Durham Raporunun Başarısızlığı

0
Trump-Rusya soruşturmasının kökenlerini araştırmak suretiyle Mueller raporunun yayınlanmasının peşinden 2019’da devrin ABD Başsavcısı William Barr tarafınca atanan Hususi Danışman John Durham, yargılanmak suretiyle ABD’nin Columbia Bölgesi Bölge Mahkemesi’ne geldi. 17 Mayıs 2022, Washington, DC | Ron Sachs/Birleştirilmiş Haber Resimleri/Getty Images

Durham, Trump’ı suçlamak için bir Demokrat komplosunu kanıtlamaya çalıştı. Yapamadı.

Hususi Danışman John Durham’ın Trump-Rusya müfettişlerini soruşturmak için dört senelik çabası bir sızlanmayla bitti.

Trump müttefiklerinin, Durham’ın üst düzey hükümet yetkilileri yada Demokratların kabahat teşkil eden davranışlarını kanıtlayacağı ve eski başkana kara çalma atmak için hain bir komployu ortaya çıkaracağı yönündeki aldatmacalarına karşın, soruşturma iki başarısız kovuşturma, bir suçun kabulü ve Pazartesi günü kamuoyuna açıklanan 306 sayfalık bir raporla bitti. bazı yetkililer hakkında sert sözler, sadece oldukca azca yeni data.

Raporun ortasında, Durham’ın niçin bu kadar uzun süre yoldan çıktığını açıklayan ve denemiş olduğu fakat kanıtlayamadığı şeyleri ortaya koyan bir bölüm var.

Temelde, Durham’ın ilgisini çeken, Rus hükümetinin 2016’da ABD’nın eline geçen bir danışma analiziydi. Devrin CIA Direktörü John Brennan’ın özet notlarına nazaran Ruslar, Hillary Clinton’ın “Rus güvenlik servislerinin müdahalesini içeren bir skandalı kışkırtarak Donald Trump’ı karalama” planını onayladığı sonucuna vardı. Sadece ABD danışma servisleri, Rusya’nın bu değerlendirmesinin doğru olup olmadığını bilmiyordu.

Durham, bunun Trump/Rusya skandalını çözecek Rosetta Stone olabileceğine inanmış görünüyor. Ekibinin şüpheli gözleriyle bu Rus analizi, raporun onlarca kere kullandığı şekliyle tüm skandalı “Clinton planı” olarak ifşa edebilir. Kim bilir Obama’nın Hakkaniyet Bakanlığı ve Beyaz Saray’daki üst düzey yetkililer plana dahil edildi ve Trump’ın zarar görmesine destek oldu. Dahası, Clinton’ın müttefiklerinin, Trump’ın soruşturulacağı umuduyla yönetime bilerek yanlış data vermesi kabahat olurdu.

Sadece hazırladığı raporun da kanıtladığı şeklinde, gerçek Durham’ın umutlarının oldukca peşinde kaldı. Ve sözde “Clinton Planı” tartışmalarında, Durham’ın soruşturmalarının baştan savma ve yanıltıcı olduğu ortaya çıktı ve rakiplerine karşı yansıttığı türden bir partizan önyargıya ihanet etti.

Durham niçin Trump ve Rusya üstünden “ihtimaller içinde bir Clinton kampanya planına” odaklanmış durumda?

Durham’ın odaklandığı bilgiler gizli saklı kalmaya devam ediyor, bundan dolayı kamuya açık raporunda belirli bir detay yer almıyor. Sadece New York Times, bu senenin başlarında bunu “Rus danışma analistleri tarafınca Rus bilgisayar korsanlığının Amerikalı kurbanlarıyla iddia edilen konuşmaları tartışan” notlar olarak tanımladı. Hollandalı bir ajans, Rus hükümetinin sunucularını hackledi, bu notları aldı ve CIA’e verdi.

Times’a nazaran, bu notlar, bazı ABD analistlerinin kasıtlı dezenformasyon içerdiğine inandıkları “kanıtlanmış şekilde tutarsız, yanlış yada abartılı iddialarda” bulunan “şüpheli kaynaklar” idi.

Notlardan biri, Hillary Clinton’ın Rusya’nın Demokratların e-postalarını hacklemesinden Trump’ı görevli tutan bir skandalı kışkırtma planını kabul ettiğini iddia ediyordu. Brennan, Ağustos 2016’da üst düzey yetkililere (Obama, Biden ve FBI Direktörü James Comey dahil) Rusya’nın müdahalesine ilişkin daha geniş bir Beyaz Saray brifinginde bu bilgiden bahsetmişti.

Sadece asla kimse bu bilgiyi bilhassa mühim yada zorlayıcı olarak görmemiş yada bu mevzuda fazla bir şey yapmamış şeklinde görünüyor.

Durham, bunun ezici bir başarısızlık bulunduğunu korumak için çaba sarfediyor. “Görünüşe nazaran ele alındığında,” diye yazıyor, bu danışma bilgisi Trump için “emsalsiz son aşama ilgili ve temize çıkarıcıydı”. Ek olarak, buna ilgi eksikliğinin, araştırmacıların Steele dosyasındaki şüpheli raporları ele alma biçimleriyle taban tabana zıt bulunduğunu korumak için çaba sarfediyor.

Oldukça kuru Durham raporunda drama olduğu sürece, işte burada. Durham’ın ekibi, Trump/Rusya soruşturmasında çalışan üst düzey bir hususi ajana danışma parçaları gösterdi ve rapor, ajanın bunu okuduktan sonrasında “gözle görülür şekilde mutsuz ve duygusal” bulunduğunu, odadan ayrıldığını ve “Eyalet”e gittiğini söylemiş oldu. Clinton Planı danışma detayları hakkında kendisine asla data verilmediğini ve “kimsenin ona brifing vermediğine dair bir ihanet duygusu” ifade ettiğini söylemiş oldu.

Sadece ötekiler ya iddianın doğru olduğuna inanmadı ya da Durham’ın ekibinin önemini kötü halde abarttığını hissetti. İstihbaratı gördüğünü hatırlayan başka bir gizmen, Durham müfettişlerine bunun “yalnız bir veri noktası” bulunduğunu söylemiş oldu.

Sonucunda, Durham’ın buradaki üst düzey yetkililerin kasıtlı görevi kötüye kullanma arayışı başarısız oldu.

“Topladığımız kanıtlar, Clinton planının danışma bilgilerinin kaygı verici bir halde göz ardı edildiğini ve Trump ve ortakları hakkında devam eden soruşturma soruşturması lehine ihtimaller içinde doğrulama önyargısını ortaya çıkarsa da,” diye yazıyor, “makul bir şüphenin ötesinde kanıtlamak için kafi kanıt sağlamadı. FBI ya da CIA yetkilileri, Trump’ı Rusya ile uygunsuz bağlarla suçlamak ya da yanlış bir halde suçlamak için bir Clinton kampanya planını kasten desteklediler.”

Durham’ın kafası karışmış “Clinton Planı”nın varlığını kanıtlama girişimleri.

Sadece Durham, hükümet yetkililerinin iddia edilen “Clinton Planı”na dahil olup olmadığını denetim etmekle yetinmedi. Ek olarak, Rus danışma analistlerinin iddia etmiş olduğu şeklinde, Clinton’ın ekibinin hakikaten de sahte bir Trump-Rusya skandalını kışkırtmak için bu şekilde bir planı bulunduğunu kanıtlamaya çalıştı.

Ve raporunun bu kısmı darmadağın.

Buradaki bağlamı idrak etmek için, Clinton kampanyasının, Fusion GPS şirketi vesilesiyle Trump’ın Rusya bağlarına yönelik karşıcılık araştırmalarını finanse ettiğini düşünün. Fusion, Trump ile Rusya içinde büyük bir komplo bulunduğunu iddia eden fena şöhretli “Steele dosyasını” bir araya getiren eski İngiliz casusu Christopher Steele’i işe aldı. Fusion ve bir Clinton kampanyası avukatı, bir Trump sunucusu ile bir Rus bankası olan Alfa Bank arasındaki iddia edilen bağlantıları araştıran başka bir projeye de dahil oldu.

Ne Steele’in emek vermesi ne de Alfa Bank’ın araştırması iyi netice vermedi. Bununla beraber, bazı Trump müttefikleri bunun yalnız fena bir iş olmadığından şüpheleniyorlardı – Trump-Rusya bağlarını uydurmak ve var olmayan bir skandalı başlatmak için kasıtlı bir komplo bulunduğunu iddia ettiler. Ek olarak Steele, notlarını FBI’a verdi ve Clinton’ın avukatı Michael Sussmann, Alfa Bank’ın soruşturmalarını FBI’a devretti. Durham’ın savunmuş şeklinde görünmüş olduğu kuram, her ikisinin de Trump hakkında bir soruşturma başlatmak için hükümete kasıtlı olarak yalanlar sunmuş olabileceğiydi. Ve kim bilir bu hakikaten de “Clinton Planı”ydı.

Fakat gerçek daha karmaşıktı. Steele’in raporlarındaki gerçek dışı bilgiler, esas olarak, bazı detayları uydurmuş şeklinde görünen ana “alt deposu” Igor Danchenko’nun suçundan kaynaklanıyordu.

Artık Alfa Bank araştırmacılarının kendi çalışmalarına inandıklarına dair kanıtlar var. Clinton kampanyası bu iddiaların doğru olabileceğine hakikaten inanıyorsa, onları yaymak hain bir komplo şeklinde görünmüyor.

Ve Trump müttefiklerinin eski teorilerinin aksine: Trump-Rusya soruşturması bu problemler yüzünden değil, Trump’ın kampanya danışmanı George Papadopoulos’un Avustralyalı diplomatlara Rusya’nın Clinton hakkında bilgisi bulunduğunu söylediği için başlatıldı. (Durham’ın kendisi itiraf ediyor “FBI’ın Papadopoulos’un iddialarını yakından araştırma mevzusunda pozitif bir yükümlülüğü olduğuna dair hiçbir sual yok”, sadece tam bir soruşturma yerine yalnızca bir ön soruşturmanın başlatılması icap ettiğini uzun uzadıya korumak için çaba sarfediyor.)

Ek olarak, Steele ve Alfa, Trump ile Rusya içinde, Trump’ın eylemlerinin bir sonucu olarak kamuoyuna açıklanan daha büyük bir irdelemenin yalnızca minik bir parçasıydı. Trump, Putin’e oldukca daha çok saygı duyuyor ve NATO’yu hor görüyordu. tipik cumhuriyetçiler Rus hükümeti aslına bakarsak Demokratların e-postalarını hackledi ve seçim kampanyası esnasında sızdırdı. Trump, bu sızıntıları kendisi için son aşama yararlı görmüş oldu ve kampanya esnasında ve hatta kamuoyu önünde onlarca kere bunlara dikkat çekti. çağırmak Daha çok Clinton e-postası bulmak için “Eğer dinliyorsan Rusya”. Bunu düşünmek için geçerli sebepler vardı. Trump-Rusya bağları.

Durham’ın ekibi, Clinton’ın ekibinin Trump’ı karalamak için herhangi bir planı olup olmadığını öğrenmek için çeşitli Clinton kampanya danışmanları ve Clinton’ın kendisiyle röportaj yapmış oldu. John Podesta, Jake Sullivan ve Jennifer Palmieri, iddiayı “komik” olarak nitelendirdi ve Clinton, iddianın “hakikaten üzücü” bulunduğunu ve “bana Rus dezenformasyonu şeklinde geldiğini” söylemiş oldu.

Gene de Durham, soruşturmasının “Clinton’ın kampanya ekibinin Temmuz 2016’nın sonlarında Trump’ın Rusya ile ihtimaller içinde bağlarının incelenmesini teşvik etmek için herhangi bir çaba yada plan yapmış olduğu fikrine bir miktar destek sağladığını” iddia ediyor. DNC hack’i ve Trump’ın rahatsız edici açıklamaları ve bir dış siyaset kampanya danışmanı tarafınca Trump’ın NATO ile alakalı görüşlerine yönelik eleştiriler.

Bir Clinton dış politika danışmanının, 2016 seçim kampanyası sırasında dış politika uzmanlarını Trump'ın NATO hakkındaki görüşlerini eleştirmeye nasıl ikna etmeye çalıştığına dair Durham Raporundan bir bölüm
Durham raporu

Durham, danışmanın e-postasının “rapor edilen planın özüyle tutarlı bulunduğunu” yazıyor. Bir skandal uydurmak için geniş bir komplo iddiasında bocaladıktan sonrasında, şimdi Clinton ekibinin Trump’ın açıkca söylediği şeylere yönelik eleştirilerinin, Trump’a zarar vermeye yönelik kurnaz bir “komplonun” parçası bulunduğunu iddia ediyor.

Elindekinin en iyisi bu ve son aşama zayıf bir şey. Duymak istedikleriyle eşleşen bilgilerin doğru bulunduğunu savlamak için samanları kavradı ve Trump-Rusya müfettişlerini eleştirdiği davranış tam olarak buydu.

Durham, Trump-Rusya soruşturmasının Trump’a siyasal olarak zarar vermek amacıyla Derin Devlet yada Clinton kampanyası (yada her ikisi) tarafınca fena niyetle düzenlendiğini kanıtlamak istedi. Durham yine yine bu teorinin değişik versiyonlarını takip etti ve iddiasını yine yine kanıtlayamadı.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir