Sanatçının anlattığı Theresa May’in garip havalı portresi

0

Bir ihtimal bunu aslına bakarsan görmüşsünüzdür: Eski İngiltere Başbakanı Theresa May’in, metanetli, hatta birazcık çelik benzer biçimde duran, omuzlarına askeri tarzda mavi bir ceket asılmış portresi. Kırmızı boyalı tırnaklı bir eli vücudunun üstünde duruyor. Diğeri ise ceketin altından dışarı bakıyor ve elinde bir vadi zambağı tutuyor; bu zambakın bir kısmı Latince adı “Mayıs ayı” anlamına geliyor.

Görmediyseniz işte burada fakat bununla birlikte üç başbakan önceki İngiltere başbakanı May’in tablosu kimin umurunda diye merak ediyor olabilirsiniz. Politikacıların resmi portreleri olağandışı değildir ve bu komisyonlar bir bakıma fahri işler olma eğilimindedir: kamu hizmetinde güce haiz olan ve onu kullanan bir kişinin gelecek nesiller için bir kaydı.

Theresa May'in portresi.

Dai dedi

Sadece sanatçı Saied Dai’nin resmi adı “Rt Hon Theresa May Milletvekili” olan portresinin bu hafta ortaya çıkması, May’in öncesinde, esnasında ve sonrasında bir politikacı olarak kim olduğu mevzusundaki tartışmayı tekrardan canlandırdı. başbakanlığının ardından. Bu tarihin buradaki tasviriyle iyi mi uzlaştırılacağı ve bu portrenin onun vazife süresini ve onunla beraber gelen siyasal kargaşayı yansıtıp yansıtmadığı, tekrardan mi oluşturduğu yada bir halde dağlayıp dağlamadığı mevzusunda paralel bir periyodu başlattı: May’in Brexit’i tamamlama girişimleri ve gelen tüm siyasal kaos. sonrasında.

Portreyi yaratan Tahran doğumlu İngiliz sanatçı Dai’ye bakılırsa sanat, siyasetin dar prizmasından düşünülmüyor. May benzer biçimde bir mevzuyu ya da kamuoyuna mal olmuş herhangi bir kişiyi yakalamanın zorluğu budur: Muhtemelen kararımızı verdik. Dai, “İnsanların tanınmış kişileri tanıdıklarını düşündükleri izlenimine kapılıyorsunuz” dedi.

Bu bilhassa Mayıs ayı için geçerli olabilir. O, Birleşik Krallık’ı Avrupa Birliği’nden çıkarma benzer biçimde olanaksız bir işi kazanan İngiltere’nin ikinci hanım başbakanıydı. Denedi ve gene de başarısız oldu. Diğerlerine bakılırsa o, Britanya’nın AB’den ayrılmasını hiçbir vakit hakkaten istemeyen ve ideal Brexit ne olursa olsun üç yılını en iyi ihtimalle beceriksizce ve en fena ihtimalle ihanetle geçirmiş Tutucu bir liderdi.

Hangi tarafta olursanız olun, portre buna meydan okumayı başarıyor şu sebeple daha iyi kelimelerin olmaması ve benim gerçek bir sanat eleştirmeni olmamam sebebiyle portre inanılmaz derecede ilgi çekici. Hatta… güzel mi? Tarihteki herhangi bir başbakanın en fena yenilgisini yaşayacaksanız, en azından Parlamento binasının duvarlarında sonsuza kadar bu şekilde asılı kalacaksınız. Bu.

Bazıları May’in bu çarpıcı, heybetli, hatta kim bilir havalı tasvirinin onun geçmişine, politikasına ve hatta sanırım havasına pek uymadığını görmüş oldu. “Diyelim ki eski içişleri bakanının “eve gitme” minibüslerini ya da Brexit çevresinde takla atmasını kendime hatırlatmadan ilkin, bir an için Dai’nin gerçek bir iç yaşama dair ipuçlarıyla Mayıs yorumu, beni düşündürüyor: Bu kişiyi tamamen yanlış mı anladım?” Guardian köşe yazarı Emma Brockes yazdı. New Statesman editörü Michael Prodger, alt başlığında May’in “başbakanlığının alev ateş zamanlarına karşın devlet adamı benzer biçimde kalma arzusundan” bahseden bir yazı yazdı. Eskiden Twitter olarak bilinen X’teki bir kullanıcı şunu yazdı: “Resmi portrenin Theresa May’i ne kadar hatalı ve haksız bir halde havalı gösterdiğine içtenlikle üzüldüm.”

Dai, en iyi portrelerin gizem duygusu taşıdığını söylemiş oldu. May’in portresinin vakası bu olabilir; Kimse bununla ne yapacağını bilmiyor şu sebeple Dai başka bir şeyi yakalamayı amaçlıyordu May ile ilgili, onun yalnızca bir milletvekili ya da eski başbakan olarak tekrardan üretilmiş hali değil.

“İnsanlar, tüm tanınmış kişiler benzer biçimde sizi tanıdıklarını sanıyorlar. Fakat ben seni açık bir kitabından ziyade bir muamma olarak resmetmek isterim” dedi Dai. “Bence bundan daha fazlasını yapmayı hedefleyemezsiniz. Bu bir kaçış değil. Bu aslına bakarsak bir şeyin gerçeğine her şeyden daha oldukca yaklaşıyor.”

Bu esrarengiz kalite, May’i yoruma açık bırakıyor. Bununla beraber minik bir dileğin gerçekleşmesine de katkıda bulunur.

Başbakanlar için oldukça rutin bir şey niçin bu kadar büyük bir meseleye dönüştü?

May’in vazife süresi kimi zaman bir “cam uçuruma” benzetildi; liderliğe itilen, kendisinin de suçlanacağı işlev bozukluğunu çözmeye zorluk çeken bir karı.

May göreve ulaştığında İngiltere’yi AB’den çıkarma görevi ona aitti. Ekonomik ve siyasal felaketi önleyecek ve Şimal İrlanda’daki barışı bozmayacak bir Brexit mevzusunda uzlaşma sağlamaya çalıştı. Antak kalma kimseyi memnun etmedi: Brexit’e inananlar daha fazlasını istiyordu, Brexit karşıtları ise bunu asla istemiyordu. Parlamentodaki çıkmazı kıramadı ve AB’den partisini doyum edecek tavizleri asla alamadı. Sürenin uzatılması mevzusunda pazarlık yaparak ülkeyi ekonomik felaketten korudu sadece 2019’da yenilgiyi kabul etti ve onun yerini siyasal rakibi Boris Johnson aldı.

Johnson, İngiltere’yi AB’den çıkardı sadece anlaşması, May’in karşılaşmış olduğu sorunları çözmek yerine, kağıt üstünde bıraktı. Çıkışın ekonomik şokları gerçekti fakat bununla birlikte Kovid-19 ve Ukrayna savaşıyla da örtüşüyordu. Bu etkilerin çözülmesi zor olduğundan insanoğlu, yaşam pahalılığı krizi benzer biçimde neticeleri istedikleri şeye bağlayabiliyorlardı. Johnson, geçen yılki düşüşünü Kovid karantina partileri sebebiyle yaşadı; halefi Liz Truss, ekonomik planları sebebiyle birkaç hafta içinde çekilme etmek mecburiyetinde bırakıldı; ve onun yerine geçen Rishi Sunak’ın hala Brexit anlaşmazlıkları ile ilgilenmesi gerekiyor. Kısacası Brexit hâlâ ufukta görünüyor: Britanya ne kadar kazanmıştır, ne kadar yitirdi ve Birleşik Krallık’ın AB’ye tekrardan katılıp katılmaması gerekip gerekmediği. Brexit hiçbir vakit tam olarak çözülmeyecek ve May, kim bilir sonuncu olmasa da ilk kayıplardan biriydi.

Bu da May’in geriye dönerek bakıldığında birazcık daha sempatik görünmesine destek oldu. Artı, başbakanlığının peşinden May’in “en iyi yaşamını” yaşadığına dair memler ortaya çıktı: konserlerde dans etmek, Johnson’ın balo elbisesiyle itimat oylamasında oy kullanımı, çikolata dükkanı açması. Birazcık, görevinin aşağılamalarından kurtulmuş olan May’in kendisi de özgürdü fakat bununla birlikte onu birazcık olsun özlemiş olmandan da keyif alıyor gibiydi.

Ve Dai’nin portresinde sanırım görmek istediğim şey bu: görevine bağlı, bununla birlikte birazcık “sana söylemiştim” havasına haiz bir önder. Bir ihtimal bu aptalcadır, bir portreden elde edilemeyecek kadar fazladır. Sadece her iki durumda da, bunu hâlâ siyasete ve Mayıs ayına ilişkin algılara bağlıyorum.

Dai’nin söylediği benzer biçimde bunun var bulunduğunu biliyor fakat sanatı yönlendiren bunlar değil. “Tüm bunların dikkatle düşünülmesi fakat gene de göz ardı edilmesi gerekiyor” dedi.

Dai, amacın mevzuyu (Mayıs) bir şahıs olarak yakalamak bulunduğunu söylüyor. Direkt politika konuşmadık fakat May’i terbiyeli, oldukca ilkeli ve açık sözlü biri olarak tanımladı. “Politika ve politikalar hakkında ne düşünürseniz düşünün, onlar yalnız olanaksız konumlara itilmiş, haiz oldukları ve anladıkları şeylerle ellerinden gelenin en iyisini hayata geçirmeye çalışan insanlardır” dedi. Sadece Dai bununla birlikte “Boris Johnson olmadığına sevindiğini” de söylemiş oldu.

Ek olarak oldukca daha uzun bir bakış açısına sahipti. Dai, bir portrenin bireysel olmasının yanı sıra arketipik olması icap ettiğini söylüyor. Vox’a “Bu, mevzuyla ilgili görünmesinin ve değişik zamanlardaki tüm akıllı, duyarlı ve anlayışlı insanlara belli aralıklarla hitap edebilmesinin tek yolu” dedi.

May’e söylediklerinden pek değişik değil: 50 yıl sonrasında, kusura bakmayın, tamamımız unutulacağız aslına bakarsan. Fakat portre muhtemelen hâlâ orada olacak. “İnsanların bu şekilde bir mirasa baktıklarında hatırlayacakları şey – şu sebeple bu ikimizden de uzun süre yaşayacak – aslına bakarsak nesnenin iyi mi bir insan olduğu olacak. Bu da otomatikman size ne yaptıklarına ve ne yapmadıklarına dair daha büyük bir resmin göstergesini veriyor.”

Portre, May’in iyi mi bir insan bulunduğunu açıkça söylemiyor. Sadece May benzer biçimde tanınmış bir figürün en halka açık eylemi (onu ölümsüzleştiren bir portre) bir halde mahremiyetinin bir kısmını da geri kazanıyor. Bu aslına bakarsak Mayıs olabilir, sonuçta en iyi yaşamını yaşıyor.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir