Bu adam Hiroşima bombalamasından kurtuldu – ve hepimiz için keskin bir uyarı var | Dünya Haberleri

Toshiyuki Mimaki onunla tanıştığımızda bitkin düşüyor.

83 yaşındaki sandalyesine batıyor, gözlerini kapatıyor ve kısa tutmamızı istiyor.

Ama sonra konuşmaya başlar ve yaşı hikayelerinin gücüyle erir gibi görünüyor.

Hiroşima'nın atom bombasından kurtulan, nükleer silahsızlanma için ömür boyu süren bir savunucu ve geçen yıl Nobel Barış Ödülü sahibi.

Ama şimdi, bombalamanın 80. yıldönümünde, anılardan daha fazlası ile geliyor – bir mesajı var ve keskin.

“Şu anda en tehlikeli dönem” diyor.

“Rusya bunu kullanabilir [a nuclear weapon]Kuzey Kore kullanabilir, Çin bunu kullanabilir.

“Ve Başkan Trump – o sadece büyük bir karmaşa.

“Savaş veya nükleer silahsız bir dünya için çekici ve çekici olduk – ama dinlemiyorlar.”

Devamını oku:
Atom bombasını inşa eden 'Dünyaların Destroyeri'

'Bir ses duymadım'

Bay Mimaki, ABD Hiroşima şehrine bir atom bombası bıraktığında üç yaşındaydı.

Savaşta ilk kez bir nükleer silah kullanıldı ve çatışma tarihindeki en korkunç olaylardan biri olarak hatırlandı.

Her beş sakinden biri olmak üzere 70.000'den fazla insanı öldürdüğü, yaklaşık 4.000 ° C'lik bir zemin sıcağını açığa çıkardığı, yolundaki her şeyi erittiği ve şehrin üçte ikisini düzleştirdiği tahmin ediliyor.

Korkunç hikayeler yavaşça damlattı, karartılmış cesetler ve kurbanları paçavra gibi asılı.

“Hatırladığım şey dışarıda oynadığım ve bir flaş vardı,” diye hatırlıyor Mimaki.

“Hipokentre'den 17 km uzaktaydık. Bir patlama duymadım, bir ses duymadım, ama aydınlatıldığını düşündüm.

“Sonra öğleden sonraydı ve insanlar sürülmeye başladı. Bazıları saçları karışıklık, giysiler düzensiz, bazıları ayakkabı giymiyor, bazıları ayakkabı giymiyor ve su istemişti.”

'Şehir artık orada değildi'

Dört gün boyunca babası şehir merkezinde işten eve dönmedi. Duygu ile, annesi tarafından, kendisi ve gençliği, onu bulmaya çalışmak için çektiği yolculuğu anlatıyor.

Şimdiye kadar seyahat edebilecekleri şimdiye kadar vardı, yıkım çok büyüktü.

“Babam dördüncü gün eve geldi” diyor.

“Bodrumdaydı [at his place of work]. İş kıyafetlerine dönüşüyordu. Bu şekilde hayatta kaldı.

“Zemin seviyesine geldiğinde, Hiroşima şehri artık orada değildi.”

'İnsanlar hala acı çekiyor'

Üç gün sonra ABD, Nagasaki şehrine başka bir atom bombası bırakacak ve koşulsuz bir Japon teslimiyetini ve İkinci Dünya Savaşı'nın sonunu getirecekti.

[1945'insonundaherikişehirdengelenölümücretinintahmini210000'eyükseleceğivebugünekadarkaçkişininkanserlerevediğeryanetkilerehayatınıkaybettiğitamolarakbilinmiyor

Mimaki, “Hala şimdi bile oluyor. İnsanlar hala radyasyondan muzdarip, hastanede.”

“Kanser almak çok kolay, kanser bile alabilirim, şimdi endişelendiğim şey bu.”

Trajik bir şekilde, bombaya yakalanan birçoğu hayatlarının çoğu için damgalama ile yaşadı. Radyasyonun etkisi hakkındaki yanlış anlamalar, sık sık işten kaçındıkları ve işler için veya evlilikte bir ortak olarak reddedildikleri anlamına geliyordu.

Bu nedenle birçoğu Hibakusha (atomik bombalardan etkilenen bir kişi) olarak statülerini gizlemeye çalıştı ve şimdi, daha büyük yaşta, hak sahibi oldukları finansal desteği talep etmekte zorlanıyor.

Ve sonra muazzam psikolojik yara izleri, TSSB ve yaşam boyu ruh sağlığı sorunları var. Birçok Hibakusha, o gün gördükleri hakkında asla konuşmayı ve hayatta kaldıkları suçluluk ile yaşamayı seçti.

Bay Mimaki için, kendisinin ve yaşı hakkında başka bir genç kızın nasıl radyasyon zehirlenmesi olduğuna inandığı şeyle nasıl hastalandığına dair bir hikayeyi anlattığında orada.

“Öldü ve ben hayatta kaldım,” diyor gözlerinde ağır bir iç çekiş ve zorla.

Daha sonra hayatını savunuculuğa adadı ve Nihon Hidankyo adı verilen bir grup atom bombası kurtulanının eş başkanıdır. Üyelerine 2024 yılında Nobel Barış Ödülü'ne layık görüldü.

'İnsanlar savaşı neden bu kadar çok seviyor?'

Ama hissedebileceği herhangi bir gururla çok fazla durmuyor. Bomba yaşayan hafızadan kaybolana kadar uzun olmadığını biliyor ve şimdi onlarca yıldan daha çalkantılı görünen bir dünyada bunun ne anlama gelebileceğinden derinden korkuyor.

Gerçekten de, onun gibi savunuculuğa rağmen, dünyada dokuz ülkenin elinde hala 12.000 nükleer savaş başlığı var.

“Gelecekte, ne zaman kullanabileceklerini asla bilemezsiniz. Rusya-Ukrayna, İsrail-Gazza, İsrail-İran-her zaman bir yerde bir savaş var” diyor.

“Bu hayvanlar neden insanlara savaş gibi adını veriyor?

“Bunu söylemeye devam ediyoruz, onlara söylemeye devam ediyoruz, ama geçmiyor, 80 yıl boyunca kimse dinlemedi.

“Biz Hibakusha'ız, mesajım bir daha asla Hibakusha'yı yaratmamamız.”