Spider-Man: Across the Spider-Verse incelemesi: Görkemli, cüretkar bir zafer

hakkında yapılacak bir yakınma var ise Örümcek Adam: Örümcek Evreninin Ötesinde, süper kahramanlar ve çoklu evren hakkında başka bir öykü olması.

Adil olmak gerekirse, Sony süratli Örümcek-Ayet franchise, Marvel’ın konsepte tamamen katılmasından seneler ilkin, 2018’deki ilk yıldız filmimizde paralel evrenler, kendimizin alternatif versiyonları, sonsuz olasılık alemleri fikrini tanıttı. Eğlence devi, o zamandan beri çoklu evreni büyük öykü anlatımı tasarımında merkezi figür haline getirdi. sanki iyi mi Sex ve Kent yapımcılar New York City’den beşinci karakter olarak bahsediyorlar, sadece bu beşinci karakter son aşama bunaltıcı, donuk görünen bir enerji boşalmasıysa.

Mesele şu ki, çoklu evrenin birçok yinelemesi dünyasal olarak oldukça bunaltıcı. Kavramsal olarak çoklu evren, kendimiz için değişik gelecekler ve geçmişler hayal etmeye üstü kapalı bir davetle sonsuz olasılığı temsil eder. Değişik bir evrende, süper kahramanlar yada başkanlar yada rock yıldızları yada sıkıntılı maceracılar yada kozmik süper kötüler olabiliriz. Çoklu evren yalnız hayal gücümüz kadar sınırlıdır.

Gene de, Marvel’in (çoklu evren yorgunluğunun gerçek suçlusu) ortaya koyduğu her ekran yinelemesinde, bu sınırsız dünyalar yaratıcılıktan yoksundur. Çoklu evrende yaşayan karakterler, “gerçek” süre çizelgesindeki karakterlerden yalnız birazcık farklıdır ve dünyalar, keşfetmek istediğiniz bölgeler yerine kaçınılmaz olarak geçici mola bölgeleri benzer biçimde hissettirir.

Ve bu hücum sebebiyle, m-kelimesi – benzer biçimde orta halli bir Marvel filmimizde görünüp görünmediği Karınca Adam ve Yaban Arısı: Quantumania ya da yiğit Her şey Her Yerde Aynı Anda yada bir bölümde Riverdaleya da her yerde – beni umutsuzluk içinde soğuk uçuruma ulutur.

Fakat çoklu evren karşıtı önyargıma karşın, izlerken hayal gücümün uyandığını fark ettim. Örümcek Ayetinin Ötesinde. Bir üçlemenin ikinci filmi olan bu görkemli filmin anahtarı, bağlılığıdır. Film, başka bir Örümcek Adam filmi, çoklu evren hakkında başka bir film yada başka bir süper kahraman filmi olmakla razı gelmiyor. Büyük güç ve mesuliyet ile alakalı fikirlere, içinde yaşadığımız dünyalar ve aradığımız şeyler ile alakalı hikayelere ve kahramanlık ve terbiye kavramlarımıza meydan okuyor. Ve bunu, her dünyayı sınırsız benzer biçimde gösteren görkemli, yaratıcı bir animasyon stiliyle yapıyor.

sonunda Örümcek Ayetinin ÖtesindeKendimi merak ederken buldum: Niçin tüm süper kahraman filmleri bu şekilde görünüp bu kadar iyi olamıyor?

Columbia Resimleri/Sony Resimleri

Bu devam filmindeki çatışma, Miles Morales’in (Shameik Moore) 2018’deki maceralarıdır. Örümcek Evrenine çoklu evrenin dokusunu yırtmakla tehdit eden bir takım anormallik – evrenden sıçrayan kötüler – yarattılar ve Miles’ın bilmediği oldukça daha fazlası var. Miguel O’Hara namı öteki Spiderman 2099’un (Oscar Isaac) kendisini süre çizelgelerine anormallikler gönderen Örümcek Şerif olarak atadığından haberi yoktur. Ek olarak aşk ilgisi, süper kuvvetli Örümcek Şahıs arkadaşı Gwen Stacy’nin (Hailee Steinfeld) Miguel’in ekibine alındığından da haberi yoktu.

Bu paralel süre çizgilerini atılıp atılan bölgeler olarak ele almak yerine, Örümcek Ayetinin Ötesinde onlara eğilir. Canlı aksiyon oyuncularının ve ses sahnelerinin kısıtlaması olmadan çalışan Joaquim Dos Santos, Kemp Powers ve Justin K. Thompson’dan oluşan yönetmen ekibi, çoklu evreni, Peter Parker’ın içinde yaşamış olduğu sepya tonlu bir süre çizelgesi benzer biçimde tam teşekküllü evrenler halinde inşa ediyor. tozlu Yırtıcı Batı ya da Örümcek Adam’ın yalnız sakız patlatan, genç bir teknopatın siber avatarı olduğu kinetik bir gelecek ya da ağ fırlatıcının ve Queens, New York’un geri kalanının yalnız Lego formunda var olduğu bir dünya.

De olduğu benzer biçimde örümcek Adam: Eve Dönüş Yok, iyi bildiğimiz yada duyduğumuz Örümcek Dünyaları’na, bilhassa canlı aksiyon Peters Parker’a (Andrew Garfield ve Tobey Maguire tarafınca canlandırılıyor), 1960’ların çizgi filmi, bodega sahibi Zehirve hatta Miles’ın Aaron Amcası The Prowler’ın başka bir evrenin versiyonunu oynayan Donald Glover’a bir bakış.

Bu alternatif Dünyalardan biri, Pavitr Prabhakar’ın (Karan Soni) Bombay ve Manhattan’ın bir kombinasyonunun eklembacaklılara dayalı koruyucusu olarak var olduğu yerdir. Pavitr bizlere ve Miles’a anlatmak için dördüncü duvarı hafifçe kırarken Mumbattan, yaşamla titreşen bir yer. Yükselen kubbeler, çentikli gökdelenler ve Brooklyn Köprüsü birbirinin yanında, hepsi sıska minik sokaklarla, kenarlara kadar korna çalan otomobillerle dolu ufacık küçük damarlarla birbirine bağlı. Muhteşem, dalgalı süper kahraman saçlarına haiz olan Pavitr, insanların gidecek bölgeleri, oturacak trafiği ve içecek çayları bulunduğunu fakat bazılarının kurtarılmaya ihtiyacı bulunduğunu açıklıyor. Pavitr’in Mumbattan’ı niçin tüm kalbiyle sevdiğini görmek oldukça kolay.

Her çizgi, her gölgeleme, her hareket Örümcek Evreninde‘ın Mumbattan’ı, bu yerin yaşamla iyi mi uğuldadığını anımsatıyor – çoklu evrendeki öteki tüm yerlerden değişik bir yaşam. Kahramanlarımız orayı terk ettiğinde, orada hâlâ neler bulunduğunu hayal etmekten kendimi alamadım.

Tüm bu evren atlama, gene de, bir ücret alıyor. Isaac’tan Miguel’in açıklamış olduğu benzer biçimde, Miles, bir Örümcek Şahıs’nin yaşamının onları bir kahramana dönüştüren mühim unsurları olan “temel vakalar” yada “kanon” söylediği şeyi bozmuştur. Bu anlamış olur, çoklu evrendeki Örümcekleri-İnsanları birbirine bağlar.

Miguel, elbet, örtmece konuşuyor. Bu “temel vakalar” kaçınılmaz olarak kayıpla ilgilidir. Kendi hesaplamalarına nazaran Miguel, Miles’ın sayısız yaşamı kurtaran Örümcek Adam olmasını sağlamak için bu “temel olaylardan” birini yaşaması gerektiğine inanıyor.

Animasyon öykü anlatımını ilerletirken, Miles Miguel’i sorgulamaya başladığında kaderin Miguel’in yüzünde keskinleştiğini görebilirsiniz. Niçin Miguel, onca insan arasından kendisini her Örümcek Kişinin yaşamının mimarı olarak atadı? Miguel’in kaşları küçümsemeyle düşüyor ve muhteşem bir V olan gövdesi, Miles’ın isteksizliğini kabul ederken dikenli bir tehditle kasılıyor. Miguel, çoklu evreni kurtarmaları için oldukça sayıda Örümcek Adam ve Örümcek Hanım ile sözleşme yapmış olsa da, yetkisi hakkında soruları olan tek şahıs Miles.

İkisi arasındaki savaşım, Miguel’in kas gücüne karşı Miles’ın çevikliği, güzel olmasıyla birlikte kaçınılmazdır. Bu, karakterlerin iyi mi çerçevelendiğine, içinde hızla döndükleri alana ve her çekimin kararlılığına ilişkin dikkatli bir düşüncenin ödendiği her aksiyon sekansı için geçerlidir. Filmin animasyon olmasına karşın, hiçbir süre ağırlıksızlık yada atılan bir zayıflık hissi yoktur – bu, en iyi canlı aksiyon süper kahraman filmlerinin bazılarında bile artma eğiliminde olan bir eğilimdir.

Columbia Resimleri/Sony Resimleri

Miles’ın portal görevi gören deliklerden oluşan kötü karakter Spot’la (Jason Schwartzman) karşılaşması, film sanatçılarının hayal güçlerini sonuna kadar kullanmalarına olanak tanır. Uzuvlar tekmelemek ve yumruklamak için aniden ortaya çıkıyor, kafa atmalar ekranda bir delikten geçerek, kimi zaman de hiçbir yere gitmiyor. (Ve hiçbir “delik” esprisi yapılmamış kalmaz.) Dizileri ışınlamanın püf noktası (Bkz: x2 Ve X-Men: Gelecek Geçmişin Günleri), eylemin hem izlemesi kolay hem de kaotik bir halde coşku verici olması gerektiği ve Örümcek Ayetinin Ötesinde bu dinamiği coşku verici bir halde yürütür.

Sadece bu yeni dünyalar ve gösteriyle bile, filmin sanatının en iyi kullanımı, Örümcek Ayetinin Ötesinde‘in kırılgan sahneleri.

Filmin başlarında, Miles ve anası Rio (Luna Lauren Velez), her Örümcek Adam hikayesine özgü bir konuşma yapıyor. Ona Örümcek Adam bulunduğunu söylemesi imkansız. Ondan ne sakladığını anlayamıyor. Bir genç olmak ve yetiştirmek eşit derecede ürkütücü. Rio, dünyanın oğlunu onun sevilmiş olduğu benzer biçimde sevmesini istiyor ve asla yapamayacağından korkmuş olduğu parmaklarındaki ve yumuşak gözlerindeki titremeyi görebilirsiniz. Oğlunun gömleğinin çizgilerini düzeltir ve onu uğurlayarak, onun için ne kadar mühim bulunduğunu asla unutmayacağına söz vermesini sağlar.

Yakın tarihindeki başka bir filmden değişik değil, Örümcek Ayetinin Ötesinde özünde, kendisi için yaratılmamış benzer biçimde görünen bir dünyada kendini kabul eden bir kahraman hakkındadır. Bu kahramanın kendini keşfetme yolculuğu, onu hayal gücünün ötesindeki dünyaların kenarlarına – direkt bu filmin uçurumdan sarkan sonuna – götürür ve orada bulmuş olduğu şey, kahraman olmamızı elde eden insani güvenlik açıklarıdır. Nerden baksan güzel bir öykü.