Indiana Jones ve Dial of Destiny size Hollywood’un ne kadar değiştiğini hatırlatıyor

Yeni Indiana Jones filmi, IP çağlarında değişik bir halde vuruyor.

1981’lerde Indiana Jones ve Yitik Geminin Akıncıları, paralı kazıbilimci René Belloq, arkadaşı ve düşmanı Indiana Jones’un gözlerinin içine bakar ve ona mutlak gerçeği söyler. “Indiana,” diyor, “bir tek tarihin içinden geçiyoruz.” Aradıkları hazineyi tartışıyorlar: Ahit Sandığı, bu kıymetli bir eski yapıt ya da İbrani tanrısının evi olabilir. beyaz. ” Dır-dir Öykü.”

İnsanlar ölür. medeniyetler yok olur. Sadece, eserler kalır. Bizlere kim olduğumuzu ve hala kim olduğumuzu söylüyorlar.

Tarih -onun peşinden koşmak, onun ticarileştirilmesi, evrensel kaderimiz olan onda yaşamak- Indiana Jones’un saplantısıdır ve bu tema direkt ekrandan bizlere yansır. Nihayet, soyguncu 42 yıl ilkin ben doğmadan ilkin gösterime girdi ve beşinci ve son film (ya da bizlere öyleki söylendi) Indiana Jones ve Alınyazısı KadranıPrömiyerini Cannes Film Festivali’nde icra eden bu yaz gösterime girecek. Derhal şimdi izleyin ve sizin de tarih içinde bir yolculukta olduğunuzu hatırlayacaksınız. Bu film yıldızları fazlaca daha yaşlı görünüyor.

disney

Bu, karakterlerin antik dünyanın gizemlerini amansız arayışından Jones’un ilişkilerinin dokunaklılığına kadar, zaman içinde ve onun kuzeni olan fanilikle ilgilenen bir takım. Maceralarından ilkin, hayatındaki birinin yada bir şeyin – bir arkadaşın, bir aile üyesinin, bir birlikteliğin – öldüğünün açığa çıkması gelir. Indiana Jones ve Son Haçlı Seferi1989’da gösterime giren , vaka örgüsü ölümsüzlük ve Mukaddes Kâse çevresinde döndüğü için ölüm gerçeğini bilhassa acıklı hale getiriyor. Daha gülünç bir halde, örümcek ağlarıyla kaplı iskeletler seri süresince serbestçe dağılmış durumda ve bizlere Indiana’nın hayata geçirmeye çalmış olduğu şeyi öteki kaşiflerin ve öteki medeniyetlerin denediğini hatırlatıyor. O, saldırmakta hakikaten iyi olan birçok maceracıdan bir tek biri.

Alınyazısı kadranı fazlaca uzun bir cümlenin sonunda vurgulu bir paragraf benzer biçimde geliyor, gelecekteki bir dirilişe karşı kendi argümanlarını ortaya koyan bir devam filmi – geçen yılki Cannes’daki gişe rekorları kıran prömiyerinden değişik değil. Top Gun: Maverickyada 2021’in dördüncü kısmı matris. Bunun sebebi bir tek Harrison Ford’un bu yaz 81 yaşına girmesi değil. Metinde; Alınyazısı kadranı geçmişin geçmişte bırakılması icap ettiğini ve dünyanın varlığının devamını sağlamanın tek yolunun ilkin bir adım atıp sonrasında bir adım daha atarak geleceğe yürümek bulunduğunu ısrarla savunur.

İronik, evet, nostalji yığınları üstüne inşa edilmiş ve parasının çoğunu gururla kendi kuyruğunu ısırarak harcayan bir şirket tarafınca yapılmış bir film için. Aslına bakarsak her şey Indiana Jones Tiyatroda ilk çıkışından ilkin bile, konsept nostaljiyle doluydu. Harrison Ford’un kırbaç şaklatan maceracısı, George Lucas ve Steven Spielberg’in çocukken sevilmiş olduğu ucuz öykülerin ve matine dizilerinin heybetli kahramanlarının soyundan geliyor; Ford’un piyasaya sürdüğü öteki franchise’lar benzer biçimde, Indy serisi de hem orijinal hem de pastiş, uygar ve başka bir zamanda, başka bir yerde, fazlaca fazlaca uzak bir dünyada geçiyor.

Alınyazısı kadranı çoğunlukla metin dışı olsa da ilgili ironilerle doludur. Ekranda oldukça rahat: tanıdık ritimler çalan ve tanıdık şakalar söyleyen duygusal bir vasıta, bir süreliğine tekrardan çocuk benzer biçimde hissetmenizi sağlayacak rahatlatıcı yiyecekler. Indiana Jones filmleri, kötüleri bile çizgi film olarak daima fazlaca keyifli olmuştur fakat bununla birlikte agresif ve oldukça iyi filmlerdir -bunu zevkle söylüyorum- ve Alınyazısı kadranı tasarıya muhteşem bir halde uyuyor.

Bu bölüm, Yunan matematikçi Arşimet tarafınca yaratılan ve Indy’nin evreninde ortaya çıkan bir çok mukaddes emanet benzer biçimde, takan kişiye tanrısal güçler bahşeden ya da vermeyen bir kadranın parçaları hakkındadır. Normal olarak Naziler, bilhassa de Hitler bunu istiyor. Böylece film 1939’da Indy’nin (ne yazık ki kimse sesini yeterince eskitmeyi düşünmese de yaşlı bir Ford) Jürgen Voller’la (Mads Mikkelsen) imzasını taşıyan sıyrıklardan birinden yüksek oktanlı bir ses çıkışıyla sesini kapmak için savaşım etmesiyle adım atar. kostüm değişimleri, hedeflenen yumruklar, akrobasi ve aptal şansın tanıdık kombinasyonu. Sonrasında fazlaca şey keşfetmek için 1969’a atlıyoruz. Negatif Yaşlı Indy, üstsüz ve boxerıyla televizyonun önündeki sandalyesine çöktü, elinde birasının geri kalanıyla uyukluyordu. Sonuçta, bu yaşlanma hakkında bir film.

disney

Gerisini çıkarabilirsin – eski ve yeni dostlar, hileler ve kıvrımlar, sırlar, bir ihtimal vakit yolculuğu, sihrin gerçek olup olmadığını merak etmek. Phoebe Waller-Bridge, bu filmimizde Jones’un arkeolojik vaftiz kızı Helena Shaw’ı canlandırıyor ve ona fazlaca gerekseme duyduğu yaşam luğu veriyor. Yönetmen James Mangold’un görsel kabiliyeti (önceki filmlerde olduğu benzer biçimde) olmasına karşın, bazı keyifli otomobil kovalamacaları var. logan Ve Ford, Ferrari’ye karşı) Steven Spielberg’in yönlendirmesinin anısının yanında birazcık bocalıyor. Fakat çoğunlukla her şey geri döndü. Senin için eğlenceyi bozmak istemiyorum.

Sadece kırk senelik serinin tamamı süresince bir iplik benzer biçimde akan ve her ortaya çıktığında daha da alaycı bir halde büyüyen ortak bir mevzu, tarihin kalıntılarının tek bir Müzede olduğuna kesinlikle inanan Indy arasındaki mücadeledir. her insanın zevk alması için saklanır – ve bu eserleri kendi amaçları için hususi olarak elde etmek isteyen servet arayan paralı askerler yada güce aç Naziler. (Zamanı olduğu yerde, kim bilir insanlarıyla beraber bırakmak, gene de gerçek bir seçenek benzer biçimde görünmüyor.) Bu, tarih süresince işgalci yada sömürgeci güçler tarafınca meydana getirilen gerçek yapıt hırsızlığının, birinin kültürü için başka birinin kültürünü ele geçirmesinin bir yansıması. kendi kullanımı yada birinin hakimiyetini korumak için çaba sarfetmek için. Bu kavga, bu bölümde her iki paralı askerle tekrardan karşımıza çıkıyor. Ve Naziler teklif edildi. Daha karanlık bir arkeolojik amacı ifade eden Shaw, hırsızlığın yalnızca kapitalizm olduğu ve inanılacak tek şeyin nakit olduğu mevzusunda alaycı bir halde ısrar ediyor; Voller’ın hedefleri fazlaca daha uğursuz.

Yüzyılın ortalarında geçen bir kazıbilimci hakkında bir filme her şey fazlaca iyi uyuyor. Sadece Hollywood’un acayip tepkisine dikkat edilmelidir. Eğer soyguncu Dizi beyaz perdeye ilk çıktığında, tıpkı popüler Lucas ve Spielberg çocukluk dizileri benzer biçimde daima bir dizinin başlangıcı olması amaçlanmıştı. (Çift aslen başlangıçlarını yapmış oldu. Indiana Jones (Paramount ile beş filmlik antak kalma.) Sadece 1980’lerin filmlerinin bazı parçaları (ve fragmanları) birazcık eskimiş olsa da, kısmen remiksler, düşlem ve hatta kaprisli oldukları ve oldukça açık bir halde onun ürünü oldukları için hayatta kalıyorlar. çocukken sevdikleri hikayelerle oynamak isteyen bazı insanoğlu.

Günümüzde, fikri iyelik çağlarında, remiks yapmak zor bir iştir. Kapı bekçileri, sahipler ve hayranlar çoğu zaman fazlaca huysuzdur. Yapımcılar, yeni bir fikri riske atmadan aynı şey üstüne bahse giriyorlar. Eserler onlarındır ve kararları onlar verir ve bunlara ne vakit erişip erişemeyeceğinizi size söyler. (Akşam Indiana Jones ve Alınyazısı Kadranı Animasyon filmlerini bir kasada tutmasıyla ve satın almış olduğu şirketlerin çalışmalarını gömmesiyle aslına bakarsan tanınan Disney, kendi düzinelerce dizisini yayıncılarından çıkarmaya başlayacağını duyurdu.) Geleceğe gitmek yerine gidip bazılarını desteklemek yeni sanal alanlar, bugünün Hollywood’u çoğunlukla halihazırda yapmakta olduğu şeyi delice tekrardan canlandırıyor. Sunulanların büyük seviyede daha ilkin haiz olduklarımız olduğu bir gelecek tasarım ediyor.

İçinde, Theodor Adorno ve Max Horkheimer benzer biçimde düşünürlerin yankılarını duyuyorum – ayrıca Nazilerden kaçan iki adam – kültür endüstrisinin insanlara seçim yanılsaması verdiğini, sadece yalnızca neyi seçme özgürlüğü verdiğini iddia ettiler O satışta bulunduğunu söylemiş oldu. Aynı şeyin sonsuz sayıda varyasyonu vardır.

Acayip bir halde yansıyan bir duygu Alınyazısı kadranı. Bir gece Shaw, bazı denizciler için bir kart numarası yapar ve denizciler, yedi sinek çağırdıklarında bunu desteden çekmelerine şaşırırlar. Fakat Indy’ye bunu iyi mi yaptığını gösteriyor – onlar bilincinde olmadan kartı onlara zorlayarak. Alaycı bir sırıtışla, “Seçme duygusu sunuyorum fakat sonucunda seni istediğimi seçmeye zorluyorum,” diye açıklıyor.

40 yıl ve değişimden sonrasında, Indiana Jones ve Alınyazısı Kadranı her zamankinden daha çok görülecek şeyin olduğu bir dünyaya taşındık, sadece bir halde daha azca seçeneğimiz ve daha azca bulgu şansımız varmış benzer biçimde geliyor. Tarihte bizim anımız – şu anda hayatta olmanın ne anlama geldiğinin bir eseri. Geleceğin tarihçileri geriye dönerek baktıklarında, sonunda ne göreceklerini ve bizi hakikaten kim olarak kabul edeceklerini merak etmeliyim.

Indiana Jones ve Alınyazısı Kadranı prömiyerini Cannes Film Festivali’nde yapmış oldu ve 30 Haziran’da sinemalarda.