Göç politikası niçin bu kadar insanlık dışı?

Başlık 42’nin aşamalı olarak kaldırılması, göçü ABD politikasının merkezine yerleştirdi. İnsancıl bir siyaset politik olarak da başarı göstermiş olabilir mi?

ABD göçmenlik yasası dünyadaki adaletsizlikler sıralamasında oldukça üst sıralarda yer ediniyor. Pek fazlaca insan, bir kişinin yasal haklarının ebeveynlerinin kim olduğuna yada tenlerinin rengine bağlı olması gerektiği fikrini büyük seviyede reddediyor. Sadece, doğru belgelere haiz olmayan birini işe almanın fiili olarak yasa dışı bulunduğunu kabul ediyorlar, ki bunu elde etmek inanılmaz derecede zor.Bir tek doğru ülkede doğmamışsınız.

Bir çok ekonomist, insanların yaşama ve emek verme izni alması mühim seviyede daha kolay olsaydı, ülkenin fazlaca daha varlıklı ve daha iyi durumda olacağına inanıyor, sadece bunun yerine bu neredeyse olanaksız. Ve burada yaşamak ve çalışmak isteyen milyonlarca – muhtemelen milyarlarca – insan, Amerikalıların onları işe almasını yasadışı hale getirdiğimiz için başka yerlerde yoksulluk içinde yaşıyor.

Dahası, göçmenlik yasasının uygulanması çoğu zaman son aşama insanlık dışıdır. Çocuklar ebeveynlerinden alınır. Yaygın vahşet ve cinsel saldırının ele alınması, eğer bir şey var ise, seneler alır. ICE nezaretinde ölen insanların bir çok genç ve sağlıklıdır ve ölmemeleri gerekirdi. O zamandan beri, Trump yönetiminin göçmenlik kurallarının en fena unsurlarından bazıları değiştirildi – mesela, 2018’deki bir protestodan sonrasında minik evlatları sığınmacı ebeveynlerinden uzaklaştırmak için politikalarda değişimler yapılmış oldu – sadece aileler hala rutin olarak sınır dışı edilmelerle sonsuza kadar ayrılıyor. ve ABD-Meksika sınırı, kısmen “yaya geçmeye çalışırsanız muhtemelen susuzluktan öleceğiniz” gerçeğiyle ve göçmenliği çevreleyen yasal sistemin kafa karıştırıcı, pahalı ve bir çok vakit derin olması sebebiyle hâlâ etkili bir halde uygulanmaktadır. haksız.

Bu kişisel olarak tanıdığım birçok insanı etkiledi. Bunlar, mühim mevzularda çalışmak isteyen ve işverenleri onları işe almaya istekli, sadece yanlış yerde dünyaya gelen ve bu yüzden benim doğduğum fırsatlara asla haiz olamayacak inanılmaz insanoğlu.

Göçmenlik politikalarına kızgınım, üzgünüm ve hüsrana uğradım. Ve üstünde fazlaca düşündüğüm bir sual, gazetecilerin ve vatandaşların verimli bir halde iyi mi daha fazlasını talep edebilecekleri. Geçen hafta, Trump yönetimi esnasında gösterilen koronavirüsle ilgili geçici bir komut olan Başlık 42, sığınmacıların çevrimiçi olarak sığınma başvurusunda bulunmalarına müsaade eden sadece onları kapalı tutan yeni bir Biden yönetimi politikası lehine yürürlükten kaldırıldı. sınır. Uygulamada iyi mi işleyeceği hemen hemen belli değil, sadece bu birazcık kimseyi doyum etmeyen (çevrimiçi müracaat hakkaten en fazla risk altındakiler için bir seçenek mi?) ve muhtemelen bizi her halükarda devam eden bir insani krizle baş başa bırakacak siyasal bir uzlaşma şeklinde görünüyor. sınırda.

Politik stratejiler insanlara yardım etme yolunda durduğunda

Biden yönetimindeki insanlarla bu ikilem hakkında konuşun ve çoğu zaman aynı fikirde olacaklar – sadece, bilhassa ABD-Meksika sınırındaki göçmenlik yasalarının uygulanması söz mevzusu olduğunda, bir çıkmaza girdiklerini iddia ediyorlar. Kurallar büyük seviyede adaletsiz ve kimsenin çıkarına değil şeklinde görünüyor ve onları uygulamak fazlaca sayıda son aşama insanlık dışı tedbir alabilir. Hükümette asla kimsenin sınırı geçerken ölümlerdeki şaşırtıcı artıştan yada yanlış yerde doğdukları için insanların yaşama veda etmesine izin vermesinden memnun bulunduğunu düşünmüyorum.

Sadece sığınmacı alımını genişletmek siyasal açıdan hoş karşılanmıyor ve Biden yönetimindeki kişiler, sığınmacıları kabul etmek için fazlaca fazla adım atarlarsa bir sonraki seçimi kaybedeceklerinden şüpheleniyorlar. Buradaki soğuk reelpolitik mantıkta, bazılarının iktidarda kalmak için onay puanlarının düşmesini engellemek için adaletsiz bir sistemi sürdürmesi gerekiyor, böylece hemen sonra tüm problemi ortaya çıkaran yasaları değişiklik yapmak mümkün oluyor.

Bu şekilde bir mantık hakkında iyi mi düşünmeliyiz? Ben bunu sevmedim. Ilkin iktidarda kalmaları icap ettiğini ve sonrasında işleri daha iyi hale getirmeleri icap ettiğini söyleyen birinin aslına bakarsak işleri daha iyi hale getireceğinden fazlaca şüpheliyim. Bu tür bir egoist mantığın her şeyi yutması fazlaca kolay; Kazanmak için daima başka bir seçenek vardır.

Adil olmak gerekirse, Biden yönetiminin göçmenlik yasası, mühim açılardan selefine gore daha azca kaprisli ve aptalca: daha çok sığınmacı tekrardan yerleşimi, daha çok kalıcı vize vb. Bu ilerlemenin bir kısmı, Trump’ın birçok şeyi tersine çevrilebilir şekillerde daha da kötüleştirmesinden ve Biden’ın birçok şeyi daha iyi hale getirmesi yerine pandeminin geçici olarak her şeyi daha da kötüleştirmesinden kaynaklanıyor. Taraftarlarının siyasal olarak popüler şeylerden vazgeçmesi, bir takım kazanılamaz harp başlatması, bir tepkiye niçin olması ve kaybetmesi saf göç politikası için fena olurdu.

Açıkçası, “Bu haksızlık, fakat savaşlarımızı seçmeliyiz” mantığı, en azından kimi zaman, meşru bir mantıktır. Her şey ne vakit makul ve geçmeye kıymet olduğu ve ne vakit bir bahane haline geldiği ile ilgilidir.

Aşmak

Başlık 42 kısa sürede sona erdiğinden ve ABD göçmenlik politikasını iyileştirmek için çalışan insanoğlu şu andan itibaren iyi bir politikanın gerçekte iyi mi görüneceğiyle savaşım ettiğinden, bu sual son zamanlarda göçmenlik alanında sıcak bir mevzu haline geldi. Fakat bence bu ikilem göçmenliğin fazlaca ötesine geçiyor.

Herhangi bir siyasal rol, gücü biriktirmeye çalışmak ile onu harcamaya çalışmak içinde bir denge gerektirir – ümit ederim dünyayı daha iyi bir yer yapmak için. Bir mesele ne kadar mühim olursa olsun, zamanınızın bir kısmını bu mevzuda bir şeyler yapmak için güç kazanmakla, bir kısmını da bu mevzuda bir şeyler yapmakla geçireceksiniz. Bu, kendi siyasal konumunuz için ne kadar fedakarlık yapmanız gerektiği mevzusunda yanılgıya -ya da kendi kendini kandırmaya- eğilimli bir sistemdir.

Kim bilir siyasal ve insani kaygılar arasındaki en iyi uzlaşma, sinir bozucu ve yetersiz yeni sığınma kurallarıdır; kim bilir değillerdir. Ve kim bilir seçmenlerin, politikacılarımızın ilkesiz, kafa karıştırıcı ve bürokratik tavizler verdiğine dair meşru hissi, bu gemiye binmemizin sebeplerinden biridir.

Siyaset mümkün olanı yapmaktır, en iyisini değil ve mümkün olan daima en iyinin fazlaca peşinde kalacaktır. Etik olmayan sistemlere ve onları devam ettiren politikacılara, rakiplerinin daha da fena olduğu şeklindeki pragmatik mantıkla izin vermeye fazlaca istekliysek, bence bu etik olmayan kararları vermeye devam etmek daha kolay — lüzumlu olmadıklarında bile ve daha iyisini yapabiliriz

Bu hikayenin bir versiyonu ilk olarak Future Perfect haber bülteninde gösterildi. Kaydolmak için buradan kaydolun!