Austin Butler niçin hala Elvis’in kendi şarkı koçu tarafınca açıklanmış olduğu benzer biçimde geliyor?
Bir film görevi bir oyuncuyu sonsuza kadar değiştirebilir mi?
Baz Luhrmanns elvis beşikten mezara kadar kralı takip eder. Onunla Memphis’te, görkemli pembe eğlence takımları giymiş, pop müzik tarihinin başlarında asetat plaklara bir sürü rockabilly hiti çıkaran bir genç olarak tanışıyoruz. İki saat sonrasında seyirciler, Las Vegas’ta yaşamının alacakaranlığında uğursuz Righteous Brothers kapaklarını ortaya çıkaran tombul, yağlı, haplarla sersemlemiş bir Elvis buluyor. Austin Butler, kral olarak bu hikayenin tamamını somutlaştırmak zorundaydı; tüm zirvelerde ve vadilerde Presley’in ruhu tarafınca ele geçirildi. Kısaca üç yıl süresince Butler projeyle meşgul oldu. Variety’ye “Ailemi görmedim” dedi geçen Aralık ayında yaratıcı süreciyle ilgili bir röportajda. “Kimselerle konuşmak istemediğim aylar geçirdim. Ve bunu yaptığımda tek düşünebildiğim Elvis’ti.
Bu röportajdan kısa bir süre sonrasında, 10 Ocak’ta Butler nihayet taç giydi. Altın Küre, ona en iyi adam oyuncu ödülünü verdi ve Butler, değişmiş bir adam olarak sahneye çıktı. Eskiden bir SoCal özelliği olan sesi derin ve kösele gibiydi ve kurnaz bir Mid-South esintisi taşıyor gibiydi. Sesli harflerini yuvarladı. “Annesine” teşekkür etti. Başka bir deyişle, Butler’ın sesi Elvis’e benziyordu, sanki o üç senelik sert araştırma ve eğitim – tüm çabalar, yakıcı aşkın tüm parçaları – ses tellerini kalıcı olarak mutasyona uğratmıştı.
Bu sözde dönüşümün neticeleri hem gülünç hem de birazcık tehditkardı. Kimse ne yapacağından güvenli değildi. Kendinizi tamamen bir performansa adadığınızda, bilinçsiz fizyolojik özelliklerinizin – sesinizin tonu benzer biçimde – mezun olduktan sonrasında da uzun süre değişmeye devam etmesi mümkün mü? Organik olarak aksanların toplumsal bağların sonucu olduğu varsayılır; erken yaşlardan itibaren bir topluluğa daha iyi uyum sağlamak için ünlülerimizi ve ünsüzlerimizi değiştirmeye yönelik gizli saklı bir içgüdü. Öylece çekip gitmiyorlar. Babam 40 senedir ABD’da yaşıyor fakat bir Londra dokunuşu hâlâ dilinin ucunda. Elvis’in Butler’ın ritmine dahil olması kesinlikle ihtimaller içinde görünmüyor, sadece Hollywood’da daha acayip şeyler oldu.
Bu yüzden Butler’ın ana lehçe koçu Erik Singer’a başvurdum. elvis Odyssey. Singer işinin ustasıdır – Disney, Paramount, HBO ve Warner Bros. dil yerleşimi, mesela bir Batı Teksas aksanına saygısızlık edebilir. (Sonuçta Singer bir mükemmeliyetçidir.) “Ben bir oyuncuydum; Londra’da eğitim aldım ve iki yıl tiyatro okuluna gittim” dedi. “Çocuk sahibi olduktan sonrasında yavaş yavaş kariyerimi değiştirmeye başladım ve aksanlara ve sese devamlı gerçek bir ilgi duymuşumdur. Böylece yüksek lisans programlarında ders vermeye ve koçluk halletmeye başladım.”
Singer, Butler’ın resmi olarak başrolü üstlenmeden ilkin uzmanlığını aradığını söylemiş oldu., bundan dolayı kendi Kaliforniya İngilizcesini kontrol etmek ve Singer’ın sözleriyle, aşkın bir Elvis performansına katkıda bulunacak “özgünlük derecesi, vakit içindeki değişikliklerin izlenmesi ve ses kalitesinin genel tonalitesine” ulaşmak istiyordu.
Çift, Butler görevi resmen güvence altına alana kadar sık sık oturdu. Sonrasında, dokuz ay süresince haftada beş gün, günde üç ila dört saat bir araya gelmiş olarak, Singer’ın “yoğun iş” olarak tanımladığı işe girdiler. Orada Butler, Elvis Presley’in inceliklerini, sanki bir zıplama şutunun yada sırıkla atlamanın incelikli, refleksif kas hafızasında ustalaşıyormuş benzer biçimde, sadece yavaş yavaş üstesinden gelinebilecek inceliklerini öğrendi.
“Bir aksanı öğrenmek, aptallık düzeyine ulaşmadan önce bile hakikaten zor olsa gerek” – tek bir kişinin konuşma biçimini ifade eden bir terim. Singer, “Onu gerçek insanoğlu benzer biçimde dokulu ve detaylı ve kendi içinde tutarlı ve tutarsız hale getirmek ve onunla yaşayabilmeniz ve hakikaten cevap verebilmeniz için onu tamamen özümsemek oldukça vakit alıyor” dedi. “Tek seansta, sesi ve artikülatörleri ısıtacağız, böylece tanıdık kalıplarla çalışmazsınız ve çalışmak için boş bir tuval oluşturursunuz. Ve sonrasında tüm dil sisteminin fizyolojik eylemlerini oldukça yakından inceleyin. Modeli ve omurgayı oluşturduktan sonrasında, onu anlatmaya çalıştığınız hikayenin kendine özgü gerçekliğine oturtun.”
Müzisyen, Butler çekim yaparken bunu not ediyor elvis Kimi zaman ondan, tek bir çekim gününde şarkıcının sesinin onlarca yılı kapsayan birden fazla versiyonunu seslendirmesi isteniyordu – 50’lerin ıslak, kulak arkası kalp atışlarını, 60’ların ve tekrardan canlandırılan rock ‘n’ roll şarkıcısını yansılamak ederek. 70’lerin hareketsiz, kötüleşen salon kertenkelesi. Bir bakıma, Butler aynı anda üç değişik ses öğrendi. Singer, “Bu üç devrin her biri için kolların ne olduğu mevzusunda inanılmaz derecede net olmalıydık” dedi. “İnanılmaz derecede ince dişli bir tarakla parçaladık.”
Tüm bu emekler, gerçek bir metamorfik performansa katkıda bulunmuş oldu. elvis gişe rekorları kırdı ve gerçekçi çekiciliği ve komik derecede güzel görünümüyle Butler’ı bir yıldız yapmış oldu. Altın Küre konuklarına yeni bulmuş olduğu sepya tınısıyla kadeh kaldırırken, adeta kral geri dönmüş gibiydi. Peki Singer tüm bunlardan ne anlıyor? Yoğun bir aksan eğitimi döngüsü birinin sesini tekrardan şekillendirebilir mi? Ya da hususi bir tür karizma? Yanıt, düşündüğümüzden oldukça daha incelikli. Evet, Butler’ın sesi kesinlikle değişti fakat Singer bizlere onun 2010’ların başlangıcında bir Disney Channel genci olarak ün kazandığını hatırlatıyor. 31 yaşlarında biri olarak kulağa değişik gelmesi kimseyi şaşırtmamalı.
“Bu söylemin büyük bir kısmı, genel olarak sesindeki değişikliğe dayanıyor. Sesinin derinliği ve rezonansı olgunluğa kadar tebeşirlenebilir. Sesi zaman içinde kalınlaşıyor bundan dolayı seslerin yapmış olduğu bu” diyor Singer.
Vardiyanın bir öteki mühim kısmının, Butler’ın Presley’deki üç senelik ikametgahı süresince şarkı söyleyerek geçirdiği sayısız saat bulunduğunu açıklıyor. Elvis’in tonunu yansılamak etmeye çalışsanız da çalışmasanız da, tüm günlerinizi birkaç yıl içinde “Şüpheli Zihinler”i rafine etmek için harcamak, sesinizi “açacak” ve “derinleştirecek” diyor. Singer ek olarak Butler’ın aksanında Presley’in konuşma kalıplarına aslına bakarsanız benzeyen unsurlar bulunduğunu söylüyor. Hem kral hem de çömez, dilbilimcilerin “fiyat yumuşatma” söylediği, “fiyat” ve “vakit” benzer biçimde kelimelerdeki sesli harflerin “evet” yerine “ah” olarak tekrardan şekillendirildiği şeye haizdir. Butler görevi bir sebepten dolayı aldı.
Tüm bu faktörler bir yana, Singer, Butler’ın aksan eğitiminin bir kısmının kabul hitabı esnasında parlamış olabileceğini düşünüyor. Butler’ın sözlerinin başlangıcına oldukça dikkat etmemizi istiyor, bundan dolayı o andan oldukça etkilenmiş ve oldukça Elvisvari bir ünlem atıyor: “Oğlum, oğlum.” Bu, Elvis’in belirgin bir yankısıydı; tıpkı Matthew McConaughey’nin sempatik pislik torbası insansız hava aracıyla “tamam, tamam, tamam” diye bağırması benzer biçimde. Bununla beraber, bir aksana izin verdiğinizde, en ufak oksijen parçasında bile ustalaştığınızı söylüyor Singer ve bunun bir süre sürdüğünü görmüş olacaksınız.
“Tüm zamanını Elvis’in derinliklerine inmek için harcarsan, o yivi hakikaten derin bir halde oymuş olursun. Aksan dışarı çıkıp oynamak için çok arzuluyor. Bir tek sağ düğmeye basmanız gerekiyor. Singer, “Oğlum, oğlum” demeye başladığınızda, “Dışarı çık ve oyna” diyen koşulları yarattınız” dedi. “Fakat bu konuşmada bile onu bir yerde görüyorsunuz, başka bir yerde görmüyorsunuz. Evet, Austin, “Hollywood” un ortasındaki sesli harfi Elvis’in yapmış olduğu benzer biçimde kısaltır, sadece “cömertliğin” sonundaki sesi değil – bu bir tek Austin. Minik bir titreşim çıkıyor fakat bence bir çok insan, çoğunlukla tüm şarkılardan meydana gelen ses değişikliğine tepki veriyor.”
Müzisyen, bu ses değişikliğinin bilhassa yaygın bulunduğunu düşünmüyor. Butler, Elvis aptalı üstünde çalışmak için alışılmadık bir süre harcadı – bilhassa de Covid’in filmin yapım döngüsünü kesintiye uğratmasıyla beraber – ve tüm görünüşlerinden yola çıkarak, Kral’ın her benzersiz nüansını yakalamaya benzersiz bir halde kararlıydı. Butler, öğrenme sürecini karşılaştırırken temelde aynı şeyi Altın Küre kırmızı halısında söylemiş oldu. elvis yabancı bir ülkede yaşamak. “DNA’mın devamlı bu şekilde bağlanacak olan yalnızca parçaları olduğundan inanırım.”
Butler’ın gelecekte başka bir sihir numarası denediğini görmek beni heyecanlandırıyor. Bir ihtimal kati bir Springsteen biyografisinde ve peşinden bir Dylan biyografisinde rol alabilir. Olukları bir kez oydu; Inanırım yine yapabilir.
“Bizi erkek oyuncular hakkında en oldukça ikna eden şey, tam bir insan gördüğünüze, belli bir halde konuştuğunuza ve belli bir halde yaşadığınıza, dili ruhları ve kimlikleriyle bağlantılı olduğuna sizi ikna etmeleridir. Bu çok önemli bir hayal gücü eylemi,” diye bitiriyor Singer. “Kısaca mesleki bir çekince mi? Güvenli.”
