Hurma yağı aslen çevre için o denli da fena değil (artık)

0

Son yirmi yılda hurma yağı, bilgili tüketicilerin kaçınması ihtiyaç duyulan bir bileşen olan çevresel bir öcü haline geldi.

Bebek şampuanından dondurmaya kadar her şeyde bulunan yağ, fena şöhretini kazanmıştır. Son 30 yılda, palmiye yağı şirketleri Güneydoğu Asya’da yaşam ve karbonla dolu dönümlerce ağacı düzledi. Şu anda dünyanın en yaygın yenilebilir yağı olan bu bileşene olan talep, kuşkusuz zamanımızın en acil iki krizini ateşledi: iklim değişikliği ve biyolojik çeşitliliğin kaybı.

Sadece hurma yağının hikayesi değişiyor – görünüşe gore daha iyiye doğru.

Son on yılda, endüstrinin niçin olduğu ormansızlaşma miktarı, dünyanın en büyük üreticisi olan Endonezya’da neredeyse her yıl azaldı. Ve 2021’de 22 senenin en düşük seviyesine ulaştı. Uzmanlar, Malezya’nın da benzer şekilde pozitif yönde bir eğilim gördüğünü söylüyor ve şirketlerin artık daha azca ağaç kestiğini belirtiyor.

Bir çevre müdafa grubu olan Mighty Earth’ün kurucusu ve CEO’su Glenn Hurowitz, “Burada oturup hurma yağı endüstrisinin ansızın parlak yeşil ve sürdürülebilir hale geldiğini, sadece ormansızlaşmayı büyük seviyede durdurduğunu söylemek istemiyorum” dedi.

Üç bebek orangutan uzanıp ağaçların arasından sallanıyor.

Genç orangutanlar Endonezya, Şimal Sumatra’daki bir rehabilitasyon merkezinde oynuyorlar.
Ulet Ifansasti/Getty Images

Endüstrinin korkulu bir mirası olduğuna kuşku yok ve hala Güneydoğu Asya’da ve öteki yerlerdeki bazı ormanları mahvediyor. Gene de bir zamanlar olduğu kötü karakter değil.

Bu, normal olarak, Güneydoğu Asya’nın yırtıcı yaşamı ve iklimimiz için iyi bir haber. Ek olarak çörek yada kremalı fıstık ezmesi yerken daha azca suçlu duymak için bir sebep. Fakat daha da önemlisi, hurma yağının öyküsü, bakkallarımızı hâlâ ormanları düzleştiren yiyeceklerle dolduran öteki sektörler için ders verebilir.

Hurma yağı çevreyi iyi mi yok etti?

Palmiye ağaçlarının meyvesinden elde edilmiş hurma yağı, süper bir bileşendir. Fazlaca azca kokusu yada rengi vardır. Kolay kolay bozulmaz. Neredeyse asla sağlıksız trans yağ içermez. Ve üretimi inanılmaz derecede ucuz.

Gazeteci Paul Tullis, hurma yağının “dünyanın en oldukca yönlü bitkisel yağı” bulunduğunu belirterek, bu özelliklerin hurma yağının egemenlik kazanmasına destek bulunduğunu yazdı.

90’lı yıllarda büyük besin şirketleri, margarin benzer biçimde ürünlerindeki trans yağları değiştirmenin yollarını arıyorlardı; Tullis, hurma yağının bir çözüm sunduğunu yazdı. Aynı sıralarda kozmetik şirketleri, bileşik ve hayvansal bazlı kimyasallara nebat bazlı alternatifler istiyordu. Bu sanayi de hurma yağında ümit vaat etti.

İşçiler, 16 Eylül 2016’da Kamboçya’nın Preah Sihanouk eyaletindeki bir işleme tesisinin yakınındaki bir hurma meyvesi yığınını inceliyor.
Getty Images vesilesiyle Brent Lewin/Bloomberg

Hurma yağını Asya’nın bazı bölgelerindeki yoksulluğu azaltmanın bir yolu olarak gören hükümetlerin ve internasyonal bankaların yardımıyla üretim fırladı. Kısmen iklimin uygun olması ve hükümetin endüstriyel ölçekli plantasyonları desteklemesi sebebiyle, büyümenin neredeyse tamamı Endonezya ve Malezya’da gerçekleşti. (Yağlı palmiye ağacının anavatanı Batı Afrika’dır).

1995 ve 2005 yılları aralığında küresel palmiye yağı üretimi ikiye katlandı. 2015 yılına gelindiğinde, neredeyse tekrardan ikiye katlandı. Dünya şu anda yılda 75 milyon tondan fazla hurma yağı üretiyor. Karşılaştırma için, 2020’de ortalama 3 milyon metrik ton zeytinyağı ürettik. Hurma yağı ve türevleri artık yarı yarıya azaldı. Süpermarketlerdeki ambalajlı ürünlerin ve kozmetiğin yüzde 70’ini oluşturuyor.

Bu şaşırtıcı rakamlar oldukca büyük bir maliyetle geldi.

Son yirmi yılda Endonezya, tüm İrlanda ülkesinden daha büyük bir alan olan ortalama 25 milyon dönümlük ormanı yitirdi. 2022’de meydana getirilen bir araştırmaya gore, bu ormansızlaşmanın kabaca üçte birine hurma yağı niçin oldu. Brunei, Endonezya ve Malezya içinde bölünmüş bir ada olan Borneo’da hurma yağı endüstrisi, 2000 ile 2018 arasındaki ormansızlaşmanın ortalama yüzde 40’ına yada ortalama 6 milyon dönümlük orman yitirilmesine niçin oldu. Bu, Delaware’in neredeyse beş katı büyüklüğünde.

Ormanlar yok olduğunda, tüm gezegeni etkileyen oldukca mühim ekosistemler de yok olur. Endonezya ve Malezya ormanları orangutanlar, kaplanlar ve dünyanın en büyük çiçeği olan kokuşmuş ceset zambağı da dahil olmak suretiyle çarpıcı bir nebat ve hayvan yelpazesine ev sahipliği yapıyor. Turbalıklar olarak malum ve bir çok kurumuş ve yerini tarlalara bırakmış olan ıslak ormanlar, hem de, yok olduklarında atmosfere kaçabilen oldukca büyük oranda karbon depolar.

Küllü zeminden duman yükselirken, temizlenmiş ve yanmış arazide birkaç parçalanmış ağaç kaldı.

15 Haziran 2017’de Endonezya’nın Aceh kentinde palmiye ağaçları dikmek için bir orman temizlendi.
Getty Images vesilesiyle Jefta Images/Future Publishing

Bir ürünü daha sürdürülebilir kılmak için nadir başarıya ulaşmış bir kampanya

Ormanların yok edilmesi dikkatlerden kaçmadı. Son yirmi yılda, Greenpeace ve Friends of the Earth benzer biçimde savunuculuk grupları, günlük ürünlerimizdeki hurma yağını çevreye zarar vermekle ilişkilendiren raporlar üzerine raporlar yayınladılar.

Bu gruplar (ve gazeteciler!) hurma yağının kirli olduğu sebebi öne sürülerek yardım ettiler. Ve sonucunda bu, sektördeki değişimi tetiklemeye destek oldu.

Mighty Earth’ten Hurowitz’e gore 2013, bir dönüm noktası oldu: O senenin sonlarında, o ve öteki savunucular, dünyanın en büyük palmiye yağı şirketlerinden önde gelen Wilmar’ı tedarik zincirindeki ormansızlaşmayı sınırlamaya ikna etmeye destek oldu. Hurowitz, firmanın hurma ağacı yetiştirmek için ormanları temizlemesine gerek olmadığını, bu sebeple esasen bozulmuş oldukca sayıda arazi bulunduğunu savundu.

Bir yıl sonrasında, öteki büyük palmiye yağı şirketlerinin bir çok da aynı şeyi yapmış oldu.

Öteki güçler de endüstrinin dönüşümüne destek oldu. Birkaç yıl ilkin Endonezya, kısmen karbon emisyonlarını azaltmak için birincil ormanlarda ve turbalıklarda hurma yağı geliştirme için yeni izinler vermeyi durdurdu. Son on yılda, uydu görüntüleri benzer biçimde ormansızlaşmayı izleyen teknolojiler de mühim seviyede gelişti ve bekçi köpeklerinin hurma yağı şirketlerini görevli tutmasına destek oldu.

Bir araştırma kuruluşu olan TheTreeMap’te peyzaj ekoloğu ve avuç içi kaynaklı ormansızlaşma ile alakalı 2022 raporunun baş yazarı David Gaveau, “Artık ormansızlaşmayı neredeyse gerçek zamanlı olarak görebiliyoruz” dedi. “Eskiden olduğu benzer biçimde Yırtıcı Batı değil.”

Bir hurma ağacı çiftliğini temsil eden uçsuz bucaksız görünen yeşil dikdörtgenler, havadan bakıldığında kesilmemiş ormandan çıkıyor.

Eylül 2021’de Malezya’nın Sarawak kentinde bir turbalığın yerini alan bir hurma yağı tarlası.
Getty Images vesilesiyle Washington Post

Tam olarak hangi çabaların en etkili bulunduğunu söylemek zor olsa da, son analizler en azından bazılarının işe yaradığını gösteriyor.

2019’da gösterilen bir araştırma, Endonezya’daki hurma yağı ormansızlaşmasının 2009’da zirveye ulaştığını ve peşinden sonraki yıllarda istikrarlı bir halde azaldığını – doğrusu daha azca ağacın kesildiğini – buldu. Gaveau’nun araştırması da benzer bir eğilim buldu: Ormanların hurma yağı tarlalarına dönüştürülmesi 2012 ile 2019 içinde her yıl düştü. Uzmanlar, Malezya’nın da benzer bir eğilim izlediğini söylemiş oldu.

Son zamanlarda işler de iyi görünüyor. TheTreeMap tarafınca meydana getirilen bir çözümleme, 2021’de Endonezya’da hurma yağıyla bağlantılı ormansızlaşmanın yirmi yılı aşkın bir sürenin en düşük noktasına ulaştığını ortaya koydu (sadece 2022’de birazcık terfi etti).

Peki hurma yağı şu anda sürdürülebilir mi?

Hayır, tam olarak değil.

Ürünlerimizdeki hurma yağının bir çok, bir zamanlar orman olan arazide yetiştirilmiştir ve oldukca azı organik durumuna geri döndürülmüştür. Hurowitz, “Palmiye yağı endüstrisi, hemen hemen ele almadıkları oldukca büyük bir yıkım mirasına haiz” dedi. “Ormansızlaşmayı durdurmada büyük bir başarı elde ettik ve o denli başarıya ulaşmış olamadık ve büyük hurma yağı şirketlerini hasarı iyileştirmeye ikna ettik.”

(Bazı gruplar eski hurma yağı tarlalarını ormana döndürmeye yada yeni tarlaları daha çevre dostu halletmeye çalışıyor.)

Ve endüstriye bağlı ormansızlaşma oldukca azalırken, firmalar hala hurma yağı için ormanları yerle bir ediyor. TheTreeMap’e gore geçen yıl Endonezya’da ortalama 47.000 dönümlük orman kesildi ve yerini hurma yağı tarlaları aldı. Bu, Manhattan’ın üç katından birazcık daha büyük.

Bazı uzmanlar ek olarak, ormansızlaşmadaki düşüşün, şirket yada hükümet politikalarından oldukca, 2011’de düşmeye süregelen hurma yağı fiyatıyla ilgili olabileceğinden kaygı ediyor. Petrol ucuz olduğunda, çoğu zaman üretimi çoğaltmak işe yaramıyor.

Bu kaygı verici bu sebeple hurma yağı fiyatı son birkaç yılda geri döndü.

Bununla beraber, şimdiye kadar, öykü pozitif yönde olmaya devam ediyor ve hurma yağı fiyatlarındaki artış hemen hemen orman kaybında bir artış sağlamadı. “İlk işaret [the] Ormansızlaşma oranının düşük olmaya devam etmesi, hurma yağı üretiminin orman kaybından ayrıldığını gözlemleyebileceğimizi gösteriyor,” dedi. Başka bir deyişle, büyüyen palmiye yağı üretimi artık ağaçların kesilmesini gerektirmeyebilir. “Bunu güvenle ölçebilmek için bir yada iki yıla daha ihtiyacımız olabilir, sadece bu kesinlikle iyiye işaret” dedi.

Hurma yağıyla ilgili ormansızlaşmanın bir başarı öyküsü olarak kalacağına inanmak için başka nedenler de var. Aralık ayında, Avrupa Birliği, şirketlerin kısa sürede ormanların temizlendiği topraklarda yetiştirilmeleri durumunda Avrupa Birliği’nde hurma yağı ve bir avuç başka emtiayı satmalarını önleyecek dönüm noktası durumunda bir yasa üstünde anlaşmaya vardı. (AB, küresel palmiye yağı pazarının nispeten ufak bir bölümünü temsil etmektedir.)

Palmiye yağındaki ilerleme dünya ormanları için kafi değil

Bugün, küresel ormansızlaşmayı durdurmak, hurma yağından oldukca öteki, daha yıkıcı ürünleri temizlemekle ilgilidir. Hurowitz, “Palmiye yağı endüstrisindeki değişiklik büyük bir başarı ve trajedi, bunun öteki endüstrilerde yeterince tekrarlanmaması” dedi.

Ana olan sığır eti. Dünyadaki ormanlar için öteki emtialardan oldukca daha çok yıkıcı. Hakikaten de, 2001 ve 2015 yılları aralığında sığırlar, küresel olarak hurma yağının kabaca dört katı kadar ormansızlaşmaya niçin oldu.

Hurowitz ve öteki savunucular artık hurma yağı için işe yarayan şeyi, Amazon yağmur ormanlarında büyük bir ayak izine haiz olan sığır eti sanayisine çevirmeye odaklanmış durumda. Mesela Mighty Earth, et paketleme şirketi JBS yada süpermarket Carrefour benzer biçimde etkili şirketleri tespit eder ve ondan sonra onları birçok açıdan değişime zorlamaya çalışır.

Hurowitz, “Et endüstrisi üstünde hurma yağında oldukca işe yarayan muhteşem bir baskı fırtınası yaratmaya çalışıyoruz” dedi.

Bir tüketici olarak neler yapabileceğinize ulaşınca: Ne kadar denerseniz deneyin, muhtemelen rejiminizden yada güzellik ürünlerinizden hurma yağını kesmeyeceksiniz. Fazlaca yaygın, plastik ya da mısır benzer biçimde. Bununla beraber, destek olabilecek şey, daha azca hamburger yemektir.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir