Britney Spears’ın anı kitabı İçimdeki Hanım, onun Justin Timberlake ve basınla olan ilişkisini ayrıntılarıyla konu alıyor

Britney Spears’ın uzun süredir beklenen anı kitabında gerçek, son bir kötü karakter var ise, İçimdeki Hanım, Konservatuarlığından milyonlar kazanan ve bir noktada “Ben artık Britney Spears’ım” diyen şahıs onun alkolik ve istismarcı babası değil. O konservatuvarın mimarı Lou Taylor da değil. Spears’ı birkaç kez aldatarak kalbini kıran, 19 yaşlarındayken onu kürtaja ikna eden ve peşinden ileti atarak ondan ayrılan Justin Timberlake bile değil. Gerçek kötü karakter mi? Basın.

Sonuçta medya, Timberlake ile olan ilişkisinin dinamiklerini artırdı: Birlikteyken Spears, talk-show sunucularının kendisine sordurulmuş olduğu soruların kendisine sorduklarından ne kadar değişik bulunduğunu hatırlıyor. “Hepimiz göğüslerim hakkında acayip yorumlar yapmış olup güzel duyu ameliyat olup olmadığımı öğrenmek istiyordu” diye yazıyor. (Birçok meşhur anı yazarı benzer biçimde Spears da kitabı bir hayalet yazarın, bu durumda gazeteci ve romancı Sam Lansky’nin yardımıyla yazdı.) Ayrılmalarının peşinden Timberlake, Barbara Walters’a hücum etti ve “Don’t Go” adlı yayınlanmamış bir şarkıyı çaldı. (Korkulu Hanım)” açıkça onunla ilgiliydi ve “Bana Bir Dere Ağla” videosunu kendisinin sempatisini kazanmak için kullandı ve Spears’ın sözleriyle onu “ABD’nın altın çocuğunun kalbini kıran bir fahişe” olarak resmetti. 2003 albümünün tanıtımını yaparken Bölgede, hâlâ birlikteliğin acısını çekiyor ve sanki “artık yazışma kuramıyor”muş benzer biçimde hissediyordu, babası ve birkaç yönetici onu Diane Sawyer’la bir röportaj için oturmaya zorladı; bu röportajda haber sunucusu Spears’ın “niçin bulunduğunu” sordu. [Timberlake] oldukça acı, oldukça acı.” “Röportaj benim için dahili olarak bir kırılma noktasıydı” diye yazıyor. “Vücudumun üstüne karanlık bir şeyin geldiğini hissettim. Neredeyse bir kurt adam benzer biçimde Fena Bir İnsana dönüştüğümü hissettim.”

Ve serpinti esnasında Britney Spears’ın gösterisini yaratan da medyaydı: Oğulları Sean Preston ve Jayden James’e hamileyken paparazziler, bağlam dışı anları tasvir etmek için bağlamdan arındırılmış anları kullanarak ister dışarı çıksın ister içeride kalsın onu takip ediyordu. magazin dergilerinde onu çekici olmayan ya da uygunsuz bir anne olarak gösteriyor. “Paparazziler tarafınca köşeye sıkıştırıldım [Sean Preston] … ben onu tuzağa düşürüp ağlarken fotoğrafımı çekmeye devam ettiler” diye yazıyor. “Dergiler, ‘Britney Spears BÜYÜK oldu!’ manşetiyle yayınlayabilecekleri bir fotoğraftan daha çok hiçbir şeyi sevmiyor benzer biçimde görünüyordu. … Hangi noktada hayatımın geri kalanında on yedi kalacağıma söz verdim?” Paparazzilerden “her denetim ettiğimde çoğalıyormuş benzer biçimde görünen” “düşman savaşçılar” olarak söz ediyor.

Dave Hogan/Getty Images

Britney Spears, basın tarafınca karalanan tek meşhur (ya da meşhur olmayan hanım) olmaktan oldukça uzaktır ve kesinlikle magazin dergilerinin bugün olduğundan oldukça daha fena ve cinsiyetçi olduğu 2000’li yıllarda bu durum söz mevzusu değildir. söz mevzusu cinsiyetçiliğe yönelik toplumsal medya vesilesiyle gerçek zamanlı bir geri bildirim yapılmadı. Sadece onun hikayesi kim bilir medyanın, kendilerini onun gücüne tutulmuş kabul eden her insanın çekmiş olduğu acıdaki suçluluğunun en göstergesidir.

Onun hakkında bir tek magazin dergilerinde okumuş ya da gündüz söyleşi programlarını izlemiş olsaydınız, Britney Spears’ın hikayesi rahat bir öykü: Cenup kırsalından gelen genç, güzel bir usta, ansızın gelir ve müzik endüstrisini ele geçirir, derhal bir “patron” olarak selamlanır. gençken bimbo cinsellik objesi. Sonrasında, birkaç yıl sonrasında, Hollywood onu yener ve şöhret ona zarar vermeye adım atar; ansızın oldukça fazla parti hayata geçirmeye adım atar, çocuk sahibi olur ve onlara gerektiği benzer biçimde bakmayı başaramaz ve sonuçta birkaç kamusal “bunalma” yaşar. Kati olarak: koruyuculuk, Özgür Britney hareketi ve onun nihai özgürlüğü. Bu, basının yaymaya istekli olduğu ve halkın tüketmeye hazır olduğu klasik yükseliş, düşüş ve sonrasında yine yükseliş anlatısıdır.

İçimdeki Hanım esas olarak Spears adlı şahıs hakkında daha çok data edinmemize izin vererek bu anlatıyı karmaşıklaştırıyor. Anılarında onlarca kere tekrarladığı benzer biçimde Spears “garip” ve medya tuhaflıkla iyi mi başa çıkacağını hiçbir süre bilemedi. Spears bunu iyi anlamda söylüyor, sanatçıların bir çok süre garip olduğu benzer biçimde: 2002 yılında yapılmış gençlik filminin çekimleri esnasında Kavşak, Kasıtsız Metod oyunculuğu benzer biçimde, kameralar durduğunda bile kendisini karakterinden ayıramadığını yazıyor. “Sonunda değişik yürümeye, değişik davranmaya, değişik konuşmaya başladım. Film çekerken aylarca başka biriydim Kavşak. Inanırım ki bugün bile o filmi beraber çektiğim insanoğlu şunu düşünmüştür: O birazcık… garip. Eğer o şekilde düşünüyorlarsa haklıydılar.” Kendini “rahatsız edici derecede empatik” olarak tanımlıyor ve “Nebraska’daki insanların hissettiklerini, binlerce kilometre uzakta olsam bile bilinçaltımda hissedebiliyorum.” Bir yolculuğa çıktıklarında kendisinin ve bir arkadaşının Tanrı’nın yada kim bilir uzaylıların varlığını hissettikleri bir zamanı hatırlıyor. “Birilerinin benim deli olduğumu düşünmesinden korktuğum için konuşmaktan korktuğum pek oldukça an oldu” diyor ve bu, insanların onun hakkında ne düşündüğünü yürek parçalayan bir hatırlatıcı.

Buna Spears’ın uzun bir sertlik, travma ve rahatsız etme geçmişine haiz bir aileden geldiği gerçeğini, devamlı paparazziler tarafınca takip edildiğini de ekleyince “garip” olan daha da tuhaflaşıyor. Tasarımcılar bunun tehlikeli olacağını söylemesine karşın Los Angeles’taki evinde beyaz mermer zemin talep etmesi, emoji yüklü ve bir çok süre kaotik Instagram gönderileri yazması benzer biçimde kendi tuhaflığını çocuksu olarak tanımlıyor. çocukluk travmasından. Konservatuar döneminde “bir nevi çocuk robota” dönüştü. O denli çocuklaştırılmıştım ki, kendimi kendim benzer biçimde hissetmemi elde eden şeyleri kaybediyordum.” Instagram’da öfkelenmenin, onun kısıtlamalarına karşı isyan etme ve medya anlatılarını geri püskürtme yolu bulunduğunu söylüyor: “Kim bilir bu feminist bir uyanıştı” diyor ve şöyleki devam ediyor: “Sanırım söylemek istediğim şey, gerçek kişinin kim olduğu gizemi. Benim avantajım bu; bu sebeple kimse bilmiyor!”

Medya, halkı herhangi bir tuhaflık unsurunu, perde arkasında fena niyetli bir şeylerin döndüğünün kanıtı olarak görme mevzusunda eğitti; neredeyse devamlı ya uyuşturucu kullanımı ya da zihinsel sıhhat problemlerine işaret ediyor (ve bu, bir çok derginin, gazetenin ya da talk şovun haberi olmadan önceydi). bağımlılık ve akıl sağlığı hakkında iyi mi konuşulur). Tesirleri hemen hemen geçmedi: Mesela, Britney’nin “gerçek” nerede olduğu ve koruyuculuktan özgür bırakıldıktan sonrasında bile sıhhat durumuyla ilgili hala oldukça sayıda komplo teorisi var ve bunların bir çok onun Instagram paylaşımlarına şüpheyle yaklaşmaktan kaynaklanıyor. ve kendi sunumu. Sadece kitabı okuduğunuzda Instagram’ın bir yardım çığlığı olmadığı açık; onu kullanan ve sömüren sisteme karşı çıkan Spears’tır. Kişisel seçimi hakkında şunları söylüyor: “Oyunun iyi mi oynanacağını asla bilmiyordum. Kendimi herhangi bir düzeyde iyi mi sunacağımı bilmiyordum. Fena giyiniyordum – kahretsin, hala fena giyiniyorum.” Bunu meşhur olma oyununda fena bir şey olarak değerlendiriyor ve bir bakıma haklı: Spears ne süre konuşacağını, ne süre itiraz edeceğini, iyi mi davranacağını ya da ne giyeceğini asla bilmiyordu. Kaygılı ve güvensizdir. Kimse onu gönderdikleri medya kasırgasına hazırlamadı.

Yalnız fotoğrafçılar ve magazin dergileri değildi. Matt Lauer ile yapmış olduğu bir röportajda “her insanın” “Britney fena bir anne mi?” sorusunu sorduğunu devamlı dile getiriyordu. Nadiren de olsa Paris Hilton’la çıkmış olduğu zamanlarda, magazin dergileri ona sürtük ya da bağımlı diyordu (Spears onun hiçbir süre yasadışı uyuşturucu kullanmadığını ve hiçbir süre alkol problemi yaşamadığını söylüyor). Yıkıcı bir velayet savaşı verdiği ve haftalarca evlatlarından ayrı kalmış olduğu, “kederden aklımı kaçırılmış olduğu” sırada paparazziler onu bir kuaförde kafasını tıraş ederken elde etti; Birkaç gün sonrasında, otomobillerinden birine şemsiyeyle vurana kadar ona sorular sordular. 2007’de VMA’larda “Gimme More” şarkısını söylediğinde, ürkü atak geçirip Timberlake’in kulislerine girdikten derhal sonrasında Sarah Silverman evlatlarından “görebileceğiniz en sempatik hatalar” olarak bahsetmişti ve Dr. performans bir “tren kazası”. Tanıtımı için Ryan Seacrest ile röportaj yaptığında karartma, Tüm kariyeri süresince en oldukça gurur duyduğu albüm, sordurulmuş olduğu tek şey şu tür sorulardı: “Çocuklarınız için elinizden gelen her şeyi yaptığınızı hissediyor musunuz?”

Sonrasında, Spears’ın babası ve Lou Taylor koruyuculuğu empoze ettiğinde, anası basını, oldukça duyurulan, her şeyi özetleyen bir anı biçiminde kendine sempati kazanmak için kullandı. Ayrıca medya, Jamie Spears’ın batkı duyuru eden, iş hayatında başarısız olan ve artık başarıya ulaşmış milyoner kızı üstünde tam bir yasal kontrole haiz olan bir alkolik olduğu gerçeğini hiçbir süre fazla öne çıkarmadı. Özgür Britney hareketi seneler sürene kadar medya, dünyadaki en meşhur insanlardan birinin çoğu zaman kendi başlarının çaresine bakamayan yaşlı insanlara ayrılan bir vesayet altında olduğu gerçeğine dikkat etmeye başlamamıştı ve o süre bile , ilgi çoğu zaman bir şüphecilik havasıyla geldi.

Britney etrafındaki anlatıyı şekillendiren gazeteciler, yapımcılar ve yayıncılar bundan kâr elde eden tek kişiler değildi. Spears’ın etrafı devamlı olarak, kendisine faydası olsa da olmasa da, ondan ellerinden geldiğince para ve ilgi sızdıran yöneticiler, idareciler ve reklamcılardan oluşan bir sistem tarafınca kuşatılmıştı. Spears, kariyerinin ilk dönemlerinde hakim olan “bakire” kişiliği hakkında şunları yazıyor: “Yöneticilerim ve basın mensuplarım uzun süredir beni sonsuz bir bakire olarak göstermeye çalıştılar – Justin ve benim beraber yaşadığımızı ve cinsellik yaptığımı bir kenara bırakın. on dört yaşımdan beri.” Justin, Britney’i “Cry Me a River”da hile yapmakla suçladığında ikiyüzlü olarak eleştirildi, her ne kadar başlangıçta bakire bir rol model olarak görülmeyi asla istemese de.

Halkın en başından beri “gerçek” Britney’i görememesi oldukça fena. Genç hanım sanatçılar artık ondan oldukça değişik bir medya ortamına giriyor; Birincisi, toplumsal medya vesilesiyle kendilerini istedikleri şekilde gösterme mevzusunda daha çok güce sahipler ve kariyerlerini çevrimiçi olarak geliştiren birçoğunun çevresinde onlara ne yapacakları ve söyleyecekleri mevzusunda yönerge veren devasa bir şöhret aygıtı yok (kısım) Bunun sebebi müzik endüstrisinde 90’lı yıllarda olduğundan oldukça daha azca paranın bulunmasıdır). Netice olarak, bir sanatçının Britney Spears kadar varlıklı ve meşhur olması nadir görülen bir durumdur, sadece bu süreçte muhtemelen daha çok özerkliğe haiz olacaklardır.

Medya da farklıdır; daha bağışlayıcı ve daha azca kuralcıdır (sadece toplumsal medyadaki yorumcular bunun tersidir). Sadece Britney Spears hâlâ Britney Spears olduğundan, muhafazakarlığının sona ermesinden bu yana onu uygunsuz biri olarak göstermeye çalışan TMZ ve Daily Mail benzer biçimde gösterim organlarının kısır dedikodularına ve sorumsuz haberlerine mevzu olmaya devam ediyor. Anne, bağımlı ve zihinsel olarak rahatsız. Yirmi yıl ve yalnız bırakılma yönündeki bitmek bilmeyen çağrıların peşinden Spears, hâlâ magazin basınının insafına kalmış durumda; onlar da halkın büyük bir kısmı benzer biçimde onun da konservatörlük sona erdiğinde “normale döneceğini” umuyordu.

Sadece Britney için “düzgüsel” diye bir şey yok. Kitabın son sayfalarında bunu bizzat kendisi konu alıyor. “Ben şimdi özgürüm. Yalnız kendim oluyorum ve iyileşmeye çalışıyorum” diyor. “Özgürlük aptal olmak, aptal olmak ve toplumsal medyada eğlenmek anlamına gelir. Özgürlük, insanoğlu 911’i aramadan Instagram’a ara vermek anlamına gelir. Özgürlük, hata yapabilmek ve onlardan ders alabilmek anlamına gelir. Özgürlük, sahnede yada sahne haricinde kimse için performans sergilemek zorunda olmamam anlamına geliyor.” 2023’te medya, performansla ilgilenmeyen, yalnızca kendisi için yaşayan ve kendi tanımına gore garip olan bir Britney Spears’ı yada herhangi bir bayan ünlüyü ele almaya hâlâ hazırlıksız hissediyor. Fakat ümit ederim gene de bunu yapabilir. Kesinlikle hakkını almıştır.