Film fragmanlarını izlemeyi bırakın

Belki de sorun olan filmler değildir. Belki de pazarlamadır.

Tatildeyiz, bu yüzden size filmlerden daha fazla zevk almaya başlamanız için kullanabileceğiniz bir numara söyleyeceğim: fragman izlemeyi bırakın.

En iyi ihtimalle, size muhtemelen bilmediğiniz veya zaten bilmeniz gereken şeyleri gösterirler – filmde kim var, film müziğinde ne var, temel olay örgüsü. Belki görünüş, ton veya ruh hali. Ancak fragmanlar, size filme bir göz atmanızı sağlamaz; bilet (veya belki bir yayıncıya abonelik) satmak için tasarlanmış mini filmlerdir. Ve gerçek filmlerinden giderek daha fazla kopuk hissediyorlar.

örneğin al Fabelman’lar. Fragman, film çekmeyi hayal eden bir genç hakkında bir “Sinemanın Büyüsü” filmi satıyor. Hayal gücü olmayan babası tarafından boğulan annesi tarafından cesaretlendirildi. Ve tamamı belki de Amerika’nın en ünlü yönetmeni Steven Spielberg tarafından yönetiliyor:

gördüm Fabelman’lar geçen Eylül’de gösterime girdiğinde, bir fragman kesilmeden önce ve nihayet yayınlandığında fragmanı görmedim. Bu yüzden, insanlar ona film yapımcılığı hakkında hilekâr bir film demeye devam ettiklerinde şaşırdım. Sonunda izledim ve gerçek filmden ne kadar uzak olduğuna şaşırdım. Fabelman’lar kısmen film yapmayı özleyen genç bir adam (Spielberg’in yardımcısı) hakkında fantastik, duygusal, otobiyografik bir drama. Ama bu gerçekten, bu dünya da dahil olmak üzere onu dünya hakkında korkutan şeyleri anlamak için filmi kullanmasıyla ilgili. Fabelman’lar Bu, anne babanızın gerçek, insani insanlar olduğunu, gerçek, insani kusurları ve kusurları olduğunu kabul etmek ve bunun sizin için ne anlama geldiğini ve bir çocukken yaptığınız gibi bir yetişkin olarak eve gidip gidemeyeceğinizi anlamakla ilgilidir.

Bu gerçekten ama gerçekten filmlere yazılmış bir aşk mektubu değil. (Bu da harika. Şuna bir bak.)

masalcılar gerçekte olduğundan tamamen farklı bir film satan bir fragmanla biten tek film değil. sadece onlara baktım Kıyamet dönemi fragman ve satılmış gibi göründüğünü görünce dehşete kapıldı Yeşil Kitap redux, ırklar arası dönüştürücü dostluğun basit bir hikayesi.

Atmosferinden ne kadar uzaklaştığını vurgulayamam. Kıyamet dönemi bu takipçi yalan söylüyor Aslında bir anti olarak en iyisi olabilir.Yeşil Kitapbu tür bir hikayenin altında yatan yüzeysel varsayımları tedirginlik ve acıyla sorgulayan bir film.

Açılış haftasonunda dedi “Bombalandı” – yani stüdyonun beklentilerini karşılamadı – ve insanlar filmi (çok sanatsal veya iç karartıcı olduğu için) veya seyirciyi (filmleri sinemada görmek istemedikleri için) hemen suçladılar. Tüm bu faktörler bunun bir parçası olabilir. Ama bence sorun şu ki, fragman size cesur muhabirlerin dünyayı sarsan bir hikayeyi bozup dünyayı kurtarmasıyla ilgili bir tür muzaffer gazetecilik anlatısı satıyor:

Gerçekte, çok ölçülü ve gerçekçi bir hikaye, çoğunlukla insanları kayıt altına almak için gereken türden özenli çalışma hakkında. Açıkça ayıltıcı, hatta kararsız bir notla bitiyor. Yumruğunla dışarı çıkmayacaksın – ve yapmamalısın da.

Zeki ve hevesli bir sinemaseverin bu fragmanları görmesi ve kendilerini bunlara maruz bırakmamaya karar vermesi beni şaşırtmadı. the bir tür Hollywood peyniri. Ancak, filmi izlemek isteyenler için izleme deneyimini bu kadar çok film fragmanının alt üst etmesi de şaşırtıcı. ikisine de baktım Kayıp Şehir (çok komik) ve cennete giriş bileti (bazen komik) onların fragmanlarını görmeden önce. Neden, ah neden, filmindeki en iyi esprilerin hepsini fragmana koyasın ki? Bu, stüdyo tarafında muazzam bir belirsizlik olduğunu göstermiyor mu? Sanırım seni kapıya getirdiklerinde paranı alıyorlar?

yada neden satarsın KuzeyliKaderden kaçamayacağımızı doğrudan ilan eden çok garip bir film, bir tür mashup olarak kaderinizden nasıl zaferle kaçacağınıza dair bir film olarak. cesur Yürek ve Yüzüklerin Efendisi? Seyircinizi sadece sefalete hazırlıyorsunuz.

Ve bunun için bütün bir karavanı kesmek biraz tuhaf ve muhtemelen biraz acımasız değil mi? kemikler ve hepsi ana karakterlerin yamyam olduğunu düşünmeden mi?

Ve Tanrı görmek için oturan izleyiciye yardım etsin Beyaz gürültü güzel, tuhaf bir aile draması izleyeceklerini düşünüyorlar:

Açıkçası stüdyoların bunları neden yaptıklarına dair bir fikirleri var. Gezegendeki her stüdyo bu yıl bir tür Magic of the Movies filmi yayınlıyor gibi görünüyor. Fabelman’lar Damien Chazelle’e Babil Sam Mendes’e ışık krallığı (çoğu zaman konu filmlerle ilgili olmadığı için kendi tuhaf yanıltıcı fragmanına sahiptir). Hollywood’un filmlerin büyüsüyle ilgili filmlere olan takıntısı, aşağıdaki gibi filmlerde işe yaradı: argon ve cennet sineması ve Sanatçı. Ama her yeni “sinemaya aşk mektubu”na, özellikle de öncesinde Nicole Kidman’ın memeye layık AMC reklamı geldiğinde, gözlerini deviren tek kişinin ben olduğumu sanmıyorum.

Ama hey: insanlar heyecan verici konuşmalar ve kötü adam kavgalarıyla bittiği sürece gazetecilik filmlerini severler. Yeşil Kitap çok para kazandı ve En İyi Film ödülünü kazandı. cesur Yürek ve Yüzüklerin Efendisi kalıcı bir takipçiye sahip olmak; İnsanlara filmin karakterlerinin yamyam olduğunu söylemek onları erteleyebilir; Kaprisli aile dramaları ödül sezonunda iyi bir sicile sahiptir.

Ve takipçiler kuşkusuz zaman içinde gelişti. Bir tür devasa, yüksek, ezici gürültü Norveçli Fragman (ya da Christopher Nolan filmlerinin sayısız fragmanı diyelim) zamanımızın ayırt edici özelliği. Ama 1940’larda şu tür filmlerin fragmanları vardı: Vatandaş Kane, psikopatve doktor Garip aşk sadece gerçekte ne olduğunu ima ederek, yanlış yönlendirmeye dayanarak, izleyiciye ironik bir şekilde doğrudan hitap ederek ve Garip aşkdurumunda, neredeyse soyut düzenleme. Ne zaman Çene geldi, fragman size film hakkında bilinmesi gereken her şeyi şaşırtıcı derecede sadık bir şekilde anlattı; Fragmanı gördünüz, neye bulaştığınızı biliyorsunuz. İlk için aynı yıldızların savaşı.

Bununla birlikte, bu fragmanların hepsinin yaptığı şey – hemen hemen – sattıkları filmi tasvir etmektir. Belki de bu, riskten kaçınan çağımızın bir işaretidir, ya da belki de stüdyo yöneticileri seyircinin neyi seveceğini bildiklerini sanıyorlar, bunun gerçek filmin yaptığı gibi olmadığına karar veriyorlar ve sürükle ve değiştir tuzağına düşmeye karar veriyorlar. Veya belki de izleyicilerin yeni ve farklı bir şey tarafından büyülenecek kadar sofistike olacağına güvenmiyorlar.

Ortalama bir insanın bir bilet veya kiralık araba için ödeme yapması ve boş zamanlarının iki saatini bir film izleyerek geçirmesi gerekir, bu yüzden neden fragman izlediğimizi ve Hollywood’un neden onları sattığını anlıyorum. Ama belki de daha iyi bir yol vardır, özellikle de bugünün fragmanları aslında olmadıkları her türlü filmi satıyor ve belki de filmlerin kendilerine bu şekilde zarar veriyor gibi görünüyorsa. (Sonuçta stüdyo yöneticileri, izleyicilerin ne istediğini her zaman bilmezler, yoksa sağda ve solda hitleri olurdu.)

Benim tavsiyem – bencilce, biliyorum – beğendiğiniz birkaç, belki üç eleştirmen seçmek ve ne izleyeceğinize karar vermenize yardımcı olması için şarkı sözlerine güvenmek. Veya bir filmi kimin oynadığını, kimin yönettiğini, kimin yazdığını ve önceki çalışmalarının ne olduğunu Google’da görün ve buna göre kararınızı verin. Ya da daha iyisi, ne olduğunu bilmeden bir film izleyin ve sizi şaşırtıp şaşırtmadığını görün – yaşayabileceğiniz en iyi deneyimlerden biri.

Ancak Hollywood bize filmin tam tersini satmayan fragmanları nasıl vereceğini anlayana kadar – satılan hava satın alınana kadar – o zaman belki de fragmanları tamamen boykot etmenin zamanı gelmiştir. Sen zaten bundan daha iyisin, filmlerde neleri izlemeyi sevdiğini ve neleri riske atmaya hazır olduğunu biliyorsun. Eğlence seçimimize yine hoş bir sürprizle başlayalım.