JWST, yakındaki yıldız sistemindeki dış gezegenin etrafındaki su buharını tespit etti

0
Kayalık gezegen LHS 475 b'nin bir sanatçı anlayışı.— NASA
Bir sanatçının kayalık gezegen anlayışı LHS 475 b.— NASA

James Webb Uzay Teleskobu (JWST), gezegenimizden 26 ışıkyılı uzaklıkta bulunan kayalık bir ötegezegenin çevresinde su buharının varlığını belirlediği için coşku verici bir bulgu yapmış oldu. Bu bulgu önemlidir, bundan dolayı bilim adamlarının kayalık bir ötegezegenin atmosferinde su buharı tespit ettikleri ilk örnektir.

Söz mevzusu ötegezegen GJ 486 b, evrendeki en yaygın yıldız türü olan minik ve soğuk bir kırmızı cüce yıldızın yörüngesinde dönüyor. Bir gezegenin yüzeyindeki sıvı suyu desteklemek için yeterince sıcak bir sıcaklığı müdafaasını elde eden bir yıldızdan ideal mesafeyi ifade eden “yaşanabilir bölge”de yer edinen ötegezegenler, çoğu zaman kırmızı cücelerin yörüngesinde dolanır bundan dolayı onlar daha azca ısı yayarlar. Güneş.

Geçmişte bilim adamları, kırmızı cüce yıldızların yörüngesinde dönen kayalık gezegenlerin atmosferlerini sürdürme yada eski haline getirme kabiliyetleriyle ilgili endişelerini dile getirdiler. Bunun sebebi, yıldızların kırılgan gaz katmanlarını yok edebilen ultraviyole ve X-ışını radyasyonu yaymasıdır.

Kayalık dış gezegen GJ 486 b, gezegenimizden mühim seviyede daha kuvvetli bir yüzey yerçekimi ile Dünya’dan daha sıcak ve daha büyüktür. Ev sahibi yıldıza o denli yakın yörüngede döner ki, her 1,5 Dünya gününde bir yörüngesini tamamlar ve yüzeyinin 800 Fahrenheit (430 Santigrat aşama) sıcaklığa kadar ısınmasına niçin olur. Ek olarak, gezegenin gelgit kilitli olduğundan şüpheleniliyor, bu da gezegenin bir tarafının daima yıldıza bakarken öteki tarafının kalıcı olarak karanlık kaldığını gösteriyor.

GJ 486 b, Dünya’dan daha yüksek bir sıcaklığa ve daha büyük boyuta haiz, mühim seviyede daha kuvvetli bir yüzey yerçekimi ile kayalık bir ötegezegendir. Ev sahibi yıldızına olan yakınlığı, her 1,5 Dünya gününde bir yörüngeyi tamamlamasına niçin olarak, 800 aşama Fahrenheit (430 santigrat aşama) kavurucu bir yüzey sıcaklığına niçin olur. Ek olarak, gezegenin gelgit kilitli olma olasılığı vardır, kısaca gezegenin bir tarafı daima yıldıza bakarken öteki tarafı kalıcı karanlıkta kalır.

Araştırmanın baş yazarı ve Tucson’daki Arizona Üniversitesi’nde doktora sonrası araştırma görevlisi Sarah Moran, sudan kaynaklanma olasılığı yüksek bir sinyal tespit ettiklerini belirtti. Bununla beraber, suyun gezegenin atmosferinin bir bileşeni olup olmadığını, kısaca gezegenin bir atmosferi olup olmadığını yada sinyalin yalnız yıldızdan yayılan bir su imzası olup olmadığını hemen hemen belirlemediler.

GJ 486 b’ye ev sahipliği meydana getiren kırmızı cüce yıldız, Güneş’ten daha minik ve daha soğuk olduğundan, yüzeyin öteki bölümlerinden daha soğuk olduğundan yıldızlarda koyu görünen bölgeler olan yıldız lekelerinde daha çok oranda su buharı içermesi mümkündür. . Bu, yanlışlıkla yakın yörüngede dönen ötegezegeni çevreleyen bir atmosfer olarak yorumlanabilecek bir sinyal oluşturabilir.

James Webb Uzay Teleskobu (JWST) üstündeki değişik aletler kullanılarak GJ 486 b’nin daha çok gözlemlenmesi, su buharının kökeni hakkında ek bilgiler sağlayabilir. Dış gezegenin bir atmosferi var ise, yıldızdan gelen ısı ve ışınım zaman içinde atmosferi kademeli olarak aşındırabileceğinden, volkanlardan gelen buğu benzer biçimde devamlı bir ikmal kaynağına ihtiyacı olacaktır.

Özetle, kayalık bir ötegezegenin etrafındaki su buharının saptanması, ötegezegen bilimi alanında dikkate kıymet bir başarıdır. Sadece, araştırmacılar dikkatli olmalı ve su buharının kaynağını belirlemek için JWST araçları tarafınca toplanan verileri incelemeye devam etmelidir.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir