Joe Rogan, aşı bilimi üstüne bir ‘münakaşa’ istiyor. ona verme

Tartışmalı bilimsel mevzular hakkında daha iyi konuşmalar iyi mi yapılır?

Geçen hafta Joe Rogan, podcast’inde uzun süredir aşıyla ilgili yanlış data yürüyerek ve şu anki başlıca Joe Biden rakibi Robert F. Kennedy Jr. ile bir söyleşi yayınladı. Vice dergisindeki bir makaleye gore, üç saatlik bölüm “kanıtlanmamış aşılardan oluşan bir sex partisi” idi. Yanlış bilgilendirme, 5G teknolojisi ve WiFi hakkında bazı komplo teorileri ve doğal ki Rogan’ın etkisiz bir düzmece COVID tedavisi olan ivermektini yeniden övmesi.”

Baylor Tıp Fakültesi’nde aşı bilimcisi olan Peter Hotez, Twitter’da şunları söylemiş oldu: eleştirildi Konuşma. cevap olarak, rogan davet edildi Hotez, programında Kennedy ile aşılar hakkında tartışır. Hotez reddedildi, bunun yerine Rogan’a bire bir görüşme teklif ediyor. Rogan ısrar etti bir münakaşaya ve Elon Musk’a patladı Hotez’i kazıyarak yanıtlarından vazgeçti ve Hotez’in tartışmadan korktuğunu, yanıldığının kanıtlanmasından korktuğunu ima etti. Pazar günü, Hotez’i Houston’daki evinde iki şahıs rahatsız etme etti, görünüşe gore çevrimiçi kargaşanın da etkisiyle.

Gene de Hotez, RFK’yı tartışmayı reddetti. İyi.

Epidemiyolog Katelyn Jetelina ve hekim Kristen Panthagani Salı günü Jetelina’nın haber bülteninin bir sayısında “Hotez doğru seçimi yapmış oldu” diye yazdı.

Jetelina, mühim mevzularda aynı fikirde olmayan insanlarla tartışmalara girmenin cazip bulunduğunu söylemiş oldu – sadece sonuçlar, bir öğrenme forumundan fazlaca bir UFC oyunu benzer biçimde görünebilir ve aslına bakarsak kutuplaşmış bakış açılarını daha da sağlamlaştırabilir.

Burada münazaraların tartışmalı bilimsel mevzuları tartışmak için niçin fena bir forum bulunduğunu ve neyin daha iyi netice verdiğini öğreneceksiniz.

Tartışmalar bilim iletişimi için niçin kötüdür?

Tartışmalar, çekişmeli mevzular hakkında konuşmalar için ideal bir forum değildir – bilhassa ilgili mevzular yanlış bilgilerle gizlendiğinde.

Bunun birden fazlaca sebebi var. Johns Hopkins Üniversitesi Halk Sağlığı Departmanında aşı iletişimi üstüne çalışan bir toplumsal bilimci olan Rupali Limaye, “Yeni başlayanlar için, bilimsel bir mevzu hakkında bir münakaşa, o mevzu hakkında bilimsel bir ihtilaf olduğu anlamına gelir” dedi. “Bilimsel düşünce birliğine aykırı olan bir şeyi hakikaten teşvik etmek için bireylere bir platform sağlıyorlar” dedi.

Limaye, bunun yanlış bir eşitlik duygusu yarattığını söylemiş oldu. Bu durumda, aşılamadan kaçınmak için olmasıyla birlikte aşılamadan kaçınmak için de iyi bilim bulunduğunu öne sürüyor – aslına bakarsak, bilimsel kanıtlar aşılamanın güvenliğini ve etkililiğini ezici bir çoğunlukla destekliyor.

Sadece bilim iletişimi tartışmalarının başarısız olmasının bir başka mühim sebebi de, ister stüdyoda canlı, ister kulaklıkla yada Twitter’da bir takipçi olarak olsun, çoğu zaman bir seyirci kitlesiyle yürütülmesidir.

Bunun birkaç sonucu vardır ve bunlardan biri iştirakçilerin fikirlerini değiştirmekten caydırmasıdır. Bir münakaşanın performatif yönü, katılımcılarının kamusal imajlarını en iyi sakınan şeyi yaptıkları için ödüllendirildiği anlamına gelir. Kamusal kimlikleri belirli inançlara kuvvetli bir halde bağlı olan insanoğlu için bu, kendilerini korumak için çaba sarfetmek ve yeni bir şey öğrenmemek anlamına gelir; bunu, seyircilerine kimliklerinin sallantıda bulunduğunun bir işareti olarak algılayabilirler.

Bununla birlikte, seyirci vaadi, münakaşa katılımcılarını daha da geniş bir seyirci kitlesini çekmek ve elde tutmak için ne gerekiyorsa hayata geçirmeye teşvik eder. Limaye, “Drama istiyorsun, insanların tıklayıp ‘Aman Tanrım’ benzer biçimde olacağı bir şey istiyorsun,” dedi. Öğrenmenin içsel süreci, bu tepkiye yol açan en olası unsur değildir; Irdelemenin en mühim noktaları, düşünceli mırıldanmalardan fazlaca daha sert yanıtlardır. Diğerinden puan alan bir yarışmacının takipçi ve şöhret kazanma şansı en yüksektir.

Bu bir tek aşı bilimi ile ilgili değil: bilimin birçok alanı “tartışmadan” hakikaten faydalanmıyor. Mesela, iklim bilimi hakkında birçok münakaşa gösterildi, sadece iklim bilimci Gavin Schmidt’e gore bunlar iğneyi zar zor hareket ettirdi iklim reddi üstüne. Schmidt Twitter’da şunları yazdı: “Fakat iyi [the debate] Rakibin taktiklerinde yada mesajlarında asla bir gevşeklik yada değişim olmadı.”

Hotez, RFK ile münakaşaya alternatif olarak Rogan’la konuşmayı teklif ediyor gibiydi. Jetelina bunun iyi bir alternatif bulunduğunu düşündü. “Daha fazlaca eğitici, soru-cevap yaklaşımı,” dedi, “bu kadar büyük bir seyirci kitlesi için yararlı olabilir.” Sual-cevap oturumunda, odak noktası daha fazlaca öğrenmeye ve kazanmaktan daha azdır.

Üretken iştirakı ne oluşturur?

Hotez benzer biçimde bir bilim adamının, Joe Rogan’ın podcast’i hakkında kamusal münakaşaya girmemesi mantıklı. Sadece iyi bir konuşma modeli nedir? Tamamımız aynı fikirde olmadığımız insanlarla temas kurarız ve anlaşmazlıkların seyircili bir spora dönüşmesi pek sık rastlanan bir durum değildir. Tartışmalı mevzular hakkında verimli sohbetler yapma şansımız olabilir mi?

Değerlendirmek DSÖ kiminle kontakt kurduğun ne vakit ve nerede kontakt kurarsınız ve ne ve iyi mi İlettikleriniz, bu mevzular etrafındaki etkileşimlerin daha üretken olma olasılığını artıran bazı yönergeler sağlayabilir.

Kiminle konuşuyorsun?

İkinizin verimli bir konuşma yapmış olup yapamayacağınızı belirlemek için, bir kişinin katılım motivasyonunu idrak etmek önemlidir. Jetelina, “Şöhret ve parayla mı ilgili,” dedi, “yoksa hakikaten neyin üstünde anlaşıp neyin üstünde anlaşamadığımızı idrak etmek ve bunu anlamakla mı ilgili?”

Size ve sohbetinize iyi niyetle – kısaca gerçek bir merakla – yaklaşan insanlarla paylaşımda bulunmak, verimli bir etkileşim olasılığını artırır.

Limaye, karmaşık bir mevzu hakkında soruların yada tereddütlerin otomatikman fena niyet göstermediğine dikkat çekiyor. Covid-19 aşısının gecikmesinin sebepleri fazlaca çeşitliydi: Pandemi döneminde Limayes, Covid-19’a karşı aşı olmakta isteksiz olan ortalama 3.000 kişiyle yapmış olduğu görüşmelerde, ortalama yüzde 90’ının kendisine hakikaten iyi niyetle yaklaştığını tahmin etti.

Aşının formaldehit içerdiğini duydukları için “Azca ilkin ‘Ah, bende bu komorbidite olduğundan dayanamayacağımı duydum’ dediler.” Limaye, “Beni tuzağa düşürmek için orada değillerdi,” dedi. (Ve bu endişeler kolayca göz ardı edilir: Şiddetli alerjik aşı reaksiyonları ve bazı aşılama sonrası enflamatuar sendromlar, Covid-19 aşılarının tek kontrendikasyonlarıdır ve aşılarda bulunan dakikadaki formaldehit miktarı, vücutta naturel olarak bulunandan daha azdır. insan vücudu.)

Daha azca asil hedefleri olan insanları belirlemek daima kolay değildir. Bununla beraber, bir şahıs ilk olarak halka açık bir gosteri yapma arzusuyla motive olmuş benzer biçimde görünüyorsa – bir ihtimal bire bir görüşmeyi reddediyorsa – yada bir mevzu hakkında yeni bir şey öğrenmekle ilgilenmiyorsa, bunlar bir… Etkileşim bu kişiyle verimsiz olacak.

Fena niyetli bulunduğunu düşündüğünüz kişilerle etkileşime girmeyi reddetmenize izin verilir. Bunu yaptığınızda, ideal olan kibar olmak -bu fazlaca zor olsa da, dedi Jetelina- ve gelecekte daha verimli bir söyleşi için daveti açık bırakmak.

Ne vakit ve nerede konuşuyorsun?

İster çevrimiçi ister gerçek dünyada söyleşi etmek için doğru yeri bulmak yön belirlemede büyük bir fark yaratabilir.

Karar verilecek ilk şey, konuşmanın her insana açık mı yoksa hususi mi olacağıdır. Topluluk önünde konuşma bir dinleyici kitlesini içerdiğinden, öteki kişinin izleyiciler için oynama ve kazanmak isteme riski daima vardır. Hususi sohbetlerin sirke dönüşme olasılığı daha düşüktür (gerçi dezavantajı daha azca kişiye ulaşmanızdır).

Etkileşimin metin, ses yada video yöntemiyle çevrimiçi mi yoksa şahsen mi olması gerektiği de değerlendiriliyor. Sadece bu seçim, ayarlanması zor bazı değişkenleri de bununla beraber getirmektedir. Bu dünyalarda insanoğlu birbirlerinin dilini değişik şekilde konuşur ve yorumlarlar (kısaca, birinin ne kadar saldırgan bulunduğunu söyleyecek ses tonunuz yada gövde diliniz yoktur). Çevrimiçi bir sohbetteki her bir insan çifti, kendi kontakt zorluklarını bununla beraber getirir.

Başka birinin hedefleri yada birbirinizi iyi mi yorumladığınız mevzusunda şüpheye düştüğünüzde, konuşmayı kamusal alandan hususi bir alana, hatta muhtemelen gerçek dünyaya taşımak destek olabilir. Gene, bu değişikliklerden herhangi birini reddetmek, fena niyetli etkileşimin bir işareti olabilir.

Bir de zamanlama meselesi var: Jetelina, bilimsel nitelikli iletişime yönelik ideal yaklaşımın halkın kaygılarından ilkin geldiğini söylemiş oldu. Bu tür proaktif yaklaşımın, sorulara ortaya çıkmadan ilkin zamanında ve anlaşılır yanıtlar vererek data boşluklarını tahmin etmeyi ve önlemeyi gerektirdiğini yazdı. Mesela, sıhhat yetkililerinin sonbaharda ortaya çıkması olası RSV aşısı yanlış bilgilendirmesi beklentisiyle şu anda fazlaca sayıda bildirim yayınlıyor olabileceğini öne sürüyor.

Ne ve iyi mi kontakt kuruyorsunuz?

Risk yüksek olduğunda neyin ve iyi mi söyleneceğine karar vermek bunaltıcı gelebilir fakat o şekilde olmak zorunda değil. Jetelina, en mühim şeyin, konuştuğunuz kişinin endişelerini dinlemek bulunduğunu söylüyor.

Birine endişelerinin ve sorularının ne işe yaradığını sorarsanız ve onları sabırla dinlerseniz, tam olarak hangi bilgilere haiz olabileceklerini ve hangi bilgilere haiz olabileceklerini görebilirsiniz. Jetelina, “Tam olarak belirleyebilir ve gerçeğin özüne ulaşabilirseniz, onu parçalamaya başlayabilir ve bu bilimsel bulgu için yanınızda getirebilirsiniz.” Dedi.

Bu, yanlış bilgilerin düşünce oluşturmada mühim bir rol oynadığı öteki mevzular için de geçerlidir. Trans karşıtı önyargıyla mücadeleye yönelik araştırmalar, yargılamadan dinlemenin, endişeleri keşfetmenin ve insanlardan yaşadıkları deneyimler üstüne düşünmelerini istemenin aslına bakarsak değişimi izleyeceği yolu göstermeye destek olabileceğini göstermiştir.

Jetelina, bu senaryolarda insanlarla gerçekleri paylaştığında onları herhangi bir işlem hayata geçirmeye ikna etmeye çalışmadığını söylüyor. Kararlarını efsaneleşmiş ve dezenformasyona dayandırmak yerine, “Bireysel düzeyde, kanıta dayalı bilim sunulmuş olduğu sürece her insanın istediği kararları verebileceğine katılıyorum.”

Tipik olarak, gerçekleri bir “gerçek sandviçi” biçiminde paylaşır: ilkin kanıta dayalı gerçeği sunar, arkasından düzelttiği yanlış detayları sunar ve gerçeği tekrarlayarak bitirir.

Jetelina, “Daha iyi bir yarın için çalışmanın bir parçası, aynı fikirde olmadığımız ve ortak bir zemin bulacak kadar dürüst olan insanlarla söyleşi etmektir.” Dedi. Zor bir iş fakat alternatifinden daha iyi.

Jetelina, Rogan’ın tasarım etmiş olduğu benzer biçimde tartışmalar “insanların neyin doğru bulunduğunu anlamalarına destek olmuyor” dedi ve “bilim adamlarının izlemesi ve iştirak etmesi da zor.”