Kate Middleton ve “Kategate” iyi mi internasyonal bir skandala dönüştü?

İngiliz kraliyet ailesi skandallara yabancı değil. Aldatma söylentilerinden gerçek ilişkilere, boşanmalara ve tahttan çekilmelere, asi kraliyet mensuplarına, telefon kayıtlarına, rehabilitasyona ve bir prensin Jeffrey Epstein ile şüpheli dostluğuna kadar rezil olayların sıralaması uzun ve kimi zaman de müstehcen.

Sadece son zamanlarda ilk kez garip bir şey oldu: Üstü örtmeler ve beceriksizce yapılanlar hikayelerin kendisinden daha büyük hale geldi.

Mevzuya ilişkin örnek: Kate Middleton’un Anneler Günü fotoğrafındaki hileli düzenleme işi. Aile portresi muhtemelen insanların Galler Prensesi’nin kamuoyunun bakış açısından yokluğu hakkında konuşmayı bırakmasını sağlamak için tasarlandı. Sadece bu yıpranmış görüntü, şüpheciliği ortadan kaldırmak yerine Kensington Sarayı’nı daha azca güvenilir hale getirdi ve yalnızca Kate’in ortadan kaybolmasıyla ilgili spekülasyonları artırdı. Cevap hem de spin-off skandallarına da yol açtı. Gece gösterisi– Prens William’ın hasta karısını arkadaşı Cholmondeley’li Markiz Leydi Rose Hanbury ile aldattığı iddiasını doğruladı.

Kargaşanın tamamı artık “Kategate” olarak adlandırılıyor. Kategate ne kadar uzun sürerse kraliyet ailesinin kontrolü o denli azalıyor benzer biçimde görünüyor.

İnanılmaz derecede verimli bir makine benzer biçimde çalmış olduğu malum bir aile ve kurum için, Kategate’in internasyonal bir haber haline gelmesi, pek fazlaca açıdan başarısızlık benzer biçimde hissettirmeden edemiyor. Peki o makineye ne oldu? Bu skandal niçin bu kadar büyük geliyor? Peki niçin bu kadar önemsiyoruz?

Aileye rehberlik edecek Kraliçe Elizabeth olmayınca bu şekilde oldu

Kraliçe Elizabeth’in kalıcı miraslarından biri işinde son aşama iyi olmasıydı. “Asla yakınma etme, asla izahat” sözü Elizabeth’in kullandığı halkla ilişkiler stratejisinin fazlaca rahat ve muhteşem bir özetidir. Vezir için kartlarını yakınında tutarsa ​​görevlerini yerine getirmek daha kolaydı. Bir ileri bir geri hareket etmek, eylemlerini “açıklamak” yada biri ya da bir şey hakkında “yakınma etmek”, bilhassa kanunların tam anlamıyla üstünde olan bir yönetici için, hızla kazanılamayan bir duruma dönüşecektir.

Bunun dezavantajları olabilir (bkz. Prenses Diana’nın ölümünün derhal arkasından saraydan cevap gelmemesi), sadece çoğunlukla, mesela oğullarının evliliklerinde sadakatsizlik yada daha kötüsü olduğunda kraliçeyi mücadelenin haricinde tuttu. ya da kocası ırkçı bir şey söylemiş oldu.

Samir Hüseyin/WireImage

Kraliçe, kendisinin ve ailesinin bir sembol bulunduğunu ve monarşi için tercih edilmenin fazlaca mühim bulunduğunu kesinlikle anlamıştı. Ölümünden ilkin kraliçenin onay oranları son aşama yüksekti. Karşılaştırma yapmak gerekirse, Kral Charles’ın 2023 baharındaki taç giyme töreninden derhal ilkin meydana getirilen anket, Britanyalıların monarşiye desteğinin düştüğünü ve Birleşik Krallık’taki yetişkinlerin yüzde 36’sının kraliyet ailesi hakkında 10 yıl öncesine gore daha negatif görüşlere haiz olduklarını belirtti.

Uzun vadeli bir düşüşün ortasında bu kadar sevilmek bir başarıdır.

Kraliçe Elizabeth’in başarısının anahtarı, yaşamını halkın gözü önünde iyi mi yaşayacağını bilmesi fakat mümkün olduğunca yansız kalmasıydı. Gazetecilerin, politikacıların, tarihçilerin ve Vox’un belirttiği benzer biçimde, Kraliçe Elizabeth trendlere, geçici modalara yada politikaya kapılmamak yerine kendisini halkının bir sembolü olarak konumlandırmak mevzusunda olağanüstüydü; devlet yemeklerinde dünya liderleriyle el sıkışıyor, gülümsüyordu. hastanelerde kibarca ve ölen kahramanlar için ciddi konuşmalar yaparak. Kraliçe olarak rolünün ne kadar simgesel bulunduğunu devamlı anlamış oldu ve bundan dolayı hususi yaşamını saydam tuttu; hiçbir vakit röportaj vermedi, hususi mektupları ve günlükleri kraliyet arşivlerine gönderilmeden ilkin güvenilmiş olduğu bir destek tarafınca incelenecek ve etrafını saran insanoğlu tam sadakatleri ve sağduyuları sebebiyle seçilmişti.

Eğer bir hükümdarsanız, “Git kızım, bizlere hiçbir şey verme” aslına bakarsak mükemmel bir stratejidir.

Elizabeth’in varlığının omurgayı halleden tesiri görünüşe gore ailesine, tebaasına ve medyaya kadar uzanıyordu. Şunun benzer biçimde filmler Kraliçe ve bunun benzer biçimde tv programları Taç Kraliçenin sınırlarını ve mahremiyetini başarılar olarak tasvir ederek, kraliçenin metanetliliğini mitolojikleştirdik. Fanatik oldukları figür fazlaca hususi olduğundan bu eserlerin kurgusal yorumlar bulunduğunu bir kenara bırakın. Onun değerinin ne kadar bulunduğunu bile bilmiyoruz ve ailesi için pozitif yönde yasalar için ne kadar lobi faaliyeti yürüttüğünü sadece kısa sürede öğrendik. Benzer şekilde, Elizabeth’in ara sıra etkinlikleri kaçırılmış olduğu son yıllarında, muhabirler onun hastalıklarından yalnız “hareketlilik sorunları” olarak söz ediyordu. Ölmeden ilkin ne kadar hasta olduğu hala belli değil.

Editör ve kraliyet uzmanı Tina Brown bu hafta CBS’ye “Kraliçe II. Elizabeth, yaşamının sonunda kemik kanserine yakalandı” dedi. “İnsanlar onun yaşamının son altı ayında aslına bakarsak tekerlekli sandalyeye bağlı bulunduğunun farkına varmadı. Kamuoyu bunu asla görmedi fakat olan buydu.”

New York Times’tan Serge Schmemann’ın 2022’de kraliçe için yazdığı ölüm ilanında açıklamış olduğu benzer biçimde, kraliçenin 1992’deki “annus horribilis” döneminde bile, kraliçenin üç evladı partnerlerinden ayrıldığında yada boşandığında, Kraliçe bu mücadelenin üstünde görülüyordu. Schmemann, kraliçenin Başbakan Margaret Thatcher’la anlaşamasa da, geriye dönerek bakıldığında oldukça eskimiş bir düşüncenin, bunun bizim kendi öngörümüz olabileceğini belirtiyor. Schmemann, “Basılı yayınlarda ve filmlerde kraliçeye atfedilen pek fazlaca şey benzer biçimde, gerçek de bilinmiyor” diye yazdı. “Kraliçenin gerçek duygularının bunlar bulunduğunu reddettiği ve Thatcher’ın kraliçeyle olan ilişkilerini hiçbir vakit kamuya açık bir halde tartışmadığı bildirildi.”

Kraliçe’nin sert üst dudağı, William ve Harry benzer biçimde torunlarının hem izahat hem de yakınma mevzusunda incelemeye yakalanmasının nedenidir.

Onun ölümünün arkasından bile, yalnızca Kraliçe’nin nöbeti, kavgalı William ve Harry’yi büyükannelerini onurlandırmak için (kısa bir süre için) tekrardan bir araya getirdi. İngiliz fikir kuruluşu Chatham House’un başkanı Bronwen Maddox’un 2022’de Washington Post’a söylediği benzer biçimde, saray haricinde bazıları onun vefatının “Kraliçe Elizabeth’e saygıdan dolayı kasıtlı olarak kaçınılan konuşmalara” izin verip vermeyeceğini merak ediyordu. Hükümdarın İngiltere Kilisesi’nin başı olup olmayacağı da dahil olmak suretiyle “artık daha açık ve daha erişilebilir olabilir.”

Kendisinin ve ailesinin yaşamış olduğu kraliyet utançlarının sayısına ve soyundan gelenlerin ne kadar kutuplaştırıcı hale gelmesine karşın Kraliçe Elizabeth’in büyük seviyede sevilmeye devam etmesinin bir sebebi var. Kusursuz bir sicili yoktu fakat hayatta kalan aile üyeleri, bilhassa skandal karşısında halka konuşacak hiçbir şey vermeme oyununu oynamakta o denli da iyi değiller.

Meghan Markle artık tabloid paratoner değil

2020 senesinde Prens Harry ve Sussex Dükü ve Düşesi Meghan Markle, kraliyet görevlerinden çekilip ABD’ye taşınacaklarını açıklamışlardı. Bir yıl sonrasında Meghan, Oprah’a bu hareketin kötüleşen zihinsel sağlığından kaynaklandığını deklare etti; Meghan, oğlu Archie’nin doğumundan sonrasında yaşanmış olan doğum sonrası depresyonun, İngiliz basınının ona fena davranması ve kraliyet ailesinin sempati eksikliğiyle birleştiğinde, Meghan’ın intihar düşüncelerine yol açtığını söylemiş oldu.

İngiliz magazin dergileri oldukça korkunçtu; Meghan ve ailesini tartışmak için çoğunlukla ırkçı kinayelere başvuruyor, Düşes’i aileyi parçalayan, alt derslik bir kötü karakter olarak resmediyordu. ABD’ye taşındıktan sonrasında magazin dergilerinin Sussex Dükü ve Düşesi’ne eskisi kadar yoğun bir halde odaklanamadığı söylendi.

Harry ve Meghan olmadan, İngiliz kraliyet muhabirleri ve dedikodu paçavraları ailenin öteki üyelerine, bilhassa de William ve Kate’e odaklanmaya başladı.

Son zamanlarda, Prens William’ın Cholmondeley’li Markiz’le (Stephen Colbert’in belirttiği benzer biçimde “Chumley” olarak söyleniş edilir) aldattığı yönünde devasa bir söylenti dolaşıyor. Ek olarak Middleton’un yeme bozukluğu yaşadığına dair yaygın dedikodular da var. Kate’in kamusal yaşamdan kaybolması, dedikoduları bastırmak için yayınladığı başarısız Photoshop görüntüsü benzer biçimde, bu gevezeliği daha da artırdı.

Meghan ilgi odağı olduğunda, dışarıdaki gözlemcilerin, basının Meghan’ın eylemlerini iyi mi aktardığı (negatif) ile Kate hakkında iyi mi haber yapmış olduğu (nötrden olumluya) arasındaki belirgin farkı görmesi zor değildi. Sadece meslektaşım Constance Grady’nin işaret etmiş olduğu benzer biçimde Kategate hem de Saray’ın ikincisini korumaya ne kadar istekli bulunduğunu da ortaya koyuyor. Her ne kadar iğrenç fotoğraf beceriksiz olsa da, bu gene de gelecekteki İngiltere Kraliçesini koruma girişimiydi.

Kensington Sarayı/Adam Griffin

Grady, “Hikâyenin viral hale gelmesinin bir sebebi de, geçmişte bunun Meghan Markle için hayata geçirmeye istekli oldukları bir şey olmamasıydı” diye açıklayan Grady, kraliyet ailesinin bakış açısına gore Kate’in yolunda fazlaca daha fazlasının bulunduğunu öne sürdü. gelecek. Güç, gücü korumalıdır. Sadece Kate’i İngiliz basınından korumak için ciddi bir çaba gösterilmesi onun bağışık olduğu anlamına gelmiyor. Bu sefer ne kadar acımasız ve acımasız olabileceklerini hissedebilir.

Prens Charles hasta ve kimsenin sorumluluğu üstlendiğine dair bir anlam yok

Şubat ayı başlarında Kral Charles, kendisine kanser teşhisi konduğunu ve kraliyet görevlerinden uzaklaşacağını duyurdu. Buckingham Sarayı, Kral Charles’ın ne tür bir kansere haiz bulunduğunu doğrulamasa da Başbakan Rishi Sunak, hastalığın erken yakalandığını söylemiş oldu. Ek olarak Charles’ın kanserinin sanıldığından fazlaca daha ciddi olduğu ve Charles’ın alternatif tıbbı destekleme geçmişinin onkologlarıyla çatışabileceği yönünde söylentiler de var. Durum ne olursa olsun, Charles’ın yokluğu kraliyet ailesini bir figürden, en azından görevli görünen bir liderden yoksun bıraktı.

Kate Middleton’un ortadan kayboluşunun garip bir yönü, Charles’ın yukarıda bahsedilen iyileşmesine ek olarak, kraliyet ailesinin öteki üyelerinin garip yokluklarıyla da kuşatılmış olmasıdır. Şubat ayı sonlarında William, vaftiz babası Yunanistan Kralı Konstantin’in cenazesine katılmadı. Ortalama yedi gün sonrasında Kraliçe Eşi Camilla’nın da kraliyet görevlerine ara vereceği açıklandı.

“Korkulu manşetler mevzunun anlam ifade etmeyen bulunduğunu gösteriyor; daha ziyade bir krizi maskeliyorlar,” diye yazdı Tanya Gold The Cut için, kraliyet ailesinin eğlenme ve etkinliklerde görülme görüntüsünün monarşi için fazlaca mühim bulunduğunu açıklıyor. Charles ve Kate’in eşzamanlı olarak halkın bakış açısından kaybolması, Gold’a gore, gücün kırılmasının bir işareti.

“Artık en karizmatik iki asilzade yok… onlar olmadan, elimizde kadim, fotojenik olmayan, nereden gelmiş benzer biçimde görünen bilinmeyenler kalıyor. Kral Lear yaşamdan ziyade (soylular Gloucester ve Şehir, kimse var mı?) ve iki isteksiz: Prens William ve Kraliçe Camilla. Gold, isteksizlerin bunu yapamayacağını yazdı.

Chris Jackson/Getty Images Buckingham Sarayı İçin

Benzer şekilde, 2013 senesinde tecrübe etme yazarı ve eleştirmen Hilary Mantel anlayışlı bir karşılaştırma yapmıştı: İngiliz Kraliyet Ailesi pandalara benziyordu. Her ikisinin de dışarıdan insan müdahalesi sebebiyle hayatta bulunduğunu savundu. Kendi başlarının çaresine bakmak zorunda bırakıldıklarında muhtemelen var olamayacaklar ve çağıl yaşama uyum sağlayamayacaklardı. Mühim olan görünür olmalarıdır.

“Fakat garip değiller mi? Bakılması hoş değil mi? Bazı insanoğlu onları sempatik buluyor; bazıları bu güvencesiz durumlarından dolayı onlara acıyor; hepimiz onlara bakıyor ve yaşadıkları alan ne kadar havadar olursa olsun burası hâlâ bir kafes,” diye yazdı Mantel.

Bu karşılaştırmayı genişletirsek, tüm bu kraliyet ailesinin yokluğu, o lanetli hayvanat bahçesinde boş bir panda sergisine bakmaya benzer. Turistler de dahil olmak suretiyle hepimiz artık birbirlerine probleminin ne işe yaradığını, pandaların nerede bulunduğunu ve bu pandaların niçin hiçbir yerde bulunmadığını soruyor, hepsi önceki pandanın ölene kadar sergilendiğini biliyor. Ne kadar fazlaca sual sorarsak, bizi bir hayvanat bahçesinin niçin var olduğu sorusundan uzaklaştıracak hiçbir pandanın olmadığını o denli fazlaca anlıyoruz.