meraklısı Pink’e birinin annesinin külleri verildi, hayranlar country şarkıcısı Miranda Lambert’in samimi şovunu doğaçlama bir hareketle yarıda kesti. fotoğraf çekimi ve bir “fanatik”, rapçi Cardi B’ye su attı. (Cardi, mikrofonunu su fırlatıcısına fırlatarak cevap verdi.)

Büyük ölçekli, karşı karşıya etkinlikler fena.

Konuştuğum uzmanlara bakılırsa, bu fena davranış dalgası muhtemelen 2020’deki pandemik kapanmalara kadar izlenebilir. Karantinalar esnasında büyük ölçekli toplumsal etkinliklerimiz olmadı ve şüphesiz bazı insanoğlu iyi mi yapılacağını unutmuşlardır. şimdi geri döndüklerine bakılırsa harekete geçin.

Sadece burada, bu alanlar üstündeki koruyuculuğumuza ve onların bizim için ne anlama geldiğine yansıyan daha derin bir şey de var. Karşı karşıya bir eğlence etkinliğine gitmek, sergilenen film, oyun yada pop yıldızından daha fazlasıdır. Bu vakalar, mühim toplumsal bağlantıları deneyimlediğimiz zamanlardır, o denli organik bir halde meydana gelen bir olgudur ki, biri onları hakkaten alt üst edene kadar, bu olayların bizim için ne anlama geldiğini düşünmeyiz.

Canlı olayların “kolektif köpürmesi”, bilsinler ya da bilmesinler, insanların can attığı bir şeydir.

Cemiyet içinde hareket etmenin niçin son aşama sinir bozucu olduğu açık görünebilir, sadece bu büyük toplumsal olayların insanoğlu için ne anlama geldiğini idrak etmek önemlidir. Bir grup etkinliğinde birisi cemiyet içinde bir vaka çıkardığında, büyük seviyede rahatsız oluruz bundan dolayı bu toplantılar entelektüel ve duygusal benliklerimiz için son aşama önemlidir.

İnsanlar inanılmaz derecede toplumsal yaratıklardır ve bu vakalar, Buffalo Üniversitesi’nde psikoloji profesörü olan Shira Gabriel’in “kolektif köpürme” söylediği, son aşama zevkli toplumsal bağlantıların olduğu anlardır. Bir Broadway müzikaline bilet aldığımızda yada Barbieyada bir Carly Rae Jepsen şovu, performansı satın alıyoruz fakat hem de aynı şeyi takdir eden bir insan kalabalığının o elektrikli hissini de satın alıyoruz.

“Kolektif efervesans, başka insanlardan oluşan bir kalabalığın içindeyken, onları tanımasak bile birbirimize bağlı hissetme şeklimizdir. Çoğumuz bir konsere, bir oyuna yada bir filme odaklandığımızda, bir toplumsal bağlantı duygusu hissederiz ve bu bizi hakkaten iyi hissettirir, ”dedi toplumsal davranış üstüne çalışan Gabriel, Vox’a.

Gabriel, toplumsal bağlantıların -arkadaşlarımız, duygusal partnerlerimiz, tanıdıklarımız ve ailemizle olan ilişkilerimiz- gücünün yada zayıflığının, akıl sağlığımız söz mevzusu olduğunda depresyon, kaygı, intihar ve söz mevzusu olduğunda zindelik açısından en büyük belirleyicilerden biri bulunduğunu deklare etti. fizyolojik sağlığa da gelir.

Aynı tür pozitif yönde faydalar, topluluğu tanımadığımız, sadece ona bağlı yada onun bir parçası hissettiğimiz insanlardan gelebilir.

Bir oyundan, filmden ya da konserden eve döndüğümüzde, muhtemelen ilk düşüncemiz azca ilkin şahit olduğumuz sanatın kollektif coşkusunu ölçmek değildir. Genel anlamda gördüğüm her şeyin “iyi” olup olmadığını düşündüğümü biliyorum. Gabriel, “iyi”nin bir kısmının bir tek sanat ya da sanatçı değil, çevremizdeki insanların genel hissiyatı ve kurulan toplumsal bağlantılar olduğunda ısrar ediyor. Kahkahaları, tezahüratları, gülümsemeleri ve titreşimleri alırız ve bu bizi besler.

“Bu acil, insanoğlu için korkulu bir sihir. Bu bizim için oldukca iyi hissettiriyor ve öteki insanlarla olan bu bağ duygusu bizi o denli motive ediyor ki,” dedi Gabriel. “Bu bizlere devasa yükseklikte veriyor. Bazı araştırmalar, bu tür bir yükselişin, bir yıl sonrasına kadar bizimle bir dereceye kadar devam edebileceğini gösteriyor.

Pandemi, konserlerde ve beyaz perde salonlarında davranış şeklimizi alt üst etti

İnsanlar toplu efervesansta geliştiklerinden, 2020’de pandeminin bu büyük toplumsal toplantıları bir gecede yok etmesi sistemlerimiz için tam bir şok oldu. Karşı karşıya kolektif coşkunun olanaksız hale geldiğini bulmak.

Hem de, başta toplumsal medya olmak suretiyle çevrimiçi toplumsal bağlantılar bulmaya başladık. Bu toplumsal bağları değişik şekillerde çalıştırmayı ve bulmayı öğrendik. Bir örnek: Meslektaşım Rani Molla, pandemi esnasında kullananların Instagram benzer biçimde toplumsal medya platformlarında daha çok paylaşımda bulunduğunu – kimi zaman bunalma noktasına geldiğini bildirdi. Ek olarak kendi evimizin rahatlığında konserler izlemenin, dans partileri düzenlemenin ve insanlarla çevrimiçi film izlemenin yollarını da bulduk. Toplumsal olmanın yeni bir yolunu bulurken, toplumsal becerilerimiz ziyan oldu.

Columbia Üniversitesi’nde klinik psikiyatri profesörü olan Ryan Sultan, Vox’a “Genç insanoğlu içinde averaj olarak daha zayıf toplumsal beceriler fark ettim” dedi. İnsanların beyaz perde salonlarındaki ve konserlerdeki davranışlarına ilişkin hemen hemen kapsamlı araştırmalar olmasa da, karantinanın toplumsal toplantılar üstündeki tesirinin konuşma ve genel farkındalık benzer biçimde toplumsal becerilerimizi etkilediğini düşündüğünü deklare etti. “Sosyalleşmemizin birincil yolu olan okulda olmadığımız bir süre bilimsel nitelikli performansı etkiledi ve inanırım toplumsal becerileri de etkiledi.”

Sultan, tarih süresince büyük toplumsal toplantıların devamlı insani gelişmenin ayrılmaz bir parçası bulunduğunu deklare etti. Sultan, “İnsanlar yüz binlerce yıl süresince ortalama 100 kişilik kabileler ve gruplar halinde var olmak için gelişti” dedi. “Bu insanlarla yakın ilişkilerimiz olurdu. Davranışları modelleyerek, sonraki düzey uygun toplumsal becerilerin ne olduğu mevzusunda direkt ve dolaylı geri bildirim alarak onlardan öğrenirdik. Yaşamımız devamlı bir toplumsal toplantıydı.

2023’te gerçek hayatta bir araya gelmekten toplumsal medyaya havale edilmeye doğru sarkaç salınımı, gerçek dünyadaki vakalara geri dönmek, bazı insanların niçin yıkıcı davrandığını ve izleyici arkadaşları üstünde yarattıkları etkiyi tam olarak anlayamadığını açıklayabilir. . Alıştıkları toplumsal bağlantı modlarını – beyaz perde salonundan video yayınlamak, bir Broadway oyunu esnasında toplumsal medyada gezinmek yada bir konseri evlerinden izledikleri bir performans benzer biçimde değerlendirmek – uygunsuz bir ortamda kullanıyorlar. . Bazı durumlarda, “ana karakter sendromu” olarak adlandırdığımız kişisel çıkarcı davranışın üzücü derecede somut bir örneğidir; burada bir şahıs, çevresinde meydana gelen her şeyin yalnızca kendi hikayesine katkıda bulunduğuna inanır benzer biçimde görünür.

“Pratikten çıktığımız için insanoğlu kendilerini bu toplumsal etkinliğe kaptırmayarak neyi kaçırdıklarını anlamıyor. Bu yüzden insanoğlu daha alışık oldukları toplumsal medyayı çekmeye çalışıyorlar bundan dolayı bir şeyleri kaçırdıklarının bilincinde değiller” dedi Gabriel. “İnsanlar ‘Taylor Swift’i görmeye gitmek isterim bundan dolayı oradaki öteki tüm insanlarla bir bağ duymak isterim’ diye düşünmüyorlar. Taylor’ı düşünüyorlar fakat hakkaten büyük bir motivasyon bu çok büyük olayın bir parçası olmak.”

Kabul edelim ki, bu davranışların bazıları şiddetli yada garip – sırasıyla Bebe Rexha’ya telefon fırlatan ve Pink’e annelerinin yakılmış küllerini veren hayranlar benzer biçimde. Bunlar, bencilliğin aşırı bir versiyonu olan bu fenomenin aşırı örnekleridir. Bununla beraber, bu kesintiler, söz mevzusu bozucunun yalnızca toplumsal bağlar kurmasını engellemekle kalmıyor, hem de öteki insanları da etkiliyor.

“Yakınınızdaki insanoğlu değişik bir şey yaptığında, dikkatiniz dağılır. Ve hepimiz bu anın içindeymiş benzer biçimde hissetmiyorsun,” dedi Gabriel.

Muhtemelen cemiyet içinde hayvanlar benzer biçimde davranmayı bırakacağız… eninde sonunda

Öyleyse niçin bazı insanoğlu TikTok’ta gezinerek yada bir filmin videosunu çekerek başkalarının iyi zaman geçirmesini zorlaştırmaya bu kadar istekli? Ulusal beyaz perde salonu zinciri Alamo Drafthouse’un kurucusu Tim League, “Bir ihtimal insanoğlu ne kadar büyük bir pislik olduklarının bilincinde değillermiş benzer biçimde hissediyorum” dedi.

“Beyaz perde salonları tasarım gereği karanlıktır. Herhangi bir ışık, onu sakladığınızı düşünseniz bile, bir tek bu işarete dönüşür ve etrafınızdaki 3 metrelik bir yarıçaptaki her insanın dikkatini dağıtır, hatta stadyum koltuklarıysa daha çok değil. Gözlerin ışığı yanan kişiye kayacak ve seni anın dışına çıkaracak,” diye devam etti League. “Ve bu oldukca kaba ve oldukca bencilce.”

Lig, genel popülasyondaki çoğumuz benzer biçimde onun da telefon bağımlısı bulunduğunu inkar etmiyor. Sadece filmleri “telefonunuzdan gelen terapi”, cihazlarımızdan ve onların tüm uygulamalarından uzakta mecburi bir süre olarak görüyor. “TikTok’ta iyi mi gülünç bir şey yayınlayacağınızı düşünürseniz, bir konunun içine tamamen eriyemezsiniz yada haiz olacağınız duygusal yükü takdir edemezsiniz” dedi.

LoL’ün Alamo Drafthouse’unda kati bir konuşma ve mesajlaşma yasağı vardır. Bir Alamo’daki seyircilerden biri bu mukaddes inancı ihlal ederse, sinemasever arkadaşları kuralları çiğneyen kişiyi isimsiz olarak bildirebilir. Eğer rahatsız edici uyarılardan sonrasında hala telefonundaysa sinemayı terk etmesi istenecektir. Alamo’nun 1997’de başlamasından üç ay sonrasında yürürlüğe giren Alamo’nun konuşmama kuralı, izleyicilerin telefonlarına yanıt vermesini yada kısa bildiri göndermesini engellemek için oluşturuldu, sadece hem de TikTok ve toplumsal medyada geçişte kaydırma ve paylaşımların yükselişini de kesti. . Lig, yakın tarihindeki bir “kabadayılık” raporunun yanı sıra, Barbie tarama, Alamo rahatsız edici telefon kullanımında gözle görülür bir artış görmedi.

League, “Politikalarınız devamlı bir dereceye kadar başarısız olacak,” dedi, sadece bunun kuralları tekrardan güçlendirmek ve tekrardan değerlendirmek için bir fırsat bulunduğunu söylemiş oldu. “Pekala, kim bilir politikayı anlamış olmayan yeni insanoğlu bulmuşsundur, hadi oraya gidip problemi çözelim.”

Civarlarında Alamo olmayan ve iyi bir izleyici olmak isteyen sinemaseverler için kolay bir kuralı var: “Kabalaşma. Filmlerde değil, yaşamın süresince da ahmak olma: Yalnız ahmak olmamaya çalış. Ve kendinizi onlardan biri olarak yakaladığınızda, daha iyisini yapabileceğinizin farkına varın. Ve film esnasında nalet ihtimaller içinde telefonunu kapat.

Halkın fena davranışı karşısında birazcık dehşete kapılan LoL gibiler için, kendi kendine düzeleceğine dair bir ümit var. Gabriel, büyük toplumsal vakalara daha çok maruz kaldıkça, bu sinir bozucu maskaralıkların azalacağını umuyor. Hâlâ toplumsal davranışlarımızı tekrardan öğreniyoruz, dedi Gabriel ve daha çok vakit geçtikçe insanoğlu neyin kabul edilebilir neyin rahatsız edici bulunduğunu eninde sonunda anlayacaklar.

Ek olarak başka bir mühim faktörden dolayı ümitli: utanç.

İnsanlar son aşama toplumsal varlıklar olduğundan ve toplumsal bağlantılara (ve kolektif coşkumuza) kıymet verdiği için, çevremizdeki insanların tutumlarına da derinden uyum sağlarız. Genel olarak insanoğlu, uygunsuz davranışlardan duyduğumuz hoşnutsuzluğu negatif bir halde iletme mevzusunda oldukca iyidirler; ek olarak genel olarak insanoğlu utandırılmaktan hoşlanmazlar.

“İnsanlar öteki insanlardan davranışlarının doğru olmadığı mesajını alacaklar. Bazı insanlarla eninde sonunda karşı karşıya yada internette dalga geçilecek,” dedi Gabriel. “Derin bir iç çekiş devamlı iyidir. Yan göz hakkaten destek olabilir. Ya da bilirsiniz, eğer birisi bir şey gönderirse [e.g. a video filmed during a movie], onlara bu mevzuda iyi huylu bir alay et. İnsanların bu mesajı alacağını düşünüyorum.”

Onu bulmak için bir film esnasında TikTok’u açmak yada bir konseri mahvetmek zorunda kalmayacaklarını umuyoruz.