Kıta, düşük depolama seviyeleriyle gazı etkili bir şekilde karneye bağlarken enerji faturaları daha da artabilir | Para Haberleri

İşte bir sınav sorusu: Ukrayna'nın işgalinden bu yana Avrupa'ya (İngiltere dahil) Rus olmayan gaz arzının ne kadar arttığını düşünüyorsunuz?

Oldukça önemli bir soru. Sonuçta işgalden önceki yıllarda Rus gaz (çoğunlukla boru hatlarıyla geliyor, ancak daha az oranda sıvılaştırılmış doğal gazla da geliyor) [LNG] tankerler) gazımızın üçte birinden fazlasını oluşturuyordu.

Eğer Avrupa Rus gazına bağımlı olmayı bırakacaksa, ya bu gazı başka bir yerden temin etmesi ya da onsuz yaşamayı öğrenmesi gerekecekti. Ve birkaç on yıl sonra, gaz olmadan hayatta kalmanın ve aynı zamanda önemli ağır sanayilere bakmanın bir yolu olabilirken, şu anda teknoloji mevcut değil.

Onlarca yıldır, Avrupa – özellikle Almanyaama aynı zamanda daha az ölçüde İtalya ve Doğu Avrupa'nın diğer bölgeleri de ekonomik modellerini, tesisleri ucuz Rus gazıyla beslenen gelişmiş makineler inşa etmek üzerine kurdular.

En son para: Milletvekilleri Shein ve Temu'yu sorgulayacak

Bütün bunlar bu yüzden bu sorunun önemli olduğunu gösteriyor. Cevap da öyle. Geleneksel düşünce, Avrupa'nın gaz tedarikini başka yerlerden sağladığı yönünde. Öncelikle Azerbaycan'dan daha fazla metan geliyor. Ve daha fazlası Katar'dan ve (özellikle) ABD'den gelen LNG şeklinde.

Ama şimdi gerçek verilere bakalım. Ve bu size başka bir şeyi daha gösteriyor: 2024 yılının tamamında, Avrupa'nın Rus olmayan kaynaklardan elde ettiği gaz miktarı, 2017-21 ortalamasına kıyasla yalnızca %0,5 arttı.

Devamını oku
Rusya'nın Ukrayna üzerinden Avrupa Birliği'ne gaz arzı durduruldu
Enerji faturaları pahalılaşıyor

Bu, çoğunlukla (hepsi olmasa da) ABD'den gelen LNG tankerlerinden daha fazla gaz gelmediği anlamına gelmiyor. Ancak bu ekstra LNG, yalnızca İngiltere ve Hollanda gibi yurt içinde üretilen gazdaki keskin düşüşü telafi etmeye yetti. Sonuç olarak, Avrupa gaz karışımının Rus olmayan kısmı, her açıdan ve açıdan temelde düzdü.

Rusya'dan gelen gaz miktarının aynı dönemde %37 oranında düştüğü göz önüne alındığında, bu ciddi bir sorun. Esasen, Avrupa'nın toplam gaz tüketimi başka yerden desteklenmeden benzeri görülmemiş miktarda düştü.

Şimdi, bir dereceye kadar, kaybedilen enerjinin bir kısmı yenilenebilir kaynaklardan elde edilen ekstra güçle destekleniyor. Örneğin İngiltere, geçen yıl enerjisinin en büyük miktarının rüzgardan ve diğer yeşil kaynaklardan geldiğini gördü. Ancak yeşil elektrik ancak bu kadar ileri gidiyor. Gaz kazanlarıyla evleri ısıtamaz; birçok endüstriyel proses için ihtiyaç duyulan yoğun ısıyı sağlayamaz. Avrupa'daki rakamlara bakın, sonuçlarını görebilirsiniz.

Kıtanın gazı etkili bir şekilde karneye bağlaması nedeniyle, sanayinin kalbi bu yükün altında kaldı. Birleşik Krallık'taki kimyasal üretimine bakın, son yıllarda üçte birinden fazla düşüş olduğunu görüyorsunuz. Almanya'daki enerji yoğun sanayi üretimine bakın, Ukrayna'nın işgalinden bu yana %20 oranında düşüş yaşadı. Kıta sanayisizleşiyor ve gaz kıtlığı da bu açıklamanın en azından bir kısmını oluşturuyor.

Ve bu kıtlık önümüzdeki aylarda daha da şiddetli hale gelmek üzere. Çünkü Rusya'dan gelen gaz akışı daha da düşecek. Genel olarak konuşursak, Rus gazının Avrupa'ya ulaşması için dört yol var. Yamal boru hatları Belarus'tan geçen eski Sovyet borularıdır; Nord Stream boruları Baltık Denizi'nin altından geçiyor (ya da daha doğrusu akıyor). Ukrayna üzerinden Slovakya ve Avusturya'ya giden borular var, ardından da Karadeniz üzerinden Türkiye'ye uzanan en yeni borular var.

Geçen yılın sonlarına doğru bu rotalardan yalnızca ikisi hâlâ çalışır durumdaydı: Yamal, 2022'de her iki tarafın da uyguladığı yaptırımların ardından kapatılmıştı; Kuzey Akımı (önceki değeri) bir saldırı sonucu hasar gördü 2022'nin sonlarında. Ve şimdi, Ukrayna ile Rusya arasındaki transit anlaşmasının şartlarının yenilenmemesinin ardından Ukrayna rotası da kapandı. Bahsettiğimiz gaz miktarları çok fazla değil: 2024 itibariyle Avrupa'nın toplam arzının yaklaşık %4'ü. Ancak öyle olsa bile, bu daha da büyük bir darbe ve önümüzdeki aylarda daha fazla karnelendirme anlamına gelecek. Avrupa'nın sanayisizleşmesi muhtemelen devam edecek veya hızlanacak.

Oxford Enerji Araştırmaları Enstitüsü kıdemli araştırma görevlisi Jack Sharples'a göre: “Büyük resimde, Avrupa'nın tamamı için 2025'teki 15 milyar metreküplük kayıp, 2024'teki arzın %4'üne denk geliyor. Yani, itmek için yeterli. Sıkı kalmaya devam eden küresel LNG piyasası bağlamında piyasa biraz daha sıkı, ancak 2022'de Rusya boru hattı gaz arzını kaybetmenin etkisine benzemiyor.”

Ancak şu anda pazarın karşı karşıya olduğu tek zorluk bu değil. Geçen yılın bu zamanlarında kıtada neredeyse benzeri görülmemiş miktarda gaz depolanmıştı. Ancak, kısmen havanın önceki yıla göre biraz daha soğuk olması, kısmen de rüzgâr düştüğünde ve yenilenebilir enerji üretimi gerçekleştiğinde gazın güç sağlamak için devreye girmek zorunda kalması nedeniyle, depodaki gaz miktarı (önemli bir tampon) son aylarda hızlı bir şekilde düştü. hayal kırıklığına uğramış.

Sonuç olarak kıta, yıla politika yapıcıların istediğinden çok daha düşük bir seviyede gaz depolamayla başlıyor; yalnızca %71 dolu. Kuşkusuz bu, 2022 başındaki sinir bozucu derecede düşük seviyeden (%54) daha yüksek. Ve Avrupa'nın aslında kaynaklarını tüketmesi de mantıksız. Ancak bu, kıtanın yaz aylarında stoklarını yenilemek için yüksek fiyatlar ödemek zorunda kalacağı ihtimalini artırıyor.

Hepsini bir araya getirdiğinizde toptan gaz fiyatlarının neden yükseldiğini anlayabilirsiniz. İngiltere Rusya'dan doğrudan gaz alamayabilir ama bu pazara bağlı olduğundan kanalın diğer tarafındaki kesinti bizim burada ödediğimiz fiyatları da doğrudan etkiliyor. Ve bu fiyatlar şu anda 2023 baharından bu yana en yüksek seviyeye ulaştı. Söylemeye değer ki bu, 2022'deki en yüksek seviyelerden çok daha düşük. Ancak bu, faturaların yakında artacağını göstermek için yeterli.