'Kimse bizi kurtarmaya gelmedi': Yıkılan bu İspanyol kasabasında insanlar öfkeli | Dünya Haberleri
İspanya'nın Algemesi kasabasında insanlar kızgın.
Raval banliyösü selden en çok etkilenenlerden biriydi ancak bölge sakinleri kendilerini terk edilmiş hissediyor.
Doğudaki felakette en az 158 kişi hayatını kaybetti İspanya – selin en kötüsü Valensiya bölgesinde yoğunlaştı.
İspanya'da son sel: Selde ölenlerin sayısı 150'yi aştığında yağma da patlak verdi
Carolina balkonundan “Uyarı geldiğinde su zaten iki metre yükseklikteydi” diye bağırıyor. “Polis, itfaiyeci ya da belediye başkanı yoktu. Kimse bizi kurtarmaya gelmedi.”
Acı sokak sokak yankılanıyor.
Carmen başını ellerinin arasına alıp ağlıyor.
Komşularının evlerini işaret ederek “Her şeylerini kaybettiler” diyor.
Devamını oku:
'İnsanlar ağlıyordu, mahsur kaldılar'
40 kişinin öldüğü kasabada tamamen rastgele hasar
Her ev harabeye döndü ve sahiplerinin kalbi kırıldı.
Dolores bize evinin içini gösteriyor. Selin tavana kadar ulaştığını ancak yardım gelmediği için suyu temizlemek için duvarlara delik açmak zorunda kaldıklarını söylüyor.
“Kendimi çok kötü hissediyorum. Korkuyorum ve çok korkuyorum. Kocam hasta, daha fazla yardıma ihtiyacımız var” diyor.
Dolores, ailesinin evlerinin duvarlarına delikler açmak zorunda kaldığını söyledi
Yıkımın boyutu çok büyük.
Sokakta Noel'le çocuklarıyla tanışıyoruz. En küçük yürümeye başlayan çocuk çamurda yalınayak.
Dün Noel ve karısının yiyecek hiçbir şeyi yoktu. Kendini çaresiz hissediyor.
Noel suya, ışığa veya yiyeceğe erişimi olmadığını söylüyor
“Şu anda mahsur kalan insanlar var. Çamur bellerine kadar geldiği için kapılarını açamıyorlar” diyor.
“Yüksek bir katta yaşıyorum, bu yüzden evimde su baskını sorunu yaşamadım ama ne suyum, ne ışığım, ne de yemeğim var.”
Bu banliyöde artan bir çaresizlik hissi var.
Bir noktada birisi “yemek!” diye bağırıyor. ve insanlar yakındaki bir dükkandan alabilecekleri şeyleri almak için acele ediyorlar.
Sahibi tarafından mı içeri alındıkları yoksa yağma mı yaptıkları belli değil.
Yıkım o kadar büyük ki insanlar en çok ihtiyaç duydukları bir zamanda kendilerini hüsrana uğramış ve yalnız hissediyorlar.
Yakındaki bir barınakta sel nedeniyle evsiz kalan Algemesili insanlarla tanışıyoruz.
Carol kendini hiç bu kadar umutsuz hissetmediğini söylüyor.
Carol 'hiçbir şey kalmadığını' söylüyor
“Evimin önüne bir ağaç gövdesi geldi. Duvar yok, tavan yok. Hiçbir şeyim yok. Hiçbir şey kalmadı.” diye açıklıyor ağlamaya başlayarak.
Çoğu kişi için bu doğal felaketin ilk travması, sonrasında kayıp ve yalnızlık duygusuyla birleşti.
