'Terapistimin benimle ilgilenmesi gerekiyordu… ama artık kendimle ilgilenmeyi bıraktım' | İngiltere Haberleri

Uyarı: Bu makale intihar ve cinsel saldırıya göndermeler içermektedir

“Facetime, mesajlaşma veya arama olsun, her gün konuşuyorduk. Kendimle ilgilenmeyi bıraktım. Kaygılarım vardı ve amacım ona yardım etmekti. Kesinlikle intihara meyilliydim ve bunu ona düzenli olarak ifade ettim.”

35 yaşındaki Kira Mitchell, ailesinde yaşanan bir kaybın ardından NHS tarafından bir terapiste atandı.

İlk başta ortak ilgi alanları üzerinden bağ kurdular, ancak kısa süre sonra terapistin profesyonel sınırları bulanıklaştırdığı ortaya çıktı.

Ona yardım etmesi gereken terapist kişisel ayrıntıları açıklamaya başladı ve Kira'nın hastadan çok terapist gibi hissetmesine neden oldu.

“Onun yanında endişe hissettim, sağlığı konusunda çok endişelendim. Ailevi bir sorunu vardı, biri vefat etti ve bana bu kişinin kendisi olması gerektiğini söyledi.

“Zaten bu gerçekten üzücü… ama benimle ilgilenmesi gereken kişinin terapistim olması gerekiyordu.”

Terapist onu arayıp telefonu kapattıktan hemen sonra Kira bir şeylerin yolunda gitmediğini hissetmeye başladı. Daha sonra aramaların kaza olduğunu söyleyecekti.

Kira, “Kendimi umursamayı bıraktım” diyor. “Endişem vardı ve amacım ona yardım etmekti.”

Kira'nın ruh sağlığı bozulunca terapistin davranışını bildirdi ve işten çıkarıldı.

Ancak bu terapist özel olarak çalışmaya devam ediyor; bugün Birleşik Krallık'ta kendisini terapist olarak adlandırmaktan alıkoyan hiçbir şey yok.

Profesyonel bir sicil kaydında kalıyor ve ne olduğuna dair herhangi bir kamu kaydı olmaksızın hizmetlerinin reklamını çevrimiçi yapıyor.

Yasal gri bölge

Kira'nın öyküsünün de gösterdiği gibi, Birleşik Krallık'ta herkes kendine terapist diyebilir.

Danışmanlar ve psikoterapistler için herhangi bir düzenleme bulunmamakla birlikte yalnızca belirli psikolog türleri düzenlenmiştir.

Bu unvanlar yasal olarak korunmamaktadır, dolayısıyla pratikte herkes resmi bir eğitim, nitelik veya gözetim olmadan kendisini terapist olarak tanıtabilir; kötü davranıştan sonra bile.

Ve pek çok insan bunu bilmiyor.

İngiliz Danışmanlık ve Psikoterapi Derneği (BACP) ve YouGov'un son rakamlarına göre Britanyalıların neredeyse yarısı (%48) yanlışlıkla terapistin doktor, ebe veya diş hekimi gibi düzenlenmiş bir unvan olduğunu düşünüyor.

Bu arada BACP/YouGov'un bulgularına göre neredeyse 10 kişiden dokuzu Birleşik Krallık'ta “terapist” unvanıyla ilgili herhangi bir düzenleme olmadığını bilmiyor.

COVID salgınından bu yana, sosyal medyada, sağlıklı yaşamda ve kendi kendine yardım alanlarında 'terapi konuşması'ndaki kültürel patlamanın yanı sıra zihinsel sağlık desteğine olan talep de arttı.

Ayrıca terapistleri tarafından istismara uğrayan bazı yüksek profilli vakalar da yaşandı.

2024 yılında Ella Janneh, terapi seansı sırasında kendisine cinsel saldırıda bulunan terapist Michael Lousada'ya karşı açılan hukuk davasını kazandı. Savunması, Bayan Janneh'nin “terapötik bir teknik” olarak penise penetrasyon talep etmesiydi.

Hukuk davasında hazır bulunan İşçi Partisi Milletvekili Dawn Butler, durumun acil olduğunu söyledi.

Bana “Bunun düzenlenmiş bir endüstri olması gerekiyor” dedi. “Bu, gücün ve birinin savunmasızlığının kötüye kullanılmasıdır ve bunun daha detaylı incelenmesi ve yasanın değişmesi gerekiyor.”

Geçen Aralık ayında, “tokat atan terapist” Hongchi Xiao, atölyelerinden birinin ardından diyabetik bir kadının ölmesi nedeniyle 10 yıl hapis cezasına çarptırıldı.

İngiliz Danışmanlık ve Psikoterapi Derneği ve Birleşik Krallık Psikoterapi Konseyi (UKCP) tarafından tutulanlar gibi gönüllü kayıtlar mevcut olsa da, bunlar yasal olarak zorunlu değildir.

Bu yasal düzenlemenin olmayışı, bu unvanları kullananlar için herhangi bir yeterlilik veya sorumluluk garantisinin olmadığı anlamına gelir.

Sağlık ve Sosyal Bakım Seçilmiş Komitesi başkanı Liberal Demokrat Milletvekili Layla Moran bana “daha fazla insanın öleceğinden” korktuğunu söyledi.

“Bunun bazı trajik vakalarını gördük” dedi. “Bu yeterince iyi değil. Aileleri mahrum bırakıyor ama aynı zamanda iyi terapistlerin, bunu doğru nedenlerle yapan insanların bu fırçayla lekelenmesi anlamına da geliyor.”

Sağlık Bakanı Wes Streeting bana düzenleme eksikliği konusundaki endişelerini paylaştığını söyledi.

“Buna bakmaya her zaman açığım” dedi.

“İnsanların kandırılamayacağından, kendilerini tıp uzmanı olarak tanıtan kişilerin tıp uzmanı olduğundan emin olmamız gerektiğini düşünüyorum.

“Dolayısıyla bu alana girmekten ve yasanın nerede sıkılaştırılması gerektiğine bakmaktan çok mutluyum.”

Alternatif terapi

Terapiye olan talep artıyor; İngiliz Tabipler Birliği'ne (BMA) göre, İngiltere'deki ruh sağlığı hizmetleri 2024'te rekor 5,2 milyon yönlendirme aldı (2019'a göre %37,9 artış).

Better Help ve diğer uygulamalar gibi hizmetler, ruh sağlığı dünyası için Uber'e benzedi ve kullanıcıların birkaç gün içinde kaydolmasına ve bir sonraki uygun lisanslı kurul onaylı terapistle eşleşmesine olanak tanıdı.

Ancak düzenlenmemiş terapi herkes için sorun değildir.

Kimlerin kendilerini danışman, psikoterapist ve hatta psikolog olarak adlandırabileceğine dair hiçbir yasal koruma bulunmadığından, müşteriler genellikle doğrulanmış eğitim veya referanslardan ziyade güvene, kişisel ilişkiye veya itibara güvenmektedir.

Bu tür bir durum şaşırtıcı derecede yaygındır.

BACP ve YouGov'un aynı araştırmasına göre terapiye katılan kişilerin yalnızca yarısı, uygulayıcılarının niteliklerini kontrol ettiklerini söylüyor.

'Terapist benden onu Selfridges'e götürmemi istedi'

Maryam Meddin, sektördeki düzenlemesiz gri alana çözüm bulmak amacıyla başlattığı bir kuruluş olan The Söke'nin kurucusudur.

Sorun onun kişisel deneyimine sahip olduğu bir konu.

“Bir terapist bulma konusuyla çok ilgilenmiştim ve biri bana Amerika'dan gelen birini tavsiye etti.

“Ben oradayken kendine kahvaltı hazırlayan bir kadınla iki saatlik bir seans yaptım… Kendisi de müşterilerinden biri olan ortak tanıdıkları hakkında bazı bilgiler verdi ve seansın sonunda benden onu Selfridges'e götürmemi istedi.”

Maryam, terapistlerin belirli bir kurum veya kuruluşa akredite olmasının yasal düzenleme yoluyla zorunlu hale getirilmesinin “doğru yönde atılmış bir adım” olacağını söylüyor.

UKCP de buna katılıyor ve mesleğin yasal düzenlemesini destekleyeceğini söylüyor.

Hastalar 'terapistlere büyük güveniyor'

Sağlık hizmetleri düzenleyicisi olan Profesyonel Standartlar Otoritesi (PSA), kayıtsız terapistlere erişen kişilerin “ve neden olabileceği zarardan” endişe duyduğunu söyledi.

Sky News'e “Hizmet kullanıcıları terapistlerine büyük miktarda güven ve güven duyuyorlar” dedi.

Kira'nın terapisti hâlâ UKCP'ye kayıtlı ve bireysel vakalar hakkında yorum yapamayacağını söylüyor.

Devam eden bir soruşturma var; Kira'nın terapisti NHS kararına itiraz etti ve UKCP'nin geçici uzaklaştırma emirleri yalnızca aşırı durumlar içindir.

Kira'nın terapistini görevlendiren NHS Trust, “bireysel istihdam konularında yorum yapamayacaklarını” söylüyor ancak “hastalarımızın güvenliği ve refahının en büyük önceliğimiz olduğunu” ekliyor.

Bir sözcü şunları ekledi: “NHS, özel terapi uygulamalarını düzenlemek veya denetlemekten sorumlu değildir ve bir terapistin özel muayenehanedeki davranışına ilişkin herhangi bir endişe, doğrudan bu kuruluşa veya düzenleyiciye iletilmelidir.”

Bu arada UKCP şunları söyledi: “Yasal düzenlemenin yokluğunda, terapi arayan herkesi UKCP gibi PSA onaylı bir kayıtta listelenen bir uygulayıcıyı seçmeye çağırıyoruz.

“Bu kayıtlar bağımsız olarak güvence altındadır, eğitim ve etik açısından yüksek standartlar belirler ve hesap verebilirlik ve bir şeyler ters giderse telafi için açık sistemler içerir.”

Etik ve şeffaflığa güvenmek

Terapi kelimesinin çok fazla ağırlığı var ve her yerde kullanılıyor.

İnsanların zihinsel sağlıkları hakkında konuştuğunu duymak daha az tabu haline geldi ve Birleşik Krallık'taki milyonlarca insan için bu, hayatlarının önemli bir parçası.

Birleşik Krallık, daha önce İşçi Partisi hükümeti altında yürütülen tartışmaların Muhafazakar/LibDem koalisyonunun iktidara gelmesiyle durduğu 2010 yılından bu yana mesleği düzenlemeyi ciddi olarak düşünmedi.

Yıllar sonra manzara değişti: Terapi, Instagram infografikleri, travma dili TikTok'ları ve kendi kendine teşhis trendleri tarafından popüler hale getirilen çevrimiçi bir konuşma noktası haline geldi.

Bakımın kalitesi genellikle kurallara veya gözetime değil, bireysel uygulayıcıların etik değerlerine ve şeffaflığına bağlıdır.

Bazı terapistler akreditasyondan bağımsız olarak katı standartları korurlar; diğerleri asgari düzeyde eğitimle, denetim olmadan ve bir şeyler ters giderse hesap verebilirlik yolu olmadan çalışırlar.

Bu arada kamuoyu bu farkın büyük ölçüde farkında değil.

Duygusal açıdan sıkıntılı veya intihara meyilli hisseden herkes, yardım için 116 123 numaralı telefondan Samaritans'ı arayabilir veya Birleşik Krallık'ta [email protected] adresine e-posta gönderebilir. ABD'de bölgenizdeki Samaritans şubesini arayın veya 1 (800) 273-TALK'ı arayın