Açılan ağlayan bebekler bu Afganistan hastanesini doldurun – ebeveynlerin her gün korktuğu son olabilir | Dünya Haberleri

Afganistan'daki Badakhshan'ın İl Hastanesinde sıkıntıyı görebilirsiniz, hissedebilirsiniz.

Uyarı: Bu makale, bazı okuyucuların üzücü bulabileceği içerik içermektedir.

Salonlar ağlayan bebeklerin sesi ile ağır. Yetersiz beslenen çocuklarla dolu odalar, birçoğu bir yatağa. Kırılgan, kırılgan cisimleri israf kemiklerini ortaya çıkarırlar, bazıları çok zayıftır, nefes almak için oksijen tanklarına bağımlıdırlar.

Afganistan benzeri görülmemiş bir açlık kriziyle karşı karşıya. BM'ye göre 4,7 milyondan fazla kadın ve çocuk yetersiz beslenme için acil tedavi gerektiriyor. Ve beş yaşın altındaki çocukların% 90'ı gıda yoksulluğu içindedir.

Ülkenin kuzeydoğusundaki Badakhshan'daki hastane ekibi, çocukları canlı tutmak için ellerinden geleni yapıyor. Ancak artan sayılar ölüyor.

Sadece son üç ayda, burada her üç günde bir bebek öldü. Elli üç bu yıl vefat etti – bu geçen yıl aynı zamanda% 50'lik bir artış.

Faysal 12 aylık. Şiddetle yetersiz besleniyor ve akut ishal var. Ancak bu koğuştaki birçok kişi gibi, başka ciddi komplikasyonları da var.

Bunlar arasında hidrosefali, suyun beyninin etrafında toplanmasına neden olan bir durum var. Zavallı annesi çok bitkin, yatağının yanında yerde yatıyor.

Bizimle konuşmak için otururken, yetersiz beslenmeye zaten üç çocuğu kaybettiğini açıklıyor.

“Onun ve bir sonraki adımdan endişe ediyorum,” diyor bana.

“Zaten üç çocuğumu kaybettim. İlk kızım sekiz yaşında öldü. İki buçuk yaşındayken iki çocuk daha vefat etti.”

Koğuş, açlıkla karartılmış kayıp görünümlü gözlerle doludur.

İzlenecek korkunç bir şey

Asma 13 aylık. Ama dokuz pounddan (4kg) biraz daha ağır – yapması gerekenlerin yarısından daha az.

Doktorlar gece hayatta kalamayacağından korkuyor. Ama oksijen taktı ve sabahları minnetle gelişmeye başlıyor.

“Gerçekten korkuyorum,” diyor annesi Khadijah gözleri dolduğunda.

“Elbette korkarım, çok ağladım. Doktorlara çok minnettarım, bebeğimi canlı tuttular. Onlara çok minnettarım” diyor.

Ama bu dokunma ve kızı için gidiyor ve göğsünün yükselip düşemediği uzun dönemler var.

İzlenmesi korkunç bir şey – gece gündüz oturan bir ebeveyn olarak hayal edin, bir sonraki nefesin sonuncusu olup olmadığını merak edin.

Burada kapılardan gelen umutsuz vakalar akışı var.

Bugün, sadece 12 yatağa 20 bebek var. Bazen daha kalabalık.

Aniden iki yeni varış var. Bunlardan biri, Küçük Masouda. Ailesi buraya gelmek için 13 saat seyahat etti – ne kadar az harcadıklarını harcadı.

O da hızlı bir şekilde oksijene yerleştirilmeli ve acı verici bir şekilde ince. Doktorlar bize başaramayacağından korktuklarını söylüyor.

Ekip, çok zorlu bir zamanda inanılmaz bir iş çıkarıyor. Ancak daha fazla personele, daha fazla ilaç, daha fazla ekipmana ihtiyaçları var.

Afganistan'daki hastaneler ve sağlık klinikleri büyük finansman kesintileri yaptı. Afganistan'ın en büyük yardım bağışçısı olan ABD, bu yıl neredeyse tüm fonlarını ülkeye çekti. Ve Taliban'ın kadınlar ve kızlar üzerindeki kısıtlamaları birçok uluslararası bağışçı için büyük bir engel olduğunu kanıtladı.

Çocukların hayatta kalma şansı üzerinde doğrudan bir etkisi var.

UNICEF iletişim şefi Daniel Timme şunları söyledi: “Afganistan'daki çocuklar için beslenme durumu çok ciddi ve sayılar kendileri için konuşuyor. Beş yaşın altındaki 3,5 milyondan fazla çocuk, hayatı tehdit eden 1,4 milyonun yaşamı tehdit eden israf biçimleri de dahil olmak üzere yetersiz besleniyor.

Diyerek şöyle devam etti: “Herkes için açık olmalı: Finansman, şimdi bu kadar yüksek yetersiz beslenme seviyesine sahip bir bağlamda gördüğümüz için düştüğünde, önlenebilir çocuk ölümleri yükseliyor.”

Hayati bir yaşam çizgisi

Kırsal alanlarda yoksulluk manzara kadar aşırıdır ve yetersiz beslenen çocukları olan ailelere yardım etmek zorlaşıyor.

Layaba Sağlık Kliniği hayati bir yaşam çizgisidir.

Bekleme odası, bebekleri için tıbbi yardım arayan annelerle doludur. Buradaki bazı kadınlar bize Taliban'ın çalışmaları ve para kazanmak üzerindeki kısıtlamalarının da bir rol oynadığını ve ailelerini beslemelerini zorlaştırdığını söylüyor.

“Onlar suçlanacaklar,” diyor bir kadın şaşırtıcı bir samimiyetle.

“Her kızın kendi hayalleri vardı. Doktor olmak istedim. Çocuklarım için sorumluluğumu ciddiye aldım. Ve kocamı da desteklemek istedim.”

Başka bir kadın bize bir öğretmen olarak kocasından daha fazlasını kazandığını söylüyor, ancak şimdi kendini finansal olarak katkıda bulunamıyor.

Taliban'ın yanıtı

Sky News ile yapılan özel bir röportajda, Taliban'ın sözcüsü Zabihullah Mujahid, yetersiz beslenme krizinin onlarca yıllık çatışmanın ürünü olduğunu söyledi.

Diyerek şöyle devam etti: “Ulusal kaynaklarımızı yeniden inşa etmek ve restore etmek için sıfırdan başlamak zorunda kaldık. İslam Emirliği bu zorlukları ele almak için mümkün olan her türlü çabayı gösteriyor.”

Bay Mücahid, hükümetinin “yetersiz beslenme, işsizlik ve diğer acil sosyal sorunlarla başa çıkma” için beş yıllık bir planı olduğunu söyledi.

Konuştuğumuz kadınların şikayetlerine yanıt olarak, Afgan ailelerinin “büyük çoğunluğu” ndaki erkeklerin ekmek sahibi olduğunu ve İslam emirliğinin “kadınlar için mesleki fırsatları teşvik etmek için önemli çabalar gösterdiğini” iddia etti.

Ancak Taliban altında, kadınlar artık doktor, hemşireler ve ebeler olmak için eğitim alamazlar. Uzak köylerde, Harira gibi toplum çalışanları genellikle tek yaşam çizgisidir – UNICEF tarafından parçalanan bir proje.

Kapıdan kapıya bebek ölçekleri taşıyan, check-up gerçekleştiren, ailelere çocuklarını neyin besleyeceklerini öğretmeye çalışıyor ve gerektiğinde onları tedavi için kliniklere ve hastanelere götürüyor.

Ramzia'nın oğlunun hayatını kurtardı.

Hamileyken kızamığı vardı ve oğlu Faysal çok zayıftı.

“Bacakları ve elleri parmaklarım kadar küçüktü. Şimdi çok daha iyi,” diyor Harira – şimdi giydiği ağırlığı memnun ederken.

“Onu kaybedeceğimden korkuyordum,” diyor Ramzia. “Çok zayıftı. Ama Harira buraya geldi ve bana onu nasıl besleyeceğini ve ihtiyaç duyduğunda ona süt vereceğini öğretti.”

Devamını oku:
Aileler depremin tüm köyleri sildikten aylar sonra korkuyor
Taliban Internet Blackout aşırı bir senaryo yarattı

Ölümden sarkmak, ömür boyu savaşmak

Bu iklimde çocukları canlı tutmak bir savaştır.

Fayzabad'ın eteklerinde yaşayan Nasrullah ve Jamilah, iki aylık ikizlerini tutuyorlar.

Ama aynı zamanda kederin boğazlarında – sadece bir ay önce kaybettikleri bebeğin mezarına bir yolculukta. Adı Shukriya idi. 18 aylıktı.

“O bizim çocuğumuzdu, onu sevdik. Hayatta olduğum sürece onu asla unutmayacağım. Gerçekten denedik, kontroller için doktorlara, ultrasonlar için, kan çalışması için gittik – elimizden gelenin en iyisini denedik. Ama hiçbiri onu kurtaramaz.”

Her iki ebeveyn de ikizlerinin de aynı kaderle karşılaşabileceğinden korktuklarını söylüyor. Shukriya'nın mezarı, babygrows'larından biriyle kaplıdır. Görmek akılda kalıcı. Ve yanında başka küçük mezarlar var.

Bu toplulukların çoğunda ölüm belgelenmemiştir. Ama yerliler bize yetersiz beslenme nedeniyle gittikçe daha fazla çocuğun öldüğünü söylüyor. Yayılan sessiz, sarsıcı bir kayıp.