Belgrave Circle etkisi İngiltere siyasetini etkiliyor | Siyaset Haberleri

Bu Leicester'daki bir kavşakla ilgili bir hikaye.

Çok özel bir kavşak değil.

Ancak bu bize İngiliz siyaseti hakkında bir şeyler söylüyor.

Şehrin kuzeyindeki Belgrave Circle, Mart 2015'te yerel olarak “Skegness'e Açılan Kapı” olarak bilinen eski bir tren istasyonunun yerinde açıldı.

Aynı yılın ilerleyen saatlerinde Leicester, ülkenin geri kalanıyla birlikte 2015 genel seçimleri için sandık başına gitti.

Oy gördü David Cameron çoğunluğu kazanmak ve Ed Miliband İşçi Partisi liderliğinden istifa edin.

Ancak Belgrave Çevresi civarında farklı bir şeyler oluyordu.

Çünkü burası LeicesterParlamentonun üç seçim bölgesi bir araya geldi ve 2015'te hepsi çoğunluklarının arttığını gören İşçi Partili milletvekilleri tarafından tutuldu.

Şimdi farklı bir hikaye.

Döner kavşağın ortasında durun ve yüzünüz Abbey Park'a dönük olsun; şehrin kalan tek İşçi koltuğunu, kabine bakanı Liz Kendall'ın koltuğunu göreceksiniz.

Arkanızı dönün ve B&M Home Store'a bakın; oradaki tek yeri bulacaksınız Muhafazakarlar Geçen seçimde gündeme geldi.

Bu garip olay olaydan sonra yaşandı. İş gücü Oylar, her ikisi de aynı zamanda şehrin eski milletvekilleri olan iki bağımsız aday tarafından bölündü.

İşçi Partisi'nin oy payı burada yarı yarıya azaldı, ardından da biraz azaldı.

Muhafazakar Parti'nin oyları da düştü ama partinin ortadan gelip 4 bin oyla sandalyeye oturmasını engellemeye yetecek kadar değil.

Ancak bu kavşağın güneyine doğru yürüdüğünüzde bağımsız bir adayın bir adım daha ileri gittiği yere ulaşırsınız.

Yerel gözlükçü Shockat Adam, geçen yıl Gazze ve Orta Doğu'daki olaylara odaklanan bir kampanyada ön sıradaki Jonathan Ashworth'u yenerek bu koltuğu kazandı.

Geçtiğimiz Temmuz ayında bu döner kavşakta yaşananlar tek seferlik değil. Bu fenomenin ülke çapında yükselişte olabileceğini gösteren pek çok kanıt var.

Seçimden bu yana İşçi Partisi'nin oy payı düştü ve sağ ve soldaki isyancı partilere verilen destek arttıkça tabanı da kırıldı.

Bu konunun odak noktasının büyük bir kısmı Reform Birleşik Krallık'ı ve İşçi Partisi'nin orta bölgelerde ve kuzeydeki geleneksel 'kırmızı duvar' koltuklarında Nigel Farage'ı nasıl durdurabileceği üzerine oldu.

Ve evet, İşçi Partisi sağdaki Reform'a destek sızdırıyor. Ancak solda kaybedilen oy sayısının fazlalığı çoğu zaman konuşulmuyor.

Zack Polanski liderliğindeki yenilenmiş Yeşiller Partisi, bazı anketlerde İşçi Partisi'ni yakından takip ederken, Sizin Partiniz eski Corbynliler, bağımsız Gazze yanlısı adaylar ve daha sert sol gelenekten gelenler arasında ayrı bir savaş gücü oluşturmaya çalışıyor.

Bir sonraki seçime gelindiğinde bunların hepsinin geniş kapsamlı sonuçları olabilir.

Sky News, 404 İşçi Partisi koltuğunun tamamını, soldaki bu yeni güçler açısından ne kadar risk altında olduklarına göre sıraladı. Bu 'güvenlik açığı endeksini' oy verme geçmişi, nüfus ve demografik veriler gibi faktörleri kullanarak oluşturduk.

En savunmasız ilk 25 kabine bakanı arasında, İçişleri Bakanı Shabana Mahmood dördüncü sırada, Sir Keir Starmer on üçüncü sırada ve Başbakan Yardımcısı David Lammy yirmi üçüncü sırada yer alıyor.

İşçi Partisi'nin bu büyük canavarlarının üçü de son seçimde çoğunluklarının bir Yeşil aday, bağımsız bir aday veya ikisinin bir karışımı tarafından kesildiğini gördü.

Birmingham Ladywood'da bağımsız ve yeşil adayların kazandığı toplam oy sayısı İçişleri Bakanı'nın kazandığı oy sayısını aşıyor.

Yeşiller ve Partinizin yerel “ilerici anlaşmalar” fikrine açık olabileceklerini belirttiği göz önüne alındığında, bu durum sorun yaratabilir.

Ancak komşu seçim bölgesi Birmingham Hodge Hill ve Solihull North'ta geçen yılın sonuçları, tamamen farklı bir sonucun nasıl gerçekleşebileceğini gösteriyor.

Burada İşçi Partisi'nin oyu yine solcu bir isyancı aday tarafından bölündü; bu sefer George Galloway'in İşçi Partisi'nden.

Ancak Reform nedeniyle muhafazakarların oyları da yarı yarıya azaldı.

Eğer Nigel Farage böyle yerlerde sağı birleştirebilirse, Tory'lerin Leicester'da yaptığı gibi, ortayı bulabilir.

Peki hükümet nasıl karşı koyabilir?

Üst düzey rakamlara göre cevabın bir kısmı, işçi hakları reformları ve kira revizyonları gibi politika platformlarının daha solcu kısımları hakkında daha çekici bir hikaye anlatmaya çalışmak.

Bu hikayelerin 2026'da ekonomi, NHS ve göç gibi büyük iç öncelikler konusunda köşeye dönmeye başlandığı (ya da belki daha doğru bir ifadeyle, eğer) daha fazla duyulacağı umulmaktadır.

Eğer bu gerçekleşmezse, İşçi Partisi için gerçek tasarruf lütfu taktiksel oylama olabilir.

Yeşiller ve Partiniz, sonuçta Reform'un yararına olsa bile hükümete karşı kampanyalarını sürdüreceklerini açıkça ortaya koydu.

Sky News'den daha fazlasını okuyun:
Avustralya istihbarat incelemesine başlıyor
Mühendis uzaydaki ilk tekerlekli sandalye kullanıcısı oldu

Daha az açık olan ise ülke genelindeki solcuların bunu yapıp yapmayacağı.

Downing Caddesi'nde Nigel Farage'ın ortaya çıkması ihtimaliyle karşı karşıya kalırlarsa burunlarını tutup İşçi Partisi'ne sadık kalabilirler mi?

Bütün bunlar şu soruyu akla getiriyor: Onların en büyük düşmanları kim: hükümet mi yoksa Reform mu?

Bakanlar, İşçi Partisi'nin Nigel Farage için tek “siper” olduğundan bahsederken zaten ikili bir tercihi vurgulamaya çalışıyorlar.

Önümüzdeki yıllarda bu Reform karşıtı oylamayı harekete geçirmek için daha fazla girişimde bulunulmasını bekliyoruz.

Ancak Leicester'ın Belgrave Çevresi çevresinde yaşananlar bunu daha da zorlaştırdı. Geçmiş yıllarda sağın peşini bırakmayan aynı siyasi kırılma şimdi solda da tekrarlanıyor.

İşçi Partisi'nin seçim sonuçlarını alma yeteneği, Temmuz 2024'te eski püskü bir East Midlands kavşağında yaşananların birkaç yıl içinde ülke çapında yeniden yaratılıp yaratılmayacağı konusunda belirleyici olabilir.