80'lerde TV cinsiyetçi bir ortam mıydı? Jilly Cooper'ın hit dizisi Rakipler, geçmiş aşırılık çağında debeleniyor | İngiltere Haberleri

“Artık flört edemezsin. Eskiden çok daha fazla eğlenirdik!”

87 yaşındaki Dame Jilly Cooper, geçen yüzyılın sonuna doğru yaşadığı altın çağına nostaljiyle bakıyor. Basılı, sesli kitaplardaki ve beyazperdedeki hikayelerinin pek çok hayranı da aynısını yapıyor.

Rakipler, Disney'in, Rutshire'ın kurgusal Cotswolds ilçesinde geçen 1988 yapımı “çılgınlık filmi”ni dramatize etmesi, Atlantik'in her iki yakasında da yılın televizyon hitlerinden biri oldu.

İkinci seri devreye alındı. Cooper, aktör Alex Hassell'in canlandırdığı “heyecanla orgazm olduğunu ve süper kahramanım Rupert Campbell-Black'in geri dönüşünü sabırsızlıkla beklediğini” söylüyor.

Şehvet düşkünü Campbell-Black için bolca aksiyon olacak çünkü – Spoiler Uyarısı! – Birinci Seri, Lord Baddingham'ın hâlâ çözülmemiş olması nedeniyle David Tennant'la olan TV franchise savaşıyla sona eriyor.

Genç izleyiciler muhtemelen bir TV serisinin ne olduğunu bilmiyorlar, bu da onu Rivals'ın daha da dikkat çekici kılıyor. çok popüler.

Çoğu insan muhtemelen Rivals'ın romantizmini izliyordur Büyük saçları ve Rutshire'ın priyapik erkekleri ile istekli kadınlarının suçsuz cinsiyetçiliği için İngiliz kırsal ortamı.

Yeni tanıştığı bir yapım asistanıyla arka odada flört eden bir Hollywood aktörü ve açık havada “çıplak tenis” oynayan zina yapan bir çift, 1980'lerin havasını temsil ediyor.

Günümüzün ahlaki ortamında Dame Jilly, gerçek hayattaki Campbell-Black'in muhtemelen “hapse kapatılacağını” kabul ediyor.

Bu sadece seks değil. Birçok bakımdan Rakipler İngiliz televizyonunun son yarım yüzyılda nasıl değiştiğine dair bir vaka çalışmasıdır.

Dizinin ana karakterleri TV yöneticileri ve başlı başına “60'ların hareketli” medya yıldızı Cooper tarafından hicvedilen kişiliklerdir.

Parlak prodüksiyon aynı zamanda TV işinin nasıl değiştiğini de gösteriyor. ITV veya BBC gibi ulusal bir İngiliz yayıncı tarafından değil, Disney tarafından dünya çapındaki yayıncı hizmetleri için yapılmıştır.

Franchiselar ve rahat tekeller

Rakiplerdeki karakterlerin davranışları gerçekte olup bitenlerin yalnızca abartıdır. 80'lere kadar İngiliz medyasında bol miktarda para vardı. Ve aksiyonun bir parçasını alabilecek kadar şanslı olanlar kendilerini şımarttılar.

Bir ITV franchise'ına sahip olmak, İskoç Televizyonu'nun kurucusu Lord Thomson tarafından ünlü bir şekilde “para basma lisansı” olarak tanımlandı.

1955'ten itibaren ITV, Birleşik Krallık'ta ticari bir tekele sahipti. Lisans ödeyenlerin finanse ettiği BBC reklam yayınlamıyordu. Kanal 4, Kanal 5, Sky TV veya YouTube gibi ticari rakipler ancak 80'lerde ortaya çıkmaya başladı.

Gelirler o kadar fazlaydı ki ITV federal bir sisteme bölündü. Birleşik Krallık'ın büyük şehirlerindeki üretim merkezlerine dayalı, birbirlerinin programlarını gösteren 15 bölgesel franchise vardı.

Rakiplerde, Baddingham'ın Corinium'u Venturer'ın meydan okumasıyla mücadele ediyor kurgusal bir West Country franchise'ı için.

Yerel soylular Campbell-Black, Olimpiyat binicilik madalyası sahibi ve Tory Milletvekili ve İrlandalı sohbet programı sunucusu Declan O'Hara her iki tarafın da ilgisini çekiyor – çünkü bugün bizim için inanılmaz derecede özel 10 yıllık franchise lisansları hükümet tarafından dağıtılmıştı. “iyi arkadaşlara benziyorlar” esasına göre düzenleyici olarak atandı.

ITV'ye tam da rahat tekeli dağılırken geldim, ancak hala ortalıkta dolaşacak pek çok hak sahibi davranış vardı.

Kahvaltı televizyonu franchise'ı TV-am, eski federal ITV ile aynı reklam havuzu için yarıştı.

Ticari rekabet artıyordu ancak tipik olarak TV-am'e lisans verildi çünkü TV-am'in başında David Frost ve Michael Parkinson'un da bulunduğu tanınmış TV yıldızlarından oluşan “Ünlü Beşli” yer alıyordu, her ne kadar büyük bir işletmeyi yönetme konusunda kanıtlanmış bir deneyimleri olmasa da .

TV-am'in stüdyosu ve tarzı, Rivals'da gösterilen gündüz programlarında sevgiyle taklit ediliyor.

Sky News'den daha fazlasını okuyun:
Çıplak tenis ve 80'lerin baştan yaratmaları – Rivals'ın TV uyarlaması
İsrail-Filistinli erkek grubu dünyaya meydan okumaya hazırdı
Dick Van Dyke 99. yaş günü öncesinde ölümden 'korkmuyor'

80'lerde TV, pek çok “saçmalığın” yaşandığı cinsiyetçi bir ortam mıydı? Kesinlikle farklıydı.

Ofiste büyük purolar ve bolca şaka dahil olmak üzere sigara içiliyordu. Ve ofiste cinsiyetçi sözlerin kulak misafiri olması olağan bir durumdu.

Kıdemli erkek editörlerin, şortlu bir erkek ragbi maçına katılmak üzere bir kadın muhabir gönderdikleri için kendilerini tebrik ettiklerini hatırlıyorum.

Ancak kadın haber masası asistanlarının ofiste erkek meslektaşlarıyla dalga geçmesi de alışılmadık bir durum değildi.

'Kurt ıslığı çalmayı seviyorum'

Jilly Cooper kariyerini, kusursuz boşanma, kürtaj ve hap sayesinde “cinsel özgürleşme” olarak görülen bir çağda seks ve ilişkiler hakkında esprili bir şekilde yazarak inşa etti.

Ona göre #MeToo hareketi her şeyi mahvetti. The Irish Independent'a “Kurt ıslıklarını çalmayı seviyorum” dedi, “Beni endişelendiren, zavallı bir adamın hayatının sonuna gelmişken dışarı çıkarılıp M.Ö. yılda birinin üzerine atladığının söylenmesi.”

Diğerleri, davranışları daha sonra ortaya çıkan ve bazen ölümlerinden sonra yargılanan önde gelen medya figürlerine daha az sempati duyacaktır.

Bugünden geriye baktığımızda, Rivals'ta çok rahatsız edici bir sahnenin olduğu görülüyor. Campbell-Black, genç Taggie O'Hara'yı beklerken yakından okşuyor.

Hikayede, olay yemek masasında alay konusu oluyor ve iki maço adam, Declan, babası ve Campbell-Black'in yüzleşmesi için işaret sağlıyor.

Dame Jilly, kahramanının davranışının artık daha ciddi sonuçlara yol açacağını kesinlikle doğru tahmin etmişti.

ITV de ayılmak zorunda kaldı. Margaret Thatcher televizyonu piyasa güçlerine maruz bıraktı ve franchise sos trenine etkili bir şekilde son verdi.

ITV, ihmal edilebilir bölgesel ileri karakollara sahip tek bir şirket halinde “rasyonelleştirildi”. Bugün sadık, çoğunlukla yaşlı izleyicilerden oluşan bir mirasla FTSE100'de yer alıyor.

ITV'nin daha büyük, çok uluslu bir holding tarafından devralınabileceğine dair çok sayıda söylenti var. En iyi ihtimalle, ITV bugün yalnızca Rivals gibi sınırlı çekiciliğe sahip, üst düzey bir kamp dizisi yapacaktır bir ortak yapımda küçük ortak olarak.

Dikkatsiz aşırılık yaşı

Disney+ Rivals için nispeten küçük bir masraf ve zaman almaya değer bir kumar.

Onun İlk bölümün prömiyeri yapıldığında Birleşik Krallık'ta 441.000 izleyici vardı. BBC ITV ikilisinin hüküm sürdüğü ve programların yalnızca canlı olarak yayınlandığında izlenebildiği dijital öncesi günlerde, büyük izleyicilerin sayısı on milyonlarla ölçülüyordu.

Rakipler dikkatsiz TV aşırılığının geçmiş çağında bereketli bir şekilde debeleniyor. Lüks sanat dergisi Apollo'nun eleştirmeni olarak “Yüzeyden başka çok az şey sunan, tam cephelerden ve kamp alanlarından oluşan bilerek sığ bir geçit töreni. Peki 1980'lerden daha fazlası ne olabilir?”

Kuşkusuz pek çok izleyici, özellikle de ITV emektarları, Rivals'ı biraz mide bulandırıcı bir “suçluluk zevki” olarak – “bir kutu çikolata yemek ya da bir çürük ile yatmak gibi” olarak zevk alıyor, sanırım bir zamanlar Jilly Cooper'dı bu. söz konusu.