London Eye’dan daha büyük asteroidin yakında Dünya’nın yörüngesine çarpması umut ediliyor
Dünya’ya çeşitli biçim ve boyutlarda asteroitler çarptı, sadece son zamanlarda London Eye’dan daha büyük olduğu kabul edilen devasa bir asteroit bu hafta Dünya’nın yörüngesine girecek.
Asteroid 2013 WV44’ün 28 Haziran sabahı saat 9 civarında Dünya’nın yörüngesine çarpması umut ediliyor. Tahmini hızı 11.81km/s yada 26.000mph’dir; bu, gezegenin yüzeyine çarpan en büyük asteroit olan ve gezi eden Vredefort’un ortalama yarısı kadardır. 45.000 ila 56000mph hızında.
Asteroit uzaydaki yolculuğunda Dünya’ya en yakın olduğunda, bir milyon mil uzakta olacak ve ortalama 160 metre genişliğinde olduğu tahmin ediliyor. Bu, NASA’daki uzmanlara uzak görünse de, “Yakın Yaklaşım” olarak değerlendirilecek kadar yakın.
“Yakın Dünya Nesnesi (NEO)”, London Eye’dan 30 metre daha geniştir, sadece Dünya’dan ne kadar uzakta olacağı düşünüldüğünde, herhangi bir kesintiye niçin olma olasılığı son aşama düşüktür.
Neredeyse tüm NEO’lar Dünya’dan görülebilmek için hususi ekipman gerektirse de, asteroitin görülebileceği konum şu anda bilinmiyor.
American Astronomical Society’den Dr Susanna Kohler daha ilkin asteroitler hakkında “Asteroitler kendi görünür ışıklarını yaymazlar, bu yüzden onları ilk olarak yansıttıkları güneş ışığı vasıtasıyla gözlemliyoruz” dedi.
Bakılırsa Günlük YıldızBugüne dek 31.000’den fazla NEO ortaya çıkarıldı ve 2013 WV44 bunlardan bir tek biri. Daha pek çoğunun uzayın derinliklerinde gizlendiği ve bulunmayı beklediği düşünülüyor.
Dünya’nın yörüngesinin 30 milyon mil tanıdığından geçen herhangi bir asteroid NEO olarak sınıflandırılır ve Dünya’nın yörüngesinin 7,6 milyon mil tanıdığından geçerse ve 460 fitten daha büyük bir çapa sahipse, Nasa onu “potansiyel olarak tehlikeli nesne” olarak sınıflandırır.
Şu anda “potansiyel olarak tehlikeli” sıralamasında ortalama 2.300 asteroit var. Hiçbiri Dünya için acil bir tehdit oluşturmasa da, yörüngelerinin değişip Dünya’ya doğru savrulma ihtimalleri devamlı vardır.
Asteroitler, 4,5 milyar yıl ilkin oluşan güneş sisteminden sonrasında kalan ufak uzay kayalarıdır. Bunlara kimi zaman “kozmik artıklar” denir.
Jüpiter’in oluşumu esnasında ufak nesneler birbirine çarpmaya ve parçalanmaya başladı.
