Buna İngiliz Yetki Yasası deniyor – ancak 'yetki devri' bizim dengesiz Birleşik Krallık'ımızda değil | Siyaset Haberleri

Birleşik Krallık dört ülkeden oluşur: İskoçya, Galler, Kuzey İrlanda ve İngiltere, ancak bunlar eşit değildir.

İngiltere tek başına Birliğin nüfusunun, servetinin ve Parlamento Üyelerinin %80'inden fazlasını oluşturmaktadır.

Birleşik Krallık'taki tüm vatandaşlar arasında adaletin sağlanması, herhangi bir Westminster hükümeti için kalıcı bir baş ağrısıdır.

Son İşçi Partisi hükümetinin getirdiği yetki devri sayesinde İskoçya, Galler ve Kuzey İrlanda'nın tümü kendi parlamentolarını veya meclislerini seçmiş durumda. İngiltere bunu yapmıyor.

Dahası, İngiltere dışında kişi başına düşen hükümet harcamaları önemli ölçüde ve sürekli olarak daha yüksektir. 2021/22 yıllarında Kuzey İrlanda'da %18, İskoçya'da %17 ve Galler'de %13 daha fazlaydı.

Bu hafta [on Monday] Yeni İşçi Partisi hükümeti, sorunu çözmeye yönelik veya en azından İngiltere'nin mağduriyetini gidermeye yönelik son girişimi yayınlıyor. Temmuz ayındaki Kral Konuşmasında İngiliz Yetki Devri Tasarısı vaat edilmişti ve şu anda yayınlanıyor.

“Devrim” kelimesi İngiltere'nin diğer ulusların sahip olduklarından bir kısmını alacağını ima ediyor. Durum böyle değil.

'İngiltere'ye yetki devri teklif edilmiyor'

Hükümet İngilizlerin kolektif kimliğini geliştirmeyi planlamıyor; bunun yerine bölgesel kimlikler yaratarak onu kontrol altına almak istiyor.

Burada yetki devri, bazı yetkilerin bazı bölgesel metropol belediye başkanlarına ve birleşik yerel konseylere devredilmesiyle İngiltere'nin parçalanması anlamına geliyor.

De Montfort Üniversitesi'nde (DMU) yerel siyaset fahri profesörü Colin Copus'a göre, bu tasarıda “yetki devri”nin yanlış bir isim olma riski bulunuyor.

Leicester'in (DMU) Yerel Yönetişim Araştırma Merkezi için yazdığı bir makalede, “İngiltere'ye yetki devri değil, görevlerin, işlevlerin, sorumlulukların ve bazı bütçelerin merkezi olmayan bir şekilde dağıtılması teklif ediliyor” diye açıklıyor.

“İskoçya ve Galler'de olduğu gibi, birincil yasama yetkilerinin başka bir organa devredilmesi anlamına gelen yetki devri İngiltere'ye teklif edilmiyor. Bir İngiliz parlamentosunun yokluğunda İngiltere, yetki devri konusunda paketin arkasında kalacak.” diyor.

Tasarı, merkezden önemli bir yetki aktarımından çok, yerel yönetim ve konseylerin yeniden düzenlenmesini içeriyor.

Bu aşamada ek fon olmayacak ve gelir artırma yetkileri devredilmeyecek. Ancak planda yer alan bölgelerdeki yerel yönetimler, Westminster'ın belirli direktiflerini takip etmek zorunda kalmak yerine, kaynakları “tek bir kaptaki” paradan nasıl harcayacaklarını seçebilecekler.

Yeni düzenlemelerin İngiltere'nin yaklaşık yüzde 60'ını kapsayacağı tahmin ediliyor ve bir sonraki seçime kadar bu oranın yüzde 85 civarında olması bekleniyor.

Hükümet, Londra ve Büyük Manchester gibi halihazırda yetki devrine sahip olan bölgelerin, sistem dışındaki bölgelere göre daha fazla ekonomik büyümeye sahip olduğuna dikkat çekiyor.

Halihazırda Londra, Manchester, West Midlands, Tees Valley ve Kuzey Doğu dahil olmak üzere “yetki anlaşması” olan 12 bölge var.

Hull ve Doğu Yorkshire'daki metropol belediye başkanları için planlar yolda; Suffolk, Norfolk, Lancashire, Devon & Torbay, Cornwall ve Buckinghamshire'da çoğunlukla belediye başkanları olmadan başka geçici anlaşmalar da mümkün.

Milletler ve Bölgeler Konseyi

Hükümet, metropol belediye başkanları ve birleşik yetkililerin bir “Uluslar ve Bölgeler Konseyi”nin parçası olmasını öneriyor.

Yerel yönetim bakanı Jim McMahon, belediye başkanının olmamasının “kabul edilemez” olduğunu açıkladı. Olmayan alanlar kaçırılabilir.

Buna Leicester, Portsmouth ve Stoke-on-Trent gibi ülkenin en zorlu bölgelerinden bazıları da dahildir.

Mali Araştırmalar Enstitüsü'ne göre, İngiltere'deki en yoksul beşte birlik bölgedeki konseyler, ihtiyaç paylarına ilişkin güncellenmiş değerlendirmelerin %10 altında bir fon payı alırken, en az yoksun olanlar da pay alırken, daha yoksul alanlar şimdiden kaybediyor. bu %13 daha yüksek”.

İngiliz Yetki devri önerilerini başlatırken Başbakan Yardımcısı Angela Rayner şu sözü verdi: “Westminster hükümeti çok uzun süredir kontrolü sıkı bir şekilde elinde tuttu ve ülke çapındaki kasabalar, şehirler ve köyler için fırsatları ve potansiyeli geri tuttu”.

Profesör Copus aynı fikirde değil: “Açık konuşalım, İngiltere için yetki devri merkezin güçlü bir yerel yönetime dönüştürülmesiyle ilgili değil; daha ziyade yerel yönetimin merkezin ekonomik büyüme ve kalkınma önceliğine nasıl katkıda bulunabileceğiyle ilgili.”

Geçen hafta Rayner tarafından açıklanan ilgili planlama reformları, yerel itirazlar ve bazı konsey karar alma süreçlerinin atlanmasıyla karar alma sürecinin kolaylaştırılacağını gösteriyor. Bu, ulusal düzeyde konut inşası hedeflerine ulaşmak için gerekli olabilir ancak “devredilme” olarak sınıflandırılamaz.

İngiltere'de yerel yönetim karmaşıktır. Bazı bölgelerde, bucak ve bölge meclislerinden yukarıya doğru zaten üç kademe bulunabilir.

Yerel yönetim Starmer'ın korunan harcama alanlarından biri değil

Hükümet üniter otoriteler kurarak onlarca konseyi ortadan kaldırmayı planlıyor. Bu, Hazine'nin yaklaşık 3 milyar £ tasarruf etmesini sağlayacaktır. Yerel yönetim Sör Keir Starmer'ın korunan harcama alanlarından biri değil.

Kemer sıkma aynı zamanda etrafta dolaşacak daha az paranın olduğu anlamına da gelir.

İngiltere'de yerel yönetimlere ayrılan ve çoğunluğu Hazine tarafından sağlanan genel tahsisler, 2010'dan bu yana reel olarak yüzde 19 oranında azaldı.

Başlıca konseyler. Birmingham ve Nottingham da dahil olmak üzere, iflasın ardından özel önlemler almak zorunda kaldılar. Merkezi hükümetin ana “yerel” vergilere, işletme oranlarına ve belediye vergisine yeniden bakma planı yok.

İngilizler Ekim ayında Rachel Reeves'in bütçesinin ardından kesintilerle karşı karşıya kalırken, SNP'nin bu ay açıkladığı İskoçya Bütçesi bir hediyeydi.

Sağlık ve sosyal bakım, sosyal güvenlik, yollar, hapishaneler, eğitim ve beceriler için daha fazla para.

PMQ'larda Starmer, bir SNP milletvekili tarafından, İskoçya'da iki çocuk yardım sınırı olmadığı veya kış yakıtı indiriminin kaldırılmadığı yönünde alay konusu oldu. Üniversite öğrenim ücretleri ve gelir testine tabi sosyal bakım da kapsanmaktadır.

İngiltere'ye karşı yerleşik önyargı

Bütün bunlar, diğer ulusların merkezi hükümetten ne kadar alması gerektiğini belirlemek için oluşturulan 50 yıllık Barnett formülü sayesinde oldu.

İngiltere'ye karşı yerleşik bir önyargısı var ve nüfus değişimlerini hesaba katmakta yavaş. İngiltere büyürken İskoçya'nın nüfusu azalıyor.

Açık politik nedenlerden ötürü, İngiliz Yetki Devri Tasarısı bu tutarsızlığın yanına bile yaklaşamıyor. Ekstra para, Birleşik Krallık'ın parçalanmasına karşı bir sigorta olarak görülebilir. Hiçbir Westminster hükümeti Barnett'i yeniden açmak istemiyor.

İşçi Partisi İskoç milliyetçileriyle varoluşsal bir mücadeleye kilitlenmiş durumda.

Ayrıca, bir İngiliz parlamentosu kurma planlarının, Birleşik Krallık'a hizmet etmek üzere tasarlanmış bir Birleşik Krallık parlamentosunda uygulanamaz olduğu ortaya çıktı. David Cameron “EVEL”i (İngilizce'nin yalnızca İngiliz seçim bölgelerinden milletvekilleri tarafından İngiliz Yasalarına oy vermesi) tanıttı, ancak Boris Johnson bundan kurtuldu.

Eski bir İşçi Partili başbakan yardımcısının İngiltere'yi bölgelere bölme girişimi de, Kuzey Doğu'da yapılan referandumun merhum John Prescott'un bölgesel parlamento planlarını reddetmesinin ardından başarısız oldu. Brexit beyni Dominic Cummings, bu fikre karşı kampanya yürüterek siyasi dişlerini kesti.

İngiliz Yetki Devri teknik incelemesi, merkezden İngiltere'nin bazı bölgelerine kadar olan komuta hatlarını açıklığa kavuşturabilir. Devralma öyle değil. İyi ya da kötü, dengesiz Birleşik Krallık'ımızda İngiltere sorununa cevap vermeye kalkışmayacak.