“Dial Drunk”ın Vermont doğumlu şarkıcı-söz yazarı Noah Kahan, alkış alkışını geri getiriyor hey
İki yıl ilkin, Twitter’da biri, bıyık cilası kullanan ve banjo çalan adamların yapmış olduğu belirli bir Obama periyodu müziği tarzından yakınan bir gönderide şu şekilde yazmıştı: “Ben buna stomp clap demeyi seviyorum hey. bu bok berbattı.” Lumineers ve Mumford & Sons aslına bakarsak 2023’te tertipli olarak can alıcı noktalar olarak kullanılıyor (gerçi o zamanlar müzik züppeleri de onlardan aynı derecede nefret ediyordu), sadece tweet’in fark edemediği şey, bu türün dönüşümlü olarak “stomp and holler” olarak da bilinmiş olduğu. “hey ho”, “hoedown pop” yada basit “indie folk” yalnızca 2011’de mevcud ve sonsuza kadar ortadan kaybolan bir şey değil. Aslına bakarsak geri döndü.
Bu, aslına bakarsak bu tür müziğin 2023 versiyonunu icra eden 26 yaşındaki Noah Kahan’ın sayesindedir. (Bundan hoşlananların “vurun alkış hey” etiketini takdir etmemeleri kimseyi şaşırtmayacaktır.) Kahan, son iki yılda TikTok’ta viral olan bir şarkıyı son aşama başarı göstermiş bir ticari kariyere dönüştürdü ve 1 numaraya terfi etti. Billboard rock ve alternatif albüm listelerinde yer almak, Post Malone, Kacey Musgraves ve Zach Bryan ile ortaklaşa iş yapmak ve biletleri tükenen oldukça sayıda tur koşusuna katılmak – 2024 stadyum turuna bilet almakta iyi şanslar. ABD’daki herhangi bir kafeye girdiğinizde hüzünlü, akustik “Çubuk Sezonu”nun çalma sıralamasında bir yerde olacağı garantidir; En iyi 40 radyo istasyonundan herhangi birini açtığınızda, neredeyse saatte 70 mil hızla giden “Dial Drunk” banjosunu minimum bir kez duymanız kaçınılmazdır.
Kahan’ın garip olan yanı, pop folk’u ya da “vuruş alkışı” ya da buna ne demek istiyorsanız onu geri getirmesi değil, onun versiyonunun neyle ilgili olduğu: Vermont’ta büyümek. (Ve teknik olarak New Hampshire da: Dağlarda minik bir kasaba olan Strafford’da hayata merhaba dedi, sadece eyalet sınırının derhal ötesinde okula gitti.) Karantina esnasında TikTok’ta ilk kez alay etmiş olduğu “Stick Season” single’ı, adını Vermont’lular tarafınca, yeşilliklerin düşmesinden sonraki sadece kar gelmeden önceki, her şeyin çorak ve kahverengi olduğu periyodu tanımlamak için kullanılan bir terim. Bu, gençliğin rahatlığı ile bağımsız yetişkinlik içinde sıkışıp kalmış halde, arkadaşlarınızın dinlence için geri gelmesini beklerken memleketinizde yaşamanızı özetleyen şarkı sözlerinin yansıttığı bir görüntüdür.
Geçtiğimiz sonbaharda Billboard’a “New England’da yaşamı sürdürmenin gerçek bir güzelliği ve incelikleri var” dedi. “Sanki bir baloncuğun içindeymişsiniz şeklinde geliyor, hava buz şeklinde ve insanoğlu fena niyetli, fakat tüm bunların gölgesinde kalan şey, orasının ne kadar rahat ve görkemli olduğu. Albümün sonuna doğru perspektifin ümit dolu olmasını istedim; bundan dolayı bence bu albümün nihai mesajı, minik kasabalarda gerçek güzelliklerin olduğudur.”
Her şeyden oldukça, Kahan’ın en popüler şarkılarının tümü bunu ilgilendiriyor ve popüler olmalarının sebebi de bu. Çoğunlukla gençlerden ve 20-30 yaşlarındaki gençlerden oluşan, Şimal New England’daki çocukluklarını, ister taşınmış olsunlar ister geride kalmış olsunlar, nostaljiyle anan bir nesil gençle konuşuyorlar – en büyük hitlerinden ikisi tam anlamıyla “Yuva Hasreti” olarak adlandırılıyor ve “Anneni Ara” – ve o zamandan beri terapinin dilini öğrenmiş olanlar bu tür duygulara isim vermek için konuşurlar. Uzun süredir devam eden kaygı ve depresyon geçmişi sebebiyle, şarkı sözlerinin bir çok ilaçlara ve terapistlerin muayenehanelerine gönderme yapıyor; kalabalıkları “odadaki en mutlu kişinin bile” terapide olması mevzusunda teşvik etti. Onun hayır kurumu Busyhead Projesi, kısmen Kahan’ın Northern Attitude bira ortaklaşa iş (organik olarak bu bir IPA) yardımıyla zihinsel sıhhat kaynakları ve farkındalık için ortalama 2 milyon dolar topladı; gelirlerin bir kısmı hayır kurumuna gidiyor. Fanatikleri şeklinde o da webin “sıhhatli” olarak adlandırmayı sevilmiş olduğu türden biri; Vulture’dan Rebecca Alter, New Hampshire’daki bir konserde vaka yerini haber yaparken, katılımcıları çoğunlukla anneler ve kızları, lezbiyen çiftler ve “yumuşak çocuklar” olarak tanımladı; bunların hepsi 90 derecelik havaya karşın bellerine flanel gömlekler giyip ağladılar. gosteri esnasında oldukça Kahan’ın müziği önceki “vuruş alkışı” yinelemelerinden kesinlikle daha karamsar; Spotify’daki sayfasına gittiğinizde, sizi “hasret”, “evde yetişen”, “hüzünlü saat”, “eşarp mevsimi” ve “güz hissi” olarak adlandırılan tamamı minik harflerle hazırlanmış çalma listelerine yönlendirecek.
“Kötüyüm bundan dolayı New England’da büyüdüm,” diye feryat ediyor “Vatan hasreti çekiyorum”; Bölgede verilen konserlerde en oldukça ses getiren grup bu oluyor. 23 yaşındaki Aris Sherwood şu şekilde diyor: “‘Homesick’i ilk kez dinlediğimde, hissettiklerimi doğru bir halde tasvir edebilen bir sanatçıyı ilk kez dinlemiştim.” Rutland şu anda Chicagoland bölgesinde yaşıyor. “Vermont’tan taşınana kadar bunu fark etmemiştim fakat bu tamamen değişik bir kültür.”
Essex’ten Colorado’ya taşınan 26 yaşındaki Amanda Nielsen, “Minik kasabadaki gösterişsiz yetiştirilme tarzınızın ana akımda temsil edildiğini görmek oldukça doğru ve doğrulayıcı” diye ekliyor. “Bu kadar minik, kırsal ve engebeli bir yerden geldiğim için birazcık utanıyordum. Uzaklaşmak, organik olarak kabul ettiğim nitelikleri hakikaten takdir etmemi sağlamış oldu ve şimdi Vermont’lu olmaktan büyük gurur duyuyorum. Şu anda yaşadığım yeri seviyorum fakat kimi zaman Vermont’u oldukça özlüyorum ve Noah’nın müziğini dinleyebilmek beni evime birazcık daha yakın hissettiriyor.”
Orada büyümüş biri olarak Vermont’ta yeşillik olmayan bir şeyin viral hale gelmesinin ne kadar garip bulunduğunu anlatamam. Sanırım bu birazcık da Mountain Goats şarkısı şeklinde bir şeyin TikTok trendi haline gelmesine benziyor, o zamanlar buna benzetmiştim Ulysses aniden Amazon’un en oldukça satan kitabı oldu. Ülke çapında toplumsal düzeyde asla kimse Vermont’u umursamıyor bundan dolayı orada oldukça fazla insan yaşamıyor. Benim geldiğim en büyük şehrimiz 50.000 kişiyi bile geçmiyor. Tek bir alan kodumuz var. İlk Hedefimizi 2020’de aldık, ülkenin bu bölgesinde o denli anıtsal bir vaka ki Kahan, “Yeni Perspektif” şarkısında bir tanesinin açılışından bahsediyor.
Sadece minik ve daha geniş dünya için çoğunlukla önemsiz bir yerden geliyorsanız, bunun mühim olması için elinizden gelen her şeyi yaparsınız, hatta daha doğrusu, bilhassa de uzaklaştığınızda. Essex Junction’dan 31 yaşındaki ve şu anda New Jersey’de yaşayan Tara Valenski, “Vermontlu olmanın bir sihri var” diyor. “Şarkıları sanki kış tatilinde üniversiteden eve gelip Three Needs’e Switchback yapıyormuş şeklinde hissettiriyor. [author’s note: Switchback is one of those beers you can’t really find outside Vermont, and Three Needs is a bar in Burlington where I’m guaranteed to see at least three high school classmates]. Sanki 802 alan kodumdan kurtulmak için telefon numaramı asla değiştirmeyeceğim; Vermont’u tam anlamıyla dövme yaptırdım fakat asla geri dönmeyeceğim. Hiçbir fırsat yok, yaşam pahalılığı kontrolden çıktı ve istihdam fırsatları da yok. Bu duyguyu oldukça iyi ifade ediyor.”
Vermont’u, büyük seviyede turizme dayanan öteki güzel bölgeler şeklinde, ziyaret ettiğinizde romantikleştirmek kolaydır sadece orada yaşadığınızda oldukça daha zor olsa gerek. Yeşilliklerin ve garip minik kasabaların, mahalli halk için giderek daha pahalı hale gelen, altyapıya haiz olmayan kasabaların Instagram’larını görmek için gelen turistleri kimse sevmez (Vermontlular “Massholes”a ve doğal ki New Yorklulara karşı hususi bir nefret beslerler). Kalabalıklarla başa çıkabilmek için çabalayan ve iklim değişikliği sebebiyle daha da kötüleşen sel felaketiyle karşı karşıya kalanlar. Vermont, her 10.000 kişiden 43’ünün evsiz olmasıyla, ülkede şahıs başına düşen evsizlik oranının en yüksek ikinci olduğu yer. Ayrıca, “muhteşem Vermont güz yaprakları hafta sonu gezi programını” gösteren rüya şeklinde TikTok’lar senenin bu zamanında her gün viral oluyor ve eyaletin bir tür Güz Disneyland’ı olmasını bekleyen giderek daha genç insanlara ulaşıyor. “[Vermont] kesinlikle bir trend haline geliyor” diyor Sherwood. “Ve insanların şunu bilmesini isterim ki, ne kadar güzel olursa olsun, sonuçta bu hâlâ bir durum. Alıntı-alıntısız ‘dünyanın eroin başkenti’ Rutland’lıyım. Bu yüzden Noah Kahan’ı dinleyip iyi mi ‘Vermont’a taşınmak isterim’ diyebileceğinizi anlamıyorum. Sanki onu dinliyor musun?
Fox Winters, “İnsanlar Vermont’un estetiğini seviyor, sadece taşraya taşınıp bir oda ve kahvaltı tesisi açmak isteyen her New Yorkluya karşılık, tüm yaşamı süresince burada yaşamış olan mavi yakalı bir Vermonter vardır” dedi. – yaşındaki Montpelier’li bir çocuk söylemiş oldu bana. Kahan hakkında şu şekilde diyor: “O, memleketimin metalaştırılmasıyla ilgili, hakikaten sevmediğim her şeyi yapıyor. Hem de ona gurur deposu olarak bakan pek oldukça insan tanıyorum ve onları suçlayamam. Pek oldukça çıtır açık hava tipinin duymak istediği türden müzik yapıyor ve bu mevzuda oldukça iyi.”
Bundan dolayı Kahan’ın tanımını kullanırsak, ben fena bir New England’lıyım. Çubuk Sezonu Albüm geçen yıl çıktı, onu birazcık mizaçlı buldum ve gençliğimde emin bir halde reddettiğim flanel-Nalgene-yürüyüş-doggo demografisi için hususi olarak hazırlanmış buldum. Medya ve müzik eleştirisinin birazcık daha fena olduğu 2011 yılı olsaydı, Pitchfork yazarlarından birinin eski müziğini Ed Sheeran’ın taklitiyle, yeni şarkılarının ise Hozier’in taklitiyle karşılaştıracağını tahmin ederdim, kim bilir “(akçaağaç) şuruplu” ifadesini kullanırdı. Subaru hatchback’lerinin tamponlarına 25 tane çıkartma yapıştırarak beyazlar için müzik. Sadece popüler kültür artık oldukça daha güzel ve anladığım kadarıyla tek bir şahıs bile Kahan hakkında negatif bir söz yayınlamadı. Görünen o ki kültür buna aç; Burlington’da yaşayan 25 yaşındaki Cormac Stevens bana “Tur ürünlerini her yerde görüyorsunuz” diyor. Podcast’in sunucuları Kim Haftalık?, Bir ihtimal hemen hemen adını duymadığınız fakat muhtemelen duyacağınız ünlülerin kariyerlerini ortaya koyan kitap, onun son birkaç aydaki yükselişini “tam bir bağ kurulabilirlik saldırısı” olarak tanımladı.
Fakat hem de onun nostaljik göçmen Vermonter demografisinden olduğum için, ne kadar mide bulandırıcı olsa da Kahan’ın müziğinin çekiciliğine karşı bağışık değilim. Ekim başlangıcında Vermont’a giderken, meşhur kırmızı-altın rengi yaprakların zirvesinde, Kahan’ın o andaki en büyük hiti “Dal Drunk” çalıyor ve birden ağlıyorum, evimi özlüyorum. ve o zamandan beri taşınan aile. Liseden en iyi arkadaşlarıma bildiri attım ve onlar da bu duyguyu bildiklerini, Noah Kahan’a da ağladıklarını söylediler. Bu, kız kardeşimi arayıp ona, eğer çoğumuz geri dönecek olursak, belediye meclisine aday olabileceğinizi ve benim de mahalli haftalık bir gazete için yazabileceğimi söyleme isteği uyandıran türde bir müzik; burası hâlâ bir başkasının olduğu türden bir yer. alternatif haftalık. Cenup Kaliforniyalı bir indie rock züppesi olan nişanlım, bu tür türün ne kadar utanç verici olduğuyla dalga geçmenin tam ortasında; anlamıyor elbet, fakat o süre Kahan önlerinde tıngırdatırken tarlalarda hıçkıran çocuk sürülerini, evlerinin insan temsilini anlıyorum.
10 yıl sonrasında, kendilerinin bu genç versiyonuna dönerek baktıklarında, her şey hakkında birazcık bayat hissetmeleri oldukça olası, tıpkı şu anda “vur vur hey”in birazcık bayat görülmesi şeklinde. Gene de büyük olasılıkla, evden ayrılırken ya da kalmayı tercih ederken anıtsal ve dehşet verici bir periyodu temsil eden tek Vermont bölge koduna minik bir saygı duruşu olan “802” dövmelerine baktıkları şeklinde bakacaklar. Vermont’un, New England’ın ya da herhangi bir pitoresk fakat hem de bir nevi depresif yerin bir dövmeye, bir şarkıya, bir sanatçıya ya da hatta bir türe indirgenemeyeceğini, sadece arada bir bunu bilecekler. sanki olabilirmiş şeklinde geliyor. Sherwood şu şekilde diyor: “TikTok’taki insanoğlu ‘Bu şarkıyı tam anlamıyla benim için yazdı’ diyorlar ve ben de ‘Hayır, o şarkıyı tüm Vermont’lular için yazdı’ diye düşünüyorum. Bunu bizim için yazdı.”
Bu sütun ilk olarak Vox Culture bülteninde gösterildi. Buradan kaydolun böylece bir sonrakini kaçırmazsınız, ek olarak haber bültenine hususi fırsatlardan yararlanırsınız.