Hastaneler birleşince hastalar mağdur oluyor

Emek harcama: İngiliz hastaların hastane birleşmelerinden sonrasında ölme ve tekrardan kabul edilme olasılığı daha yüksekti.

Son birkaç on yılda, ABD Birleşik Devletleri’nde artan bir hastane ve öteki sıhhat hizmetleri yoğunluğu görüldü. 2005’te ABD hastanelerinin ortalama yarısı daha büyük bir sistemin parçasıydı. 2017’de üçte ikiydi. ABD’deki bir çok lokasyonun oldukça yoğun olduğu kabul edilen bir hastane pazarı vardır, bu da bölgedeki hastane tesislerinin çoğunun tek bir şirket tarafınca işletildiği anlamına gelir.

Bu konsantrasyon, Amerikan sıhhat hizmetlerindeki en mühim trendlerden biridir. Bu, hastalar için daha azca seçeneğe ve daha yüksek fiyatlara niçin olabilir. Son zamanlarda meydana getirilen araştırmalar, yüksek hastane fiyatlarının ABD sıhhat harcamalarındaki son artışların çoğunu yönlendirdiğini bulmuştur. Daha büyük sistemler tarafınca devralınan hastaneler kimi zaman aşağıdakiler benzer biçimde temel hizmetleri keser:

Geçen senenin sonlarında yazdığım benzer biçimde, bir çok açık veren ABD’nın daha ufak devlet hastaneleri, kapıları açık tutmak için çoğu zaman daha büyük sıhhat hizmetleri sistemleriyle birleşmeleri keşfetmeye zorlandı.

Daha yüksek maliyetler hastalar için fena haberdir. Sadece bu birleşmelerin klinik neticelerini çözümleme etmek her insanın bilmiş olduğu benzer biçimde zor olsa gerek: Daha yoğun bir hastane sistemi hem de daha fena bakıma da neden olur mı? Oyunda birçok değişken vardır ve birleşmeler (bu yüksek fiyatlar vesilesiyle) sıhhat pazarını, bir hastanenin operasyonlarındaki birleşme sonrası değişikliklerin ölümler yada tekrardan yatışlarda artışa iyi mi katkıda bulunduğunu izole etmeyi zorlaştıracak şekilde bozabilir.

Birleşik Krallık’ta hastane birleşmelerine ilişkin yeni bir araştırma bu mevzuya ışık tutmayı amaçlıyor. Cornell Üniversitesi ve Londra Üniversitesi’nden bilim adamları tarafınca meydana getirilen yeni araştırmaya bakılırsa, hastaneler birleştikten sonrasında, hastaların hastanede kaldıkları süre süresince yada kısa bir süre sonrasında ölme olasılıklarının daha yüksek bulunduğunu ve yakın gelecekte ikinci kez tekrardan kabul edilme olasılıklarının daha yüksek bulunduğunu buldu. Araştırmacılar, bu artışların birleşmeden sonraki aylar içinde başladığını ve minimum iki yıl sürdüğünü buldu.

İngiltere’deki hastanelerin bir çok kamuya aittir, sadece ulusal hükümet, hastaneleri finansal olarak savaşım eden başka bir hastaneyle birleştirerek sıhhat sisteminin performansını iyileştirmek için birleşmeleri hâlâ bir öncelik haline getirmiştir. Uygulamada, Birleşik Krallık’taki bir hastane birleşmesi çoğu zaman bir ABD hastane birleşmesi benzer biçimde görünür: eskiden ayrı yönetim altında etkinlik gösteren ayrı tesisler, bir yönetim kurulu ve üst düzey yönetim ekibinin yetkisi altına alınır.

Birleşmelerin, bilhassa ölüm oranları üstündeki tesirinin büyüklüğü önemlidir: Bir hastanın hastanede yada taburcu olduktan sonraki 30 gün içinde ölme olasılığı yüzde 0,4 arttı, ölüm oranında yüzde 27’lik bir artış, birleşmenin 1,4’e karşılık ediyor. yüzde. Ek olarak hastaneden taburcu olduktan sonraki 30 gün içinde tekrardan kabul edilme olasılıkları yüzde 11 daha fazladır.

2006’dan 2015’e kadar 13 değişik birleşmeye dahil olan 139 hastane genelinde, ölüm oranı ve tekrardan yatışlardaki bu artış, dönem içinde birleşme yaşamamış Birleşik Krallık hastanelerinin büyük bir denetim grubuna kıyasla 60 ek ölüm ve 140 tekrardan yatışla sonuçlandı.

Yazarlar, Londra Üniversitesi’nden Elena Ashtari Tafti ve Cornell’den Thomas Hoe, “Birleşmeler ve satın almalar, en önemlisi, pazar konsolidasyonunun daha yüksek fiyatlara yada daha düşük ürün kalitesine yol açabileceği benzer biçimde, bir takım antitröst kaygısını artırıyor” diye yazdılar. sonuçlar. “Bu iki tesir, son yirmi yılda mühim birleşme faaliyetleri gören ve fiyat ile kalitenin kelimenin tam anlamıyla bir hayatta kalma meselesi olabildiği sıhhat hizmetleri pazarlarında inanılmaz derecede önemlidir.”

ABD’de, birleşmelerin bakım standardını iyi mi etkilediğine dair kanıtlar sınırı olan ve karışıktır. Sadece yazarlar, Birleşik Krallık ve Ulusal Sıhhat Hizmetinin bu tesirleri incelemek için emsalsiz ideal bir yer bulunduğunu, bu sebeple birleşmenin ücret ve ödeyen bileşimini değiştirmeyeceğini savunuyorlar. Bu, ABD’deki benzer araştırmaları karıştırabilecek bir değişkeni ortadan kaldırır. 2006’dan 2015’e kadar olan periyodu kısmen incelediler bu sebeple NHS’de hastalara bakım ararken daha çok seçenek sunan ve ameliyatları için hastanelere durağan(durgun) bir bütçe koyan reformları izledi.

Ashtari Tafti ve Hoe, araştırmalarının bir sonucu olarak İngiliz sıhhat sisteminin bu hususi durumunu öne sürüyorlar. Ek olarak bulgularının, daha rekabetçi hastane pazarlarında bakım kalitesinin daha iyi bulunduğunu kabul eden önceki çalışmaların mantıksal uzantısı olduğuna da dikkat çekiyorlar. Sadece, bulguların ABD benzer biçimde değişik bir ödeme yapısına haiz başka bir sıhhat sisteminde tekrarlanıp tekrarlanmayacağını belirlemek için daha çok emek harcama yapılması icap ettiğini kabul ettiler.

Araştırmaya katılmayan Minnesota Üniversitesi’nden sıhhat ekonomisti Hannah Neprash’a Birleşik Krallık’taki araştırmacıların keşfettiği şeyin ABD’de uygulanabileceğini düşünüp düşünmediğini sormuş oldum. Çalışmanın örnekleminin oldukça ufak olduğuna dikkat çekti (139 akut bakım hastanesini etkileyen 13 birleşme; karşılaştırma için, Birleşik Krallık denetim grubu ortalama 1.100 hastaneyi içeriyordu ve ABD’de ortalama 5.000 benzer tesis bulunuyor). Ek olarak, daha çok araştırma ve izahat gerektiren bazı spesifik bulgulara (böbrekle ilişkili mortalitede bilhassa mühim bir artış benzer biçimde) dikkat çekti ve araştırmacılar, bir hastanenin birleşmeden sonrasında operasyonlarındaki belirli değişikliklerin ileriye dönük klinik kaliteyi iyi mi etkilemesi gerektiğine dikkat çekti. .

“Benim için genelleştirilebilirlikle ilgili bir sual var, sadece bunun sebebi aslına bakarsak ABD ve İngiltere hastane malzemeleri arasındaki farklar değil” dedi.

ABD’deki hastalar, birleşen hastanelerde tedavi edildiklerinde şimdiden daha fena deneyimler yaşadıklarını bildiriyorlar. Bu yeni emek harcama, aldıkları bakımın daha nesnel kalitesi üstünde de ölçülebilir bir tesir bulunduğunu öne sürüyor.

ABD sıhhat sistemi, sapkın mali teşvikleri sebebiyle, giderek daha çok hastanenin açık kalmak, daha verimli çalışmak ve hastalarına verilen hizmetleri kuramsal olarak daha iyi koordine etmek için bir araya geldiğini görmüş oldu. Federal düzenleyiciler bazen bu birleşmeleri durdurmaya çalıştılar, sadece çeşitli engeller ve sınırlamalarla karşı karşıya kaldılar. Ayrıca hastaneler, bu birleşmeleri yetkililere gerekçelendirmek için – aksine oldukca azca ampirik kanıtla beraber – konsolidasyonun aslına bakarsak hastalara yarar sağladığını savundu.

Sadece devam eden kaygı, hastaneler daha azca rekabetle karşı karşıya kaldıkça bakım kalitesinin bozulabileceğiydi. Ashtari Tafti ve Hoe’nun araştırmalarında buldukları şey, düzenleyiciler gelecekteki birleşme ve satın almaları incelerken bu endişelerin ciddiye alınması icap ettiğini gösteriyor.