NASA’nın sondası Güneş’e yaklaşırken kuvvetli güneş aktivitesinden sağ çıkıyor

0
NASA tarafından 12 Ağustos 2018'de yayımlanan bu sanatsal konsept, Güneş'in yakınındaki Parker Güneş Sondası'nın Güneş atmosferine girişini gösteriyor.  — NASA/Dosya
NASA tarafınca 12 Ağustos 2018’de piyasaya çıkan bu sanat içerikli konsept, Güneş’in yakınındaki Parker Güneş Sondası’nın Güneş atmosferine girişini gösteriyor. — NASA/Dosya

ABD uzay ajansı Nasa, Parker Güneş Probu’nun koronal kitlesel püskürmeyi (CME) atlattığını ve Dünya üstündeki tüm yazışma sistemlerini çökertebilecek kuvvetli aktiviteye karşın bu muhteşem vakası yakaladığını duyurdu.

Nasa tarafınca meydana getirilen bir basın açıklamasına nazaran, uzay aracının hayatta kalma kabiliyeti, 5 Eylül 2022’de kabul edilen astronomların onlarca senelik teorisini kanıtladı.

Ek olarak sondanın Güneş’in şiddetli faaliyeti süresince iyi mi ilerlediğini gösteren bir video da çekildi.

Nasa’ya nazaran sonda, “şimdiye kadar kaydedilen en kuvvetli CME’lerden biri vesilesiyle uçuşundan sağ çıktı; yalnızca etkisinde bırakan bir mühendislik başarısı değil, hem de bilim toplumu için de büyük bir nimet.”

Solar maksimum esnasında, Güneş’teki manyetik alan en düşük seviyededir ve bu Dünya için iyi değildir, bundan dolayı manyetik alanlar, güneş ışınımını durduran ve güneş patlamalarını ve koronal kütle püskürmelerini (CME’ler) önleyen bir kalkan görevi görür.

Nasa’ya nazaran: “Güneş lekeleri, Güneş’in yüzeyinde karanlık görünen alanlardır. Güneş yüzeyinin öteki kısımlarına nazaran daha soğuk oldukları için karanlık görünürler.”

Güneş lekelerinin yakınındaki manyetik alan çizgileri tekrardan düzenlenerek patlamalara niçin olur ve güneş patlamalarına niçin olur. Uzaya oldukca fazla ışınım yayar. NASA, yoğun patlamanın Dünya’daki radyo iletişimlerimize müdahale edebilecek ışınım yaydığını söylemiş oldu.

Bunun haricinde bir öteki kaygı ise uzaydan Dünya’nın manyetik alanına çarpacak kadar büyük oranda CME’nin meydana geldiği güneş fırtınası olaylarıdır.

Tesirleri jeomanyetik fırtınaları tetikleyebilir. Netice olarak uydular, yazışma, web bağlantısı ve GPS kesintiye uğrayabilir yada zarar görebilir. Ek olarak elektrik şebekesi arızalarına da niçin olabilir.

2003 senesinde öne sürülen bir teoriye nazaran CME’ler, asteroitler, kuyruklu yıldızlar ve daha fazlasının oluşturduğu gezegenler arası alanda bulunan tozla etkileşime girebilir ve onu dışarıya taşıyabilir.

Johns Hopkins Uygulamalı Fizik Laboratuvarı’nda (APL) astrofizikçi olan Guillermo Stenborg ve Parker Güneş Probu’nun bilim adamlarına neler öğrettiğini tartışan bir yazının baş yazarı, sondanın tam olarak bu şeyin gerçekleştiğini gösterdiğini söylemiş oldu.

“Tozun desenlerini uzaktan gözlemlemek zor olsa gerek, bundan dolayı sonda bu fenomeni incelemek için eşi olmayan bir fırsat sağlamış oldu.”

Stenborg, “CME’ler ve toz arasındaki bu etkileşimler yirmi yıl ilkin teorize edilmişti, sadece Parker Solar Probe, bir CME’nin elektrikli süpürge benzer biçimde hareket ederek tozu yolundan temizlediğini görene kadar gözlemlenmemişti” dedi.

NASA, sondanın gözlemlediği CME’nin “tozu Güneş’ten ortalama 6 milyon mil kadar uzaklaştırdığını” sadece tozun “neredeyse anında” tekrardan doldurulduğunu söylemiş oldu.

Daha çok veri geldikçe, CME’ler ve toz etkileşimi hakkında daha çok data, güneş aktivitesinin Dünya’yı iyi mi etkileyebileceğine dair bir anlayış sağlayabilir.

2018 senesinde fırlatılan Parker Solar Probe, yolculuğuna güneş atmosferinde seyahat ederek devam edecek.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir