Auschwitz Survivor, kampın kurtuluşunun 80. yıldönümü öncesinde 'Dünya İkinci Dünya Savaşı'ndan öğrenmedi' korkuyor | Dünya Haberleri

Auschwitz mağdurları Sky News'e kötümserlikleri hakkında, toplama kampının kurtuluşunun 80. yıldönümü öncesinde tarihten derslerin öğrenilmediğini söyledi.

“Umarım yanılıyorum,” diyor Survivor Ivor Perl. “Ama var […] Bir kişi tarihten öğrenmezse, tekrar yaşamaya lanetlendiğinizi söylüyor. “

Ivor yaklaşık 93 yaşında ve Nazi toplama kampındaki zamanı hakkında halka açık bir şekilde konuşabilmesi yarım yüzyıl sürdü.

“Ben daha gençken kendi kendime düşündüm, 'Bu dünyaya korkunç bir zamanda geldim, 1932, en azından ayrıldığımda dünya daha iyi bir yerde olacak' 'diyor. “Ama çok, çok şüphe ediyorum.

“Sorunu iyileştirmek benim işim değil – benim işim size sorunun ne olabileceğini söylemek.

“Dünyanın öğrendiğini görmek için hiçbir işaretim yok [any lessons from] İkinci Dünya Savaşı. “

Nazilerin anakara Avrupa çapında inşa ettiği sayısız ölüm kampından sadece biri olan Auschwitz'de çoğunlukla Yahudi olmak üzere bir milyondan fazla insan öldürüldü. Pazartesi günü, dünya liderleri kurtuluşundan bu yana 80 yıl sonra Auschwitz-Birkenau'da toplanacaklar.

Ivor, 12 yaşında Macaristan'dan Auschwitz'e sınır dışı edildi. Nazi muhafızlarına daha yaşlı olduğunu ve kendini köle işçiliği yapmak için gönderildiğini gördü. Yalanını neredeyse kesinlikle gaz odalarından kurtardı.

Ebeveynleri ve dokuz çocuğundan sadece Ivor ve kardeşi Alec hayatta kaldı.

“Bugün neden yaşadığımı biliyor musun? Çünkü Yidce konuştum,” diyor Ivor. “Yidiş Alman'a çok benziyor.”

Sığır kamyonları Auschwitz'e vardığında, Ivor'un gördüğü ilk şeylerden biri “çizgili üniformalarda çalışan insanlar” idi.

Açıklıyor: “Onlar Polonyalı Yahudilerdi ve söylemeye devam ettiler [in Yiddish] 'Tüm yiyecekleri yiyin, yiyecek kurtarmayın' ve 'istenirse, çocuklar en azından 16 yaşında olduklarını söylemelidir'.

“Yürüyüşe başladık ve annemin tarafına gittim. Ve dedi ki, 'Hayır sevgilim, kardeşine geri dön, bana gelme' dedim: 'Lütfen anne, kalayım'.

“Daha sonra Dr Mengele olduğunu söyleyen beyaz eldivenli bir subay, sağa veya sola işaret etti. Soldaki, ölüm için.”

Dr Mengele Ivor'a kaç yaşında olduğunu sordu. “'16' dedim. Yüzünü bugüne kadar bile görebiliyorum.

“Dedi ki: 'Tamam, sağa git'. Ona 12 yaşında olduğumu söyleseydim, bugün hayatta olmazdım.”

'Çocuklarıma ne olduğunu nasıl söyleyebilirim?'

Sky News, Sağlık ve Sosyal Bakım Örgütü Yahudi Bakımı tarafından işletilen Kuzey Londra'daki Holokost Hayatta Kalanlar Merkezi'nde Ivor ile buluşuyor. Başka bir Auschwitz mağduru Susan Pollack'e katıldı.

Susan'ın kampın hatırlanması yıllar içinde solmadı. “Auschwitz'in anısı ve Auschwitz'e giden tren aklımda asla kendini kaybetmeyecek” diyor. Susan kampa geldiğinde başı traş edildi ve kıyafetleri değişti.

“Annem gaz odasına gönderildi” diyor.

Devamını oku:
Kral Auschwitz Liberasyonunun 80. Yıldönümü'ne katılacak
Serbest bırakılacak en son İsrail rehinelerinin isimleri
Gazze ateşkes anlaşması ne diyor?

Şimdi 94 yaşındaki Susan, Londra'da yaşıyor ve yıllarca tanıklığını okullarda vererek geçirdi.

Savaştan sonra İsveç ve sonra Kanada'ya taşındı, burada da hayatta kalan kocası Abraham ile tanıştı. Üç çocukları vardı.

Kocasının Holokost sırasında gördüklerini tartışmakta isteksiz olduğunu söylüyor. “Bunun hakkında konuşmak istemedi, yeni bir hayata başlamamız gerektiğini söyledi – çocuklarımız vardı, zehirlemek istemedik [their lives]. “

Bazen çocukları neden büyükanne ve büyükbabalar da dahil olmak üzere daha geniş bir aileleri olmadığını sorabilirler. “Onlara oldukları gibi gazlandıklarını söyleyemedim” diyor. “Doğal ölümlerden öldüklerini söyledim.

“Bize neden amcaları veya teyzeleri olmadığını soracaklardı, [and] Neden normal bir hayatımız yok?

“Onlara ne olduğunu nasıl söyleyebiliriz?”