Birleşik Krallık işçi grevleri yapım aşamasındadır
İngiliz işçiler, hemşireler, demiryolu işçileri ve öğretmenler de dahil olmak suretiyle yarım milyon insanoğlunun enflasyonun hızına ve emeklerinin gerçek değerine uygun ücretler için Çarşamba günü greve gitmesiyle kırılma noktasına geldi. Birleşik Krallık’taki yaşam maliyeti krizi bir çok sektörü etkilemiş olsa da, bu ülke işçileri için art arda gelen bir takım probleminin yalnızca sonuncusu.
Grevler peşinden ortaya çıktı Yoksulları ve orta sınıfı bilhassa sert bir halde vuran on yılı aşkın kemer sıkma programları ve toplumsal hizmet kesintilerinin yanı sıra bazı uzmanların eşitsizliği şiddetlendirdiğini söylediği Birleşik Krallık ekonomisindeki trajik değişimler.
Çarşamba günkü grevler, okulları kapatarak ve ülkenin demiryolu hizmetini durdurarak on senenin en büyüğü oldu. Ulusal Sıhhat Servisi (NHS), okullar, demiryolu ve deniz hizmetleri, itfaiyeciler ve polis dahil olmak suretiyle Birleşik Krallık’ın kamu hizmetleri, son on yılda hükümet yatırımı eksikliğinden ziyan oldu ve, bilhassa Birleşik Krallık’ın Tutucu Partisi altında. Bu yatırım eksikliği, halihazırda gerilmiş olan sistemi aşırı yükleyen Covid-19 salgını sebebiyle NHS için daha da arttı.
Ulusal Demiryolu, Denizcilik ve Taşımacılık İşçileri Sendikası Genel Sekreteri Mick Lynch liderliğindeki demiryolu işçileri, sendikanın söylediğine gore önümüzdeki iki yıl için tavsiye edilen maaş kesintisi ve tavsiye edilen iş ve hizmet sebebiyle yazdan beri bırakım düzenliyorlar. yükseltme kesintileri. Başbakan Rishi Sunak yönetimindeki hükümet, işçileri uyararak, grevleri kınayarak ve Parlamento’dan geçerse işçilerin bırakım hakkını sınırlayacak asgari hizmet seviyelerine ilişkin yasayı destekleyerek cevap verdi.
Grevler, Majestelerinin Hazinesindekiler şeklinde kamu hizmeti çalışanlarına ve maaş durgunluğuyla aynı endişeler sebebiyle geçişlik başvuruları ve sürücü sınavlarını yöneten işçilere sıçradı.
Financial Times’a gore Birleşik Krallık’ta enflasyon geçen yıl yüzde 11,1 ile zirve yapmış oldu ve yüzde 10 civarında seyrediyor, sadece kamu sektörü çalışanlarının maaşları yükselmedi. Kamu sektörü çalışanları için tavsiye edilen maaş zammı averaj yüzde 5 civarındaydı, kamu hizmeti çalışanlarına ise bir tek yüzde 2 yada 3 zam verildi.
“[NHS workers] Kamu hizmeti sendikası UNISON’un sözcüsü Anthony Barnes, Vox’a verdiği demeçte, geçen yıl durağan(durgun) oranlı bir maaş artışı 1.400 sterlin oldu (hangi maaş sınıfında olurlarsa olsunlar). “Bu, averaj olarak yüzde 4,5 şeklinde bir ücret artışıyla sonuçlanıyor. Kulağa hoş gelebilir fakat enflasyon aylardır yüzde 10-11 civarında seyrediyor.” Barnes ek olarak işçilerin daha iyi maaşlı işler için hizmetten ayrılmaları sebebiyle “felaketle sonuçlanan personel sıkıntısına” işaret etti. “Bu, kalan insanoğlu üstünde extra baskı oluşturuyor ve gene de maaşlar enflasyonun oldukca gerisindeyken, maaş ‘artışı’ bir maaş kesintisi anlamına geliyor.”
Çarşamba günkü grevler – ve planlanan öteki eylemler – hükümetin, işverenlerin ve sendikaların bir çözümden uzak bulunduğunu gösteriyor. Ek olarak İngiltere ekonomisinde Brexit ve öncesine kadar uzanan daha büyük sorunlara da değiniyorlar.
Grevler bir tek ekonomik taleplerden daha fazlası olsa da, politika ve siyaset ile ilgilidir – ne tür bir hükümetin bir tek işçilerle görüşme etmekle kalmayıp bununla birlikte mevcut ekonomik ve emek verme koşullarına neden olan bazı sorunları da hafifletebileceğini sormak.
İngiltere’nin ekonomik ve siyasal kararları bu ana yol açtı
Enflasyonun getirmiş olduğu mevcut yaşam maliyeti krizi ve Rusya’nın Ukrayna’yı işgalinden meydana gelen enerji kıtlığı şüphesiz oldukca fena. Fakat hiçbir yerden gelmedi; daha ziyade, hem ergonomik hem de ekonomik açıdan toplumsal hizmetlere bağlıyken tüketen, eşitsizliği artıran ve gelişme fırsatlarını engellemiş olan bir takım ekonomik ve politik kararın yüceltilmesidir.
Sheffield Üniversitesi’nde politika ve internasyonal ilişkiler profesörü olan Liam Stanley, Vox’a verdiği demeçte, yaşam maliyeti krizinin grevlerin “temel nedensel itici gücünden ziyade muhtemelen bir taşma noktası” bulunduğunu söylemiş oldu. “Değişik faktörlerin tümünü çözmek oldukça zor şu sebeple Birleşik Krallık oldukça uzun bir süredir işlevsiz durumda.”
Birleşik Krallık ekonomisi muhtemelen bir işlev bozukluğu imajını çağrıştırmıyor. Sadece geçtiğimiz Eylül ayında, eski Başbakan Liz Truss, ülkenin en zenginleri için vergileri azaltacak ve firmalar için vergi indirimleri sağlayacak bir vergi planını açıkladığında – hızla tersine döndü – ülkenin ekonomik güvencesizliğinin bir kısmını açığa çıkardı.
Bu plan mali piyasalarda kaosa niçin oldu şu sebeple ana akım ekonomik anlayıştan oldukca köktencilik bir sapmaydı: ekonomiye vergi indirimleri yöntemiyle para enjekte etmek bir tek enflasyonu şiddetlendirir. Firmalar ve öteki hükümetler artık Truss’un liderliğindeki Birleşik Krallık ekonomisine itimat duymuyorlardı, bu yüzden ondan vazgeçtiler ve Birleşik Krallık’ın para birimi olan sterlinin dolar karşısında şimdiye kadarki en düşük değerine düşmesine niçin oldular.
Ek olarak, hükümetler okul, sıhhat hizmetleri, vergilendirme ve yardımlar ve daha fazlası şeklinde sağladıkları hizmetler için para toplamak zorundadır. Vergiler ve yabancı yatırım, bunu yapmanın iki belirgin yoludur ve Truss ve Maliye Bakanı Kwasi Kwarteng planı açıkladığında, bu, hükümetinin, kıymetli NHS de dahil olmak suretiyle, senelerdir sorun çeken hizmetler için iyi mi ödeme yapacağına dair soruları gündeme getirdi. yetersiz fonlamadan.
Brown Üniversitesi’ndeki William R. Rhodes Internasyonal Iktisat ve Finans Merkezi direktörü Mark Blyth, Eylül ayında bir e-posta röportajında Vox’a İngiltere hükümetinin senelerdir “şaşırtıcı kendine zarar verme eylemleri” yaptığına dikkat çekti. aslına bakarsanız kemiğe kadar kesilmiş bir devlete harcama yapmak. 2008 mali çöküşünden sonrasında, Tory Başbakanı David Cameron yönetimindeki Birleşik Krallık hükümeti, besin güvenliği ve hava kalitesi teftişinden yaşlı bakımına kadar her şey için kaynakları büyük seviyede kesti.
Teknik olarak, NHS ve halk eğitimi bu kesintilerden muaf tutulacaktı, sadece kemer sıkma programı genel olarak İngiliz toplumunun altını oydu ve eşitsizliği daha da sağlamlaştırdı, o şekilde ki 2018’de BM Aşırı yoksulluk ve insan hakları Hususi Raportörü Philip Alston, bunun tesirleri hakkında sert bir rapor yayınladı. . Bu program yüzünden, o zamanlar şu şekilde yazmıştı: “Bilhassa çalışan yoksullara, büyük zorluklara karşın savaşım eden bekar annelere, aslına bakarsanız marjinalize edilmiş engelli insanlara ve milyonlarca çocuğa gereksiz yere büyük bir sefalet uygulandı. Çoğunun içinden çıkmakta büyük güçlük çekeceği bir yoksulluk döngüsüne hapsolmuş durumda olanlar.”
Blyth, ekonomik krizin bir başka yüzünün, “İngiltere’yi bu krizden çıkmak için kullanabilecekleri ihracat pazarlarını kaybeden” Brexit bulunduğunu söylemiş oldu. Bu değerlendirme, Brexit ve tecim politikaları sebebiyle Avrupa’ya mal ve hizmet ihracatında büyük bir düşüşün yanı sıra, Avrupa’dan ithal edilen mallarda kıtlıklara ve artan fiyatlara niçin bulunduğunu gösteren, Iktisat Politikaları Araştırma Merkezi tarafınca hazırlanan 2022 raporundaki verilerde de yankılanıyor. Avrupa.
Brexit, ekonomide daha çok dar görüşlülüğe niçin oldu – aslına bakarsanız endüstri ve imalattan uzaklaşıp Stanley’nin “rantiyeci kapitalizm” söylediği şeye – toprak, fikri iyelik yada organik kaynaklar şeklinde ondan sonra kiralanan birkaç kıymetli varlığın mülkiyetine – doğru büyümüştü. çoğunluğun pahasına ve azınlığın yararına.
Birleşik Krallık ekonomisi, endüstri ve imalat yerine artık hizmetlere ve sözde rantiye kapitalizmine dayalıdır ve son birkaç yılda ekonomik eşitsizliği artırırken, bununla birlikte ekonomik büyümeyi artırabilecek inovasyon üretmekte başarısızdır. Bu aşamada Internasyonal Para Fonu, İngiltere ekonomisinin bu yıl yüzde 0,6 oranında küçüleceğini ve öteki gelişmiş ekonomilerden ve hatta ceza verici yaptırımlar rejimi altındaki Rusya’dan daha fena performans göstereceğini tahmin ediyor.
Yakın vadede işçi gücü devam edecek
Çarşamba günkü grevler on senenin en büyüğüydü fakat son olmayacaklar. Barnes, Vox’a UNISON üyelerinin 10 Şubat Cuma günü yeniden bırakım yapacağını söylemiş oldu. Şubat ve Mart için çeşitli sektörlerde daha çok fiil planlanıyor.
Lynch, Çarşamba günü Westminster’da yapmış olduğu konuşmada daha çok fiil sözü verdi. “Bir günde kazanamayacağız” dedi. “Kursta kalmış olarak onu kazanacağız. Kazmak zorunda kalacağız.”
Bu, kesinlikle planın bir parçası olsalar da, bir tek devam eden grevler anlamına gelmiyor. Hem de siyasal ve yasal işlem yapmak anlamına gelir.
İstihdamla ilgili kıdemli yetkili Tim Sharp, Cuma günü Vox’a verdiği demeçte, mesela, Parlamento’dan geçen mevcut bırakım yasasının, Sendikalar Kongresi’nden potansiyel yasal işlemle karşı karşıya bulunduğunu söylemiş oldu. Sharp, “Hükümetin önerilmiş olduğu şeyin büyük olasılıkla yasa dışı bulunduğunu düşünüyoruz” dedi ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 11. Maddesi ile ters düşüyor. “Sandıklarına aykırı bulunduğunu düşünüyoruz. [International Labor Organization] Bırakım hakkı açısından da gereklidir.”
Birleşik Krallık, bırakım hakkını yasalarına dahil etmemiştir, sadece sendikaların belirli hükümet prosedürlerini izlemesi koşuluyla iş bırakma yasaldır. Sharp, asgari hizmet faturasının ne işe yarayacağını, hükümete iş durdurma mevzusunda daha çok güç vereceğini, şu sebeple hizmet asgari miktarlarına işverenler yada sendikalar değil, hükümet bakanları tarafınca karar verileceğini deklare etti.
İşçi Partisi, bir sonraki genel seçimde dizginleri ellerine almaları halinde, yasalaşması halinde asgari hizmet faturasını yürürlükten kaldırma sözü verdi. Fakat sonucunda sendikaların ve grevdeki işçilerin talep etmiş olduğu şey, işçilerin gereksinimlerine duyarlı, bu kadar oldukca kişinin bağımlı olduğu kamu hizmetlerinin finansmanına öncelik verecek ve halkına hizmet edebilecek bir iktisat için çalışacak bir hükümet. Lynch’in Çarşamba günü yapmış olduğu konuşmada, politikacıları işçilerin daha iyi ücret taleplerine cevap vermeye çağırdı.
“Değillerse, şimdi yoldan çekilseler iyi olur,” dedi. “Bir genel seçim yapalım ve halkımız adına hareket eden yeni bir hükümet kuralım.”