Kurultay’nin reforma izin verme mevzusundaki başarısızlığı niçin Demokratları ve iklimi rahatsız edebilir?

0

Mevcut Demokrat üçlüsü sonlanmış oluyor ve Cumhuriyetçiler bu Ocak ayında Meclis’te iktidarı geri alacaklar. Topal ördek Kongresi verimli görünüyor, sadece yapılacaklar listesinden çıkarılan bir madde Demokratların peşini bırakmayabilir.

Reforma izin verilmesi – Senatör Joe Manchin’in (D-WV) federal dolar içeren büyük altyapı projelerinin onaylanma şeklini değiştirebilmek için yapmış olduğu bir baskı – destekçilerin topal ördekte geçeceğini umdukları, oldukça bölücü bir teklifti. Sadece yasa tasarısına karşı çıkan ilericiler ve önde gelen Cumhuriyetçiler tasarıyı baltalamak için birleştikten sonrasında, Demokratlar öneriyi geçmesi ihtiyaç duyulan bir müdafa tasarısından çekmeye karar verdiler ve esasen yasayı öldürdüler. Manchin için kişisel bir kayıptı, sadece Demokratik bir öncelik için potansiyel olarak daha büyük bir kayıptı: temiz bir enerji altyapısı inşa etmek ve süratli.

Federal izin reformunun yenilgisi, kim bilir bu Kurultay’nin imza başarısı olan Enflasyon Azaltma Yasası’nın (IRA) geçişinin gölgesinde gerçekleşir. Ağustos ayında kabul edilen IRA, Amerikan tarihindeki en büyük temiz enerji yatırımıdır. Kağıt üstünde, yasa tasarısı, güneş panelleri alan insanoğlu için krediler, elektrikli araçlar için teşvikler ve temiz inşaatlara destek olmak için federal krediler şeklinde bir takım vergi hükmü yöntemiyle, on senenin sonuna kadar Amerikan emisyonlarını 2005 seviyelerine gore yüzde 40 oranında azaltmaya destek olacak. enerji kaynakları.

Sadece şu anki haliyle, IRA belirtilen hedeflerine ulaşmakta zorluk çekecek – ve bu ilk olarak, federal çevre yasalarının “Magna Carta’sı” olan Ulusal Çevre Politikası Yasası (NEPA) adlı 50 senelik bir yasa yardımıyla. .

1970 Yeni Yıl Günü’nde yasayla imzalanan NEPA, tüm federal kurumların karar alma süreçlerinde çevresel faktörleri dikkate almalarını ve projelerin gerçekleştirildiği toplulukları dahil etmelerini mecburi kılar. Yasa, yalnızca kamu altyapı projelerini değil, federal hükümetten izin gerektiren yada federal fon alan herhangi bir projeyi de kapsıyor.

Sadece NEPA, on seneler süresince kıymetli bir amaca hizmet etmiş olsa da, temiz enerji altyapısı oluşturma hedefiyle gerilim içindedir. Şimdi, iklim krizi karşısında, siyasal yelpazedeki geniş bir koalisyon yasada düzeltim yapmanın zamanının gelip gelmediğini sorguluyor.

Manchin’in önerisi, çevresel araştırma raporlarının sayfa uzunluğunu sınırlayarak ve araştırma için maksimum iki senelik bir süre belirleyerek NEPA’yı düzene sokarak altyapı projelerini hızlandıracaktı. Federal hükümetin bir projeyi onaylaması oldukca uzun sürerse, proje müracaat sahipleri acil etmeleri için federal hükümeti mahkemeye verebilir. Tasarı, elektrik iletimi için onayları hızlandırarak temiz enerjinin üretildiği yerden gereksinim duyulan yere ulaşmasını sağlayacak. Tartışmalı bir halde, tasarı, West Virginia eyaletinden bir organik gaz sistemi olan neredeyse tamamlanmış Mountain Valley Boru Hattını da onaylayacak.

Sadece birçok şahıs, bu tartışmalı değiş tokuşa karşın Manchin’in faturasının kıymetli bulunduğunu düşündü. Reforma izin vermek hem kurultay liderliğinden hem de Başkan Biden’dan destek aldı, sadece ilericilerin ve Cumhuriyetçilerin muhalefetiyle karşılaştı. Senatör Bernie Sanders (I-VT), 72. Meclis liderliğine benzer endişelerini dile getiren bir mektup yazan Demokratlar. Onların görüşüne gore, daha gevşek bir araştırma süreci daha çok fosil yakıt projesine kapı açacaktır.

Bu eleştirmenler kazanmıştır. Ve IRA’nın geçişi gerçek bir zafer olmaya devam ederken, bu yasama kazanımının sahada bir gerçeğe dönüşüp dönüşmediği ve iyi mi olduğu netice olarak oldukca daha karmaşık hale geldi.

Çevresel incelemenin tarihçesi, özetlemek gerekirse açıklanmıştır

NEPA’dan ilkin, federal hükümet projeleri üstlenirken çevresel kaygıları pek dikkate almıyordu. Eyaletler arası sistem 1950’lerde inşa edildi, zamanı topluluklara oldukca azca saygı duyarak kentsel alanları parçaladı ve sonunda şehirleri otomobillere teslim etti. Kanserojen yürüyerek petrol rafinerileri yerleşim yerlerinin yanına inşa edildi. Ülke çapında oldukca azca düşünülerek binlerce yıkıcı baraj inşa edildi ve bunların bir çok artık taşkın kontrolü yada elektrik üretimi olarak hiçbir amaca hizmet etmiyor.

Kurultay, kirlilik için kuvvetli federal standartların ve federal olarak finanse edilen projelerde topluluk katılımının bu ve öteki sorunları çözebileceğine inanıyordu. Böylece NEPA, Temiz Hava Yasası ve Temiz Su Yasası şeklinde öteki çevre yasalarıyla beraber kabul edildi.

Mevzuat telaşı işe yaradı. Tüm ana hava kirliliği kategorileri 1970’ten beri düştü. ABD su yolları daha temiz hale geldi. NEPA, mahalli sakinlere kentsel mahallelerini kesen otoyol projelerine karşı çıkma yetkisi verdi.

Sadece NEPA ve öteki çevre yasaları başarıya ulaştıkça, halkın bilincine yeni bir problem girdi: iklim değişikliği. 1988’de, küresel ısınmayla ilgili bir havza Senatosu duruşması, mevzuyu çevresel öncelikler listesinin en üzerine fırlattı. Hızla, ABD’nin fosil yakıtlardan uzaklaşması ve rüzgar, güneş, nükleer ve hidroelektrik şeklinde temiz enerjiyi süratli ve ucuz bir halde inşa etmesi gerektiği mevzusunda siyasal bir düşünce birliği oluştu.

Bu mutabakat sonrasında bu devrin kutuplaşmış siyasetine çarptı. ABD, iklim değişikliğini ilk kez bir problem olarak tanımladığından bu yana, nihayet sorunla ilgili olarak yeterince geniş ölçekte hakkaten bir şeyler yapabilecek kapsamlı bir yasa çıkardı.

Sadece bu, yalnızca NEPA izin verirse olur.

NEPA iyi mi temiz enerjiye engel oldu?

Cape Wind projesi, Cape Cod kıyılarında ABD’nın ilk açık deniz rüzgar çiftliğini inşa etmek istediğinde, liberal sadık Senatör Edward Kennedy’den (MA) bir Koch kardeşe kadar çeşitli muhalifler onu durdurmak için güçlerini birleştirdi. Birbirini izleyen davalar, projenin neredeyse her yönünü zorladı. Cape Wind neredeyse her davayı kazanmıştır, sadece 16 yıl ve 100 milyon $ sonrasında proje, ek davaların inşaat bitiş tarihini kaçırmasına niçin olduktan sonrasında çöktü. Eleştirmenlerin stratejisi basitti: “geciktir, ertele, ertele.” Ve işe yaradı.

Cape Wind’in durumu benzersiz değil. Wall Street Journal, rüzgar enerjisi projelerinin izin sürecinden geçmesinin averaj olarak “dört ila altı yıl sürebileceğini” bildiriyor. Daha temiz ulaşımı teşvik edecek ve NYC’de otomobil kullanmaktan caydıracak bir plan olan Manhattan’daki trafik sıkışıklığı fiyatlandırması, çevresel bir araştırma yapılırken duraklatıldı. Büyükşehir Ulaşım Otoritesi şefi Janno Lieber, Ezra Klein’a “NEPA’nın çevre yanlısı girişimlere hücum etmek için bir vasıta haline gelmesini düzeltemiyorum,” dedi. 1990’larda, Kaliforniya’daki Six Rivers Ulusal Ormanı’nın ortalama 100.000 dönümlük alanı, orman yangınlarını durdurma planı gözden geçirme sürecinden geçerken yandı.

Bu öykü yeşil projelerle yeniden yeniden oynanır. Bazıları çevresel incelemeden otomatikman muaf tutulabilir yada tamamlanması yalnızca birkaç ay devam eden bir çevresel değerlendirme gerektirebilirken, çevre üstünde “mühim” bir etkiye haiz olduğu varsayılan herhangi bir proje, bir “çevresel tesir bildirimi”ni tetikleyecektir. çevresel bir değerlendirmeden oldukca daha meşakkatli ve uzun.

Averaj olarak, bir çevresel tesir beyanının oluşturulması 4,5 yıl sürer ve 600 sayfadan fazladır. Sürecin sonunda, projelere, bir projeyi orijinal tasarımından büyük seviyede saptırabilecek ve maliyetleri mühim seviyede artırabilecek, uymak zorunda oldukları bir takım hafifletme önlemi verilir.

Tüm bu sürecin üstünde beliren bununla birlikte mahkemelerdir. Birisi – bilhassa bir çıkar grubu – federal hükümetin projesinin bir yönünün çevresel tesiri hakkında dikkatlice düşündüğüne inanmıyorsa yada bu projenin arka bahçesinde olmasını istemiyorsa, hükümeti tekrardan düşünmeye zorlamak için dava açabilir. çevresel incelemenin bir parçası olarak. Bu, esasen uzun olan çevresel araştırma sürecini daha da geciktirebilir.

NEPA ek olarak cemiyet katılımını da vurgulamaktadır. Bu kavram olarak kulağa mükemmel geliyor, sadece pratikte korkulu derecede demokratik olmayabilir. Topluluk katılımının doğası, emekliler ve zengin ev sahipleri şeklinde oldukca boş zamanı olan kişilere kimlerin katılabileceğini daraltır ve bu da, ilerici projeleri engellemek için topluluğun geri kalanı adına konuştuğunu iddia eden temsili olmayan gruplara neden olur. Kudüs Demsas’ın Atlantik’te yazdığı şeklinde, topluluk girdi sistemi “temelde kusurlu: Statükoya karşı önyargılı ve sempatikten bencilliğe kadar değişen nedenlerle geniş çapta yararlı projelere izin vermek istemeyen ufak bir bölge sakini grubuna imtiyaz tanıyor.”

Bu görünüşte çevresel sürecin yeşil projeler üstündeki tesirleri oldukca sert olabilir. Şu anda, ABD sadece 42 var megavat operasyonel açık deniz rüzgar enerjisi. 18.581 megavatlık devasa bir açık deniz rüzgar enerjisi çevresel incelemeye bağlandı. Seattle’ın hafifçe raylı sisteminin yeni bir genişlemesi 2016’da seçmenler tarafınca onaylandı, sadece tek bir ray döşenmedi. Proje için çevresel araştırma 2019’dan beri devam ediyor ve 2023’e kadar yapılması beklenmiyor. Taslak çevresel tesir beyanının kendisi 8.000 sayfa uzunluğunda.

Elbet, çevresel incelemenin birçok yönü oldukca iyi bir nedenden dolayı mevcuttur. Potansiyel olarak mühim altyapı projelerini düşünmediğimizde, şehirlerimizi kesen kentsel otoyollar toplumsal maliyetin kanıtıdır. Halkın hükümete yanılıyor olabileceklerini söyleme hakkına haiz olması da mantıklı mı? NEPA’yı tamamen ortadan kaldırmak bir hata olur.

Daha ziyade sorun, NEPA’nın merceğinden bakıldığında, tüm projelerin çevre üstünde potansiyel olarak negatif bir tesiri olduğu görülüyor. Sadece temiz enerji projelerinin pozitif yönde bir tesiri var zira sera gazı emisyonlarını azaltıyorlar. Ve NEPA’nın yarattığı sürecin, bu tür çevresel kazanımları tanımasının yada hesaba katmasının hiçbir yolu yoktur.

Senatör Manchin’in önerisi, izin verme sürecindeki tüm pürüzleri çözmeyecekti fakat birçoğunu düzeltecekti. Manchin’in yasa tasarısına gore “ertele, ertele, ertele” stratejisi artık etkili olmayacak. Dava ve topluluk girdisine gene de izin verilecek, sadece bir proje vakit çizelgesini sınırsız olarak uzatamaz – hepsi gene de NEPA’nın ve öteki çevre korumalarının orijinal amacını korurken.

Şimdi ne olacak?

Reformun Ulusal Müdafa Yetkilendirme Yasası’ndan çıkarılmasına müsaade edilmesinin arkasından, Manchin yeni gözden geçirilmiş bir sürüm yayınladı, sadece topal ördek Kongresi’ndeki görünümü belirsiz görünüyor. Meclis Cumhuriyetçileri, kendi şartlarına gore olacak olsa da, mevzuyu bir sonraki Kongrede tekrardan ele alabilirler ve muhtemelen federal izin sürecinde Manchin’in istediğinden oldukca daha agresif değişimler yapacaklardır.

Değişimler başka bir yerde olabilir. IRA, federal izinlerin hızlandırılmasına destek olacak hükümler içeriyordu. Görevi federal izin sürecini daha verimli hale getirmek olan Federal İzin İyileştirme Yönlendirme Konseyi için ortalama 350 milyon dolar tahsis edildi.

On altı eyalette ek olarak benzer şekilde tartışmalara neden olan kitaplarda sözde “Minik NEPA’lar” var. Bu eyalet yasaları, geçmişte UC Berkeley’in kayıt sayısını artırmasını engellemek ve Minneapolis’in şehrin yerleşim bölgelerinde üst bölge planını geri almak için kullanıldı. “Minik NEPA” reformu, federal düzeyde yapılamayanı eyalet düzeyinde başarmak için parça parça uzun bir yol kat edecektir.

Sadece federal izin reformunun başarısızlığı, konuşmayı eylemle eşleştirme mevzusundaki gerçek isteksizliğin altını çiziyor. Cumhuriyetçiler uzun süredir reforma izin verilmesi çağrısında bulunuyorlar, sadece siyasal geri ödeme fırsatı ulaştığında buna karşı çıkıyorlar. Kurultay’deki ilericiler, uzun süredir iklim değişikliğiyle savaşım için en yüksek sesler olmuştur. Sadece söylemlerinin yoğunluğu, ABD’yi temiz enerji geleceğine doğru daha süratli bir yola sokabilecek siyaset hamleleriyle birleşmiyor.

Yorumcular, ABD’nın inşa etme kabiliyetini iyi mi kaybettiğine dikkat çekti. İklim değişikliği bu problemi çözmemizi gerektiriyor. Tek çıkış yolu, oldukca sayıda rüzgar türbini, oldukca sayıda nükleer santral, oldukca sayıda elektrik iletim hattı ve daha fazlasını inşa etmektir. Sadece şu anda bunların hiçbirini ucuza yada süratli bir halde yapamıyoruz. Reforma izin vermek kulağa riskli bir teknokratik çözüm şeklinde gelebilir, sadece aslına bakarsak bu sorunları çözmek için yapbozun büyük bir parçası. Fosil yakıt ekonomisinin sonu ufukta görünüyor. Oraya ne kadar acele varacağımız bir siyaset seçimidir.

Colin Mortimer, İlerici Siyaset Enstitüsü’ndeki Yeni Liberalizm Merkezi’nin direktörüdür. Kendisine e-posta yöntemiyle ulaşılabilir. [email protected] ve Twitter’da @colinmort.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir