Marvels incelemesi: MCU’da hâlâ birazcık sihir kaldı
Harikalar iyi zaman geçirmek birazcık sürpriz benzer biçimde geliyor.
Ilk olarak Marvel son zamanlarda alışılmadık bir kokuşmuşluk serisine şahit oldu. Ebediler güzel bir sıkıcıydı. Karınca Adam: Kuantum çılgınlığı korkulu bir deneyimdi. Thor: Aşk ve Gök Gürültüsü bir trençkotun içinde film kılığına giren üç güzel şakaydı. Buna, takip edilmesi gittikçe yorucu hale gelen bir takım Disney+ şovunu ve kendisini bir fizik dersinin vücut bulmuş hali benzer biçimde hisseden (aile içi hücum suçlamalarıyla karşı karşıya olan bir erkek oyuncu tarafınca canlandırılan) baş kötü karakter Kang’ı da ekleyince, karşınıza bir stüdyo çıkıyor. büyüsünü yitirmiş benzer biçimde görünüyor. Hal bu şekilde olunca beklentiler Harikalar devasa yükseklikte değildi.
Hepsinden önemlisi, şirket pazara açılma yolundan pek çıkmadı Harikalar.
Bunun büyük bir kısmı oyuncuların dün biten grevinden kaynaklandı, sadece yıldızlar Brie Larson, Teyonah Parris ve Inanç Vellani’nin geleneksel tanıtım turuna katılamayacakları anlamına geliyordu. Gene de Marvel, süper kahramanlarını ve çeşitliliğini öne çıkarmayı seviyor ve stüdyonun, ikisi siyahi hanım olan üç hanım süper kahramanın başrol oynadığı ilk filminin topyekun bir saldırıyı güvence edeceği düşünülebilir. Bu pazarlama saldırısı hiçbir vakit gerçekleşmedi. Bunun yerine, şirkette genel bir coşku eksikliği vardı; “Hey, bununla canını sıkma.” sinyalini veren türden.
Keyifli ve çekici olmasından dolayı bunların hepsi birazcık utanç verici Harikalar hakikaten. Kimi zaman neşeli, aptalca ve bununla birlikte askeri propaganda benzer biçimde ağır fikirlere karşı bazı hamleler yapmayı da başarıyor. Muhteşem bir film olmasa da kesinlikle yeterince iyi. Kim bilir en şaşırtıcı şey Harikalar stüdyonun çoğunlukla eleştirilen Marvel film formülünün bozulmadığını göstermesidir. Aslına bakarsak işe yaradığı vakit bu formül hala sihir yaratma kapasitesine haizdir.
Harikalar süper kahraman filmlerini tekrardan buluş etmiyor. Mesele yok.
Marvel’ın son dönemdeki film ve tv şovlarındaki en büyük kusur, birbiriyle bağlantılı hikayelere fazla bağımlı olmaları. Marvel, 2019’u yaratırken bu stratejiyi büyük bir başarı elde etmek için kullandı. Yenilmezler: Oyunsonu, on senelik Marvel filmlerinin son kısmı. İçinde Oyun SonuSadece bunun arkasından strateji, şu benzer biçimde büyük ve mühim bir vaka olmadan fazlaca daha azca başarı göstermiş oldu: Oyun Sonu.
Marvel aslen fanatiklerinden şunu istiyor: Oyun Sonu-aynı getirisi olmayan ve aynı tür heyecanı olmayan hikayelere bağlılık. Bu film grubunun kalbinde, çoklu evren adında olan karmaşık ve yorucu bir kavram yer ediniyor; bu, aşağı yukarı sonsuz paralel evrenlerin var olduğu anlamına geliyor. Marvel, 2021’den bu yana çeşitli dizi ve filmlerinde çoklu evreni renklendiriyor.
Tüm bunların anlamı şunu anlamaktır Deliliğin Çoklu Evreninde Doctor StrangeDisney+ şovunu görmeniz gerekiyor Wandavision. Sbenzer şekilde, Kuantuma, Disney+’ın konseptleri ve mühim bir karakteri üstüne inşa edilmiştir Loki. Arama Çoklu Evren Ve Kuantum filmler cömerttir şu sebeple onlar hakikaten yalnız basamak taşlarıdır. Neredeyse başlangıçları ve bitişleri yok, bu da onların genel anlatıya daha iyi dahil olmalarını sağlıyor sanırım. Sadece bu nitelikler, bu filmleri hakikaten kendi başlarına izlemeyi oldukça korkulu kılıyor.
:no_upscale()/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25072804/FIN2065_TRL_comp_WTA_v0394.1064_R.jpg)
Hakkında en iyi şey Harikalar yönetmen Nia DaCosta şunu söylüyor: endişelenmeyin. Doctor Strange hakkında endişelenmeyin. Ant-Man için endişelenme. Çoklu evren mevzusunda endişelenmeyin. Bir saat 40 dakika süresince bu şeylerin pek önemi yok.
için bilmenizde fayda olacak her şey Harikalar Kaptan Marvel namı öteki Carol Danvers’ın (Larson) uzayda maceraya atılmış olduğu; Jersey City’den genç bir süper kahraman olan Kamala Khan namı öteki Hanımefendi Marvel (Vellani), sokak düzeyinde suçla savaşım ediyor; ve Monica Rambeau, öteki adıyla hemen hemen MCU kod adı yok (Parris) bir bilim insanıdır.
Sebep ne olursa olsun bu üçlünün süper güçleri ışık ve elektromanyetik enerjiye bağlıdır. Gezegenin çorak bölgesi Halla’dan güzel Kree fatihi Dar-Benn’in (Zawe Ashton) ortaya çıkışıyla üçlü, yalnızca güçlerinin birbirine bağlı olmadığını, bununla birlikte insan olarak kendilerinin de birbirlerine bağlı bulunduğunu keşfeder. .
Bir tür kozmik aksaklık sebebiyle (gene, bu lojistiğin en ince ayrıntısına kadar açıklanması mevzusunda endişelenmeyin, şu sebeple hakikaten mühim değil), güçlerini kullanmak onların fizyolojik olarak birbirleriyle yer değiştirmesine niçin olur. Bir örnek: Carol uzay gemisindeki birini havaya uçurduğunda Kamala’nın yatak odasına ışınlanır; Monica, Carol’ın bulunmuş olduğu uzay gemisine atlar; ve Kamala, Monica’nın bulunmuş olduğu yere gönderilir.
Bu birazcık Rubik küpüne benziyor, şu sebeple bu üçlünün bir tarafında olan her şey diğerlerini de etkiliyor. DaCosta ilk olarak şunları kullanır: Deli CumaMaksimum saçmalık için -esque hile.
Bir noktada uşaklar, evrendeki en kuvvetli insanlardan kabul edilen Carol’a akın eder. Foton ışınlarıyla bir çifti vurduğunda, uşakların kendilerini, ışığı ağır fizyolojik nesnelere dönüştüren daha azca kuvvetli bir genç kızla dövüşürken bulduğunu söylemiş oldu. Kamala dövüşmeye başladığında Monica içeri alınır ve esasen patlatılmış ve darbe almış olan o serserilere lazer ışınlarıyla vurur. Harikalar’ın devamlı yer değiştirmesi fırsat eşitliği kibridir. Carol, Kamala ve Monica onların sonunun nereye varacağını tahmin edemediğinden kölelerin bazıları da yalıyor.
Beyin sarsıntısından bıkan ve yanlışlıkla bir genci uzayın derinliklerine gönderebileceklerinden endişelenen üçlü, ekip olarak emekleri icap ettiğini anlamış olur. Bitirmeniz ihtiyaç duyulan ev ödevleriniz ve korumanız ihtiyaç duyulan dünyalar varken, bir galaksinin diğer ucuna ışınlanmak son aşama sakıncalıdır. Ve bu bilhassa solucan delikleri vesilesiyle (bu mevzuda endişelenmeyin) oksijen, okyanuslar ve güneşler benzer biçimde öteki gezegenlerdeki naturel kaynakları yağmalama gücüne haiz olan Dar-Benn’e karşı zararlıdır.
Kahramanlarımız beraber emek harcamayı öğrenebilir mi? Birbirlerinden hoşlanabilecekler mi? Dar-Benn’i yenebilecekler mi? Oldukça fazla insan ölmeden ilkin onun galaktik eko-terörizmini kısa sürede durdurabilecekler mi?
Bunlar hileli sorular değil. Harikalar sonuçta bir Marvel filmi. Sadece Marvel’ın son tekliflerinin çoğunun ani ve karmaşık öykü anlatımı olduğu göz önüne alındığında, bu bir rahatlama. Harikalar yapısını koruyor ve bir sonraki Marvel filmi yada tv şovu için sıçrama tahtası işlevi görmeye çalışmıyor. Harikalar karakterlerin kendileri olmalarına ve onları kahraman icra eden şeyin ne işe yaradığını daha iyi anlamamıza olanak tanıyan alanı sağlıyor.
Kaptan Marvel bir kurtarıcı mı? Kime sorduğunuza bağlı.
DaCosta’nın filmindeki en sürükleyici düşünce Carol Danvers’ın kim bulunduğunu incelemek.
Kağıt üstünde Carol en kuvvetli İntikamcıdır. İnsanüstü bir güce, dayanıklılığa, hıza haiz ve ultrasonik hızlarda uçabiliyor. Tam güçle çalışan Thanos’la karşı karşıya geldi Oyun Sonu. Carol’dan daha kuvvetli biri var ise hemen hemen onu görmedik.
Sadece Carol’ın gücünün ötesinde kim olduğu çoğumuz için hala bir sırdır – Carol dahil. İlk olarak Kaptan MarvelCarol bellek kaybı yaşadı ve anılarını tekrardan kazanmaya çalışmanın ötesinde pek bir kişiliğe haiz değildi. Hatırlamış olduğu tek şey, Hava Kuvvetlerinde pilot olarak geçirdiği zamanlar ve en yakın arkadaşı, pilot arkadaşı Maria Rambeau’dur (Lashana Lynch). İçinde Oyun Sonu ve sonrasında, destek karakterler ve Carol’ın kendisi, evrendeki öteki dünyaların onun yardımına ihtiyacı olduğundan bahsediyor. Sadece Carol’ın tüm galaktik becerileri ekran haricinde gerçekleşiyor ve bu da karakteri her yerde olmasına karşın acayip bir halde donuk hale getiriyor.
:no_upscale()/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25072807/GRO_07976_R.jpg)
DaCosta, Carol’ın anlatımına meydan okuyor. Bir ihtimal, Harikalar Güneş sistemlerini tekrardan başlatabilecek ve gökyüzünde delikler açabilecek birine karşı hepimizin birazcık daha şüpheci olmamız icap ettiğini öne sürüyor. Tüm bu güç olmalı ürkütücü bir şey. Carol aslen bir tanrıdır fakat bununla birlikte kusurlu insani kararlar veren bir insandır. Carol’ın seçimlerinin kimi zaman kanlı neticeleri olur. Dar-Benn üçlüyü aydınlatırken Carol bir zamanlar Halla’yı “özgürleştirmek” istemiştir. Ondan sonra gezegen çorak bir araziye dönüştü. Halla, Carol’u yok edici olarak görüyor. Ve eğer Carol, Halla’yı nefes alacak hava ve içecek su olmadan terk ettiyse, Carol’ın “yardım etmiş olduğu” öteki gezegenler iyi mi gidiyor?
Beyaz bir bayan süper kahraman kızın bir gezegene fazlaca fazla patronluk taslaması ve eylemlerinin öteki insanları iyi mi etkilediğini fark edememesi gözümden kaçmadı. Filmleri askeri propaganda olduğu nedeni öne sürülerek eleştirilen Marvel stüdyosunun militarist propagandaya ilişkin uyarısı da bir o denli şaşırtıcı. Bingo kartımda bunların hiçbiri yok.
Dünya’da hepimiz Carol’ın yardımsever bir kahraman bulunduğunu düşünüyor ve Carol’ın Kamala Khan’dan daha büyük bir hayranı yok. Vellani, Kamala’ya çizgi roman karakterini hayranların favorisi haline getiren baş döndürücü ısı ve ışıltıyı aşılıyor. Kamala ilk uzay gemisi yolculuğuna çıktığında kalbinizi şişirecek; Vellani neredeyse filmin tamamını alıp gidiyor. Kamala ilk başta kahramanıyla tanışınca şaşkınlığa uğrar, sadece fazlaca geçmeden idolleştirdiği Kaptan Marvel’ın hayal etmiş olduğu şahıs olmadığını öğrenir.
Gerçek Carol Danvers muhtemelen Monica’nın gördüğüne daha yakın. Monica, Carol’ı çocukluğundan tanıyordu; anası ve Carol en iyi arkadaşlarıydı ve Kamala benzer biçimde o da onu putlaştırmıştı. Carol Teyzesini aradı. Sadece her insana yardım etme yönündeki kozmik görevlerini yerine getiren Carol, Monica’yı görmeye tekrar geri dönmedi. Monica’ya nazaran Carol’ın iyiliği ve mirası, ilişkilerinin bedeliydi.
Carol’ın bu iki hanımla olan ilişkisini (kahraman, teyzesi, anası, arkadaşı, örneği, akranı) iyi mi uzlaştırdığı, karaktere şimdiye kadar gördüğümüzden daha çok ruh ve insanlık katıyor. Captain Marvel’ın verdiği kararlar kolay değil ve daima doğru da değil. Carol ne kadar kuvvetli olursa olsun, iş eylemlerinin sorumluluğunu almaya ulaşınca birazcık korkaktır.
:no_upscale()/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_asset/file/25072810/GRO_13045_R.jpg)
Carol, genç bir fangirl ve daha iyisini bilen bir hanımla beraber çıkmış olduğu bu yolculukta, onu kahraman icra eden şeyin foton ışınları ya da tanrısal zarar görmezliği olmadığını farkına varır. Bu işler kolaydır. Bunu başaran öteki, daha sıkıntılı şeylerdir: Savunmasızları koruma kozmik sorumluluğunu kabul etmek, kaçınılmaz olarak bununla beraber gelen başarısızlığın sorumluluğunu üstüne almak ve bu görevi sarsılmaz bir ümit ve iyimserlikle yerine getirmeye devam etmek.
En güzel anlarında, Harikalar kahramanlarımızı iyi mi gördüğümüz ve onların hikayelerini kimin yazdığıyla ilgilidir. Hiçbir şekilde muhteşem değil ve bu hikayenin daha iyi bir versiyonu muhtemelen bizlere Carol Danvers hakkında işinin ötesinde daha çok düşünce verecektir. Tony Stark bir çocuk istiyordu ve Steve Rogers bir eş istiyordu fakat Carol’ın gerçekte ne istediğinden güvenli değilim. Yaptığından değişik bir şey olup olmadığından güvenli değilim.
Gene de beğenilecek fazlaca şey var Harikalar. Bu bayanların yarattığı dostluklar yardımıyla saçma sapan bir kinetik eğlence, Vellani’nin performansından büyük bir keyif ve büyük bir duygusal kazanç var. Hatta kimi zaman birazcık esrarengiz bile olabiliyor; tıpkı Marvel filmlerinin, bir sonraki adıma dikkat etmenizi söylemekle fazla meşgul olmadığı zamanlarda olduğu benzer biçimde.