Keşmir çıkmazını kırmak

Kutu ticaretin tekrardan başlaması Hindistan ile ilişkilerin Keşmir’deki çıkmazı kırmaya destek olması, bilhassa Pakistan’ın ticari ilişkilerinin üç yıl ilkin sona ermesinin, zeminde herhangi bir niteliksel değişim yaratması şu şekilde dursun, sorun üstünde neredeyse hiçbir tesiri olmadığı için, bir kez daha ciddi bir halde araştırılması ihtiyaç duyulan bir sorudur. durum.

Herhangi bir ülke ile ticari ilişkileri kesmek, özünde açıkça tanımlanmış bazı amaç ve hedeflere ulaşmak için özgür bırakılan diplomatik bir suçtur. Batı’nın Rusya’yı Ukrayna’yı işgal etmiş olduğu için cezalandırmak için uyguladığı ekonomik yaptırımlar, Moskova ekonomisini neredeyse diz çöktüren bir örnek.

Sadece Rusya, tüm provokasyonlara karşın, Avrupa ülkelerine petrol ve gaz arzı karşılığında elde etmiş olduğu gelirden vazgeçmeyi şu anda zor bela göze alabileceği için aynı parayla cevap vermekten kaçındı.

İlginç bir halde, birbirleriyle sıcak tartışmalara giren birkaç ülke, tecim ve siyaseti ayrı tutmak. Mesela Çin, Tayvan’ı muhalif bir eyalet olarak görüyor fakat onunla oldukça yakın ticari ilişkileri var. Tayvan’ın ihracatının %42’sinden fazlası, ithalatının ortalama %22’sini almış olduğu Çin’e gitmektedir.

1991 ile 2021 içinde, değişik Tayvanlı firmalar toplam 44.577 Çin projesine ortalama 194 milyar dolar yatırım yapmış oldu. Çin’deki fabrikalarda Apple için iPhone, Samsung için Galaxy akıllı telefonlar ve Sony için oyun konsolları üretiyorlar.

Hindistan ve Çin de birbirleriyle anlaşmazlığa düştüler ve 2020’de tam teşekküllü bir savaşın eşiğindeydiler. Sadece, ikili ticaretleri, aralarındaki ilişkilerin bir noktaya değindiği bir yılda 100 milyar doları geçerek 125 milyar doları aşan üstün dereceli bir seviyeye ulaştı. Doğu Ladakh’taki askeri soğukluk sebebiyle yeni düşük.

1948’den beri birbirleriyle adeta cenk halinde olan İsrail ve Filistin arasındaki toplam ikili tecim hacminin geçen yıl 4 milyar doları aştığı da gözden kaçırılmamalıdır.

2018’de gösterilen bir Dünya Bankası araştırmasına gore, Hindistan ile Pakistan arasındaki toplam tecim potansiyeli senelik 37 milyar dolardır, sadece Keşmir meselesindeki farklılıkları sebebiyle kullanılmamıştır.

Hindistan’ın anayasal statüsünü iptal etmiş olduğu 2019’da resmi olarak kesilmeden ilkin Keşmir2017-18’de aralarındaki tecim 2,4 milyar dolardı ve dünya ile sırasıyla Hindistan’ın yalnızca %0,31’ini ve Pakistan’ın ortalama %3,2’sini oluşturuyordu. Can’ın 1924 milyon dolar tutarındaki ihracatı reddetmesi, Hindistan’ı son aşama duygusal bir konudaki konumunu gözden geçirmeye zorluyor, her insanın tahminine açık.

Aslen Pakistan, ticareti Hindistan’a karşı Keşmir davasını ilerletmek için stratejik bir vasıta olarak hiçbir vakit kullanmadı. Pakistan’ın Hindistan için Afganistan, Orta Asya, İran ve ötesine oluşturulan bir kapı bulunduğunu idrak etmek önemlidir.

Dünyanın en büyük 5. birincil enerji tüketicisi olan Hindistan’ın gelecekteki gereksinimlerini karşılamak için bilhassa Orta Asya cumhuriyetleriyle kuvvetli bir kara bağlantısı geliştirmesi gerekiyor. Bölge, dünyadaki en büyük petrol (50 ila 110 milyar varil) ve naturel gaz (170 ila 463 trilyon fit küp) rezervine haizdir ve Pakistan tarafınca bölgeye kara erişimi verilirse Hindistan’ın talebini kolayca karşılayabilir.

Türkmenistan-Afganistan-Pakistan-Hindistan (TAPI), İran-Pakistan-Hindistan (IPI) ve Orta Asya-Cenup Asya (CASA-1000) benzer biçimde değişik durumlarda öngörülen değişik gaz ve elektrik projeleri bunda yaşamsal bir rol oynayabilir. Pakistan’ın başta Hindistan ve Orta Asya olmak suretiyle üye ülkeler içinde bir köprü devlet görevi oynamasına saygı duyulmaktadır.

Bu yüzden, Pakistan’ın Hindistan ile ticari bağlarını tekrardan başlatma seçeneğini yansız bir halde gözden geçirmesi ve son tahlilde Hindistan’ın Keşmir problemininin barışçıl ve görüşme kanalıyla çözümüne katkıda bulunmasını sağlaması gerekiyor.

Orta Asya’ya kara erişimi sağlamayı, Delhi’yi 35A Maddesinin restorasyonu, siyasal mahkumların özgür bırakılması ve Denetim Hattının (LoC) tekrardan başlatılması benzer biçimde Keşmir’e özgü değişik itimat önlemleri almaya zorlamak için bir ana kart olarak kullanabilir. ) tecim ve bileşik diyalog süreci 2015’te durdu.

Pakistan’da birçok kişinin fark etmesi ihtiyaç duyulan şey, Keşmir’in Hindistan işgalinden kurtarılmasının asla bir vaka olmayacağı, uzun ve meşakkatli bir süreç olacağıdır. Bu yüzden, mevzuyla ilgili hem kısa hem de uzun vadeli politikalar, sadece bu temel gerçekliğe dayandırılırsa istenen sonucu verebilir.

Şu anda Keşmir’de neredeyse sıfıra yakın bir siyaset şeklinde gerçeklikten net bir halde ayrılma, Hindistan’ın bölgede yerleşimci sömürgeciliği, vadideki Müslümanların siyasal ve ekonomik güçsüzleştirilmesi dahil olmak suretiyle değişik planları ve eylemleriyle ilerlemesine izin verdi. Keşmir dili ve kültürünün yeni bir yazı ve eğitim politikasıyla değiştirilmesi.

Bu koşullar altında, Keşmir davasını ilerletmek için daha ihtiyatlı bir yaklaşım, son tahlilde kendi kendini baltaladığını kanıtlayan eski “neredeyse tamamen ayrılma” politikasına bağlı kalmak yerine, Hindistan’ı “ilişkiye sokmak, nüfuz etmek ve etkilemek (EPI)” olacaktır. şeyler.

Yazar, Hindistan-Pakistan ve bölgesel meselelere hususi ilgi duyan, İslamabad merkezli bir araştırmacıdır. Kendisine şu adresten ulaşılabilir: [email protected]