Çinli seyyah ay yüzeyinin gizli saklı yapısının ayrıntılarını ortaya çıkardı
Çinli bilim adamları, Chang’e-4 gezgininin yardımıyla ayın uzak tarafındaki yüzeyin altındaki “gizli saklı yapılara” daha derinlemesine bakabildiler ve bu da onlara ayın evrimi hakkında daha çok data edinme olanağı sağlamış oldu.
Çin sondası Yutu-2, gezicinin regolitin derinliklerindeki yapılardan geri seken gizli saklı ses yankılarını dinleyerek ay yüzeyinin derinliklerini görüntülemesine olanak tanıyan Ay Nüfuz Eden Radarını (LPR) kullanarak yapıları keşfetti.
Çin’in ay robotu, 2019’da Dünya’ya dönük olmayan Ay’a oldukca uzaklara inen ilk robot oldu.
Daha ilkin uzmanlar, sondanın yere nüfuz eden radarını (GPR) kullanarak emek harcamalar başlattı, sadece yüzeyin yalnızca 40 m’lik yada ortalama 130 ft’lik kısmının haritasını çıkardı. Mevcut bulgu ortalama 300 m (984 ft) derinliktedir.
dergisinde gösterilen yeni bir araştırmaya nazaran Jeofizik Araştırma Dergisi: GezegenlerBilim adamları ilk 130 ft’lik kısmın toz, toprak ve kaya katmanlarından oluştuğunu buldu.
Büyük bir nesnenin aya çarpması sonucu oluşan gömülü bir kraterin varlığı da tespit edildi.
Araştırmacılar, “GPR, Ay’ın iç kısmına elektromanyetik darbeler gönderiyor ve yüzey altı katmanlarından yankılar alıyor. Gezicinin yolu süresince üstteki 40 metrenin, esas olarak kaya döküntüleri ve topraktan oluşan yapısını saptamak için yüksek frekanslı kanal verilerini kullanıyoruz.” çalışmada.
Araştırmacılar, bu oluşumu çevreleyen kırık kayaların muhtemelen çarpma sonucu oluşan kalıntılar olduğuna inanıyor.
Şöyleki yazdılar: “Bu araştırma yardımıyla, üst 300 metrede, muhtemelen milyarlarca yıl ilkin meydana gelen bir takım bazalt patlamasına işaret eden oldukca sayıda katman keşfettik.”
Ay yüzeyine yakın yerlerde volkanik kaya katmanlarının daha ince olduğu görüldü.
“Bu lav akışlarının kalınlık değişimi, zaman içinde patlama ölçeğinde bir azalmaya işaret ediyor” dediler.
Kanıtlara nazaran, 4,5 milyar yıl ilkin Ay’ın oluşumundan bu yana, Mars büyüklüğünde bir nesnenin Dünya’ya çarpıp sonunda Ay olan bir parçayı kırmasından bu yana Ay’daki volkanik aktivitenin yavaş yavaş soğuduğunu ileri sürdüler.
Araştırmacılar şu sonuca vardı: “Derinlik azaldıkça tabakanın kalınlığı da azalıyor, bu da zaman içinde lav efüzyon oranının giderek azaldığını gösteriyor.”
