16:00’dan sonrasında toplantı planlamayın

İnsanlar 9’dan 5’e sistemini tekrardan tanımlıyor ve bu iyi bir şey.

Hibrit emek verme yeni Y kuşağıdır. Her şeyi yok etmekle suçlanıyor.

Wall Street Journal’a nazaran, işçiler çocuklarını almak yada spor yapmak için birazcık daha erken hareket ettiğinden, hibrit emek verme son zamanlarda 16:00 ile 18:00 arasındaki toplantıları planlamayı hakkaten zorlaştırıyor benzer biçimde görünüyor. Bazı çalışanlar akşam yeniden giriş yaparak kaybedilen zamanı telafi ediyor. (Şahsen, sabah 9’dan akşam 5’e kadar iş gününün artık akşam 6’da bittiğini asla duymadım.) Öteki bir deyişle, insanoğlu iş hayatları ile hayatlarının geri kalanı içinde bir uzlaşma bulmaya çalışıyorlar.

Gene de bazı yöneticiler, işteki görevleri tamamlamak her insanın aynı anda, akşam yemeğinden derhal ilkin orada olmasını gerektirdiğinden, bu devamsızlıkların ekiplerinin üretken olmasını zorlaştırdığından yakınma ediyor. Fakat kim bilir 16:00-18:00 -uzun bir iş gününün son birkaç saati, birçok kişinin kafasının karıştığı zamanlar- bir toplantı ayarlamak için asla iyi bir vakit olmadı.

Gartner’ın insan kaynakları başkanı Caitlin Duffy, “İnsanlar günün bu saatinde sabahları olmasıyla birlikte üretken olma eğiliminde değiller” dedi. Ek olarak, başkaları varken toplantılar planlamak benzer biçimde üretkenliği teşvik etmenin daha iyi yolları vardır. özenli ve mevcut.

Duffy, “İnsanların ne vakit uygun olacağını tahmin etmede o denli iyi olmayabileceğinizi yada insanların aynı anda uygun olmayabileceğini düşünseniz bile, bu, işleri halletmenin daha zor olduğu anlamına gelmez” dedi. “Bu yalnız ekibiniz için hibrit emek verme yaklaşımınızı optimize etmediğiniz anlamına geliyor.”

Duffy, yöneticilerin bu detayları, çalışanların toplantılar ve öteki işbirlikçi faaliyetler için ne vakit hazır olması gerektiğine ilişkin normlar belirlemek suretiyle kullanabilmeleri için ekiplerin müsaitlik durumları mevzusunda saydam olmalarını önerir.

Genel olarak toplantılar çoğu zaman işleri halletmenin en iyi yolu olmadığından, patronların bir toplantıya gerek olup olmadığını düşünmesi de önemlidir.

Slack’in Araştırma ve Analitik Kıdemli Başkan Yardımcısı Christina Janzer Vox’a “Ümit ederim üretkenliği katıldığımız toplantı sayısına nazaran tanımlamayız” dedi. “İlk sorgulayacağım şey, toplantı sayısının üretkenliğe eşit olduğudur.”

Araştırması, insanların halihazırda fazlaca fazla toplantıya katıldığını ve bunların yüzde 40’ından fazlasının ciddi sonuçlara yol açmadan silinebileceğini ortaya çıkardı. Birçok toplantı bunun yerine bir e-posta yada Slack sohbeti olabilir.

Janzer, “Toplantılarda daha azca vakit harcamak üretkenliğe zarar vermemeli” dedi.

Bu tartışmada, beyaz yakalı işin amorf dünyasında üretkenliği ölçmenin inanılmaz derecede zor bulunduğunu not etmek önemlidir. Pandemi esnasında uzaktan çalışmaya geçiş, onları koltukta kıçları saymanın denenmiş ve gerçek vekaletine güvenmelerini engellediğinden, birçok yönetici üretkenliği ölçmenin yeni yollarını bulmakta zorlanıyor. Günümüzde çoğu zaman çıktılar yerine gönderilen e-postalar yada tuş vuruşları benzer biçimde girdilere dayalıdır, bu sebeple bunların ölçülmesi daha kolaydır. Doğal ki, bu ölçümler üretken olmak yerine üretken görünmek için bir teşvik oluşturabilir.

Bildiğimiz şey, Microsoft’un Emek harcama Eğilimi Endeksi’ne nazaran, çalışanların ortalama yarısının — bayanlar ve anne babalar içinde daha yüksek — pandemi öncesine nazaran ailelerine, kişisel yaşamlarına, sağlıklarına ve esenliklerine iş yerine öncelik verme olasılıklarının daha yüksek bulunduğunu söylüyor. Ve kim bilir bu hem fert hem de işi için iyi bir şeydir.

9-5 saat (yada 9-6 saat benzer biçimde görünüyor), çoğu zaman iş gününden daha erken biten okuldan sonrasında çocuklarıyla ne yapacaklarına karar vermek zorunda kalan anne babalar yada öteki bakıcılar için hiçbir vakit sıra olmadı. Bu uyumsuzluk, uzaktan ve hibrit çalışmanın hafifletmeyi başardığı, çalışan anne babalar için çok önemli bir stres deposu oluşturdu. İş dışındaki yaşamlarının taleplerini daha yönetilebilir hale getirerek, uzaktan ve esnek emek verme aslına bakarsak tüm çalışanlar için bir nimettir. Ve yararları işyerinde de belirgindir. Genel olarak, çalışanlar, iş esnekliğini artan üretkenlikten azalan tükenmişlik ve işten ayrılmaya kadar bir takım pozitif yönde etkiyle bir meblağ.

Yöneticiler, çalışanlarını gece geç saatlerde meydana getirilen toplantılara sıkıştırdığında üretkenliği kazanma değil, yitirme riskiyle karşı karşıya bırakılırlar. Ve şirketleri çekici olmayan işverenler haline gelebilir. Kısa sürede hibrit yazılım şirketi Scoop Technologies’den alınan veriler, uzaktan yada hibrit emek verme sunan şirketlerin çalışan sayısını katı ofis içi gereksinimleri olan şirketlerden fazlaca daha süratli artırdığını gösterdi.

Uzaktan yada hibrit emek harcamayı hepimiz için erişilebilir hale getirmek birazcık çaba gerektirecek, sadece eski yönteme geri dönmekten daha iyi. Bu, yöneticilerin işbirlikçi yada odaklanmış emek verme için en iyi zamanları belirlemek suretiyle çalışanlarından girdi alması ve peşinden çalışanların uyması ihtiyaç duyulan normlar belirlemesi gerektiği anlamına gelir.

The Boston Consulting Group’un yönetici direktörü ve kıdemli ortağı Debbie Lovich, “Sabahları evlatları okula götürürken hakkaten esrarengiz zamanlar olabilir ve öğleden sonraları iyi olabilir” dedi.

“Sorun şu ki, yöneticiler işlerin ne vakit, nerede ve iyi mi yapılacağı mevzusunda ekipleriyle konuşmalı.” “Bu, yöneticilerin daha ilkin gerekseme duymadığı bir kas gücü.”