Telefonlar, Instagram ve TikTok tatilimizi mahvediyor

Birçoğumuz oradaydık: oldukça beklenen bir kaçamak için güzel bir destinasyonun ortasında, kumsalda yada dağlarda yada canımızın çekmiş olduğu herhangi bir yerde oturmuş ve … telefonlarımıza bakıyorduk. Niyetin ufak ekrandan ve bununla beraber getirmiş olduğu günlük stresten bir mola vermek olduğu anlarda bile, ufak ekran, gerçek yaşam olan dev ekrana o denli baskın gelir ki.

Telefonlarımızın seyahati kolaylaştırmasının birçok yolu var. Kararlarımızı yönlendirmemize destek olacak incelemelere, derecelendirmelere ve önerilere süratli ve anında erişimimiz var. Anıları yakalamak ve başkalarıyla paylaşmak için fotoğraf çekiyoruz. Ve doğal ki GPS var – hakikaten, kendimize soruyoruz, kim iyi mi yapmış oldu? hiçbir şey bul Google Haritalar’ın varlığından ilkin? Gerçek şu ki, bir şeyler buldular ve her şey yolunda gitti.

Çağıl teknoloji tatillerimizi iyileştirebileceği şeklinde, onları daha da kötüleştirebilir. İzinli olmanız gerekirken iş e-postalarınızı denetim etmenin çok kötü olduğu belirgin bir nokta. Kim bilir o denli açık olmayan şey, Patagonya’da bir buzulun yanında yüzen bir teknedeyken Instagram’da gönderi paylaşmanın da bir bakıma işe yaramasıdır. Otele döndüğünüzde, Instagram ve azca ilkin çektiğiniz fotoğraf paylaşım için hâlâ orada olacak, sadece buzul olmayacak (yalnızca siz ayrıldığınız için değil, hem de sonunda iklim değişikliği sebebiyle).

İnternet tavsiyelerine gore yaşamak ve ölmek kimi zaman hepimizin aynı bölgelere gitmesi ve bunun için sefil bir vakit geçirmemiz anlamına gelir ve prototipik ne yapmalı kutularını işaretlemeye o denli odaklanmışızdır ki, daha çok niş faaliyetten vazgeçeriz. daha oldukça zevk al Restorana gitmek için 20 dakikalık bir yürüyüşün büyük bir kısmında Google Haritalar’a bakıyoruz. Bir avuç YouTube fenomeni kesinlikle denenmesi icap ettiğini söylüyor ve ayrıca mükemmel olabilecek 15 restoranı kaçırıyoruz. Instagram için fotoğraf almak, bir yerin görsellerinden daha çok keyif almamıza ve hatırlamamıza destek olabilir, sadece bu, deneyimin geri kalanının pahasına olabilir. Egzersizin bizi daha da sıkacağının bilincinde olmadan, boş zamanlarımızda kendimizi eğlendirmek için sık sık telefonlarımızı çıkarırız.

Tatile gittiğimizde hepimizin telefonlarımızı okyanusa atması icap ettiğini söylemiyorum fakat taşınabilir internetten çıkamadığımız için kazara birazcık zamanımızı mı mahvediyoruz diye sormakta yarar var. 7/24 yanımızda taşıdığımız aygıt.

“İnsanlar telefonlarını ilk olarak eğlence için kullanıyor, telefonlar bu şekilde pazarlanıyor, bu şekilde satılıyor. Şehir State Üniversitesi’nde cep telefonlarının ve toplumsal medyanın davranış üstündeki tesirini inceleyen bir profesör olan Andrew Lepp, “Onlar yaşam tarzını geliştiriyor, eğlence araçları” dedi. “Öyleyse sual şu: Boş zamanımızı mı geliştiriyorlar yoksa dikkatimizi ondan mı dağıtıyorlar? Her ikisini de yapabilir, sadece dikkatli olmazsak boş vakit deneyimimizi azaltabilir.”

Tatildeyken telefonunuz bir halde iyi olabilir … ta ki içine çekilene kadar

Gezi ederken telefonunuzu tamamen bırakmak en azından zor – olanaksız olmasa da -. Aygıt çoğu zaman tayyare biletiniz, kredi kartınız ve tur rehberiniz olarak hizmet eder. QR kodlu menüler çağlarında, bir restoranın ne servis ettiğini idrak etmek için çoğu zaman bir telefona gerekseme duyarsınız. Bazı otellerde oda anahtarınıza da dönüşüyor. (Bu senaryoların akıllı telefonu olmayan insanoğlu için pek de ideal olmadığı üstünde düşünmeye kıymet fakat bu ayrı bir öykü.)

Bunlardan bazıları çoğu zaman olumludur. Seyahat ayrıntılarını ezberlemek zorunda kalmamak güzel, zira bu tarz şeyleri telefonunuzda tutabilirsiniz; Birkaç dokunuşla bir Uber kapmak mükemmel. Telefonunuz beyninizde öteki etkinlikler için yer açtığında, bu bir artıdır. Problem şu ki, telefonunuza bir kez ihtiyacınız olan bir şey için bakmış olduğunuzda, kendinizi kaptırmanız oldukça kolay. Aramızda kim hava durumunu denetim etmeye gitmedi, yalnız ortaya çıkan ve asla anlamış olmayan bildirimler ne olursa olsun dikkati dağıldı. yağmur yağmalı mı?

Nathaniel Barr, “Hızla gelişen teknolojinin, deneyimlerimizi kolaylaştıran işlevsel bir amacı var, sadece onu elimizde bulundurmanın rahatlığı, kim bilir deneyimlememiz daha iyi olduğunda, onu belgeleyemeyecek kadar kapsamlı bir halde ona güvenme tuzağına bizi çekiyor” dedi. Sheridan College’da bilişsel psikolojide uzmanlaşmış, araştırmaları akıllı telefonları bir tür genişletilmiş zihin olarak kullanma yollarımızı inceleyen profesör. Otel rezervasyonunuzu saklamak yada gezi programınızı anımsamak şeklinde bazı görevleri dışsallaştırmak için telefonunuzu kullanmak kötü değil, sadece problem, devamlı yaptığınız şeklinde toplumsal medyayı denetlemek ve iş e-postalarını okumak için kullanmaya başladığınızda ortaya çıkıyor.

New Jersey’deki büyük bir üretim şirketinde finans müdürü olan Lauren, Mart ayında bir Pazar akşamı Florida’ya uçmayı beklerken iş e-postasını denetim etti. Yaklaşan bir denetimle ilgili bir bildiri hakkında düşüncelerini içeren bir mesajla patronuna bildiri atmaya karar verdi. Bu, yolculuğunun büyük bir bölümünde kaçamadığı bir yazışma solucanı kutusu açtı – bunun yerine, meslektaşlarından gelen devamlı bir metin akışı ve çağrılarla yaralandı.

İlk Pazar akşamı e-postasına niçin cevap verdiğini sorduğumda, “Bu sebeple kendimden nefret ediyorum, hiçbir fikrim yok” diye latife yapmış oldu. İşiyle ilgili şikayetlerini gündeme getirmemek için adının açıklanmaması koşuluyla konuşan Lauren, işten uzak duramıyor – seyahati süresince aralıklı olarak meslektaşlarına e-posta iletiyor. Ve dikkatini dağıtan yalnız işi değil. “Havuz başlangıcında uzanıyordum ve elimde bir kitap, öteki yanımda bir içki vardı fakat gene de Instagram’da geziniyordum, nedenini bile bilmiyorum. O denli garip bir şey bile yoktu” dedi. Telefonunu odasında bırakmak bir seçenek değil – hem de oda anahtarı görevi görüyor.

Colorado Üniversitesi Leeds School of Business’ta pazarlama profesörü olan Alixandra Barasch, telefon kullanımının dikkat dağıtıcı etkilerinin telefonun bazı faydalarını ortadan kaldırabileceğini söylemiş oldu. Fotoğraf çekmenin hususi örneğine işaret etti. Araştırması, fotoğraf çekmenin pozitif deneyimlerden alınan zevki artırdığını ve insanların resmi idrak etmek için çevrelerindeki görsel ayrıntılara daha çok dikkat ederken gördüklerini daha iyi hatırlamalarına yol açabileceğini göstermiştir. Sadece şahıs çekmiş olduğu fotoğrafı toplumsal medyaya yüklediğinde senaryo değişiyor. Barasch, “Toplumsal medya yada öteki paylaşım türleri deneyimin bir parçası haline ulaştığında, aslına bakarsak dikkatimizi fotoğraf çekmenin yararlarından uzaklaştırıyor” dedi.

İnsanlar “kendini sunma endişeleri” yaşıyorlar, kısaca başkalarının hayatlarını ve deneyimlerini iyi mi göreceklerini düşündüklerinde endişeleniyorlar. “Aynı değiş tokuş, not alıyorsam, tweet atıyorsam, metin tabanlı konuşmalar yapıyorsam da geçerli – bu sizi içine alıyorsa, başka türlü fark etmeyeceğiniz yeni ayrıntılara odaklanmanızı sağlıyorsa, bu iyi bir şeydir. dedi. “Fakat dezavantajı, başkalarının onu iyi mi göreceğini düşündüğünüzde.”

Fotoğraflar da dahil olmak suretiyle herhangi bir şeye bu kadar odaklanmak, bir dinlence deneyiminin öteki mühim kısımlarını da kaçırmak anlamına gelebilir. Fotoğraf çekenlerin, mesela bir tur rehberinden duyduklarını anımsama olasılıkları daha düşüktür yada yemeklerinin tadının iyi mi olduğuna yada duydukları müziğe dikkat etmezler. Meslektaşım Brian Resnick’in birkaç yıl ilkin akıllı telefonların hafızanızı iyi mi etkilediğine dair mükemmel bir hikayesi vardı. Barasch, “İnsan olduğumuz için sınırı olan dikkat kaynağımız var” dedi.

O ufak eğlence aleti aslına bakarsak tam tersini başarabilir

Telefonunuzu daha çok kullanmak, kendinizi daha endişeli ve kim bilir daha şaşırtıcı bir halde daha sıkılmış hissetmenize niçin olabilir – kişinin tatilde yapmayı amaçladığı şeyin tam tersi. Lepp, akıllı telefonlarında toplumsal medyaya yalnız 15 dakika bakmanın can sıkıntısının artmasına ve pozitif duyguların azalmasına niçin olabileceğini söylemiş oldu. Şu demek oluyor ki eğlenmek için telefonunuzu çıkardığınızda tam tersini yapıyor olabilirsiniz.

Lepp bir izahat olarak “Sizi hakikaten iyi hissettiren, derin bir zevk duygusu şeklinde, dikkatinizi hakikaten çeken faaliyetler hakkında düşündüğünüzde, bunlar zorlayıcı, birazcık beceri gerektiren faaliyetlerdir” dedi.

Bir telefonun bizlere sunmuş olduğu, konsantrasyonumuzu uzun süre sürdürebilecek pek oldukça aktivite yok. Lepp, “Telefonda yaptığımız şeylerin bir çok nispeten rahat,” dedi. “Toplumsal medyada gezinmek, muhtemelen bir kişinin telefonda yapmış olduğu en oldukça vakit alan şeylerden biri ve asla çaba gerektirmiyor, bu yüzden acele sıkılıyoruz.”

Bir sonraki kaçamağınız için telefonunuzdan uzak durmayı planlayın ve buna bağlı kalmaya çalışın

Telefonunuzu elinizden bırakamayacağınız için bir sonraki seyahatinizi sabote etmediğinizden güvenli olmanın kati bir yolu yok – ve burada dürüst olalım, kesinlikle yanınızda getiriyorsunuz. Evvelinde kendinize sınırlar koymaya çalışmak iyi bir fikirdir. Belirli uygulamaları tamamen silmek isteyebilirsiniz, bilhassa de telefonlar sizi asla susmayan titreşimli ufak bir siren şarkısı şeklinde içine çekmek için tasarlandığından. Yada uzak durma mevzusunda fazladan kasıtlı olmayı deneyebilirsiniz.

Bunların herhangi birinin ne kadar işe yarayabileceği birazcık ucu açık bir sual. Barr, “Bu, kendimizi denetim etmemizi gerektiriyor ve araştırmalar, insanların yapmakta zorlandıkları bir şey var ise, o da yapmak istediklerini söyledikleri şeyleri yapmak bulunduğunu gösteriyor” dedi. “Söyle-yap boşluğu. Hepimizin en iyi niyetleri var – daha sıhhatli beslenmek, daha çok egzersiz yapmak, para biriktirmek – ve niyetlerimizle eylemlerimiz arasındaki bu boşluğu kapatmak inanılmaz derecede zor.

Adının açıklanmaması koşuluyla da konuşan Teksaslı Emily, kısa sürede New Orleans’a yapmış olduğu bir gezide telefon kullanımı mevzusunda kasıtlı olarak yola çıktı ve büyük seviyede başarı göstermiş oldu. Ekran süresinin günde sekiz saatten düştüğünü ve “beni yargılama” ifadesini iki yada üç saate düşürdüğünü söylüyor. “Sabahları ilk uyandığımda kendimi toplar, ‘Tamam, telefonla oldukça uğraşıyorsun, hadi kalk, duş al, çıkalım’ derdim” dedi. “Bir tek yaşamı deneyimlemek istedim ve eğer telefondaysan, yaşamı hakikaten deneyimlemiyorsun.”

Ben de, bilhassa gezi ederken, telefonumda oldukça fazla olmayı ve yaşamı oldukça fazla kaçırmayı düşünme eğilimindeyim. Ve gene de, ne vakit tatilde olsam, etrafımda meydana gelenleri idrak etmek yerine kendimi Instagram’a bakarken ve gizlice Slack’e girerken ve günde birkaç kez e-postalara göz atarken buluyorum. Telefonum bir kez daha vakit geçirmek için bir cihaza dönüşüyor, bu sefer egzotik bir yerden.

Devamlı olarak bizi kandırmaya ve kandırmaya çalışan, etrafımızın devamlı irili ufaklı dolandırıcılıklarla çevrili olduğu bir dünyada yaşıyoruz. Gezinmek olanaksız şeklinde gelebilir. İki haftada bir, ekonomik sistemlerimizin averaj bir insanı denetim etme ve manipüle etme şeklinde tüm ufak yollarına bakmak için Emily Stewart’a katılın. Sefalar getirdiniz Büyük Sıkışma.

Bu sütunu gelen kutunuza almak için kaydolun.

Gelecekteki bir sütun için fikirleriniz yada bununla ilgili düşünceleriniz mi var? E-posta [email protected].