'Bu bir fırtınaydı … şimdi bir kasırga': Yaşam krizinin maliyeti unutuldu mu? | İngiltere haberleri

Aida'nın yaşamak için ayda 99 £ ile bir gıda bankasına döndü.

“Bu çok zor. Son derece zor. Ama yaşamak zorundayım,” diyor Aida Mascarenhas. 75 yaşındaki bize 99 £ 'lık faturalarını ödedikten sonra bıraktığı tek şey olduğunu söylüyor. Aida'nın konaklaması yerel otorite tarafından sağlanmaktadır.

“Bir ayda doksan dokuz pound – yatak, yastık veya başka bir şey için bile. Bir ev için pek çok şey.”

Gıda Bankası'nda Aida, hafta boyunca onu almak için dinleyici notları toplamak için çağrılır.

Bu gıda bankasını Romford'daki Marks Gate Topluluğu Hub'da en son ziyaret ettiğimizden üç yıl geçti. Essex, Yaşam krizinin maliyeti bir nesilde en kötü olarak tanımlanırken.

Üç öğütme yılının sona ermesinden sonra, gıda bankası organizatörü – ve müşterileri – bize işlerin gelişmediğini söyleyin. Aslında, işlerin daha da kötüleştiğini düşünüyorlar.

Yaşam Maliyeti Hesap Makinesi: Faturalarınız ne kadar artıyor?

“Genel olarak Yaşam Maliyeti Kriz üç yıl önce önemli ölçüde arttı. Daha da kötüsü, “diyor Marks Gate Yardım Projesi'nin kurucusu Asma Hap.

“Bizim gibi hayır kurumları için zaten bir fırtına oldu ve şimdi bir kasırga. Kesinlikle meşgulüz.”

Asma, insanları ileri çağırmak için koşuyor – onlara patates, makarna ve baharat gibi temeller sunuyor.

Bize her zaman erken geldiğini söylüyor, malzemelerin tükeneceği endişeli.

Gıda bankasında sırada büyük bir bavul sürükleyen bir kadın var – fermuarları büyük bir şişe yemek yağına itmek için geri çekiyor ve gıda bankasının ona vereceği her şey.

Asma, merkeze gelen neredeyse tüm insanları beyaz olmayan İngiliz, birinci nesil göçmenler olarak tanımlıyor.

Çoğu, bilgisayar becerileri veya çok az bilgisayarı olan veya hiç İngilizce olmayan İngilizceyi kırdığını ve değişen bir fayda sistemine erişmek için yardım istediğini söylüyor.

“Aynı zamanda karşılaştıkları birçok engelle ilgili. Çok fazla teknoloji meraklısı değil. Eskiden önemli ölçüde azalmış çok fazla konsey vergi desteği alıyorlardı.

İnsanların tam anlamıyla telefonlarını yüzlerimize koyduk ve 'bizim için yap' dedik.

👉 Podcast uygulamanızda Sky News Daily Daily dinleyin 👈

İnsanların neden tüm topluluklar boyunca örme mücadele ettiklerini söylediklerinin iplikleri. Toplum merkezinden gelen yolun karşısında, yaşam maliyetinin unutulduğunu hissettiklerini tekrar tekrar söyleyen insanlarla konuşuyoruz.

Sky News'ten daha fazlasını okuyun:
Fayda kesintileri ve artan maliyetler üzerindeki korkular
Açıklayıcı: Nisan ayında hangi faturalar yükseliyor

Bir kadın bize şöyle diyor: “İnsanların nasıl yaşayacağını bilmiyorum. Yukarı ve yukarı koymaya devam ediyorlar. Her şey. Gaz faturası, elektrik faturası, konsey faturası hakkında endişeleniyorsunuz.

“Ve çaresiz insanları tanıyorum ve faturalarını ödeyemiyorlar ve mahkemeye çıkmaktan endişe ediyorlar.”

Üç yıl önceki adımlarımızı geri çekmeye devam ederek, Doğu Londra'da havlamaya geri dönüyoruz ve tanıdık bir yüzle tanıştığımız bir Launderette'i tekrar ziyaret ediyoruz – son 10 yıldır işte çalışan Myriam Sinon.

Ona en son tanıştıktan üç yıl sonra burada duracağımızı ve işler iyileşmeyeceğini hayal edip etmediğini soruyorum.

“Daha kötü olacağını beklemiyordum” diyor.

Myriam, elektrik fiyatlarının son üç yılda dört katına çıktığını söylüyor – ancak LaUnderette, müşterileri uzaklaştıracağından korkarak fiyatları artırmadı.

Herkesin bir şeyleri yıkaması gerekiyor ve insanların maliyeti paylaşmanın yollarını bulduğunu söylüyor – makineler için maksimum yük yaratmak için bildikleri insanlardan yıkama toplama.

İnsanlar görünürde bir son görmeyi umuyorlar. Ancak işler iyileşmezse Myriam'ın keskin bir tahmini var.

“Her seferinde suç olacak” diyor. “İnsanlar yeterince para almadıklarında çalmaya başlarlar. Sizi bir saat veya telefon için öldürebilirler.”