SAG-AFTRA Strike: Oyuncular işbırakımı hattında WGA’ya katılacak

63 yıl sonrasında ilk kez, Hollywood’un elinde çift vuruş var şeklinde görünüyor.

SAG-AFTRA (2012’de birleşen iki lonca olan Screen Actors Guild ve American Federation of Television and Radio Artists) ile Hollywood’un stüdyolarını ve yapım şirketlerini temsil eden AMPTP (American Motion Picture and Television Producers) arasındaki sözleşme gece yarısı sonlanmış oldu. 12 Temmuz Çarşamba. SAG-AFTRA’nın ulusal yönetim kurulu bugün neredeyse kati olarak bir grevi onaylamak için oylama meydana getirecek; üyeler daha ilkin greve izin vermişti ve seçmenlerin ortalama yüzde 98’i lehteydi. Ayrıca, WGA (ABD Yazarlar Birliği) 2 Mayıs’tan beri grevde.

WGA grevi şeklinde, bir SAG-AFTRA grevi de derin ekonomik sonuçlar doğurur. WGA’nın gözcü hatları, ekip üyeleri karşıya geçmeyi reddettiği için New York ve Los Angeles’ta ve ülke genelinde bir çok prodüksiyonu durdurmayı başardı. SAG-AFTRA 160.000 üyeyi temsil ettiğinden beri – “erkek oyuncular, spikerler, gösterim muhabirleri, dansçılar, DJ’ler, haber yazarları, haber editörleri, program sunucuları, kuklacılar, kayıt sanatçıları, şarkıcılar, dublör sanatçıları, seslendirme sanatçıları ve öteki medya profesyonelleri”. internet sayfası diyor ki – bir işbırakımı birçok sanayi üstünde derin etkilere haiz olacaktır. (Buna karşılık, grevinin 73. gününe yeni giren WGA’nın ortalama 20.000 üyesi var.)

Açık olmak gerekirse, işbırakımı, insanların hiçbir şekilde harekete geçemeyeceği anlamına gelmez; bu, yaralanan firmalar (şu demek oluyor ki, Disney ve Netflix şeklinde AMPTP üyeleri) için iş yapamayacakları anlamına gelir. Belirli tavizler verilmedikçe, greve giden firmalar için iş teşviki de yapamazlar. (Evet, yayıncılarının paniğe kapıldığı bildiriliyor.) Mesela, büyük stüdyolar, işbırakımı hattını geçebilecek birkaç oyuncuyla fena bir gosteri yapmaktansa Comic-Con’dan ayrılıyor. Muhtemelen yeni filmleri tanıtan oyuncuları görmezsiniz (mesela Barbie yada oppenheimer) yada film festivallerinde kırmızı halıda yürümek; WGA üyeleri aslına bakarsanız uzak durdu. Ve doğal ki sette olmayacaklar.

Grevler ve iş anlaşmazlıkları karmaşık, dağınık ve hararetli ve bu yılki sözleşme görüşme sezonu şimdiden bilhassa çekişmeli geçti. İşte dört sual ve hepsini çözmek için kısa ve öz bir halde cevaplamaya çalışıyor.

SAG-AFTRA ne istiyor?

Birçok yönden SAG-AFTRA’nın istediği şey, tümü teknoloji tarafınca yönlendirilen WGA’nın istediği şeye benzer.

İleriye dönük bir dünyada, tipik TV sezonu uzunluğu, geleneksel gösterim modelinden (sürem başına 26 bölüme kadar) bir ihtimal sekiz yada 10 bölüme kadar büyük seviyede küçüldü. Bu, oyuncuların her işte oldukca daha azca çalışmış oldukları ve işler içinde daha büyük boşluklara haiz olma eğiliminde oldukları anlamına gelir, bu da istikrarlı bir yaşam sürmenin daha zor olduğu anlamına gelir. Sadece tazminat, vardiyaya ayak uyduramadı ve SAG-AFTRA zam istiyor. (Müzakereler devam ederken belirli terimler hâlâ kıttır.) Ek olarak, oyunculara emekleri yine gösterimler yada içerik kitaplıkları akışı şeklinde stüdyo için para kazanmaya devam ettiğinde ödenen bir tür telif tutarına benzeyen artıklar aynı düzeydedir. loncanın üyeleri için sürdürülemez olarak görmüş olduğu.

WGA şeklinde SAG-AFTRA da hızla gelişen AI’nın üyelerinin yerini alma potansiyeli mevzusunda son aşama endişeli. (Ve o şekilde olmalı.) Endişelerini dile getiren üyelere yönelik bir bültende SAG-AFTRA liderliği, AI’nın kabul edilebilir kullanımları, kötüye kullanıma karşı pazarlık korumaları ve üyelerin emek harcaması esnasında rıza ve adil tazminat (benzerlikleri yada sesleri şeklinde) hakkında yönergeler oluşturduğunu belirtti. ) AI sistemlerini eğitmek ve yeni performanslar oluşturmak için kullanılır. SAG-AFTRA liderliği, “Firmalar, kamuoyuna yaptıkları açıklamalarda ve siyaset çalışmalarında, üyelerimizin temel haklarını, kendi seslerimizi ve benzerliklerimizi ciddiye alma arzusu göstermediler” dedi.

Getty Images vesilesiyle Robyn Beck/AFP

Oyuncuya özgü bir talep de var: Lonca, bir aktörün kendi zamanında bir sahneyi canlandırdığı ve bunun bir videosunu yapımcılara gönderilmiş olduğu – “büyük bir vaka” olarak adlandırdıkları – “kendi kendine kaset” seçmelerinin kullanımına sınırlamalar getirmek istiyor. , sanatçıların hayatları üstündeki günlük, telafisi olmayan yük.

Genel olarak, bunu şu şekilde düşünebilirsiniz: SAG-AFTRA, stüdyoların “orta derslik” olarak adlandırdıkları varlığı sürdürmek için üyelere yeterince ödeme yapmanın yollarını bulmaya çalıştıklarına inanıyor ve bunu şimdi düzeltmek ve tehdide karşı korumak istiyorlar. gelecekte, büyük seviyede, oyunculuk yalnızca oldukca varlıklı yada ayrıcalıklıların yapabileceği bir iş haline gelmesin diye. Oyuncuları düşündüğünüzde, film yıldızlarını düşünebilirsiniz, sadece en oldukca kaybetmeye hazır olan insanoğlu, asla fark etmeyebileceğiniz kişilerdir: arka plandaki erkek oyuncular, seslendirme sanatçıları ve asla milyoner olamayacak öteki insanoğlu.

AMPTP niçin hareket etmiyor?

Sorulduğunda, stüdyolar minimumları yada artıkları yükseltememelerinin sebebi olarak sıkıntılı ekonomiyi gösterme eğilimindedir. (Suni zeka hakkında pek konuşmazlar, ki bu muhtemelen kayda değerdir.) WGA şeklinde, SAG-AFTRA da bu matematiğe karşı çıkıyor. Bültenlerinde, “üyelerimize ödenen azalan tazminatın tam tersine, stüdyolar, müsrif kurumsal yönetici tazminatının da gösterdiği şeklinde, yükselişe açık bir görünümle çok önemli karlar açıklıyorlar” diyorlar.

Gerçek şu ki, stüdyolar ve prodüksiyon şirketleri, hissedarlara borçlu olan daha büyük şirketlere ve teknoloji şirketlerine giderek daha çok yerleşiyor ve onların kâr ve gelir hakkında düşünme ve konuşma biçimleri, eve maaş çeki götürmüş olan insanlarınkinden değişik. Eğlence şirketlerinde CEO maaşları hakkında bazı sarsıcı istatistiklerle tartışmak zor; Üst düzey bir Hollywood yöneticisinin averaj maaşı, 2018’e nazaran yüzde 53 artışla 2021’de 28 milyon dolardı. Grevin çağrıldığı sabah televizyonda oyuncuların taleplerini “gerçekçi değil” olarak nitelendiren Disney CEO’su Bob Iger, kısa süre ilkin bir sözleşme imzaladı. şirketi 2026 yılına kadar yönetmek ve yılda ortalama 27 milyon dolar kazanmak.

Üstelik AMPTP, SAG-AFTRA’nın sözleşmesinin sona ermesinden bigün ilkin gösterilen ve kimliği belirsiz bir stüdyo yöneticisinin muhabire yazarların greviyle ilgili şunları söylediği son Teslim Zamanı makalesinde tam olarak ihtişamını korumadı: oyunun sonu, sendika üyeleri dairelerini ve evlerini kaybetmeye başlayana kadar olayların devam etmesine izin vermek.” Makalede alıntılanan bir “içeriden” bunu “acımasız fakat lüzumlu bir fenalık” olarak nitelendirdi ve yazı, AMPTP’nin grevci yazarlarla Ekim ayına kadar pazarlık masasına dönmeye niyeti olmadığını öne sürdü.

WGA üyeleri tepki verdi ile aşağılamak Twitter’da, AMPTP üyelerinin aynı taktiklerden zarar göreceğini ve Hollywood’da yazar olmanın ekonomisinin onları bu ana iyi hazırladığını belirtti. “‘Yazarları meteliksiz bırak’, oyun öncesi de olmasaydı oyun sonu için daha etkili bir taktik olurdu.” Fleishman’ın başı belada yazar ve dizi sorumlusu Taffy Brodesser-Akner. AMPTP yakında geri izlenen ifade.

Gene de, zamanlaması göz önüne alındığında, bazıları spekülasyon yaptı yazı, stüdyo tarafınca SAG-AFTRA’yı işbırakımı yapmaktan korkutmayı amaçlayan bir görüşme (yada kim bilir görüşme etmeme) taktiği olarak yerleştirilmenin ayırt edici özelliklerini taşıyordu. Ek olarak Salı günü, AMPTP’nin SAG-AFTRA ile sözleşmeye arabuluculuk yapmak için Federal Arabuluculuk ve Uzlaştırma Servisi’nden (FMCS) yardım talep ettiğine dair haberler ortaya çıktı. Oyuncuların sendikası, FMCS ile emek harcamayı kabul etti, sadece AMPTP’yi hedef alan sert bir izahat yapmış oldu. “Bugünkü hatalı Variety yazısında özetlenen ve arabuluculuk talebinin ardındaki gücün birkaç eğlence holdinginin CEO’ları olarak adlandırıldığı taktiği, CEO’lar ve ‘anonim kaynakları’ tarafınca müzakerecilerimize bile söylenmeden basına sızdırılan detayları kınıyoruz. arabuluculuk talebi” ifadesi içeriyor.

“AMPTP, bu süreçte güvenimizi kötüye kullanma etti ve onlara duyduğumuz saygıyı zedeledi” diye devam ediyor. “Firmalar adil bir antak kalma yapmak için fazlasıyla kafi zamana sahipken, bir uzantı tasarlamak için bu alaycı hile tarafınca manipüle edilmeyeceğiz.”

Tamamı, AMPTP üyelerinin, sendikaların bölünüp fethedildikleri takdirde çatırdayacaklarına inandıklarını gösteriyor. Ötekiler, bu krizi varoluşsal olarak çerçevelendirerek ve Hollywood’daki öteki sendikaların muhteşem dayanışmasına dikkat çekerek, bunun 2007’deki son grevin aksine dikkate kıymet olduğuna itiraz ediyor. Çarşamba günü, WGA, Teamsters, IATSE (elektrikçiler şeklinde setteki esnafları kapsar) ve yeşil insanoğlu) ve (kendi sözleşmesini Haziran ayında onaylayan) Yöneticiler Loncası, SAG-AFTRA ile dayanışma ifade eden bir bildiri yayınladı. AMPTP’nin taktiklerinin sonucunda etkili olup olmayacağı hemen hemen belli değil.

Mario Tama/Getty Images

Bu işbırakımı tarihsel olarak niçin bu kadar anlamlı?

Bu, 1960’tan bu yana ilk çifte işbırakımı, ki bu tek başına mühim, fakat acayip olgulardan biri de bu greve kimin önderlik etmiş olduğu.

Masadaki ana mevzu, bir kez daha nispeten yeni bir değişen teknolojinin – bu sefer televizyonun – yönlendirdiği kalıntılardı. Her iki lonca da benzer bir talep için bastırıyordu: Bir filmimizde yazıp oynadıklarında ve bu film bir TV ağına satılıp yayınlandığında, ağ reklamlardan para kazanacaktı. Loncalar, tıpkı bir TV şovunda olduğu şeklinde, üyelerine artık ödeme yapılmasını istedi. Stüdyolar normal olarak yapmadı.

WGA, 16 Ocak 1960’ta greve gitti. 7 Mart’ta, deneyimli SAG başkanı Ronald Reagan liderliğindeki SAG onlara katıldı. Daha ilkin 1947’den 1952’ye kadar birliğin başkanı olarak vazife yapmıştı ve 1959’da bilhassa bu müzakerelerde loncaya liderlik etmesi için geri getirildi. Stüdyolar kımıldamayınca, müstakbel ABD başkanı işbırakımı çağrısı yapmış oldu.

18 Nisan’da SAG için işbırakımı, stüdyolarla anlaşmaya varınca sonlanmış oldu. (Oyuncuların verdiği bazı tavizler göz önüne alındığında, Reagan’ın liderliğinin etkili olup olmadığı mevzusunda çok önemli bir ihtilaf var.) Yazarlar, 148 gün sonrasında 12 Haziran’da grevlerine son verdiler.

Bu, TV şovları, filmler ve öteki eğlenceler için ne anlama geliyor?

Şu anda bu probleminin yanıtını birazcık görebiliyoruz: Emmy’lerin gösterim haklarına haiz olan Fox, sessiz bir şekilde onları planlanan 18 Eylül gösterim tarihinden daha sonraki bir tarihe, bir ihtimal Kasım’a, hatta Ocak’a taşımaya hazırlanıyor. gelecek yıl Ödül almak için ortaya çıkan yazarlar, sunucular ve erkek oyuncular olmadan bir Emmy Ödülleri şovunuz olması imkansız. (Bu grevler hakikaten uzun sürerse, Oscar sezonunu da alt üst edecek.)

Sadece daha ergonomik bir anlamda, bekleyebileceğiniz şey şudur. TV ağları güz takvimlerini realite TV ve senaryosuz programlarla doldurdu bile ve SAG-AFTRA grevi devam ederse bunların bir çok gene de ilerleyebilecek. Gerisi büyük seviyede bu grevlerin ne kadar sürdüğüne bağlı olacaktır. AMPTP, insanları evlerini kaybedene kadar dondurma mevzusunda ciddiyse, insanları akış hizmetlerine bilet yada abonelik satın almaya ikna edecek oldukca fazla filmleri yada yeni TV şovları olmayacağı gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kalacaklar. Ayrıca, ekonomik tesir oldukca büyük; 2007’de yazarların grevi tek başına Kaliforniya ekonomisine 2 milyar dolardan fazlaya mal oldu.

Kısaca evet, en sevdiğiniz programın çoktan ertelenmiş olma ihtimali yüksektir ve hemen hemen ertelenmediyse de ertelenecektir. Filmler tekrardan öne alınacak; işler acayip olacak. Sendikalar, bunun gelecekte hala bir eğlence piyasasına haiz olacağımızdan güvenilir olmanın bedeli bulunduğunu savunuyorlar. Kim kazanırsa kazansın tesirleri oldukca uzun süre hissedilecek.